tag:blogger.com,1999:blog-6713917863119508309.post2175885131619795902..comments2024-02-20T12:22:57.822+02:00Comments on ΠΕΡΙ ΤΕΧΝΗΣ Ο ΛΟΓΟΣ: ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ (16)- Ο Αρχαίος Φιλόσοφος ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ο Σάμιος (580 π.Χ.-500 π.Χ.)ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ Γ. ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΣhttp://www.blogger.com/profile/01113496500627880322noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-6713917863119508309.post-60108253513723943592015-06-17T15:44:48.560+03:002015-06-17T15:44:48.560+03:00(...συνέχεια από το προηγούμενο)
Συνεπώς η νεότερη...(...συνέχεια από το προηγούμενο)<br />Συνεπώς η νεότερη δυτική μουσική δημιουργήθηκε πάνω στον συγκερασμό, και η στρογγυλοποίηση αυτή έγινε για να δημιουργηθούν ακέραιες υποδιαιρέσεις. Το μικρότερο διάστημα είναι της τάξης του 18 στην αρμονική στήλη, ενώ όλα τα υπόλοιπα είναι ακέραια πολλαπλάσια αυτού. Κατά συνέπεια έχει περιοριστεί η διαστηματική ποικιλία σε πολύ μεγάλο βαθμό. Η Ελληνική και γενικότερα η ανατολική μουσική είχε πολύπλοκη διαστηματική, ενώ η συνοδεία γινότανε πάντα με έναν ή δυο το πολύ από τους βασικούς ήχους του εκάστοτε συστήματος της μελωδίας. Δεν χρειαζόταν συγκερασμό, γιατί ακολουθούσε την χορδή και τον αέρα.<br /><br />Και μόνο το θέμα του ήχου δείχνει την διαφορετική προδιάθεση Ελλήνων –Δυτικών, χώρια που δεν μείναμε μόνον στην προδιάθεση, αλλά περάσαμε στην ανθρώπινη επέμβαση που στη συνέχεια δεν εξηγήθηκε στην Δύση και δεν συγκρίθηκε με την Ανατολή. Το πώς μάλωναν νεοτερικοί και παραδοσιακοί μουσικοί στην Ελλάδα κατά τον 20ο αιώνα, δείχνει ότι όλα αυτά ήταν άγνωστα και στους Έλληνες. Φαντάσου τι γίνεται στην Δύση που κατηγορεί την Ελλάδα ότι το πιάνο της είναι ξεκούρδιστο.<br /><br />Η σχολή του Πυθαγόρα συσχέτιζε την γνώση και την μεταφυσική με τους αριθμούς, γιατί όπως έχει φανεί από την σοβαρή επιστήμη, υπάρχει "θεϊκό μέτρημα" στην δημιουργία / κατασκευή του κόσμου, του ανθρώπου, όπως και του ήχου.<br /><br />Ελπίζω να βοήθησα, παρότι τα έγραψα πρόχειρα. Αν όχι, πες μου.<br />Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6713917863119508309.post-63499068614752443282015-06-17T15:43:49.112+03:002015-06-17T15:43:49.112+03:00Προφανώς απαιτεί κάποια γνώση. Ένα χαρακτηριστικό ...Προφανώς απαιτεί κάποια γνώση. Ένα χαρακτηριστικό σημείο όμως ως προς την πρώτη ανάγνωση, είναι προσιτό στον καθένα. Συγκερασμός θα πει στρογγυλοποίηση των διαστημάτων (αποστάσεων ύψους μεταξύ δύο ήχων). Ποιών διαστημάτων; αυτών που υπάρχουν στην ΦΥΣΗ. Αυτών που δημιουργούνται όταν πάλλεται μια χορδή, (στο σύνολο του μήκους της και στις ακέραιες υποδιαιρέσεις της), όταν πάλλεται μια στήλη αέρα μέσα σ' ένα σωλήνα.<br />Δηλαδή τα διαστήματα παράγονται ανεξάρτητα από την θέληση του ανθρώπου και ανεξάρτητα από τον χρόνο. Δεν παλιώνουν, δεν ανανεώνονται. Πάντα η χορδή και ο αέρας πάλλονται με έναν τρόπο που μπορεί μόνον να τον παρατηρήσει ο άνθρωπος, όχι να τον τροποποιήσει. Εφόσον το ύψος του ήχου (συχνότητα) είναι αντιστρόφως ανάλογο με το μήκος της χορδής, και εφόσον η χορδή πάλλεται κατά το συνολικό μήκος αλλά και κατά τις υποδιαιρέσεις της (α, α/2, α/3, α/4...) όπου "α" το μήκος της, τότε παράγει ύψη που αντιστοιχούν σε (ν, 2ν, 3ν, 4ν...). Όλα αυτά ακούγονται ταυτόχρονα ως "σαλάτα" με τα συστατικά της σε διαφορετικές εντάσεις, ανάλογα με το υλικό του ηχείου, τον τρόπο κρούσης της χορδής κλπ. Όλα αυτά τα ύψη όμως που δεν γίνονται αντιληπτά ως συνείδηση, στο ασυνείδητο είναι καθοριστικά. Αποτελούν προδιάθεση για τους φθόγγους που θα συγκροτήσουν τις μελωδίες του ανθρώπου, επειδή οι μελωδίες του θα εκφράζουν αυτό που προσλήφθηκε στο ασυνείδητο.<br /> <br />Η μουσική των ανατολικών πολιτισμών και του ελληνικού χρησιμοποιεί φυσικά διαστήματα σε τάξη αρμονικών τουλάχιστον ως το 26. Κανένα από τα μικρά διαστήματα δεν χωρεί ακέραιες φορές σε κάποιο μεγάλο και κυρίως στην οκτάβα (διάστημα Α-Β όπου Β=διπλάσια συχνότητα σε σχέση με την Α). Αυτό το γεγονός, το κείμενο το θεωρεί "πρόβλημα" ή "περίεργη κατάσταση" ή "κατάσταση που απαιτεί ανθρώπινη επέμβαση". Γιατί;<br /><br />Γιατί έχει μάθει πιάνο και νομίζει ότι η ΦΥΣΗ ήταν ατελής ως προς το ΠΙΑΝΟ. Οι συνεχόμενες χορδές του πιάνου κουρδίστηκαν -τελικά- σε δωδέκατα της οκτάβας, δηλαδή δημιουργήθηκε ένα τεχνητό διάστημα που αποτελεί το ένα δωδέκατο της οκτάβας. Γιατί έγινε αυτό; Επειδή η δυτική μουσική (που ήδη είχε γίνει πολυφωνική για τους λόγους που είπα στο προηγούμενο μήνυμα) ήθελε να μεταφέρει τα ίδια διαστήματα σε διαφορετικές βάσεις ύψους. Ήθελε δηλαδή να μεταφέρει μια μελωδία σε ελλάσονα τρόπο από το ύψος ΡΕ στο ύψος ΦΑ ή ΛΑ ή ο,τιδήποτε άλλο. Και να τις συνοδεύει ταυτόχρονα με στήλες αρμονίας (συγχορδίες). Αυτό δεν μπορούσε να γίνει με τα φυσικά διαστήματα, γιατί η φύση δίνει αναλογίες ασύμβατες ΜΕ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ.<br />Ενδιαφέρον είναι και το πώς εξελίχθηκε η δυτική μουσική γιατί δεν ήταν πάντα ίδια με την νεότερη (διαφωτισμός) ούτε όμως ίδια με την ελληνική. Αντίθετα, η ελληνική συνέχισε να έχει τα ίδια διαστήματα από την προχριστιανική στην χριστιανική εποχή (παρά τις αλλαγές του λόγου, του ύφους, του κειμένου).<br />(συνεχίζεται...)Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6713917863119508309.post-279232525300167592015-06-17T13:08:52.842+03:002015-06-17T13:08:52.842+03:00Αγαπητέ φίλε,
Πρέπει να ομολογήσω ότι δεν γνωρίζω...Αγαπητέ φίλε,<br /><br />Πρέπει να ομολογήσω ότι δεν γνωρίζω αρκετά πράγματα σχετικά με το θέμα που αναφέρεσαι, καθώς απαιτεί κάποιες εξειδικευμένες μουσικολογικές γνώσεις, τις οποίες προσωπικά δεν κατέχω. Για αυτό και σε ευχαριστώ για τις επισημάνσεις σου που μπορούν να φανούν χρήσιμες σε άλλους αναγνώστες. <br />Η δική μου πρόθεση ήταν να δημοσιεύσω κάποιο άρθρο σχετικά με τον Πυθαγόρα και την ζωή του και επέλεξα το συγκεκριμένο κείμενο μέσα από μια σειρά άλλων, με κριτήριο την πληρότητα που εμφανίζει να έχει, καθώς αναφέρεται σε διάφορες πτυχές του πυθαγόρειου έργου.<br />Το κείμενο έχει υπογραφή, αν και φοβάμαι πως μια φιλόλογος-ιστορικός, μάλλον δεν θα έχει επίσης τις απαραίτητες γνώσεις, αφού είναι πρόδηλο ότι θα χρησιμοποίησε για το κείμενο αυτό στοιχεία από άλλους. <br /><br />Να είσαι καλά και σε ευχαριστώ για την επικοινωνία μας....ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ Γ. ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΣhttps://www.blogger.com/profile/01113496500627880322noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6713917863119508309.post-25169829190020780612015-06-17T11:46:18.194+03:002015-06-17T11:46:18.194+03:00Δυστυχώς, κάποιος που δεν γνωρίζει, ή μάλλον κάποι...Δυστυχώς, κάποιος που δεν γνωρίζει, ή μάλλον κάποιος που γνωρίζει λίγα περί μουσικής δεν μπορεί να καταλάβει κάτι περισσότερο για τον Πυθαγόρα, την ελληνική σκέψη και την παγκόσμια φιλοσοφία-μεταφυσική μέσα απ' αυτό το κείμενο. Από τους τρεις πρώτους της βιβλιογραφίας, ο πρώτος αντιγράφει διάφορα που δεν κατανοεί, ο δεύτερος δεν έχει κάτι σημαντικό να προσφέρει, ο τρίτος δεν ασχολείται (ούτε μπορεί, ούτε θέλει) με την ουσία των αριθμών στην μουσική.<br /><br />Όσα λέγονται, δείχνουν άνθρωπο που βαδίζει αντίθετα στον χρόνο, χωρίς να το καταλαβαίνει. Από την δυτική μουσική και την θεωρία της προσπαθούν να κατανοήσουν την ανατολική, ενώ η πρώτη διαμορφώνεται ως ένα ειδικό υποσύνολο της δεύτερης. "Ειδικό", θα πει ότι έχει συγκεκριμένη πορεία που διαμορφώνεται μέσα από συγκεκριμένη πρόθεση π.χ. Εφόσον η δυτική μονωδία απορρίπτει την ποικιλία των φυσικών διαστημάτων (της αρμονικής στήλης) που χρησιμοποιεί η ανατολική (και μάλιστα η ελληνική από την οποία και διαμορφώνεται), είναι θέμα χρόνου να καλύψει το κενό με μια νέα "εφεύρεση": την πολυφωνία. Ό,τι χάνει οριζοντίως (μελωδία) προσπαθεί να το αναπληρώσει καθέτως (συνήχηση, δηλαδή "αρμονία" που λέμε και στην ευρωπαϊκή μουσική). Έτσι φτάνει ο όρος "αρμονία" (=ταίριασμα ήχων) να σημαίνει στην δύση το αντίθετο από την ανατολή. Ο ένας πολιτισμός ταιριάζει τους ήχους σε ταυτόχρονο άκουσμα, ο άλλος σε διαδοχή. Όποιος δεν κατανοεί την ιστορική σειρά και την αιτία της εξέλιξης, φτάνει να διατυπώνει παραδοξολογίες και χαοτικά συμπεράσματα που αφορούν όλο το τμήμα των διαστημάτων, ιδιαίτερα δε εκείνο που αρχίζει με την "μεγάλη δεύτερη", το "φα-φα#", το "μειονέκτημα του πυθαγορείου κουρδίσματος", την σχέση "διαστημάτων-τονικότητας", "την κανονικότητα του πιάνου σε σχέση με τον Πυθαγόρα"… Ακολουθεί μια ανάλυση του πού διαφοροποιείται ο Αριστόξενος από τον "Πυθαγόρα". Ποιον Πυθαγόρα; Εδώ τον συγκερασμό δεν κατανοούμε ως αναγκαιότητα.<br /><br />Θα έλεγα ότι το κείμενο αυτό, είναι απόδειξη του χάους που βρίσκεται σήμερα τόσο ο μέσος Έλληνας. Συζητά για το πρόβλημα της "οικονομικής κρίσης" (!) με όρους οικονομίας (εννοώ στις σοβαρές συζητήσεις), όσο και των δυτικών αξιωματούχων, που όσο κι αν λένε όσα λένε ή κάνουν όσα κάνουν…, επειδή καθένας τους ανήκει σε κάποιο μπλοκ ατομικού βολέματος, ατομικής πρόσληψης της κοινωνίας, στην πραγματικότητα, το κάνουν επειδή πιστεύουν λίγο ή πολύ ότι γνωρίζουν κάπως το παρελθόν του δυτικού πολιτισμού, ...άρα και του ελληνικού.<br />Anonymousnoreply@blogger.com