Ο Κυνικός κροκοδειλάκιας

του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου

Μόνο στην Ελλάδα, θα μπορούσε ένας δίμετρος κροκόδειλος και όχι κορκο-δειλος, να γίνει πρώτο θέμα για ημέρες! Για να φανταστείτε, δηλαδή, εκτόπισε από την επικαιρότητα το διαζύγιο του Κωστόπουλου και της Μπαλατσινού και επισκίασε το σκίσιμο της επίταξης του Φωτόπουλου! Χύθηκαν πολλά κροκοδείλια δάκρυα, αλλά πάει και η ΔΕΗ! Θα την φάνε τώρα οι «αλητάγορες», που είναι συγγενικό είδος με τους αλιγάτορες.

Ο λόγος σήμερα περί του δίμετρου Μανολιού, ή Σήφη, ή Μήτσου, ή όπως αλλιώς λέγεται, καθώς ακούω να τον φωνάζουν κάθε ημέρα και με ένα διαφορετικό όνομα. Πάντως μόνο αντρικό, καθώς, όπως φαίνεται, θεωρείται απίθανο να βρέθηκε στην Κρήτη κροκόδειλος και να μην είναι αρσενικός! Η γνώμη μου είναι, πως θα έπρεπε να του δοθεί το όνομα Σταύρος, αφού οι κροκόδειλοι ζουν σε ποτάμια. Μάλιστα ο Θεοδωράκης, ως ιδιοκτήτης τίτλων των ποταμιών, φέρεται πως θα προβάλλει το επιχείρημα, ότι το περιεχόμενο του ποταμιού του ανήκει. Σκέφτεται, άκουσα, να προσθέσει στο λογότυπο το κεφάλι με τα ανοιχτά σαγόνια του Μανολιού!

Αυτός λέω, ο Μανολιός, μονοπώλησε το ενδιαφέρον του κόσμου, εν μέσω ιδιωτικοποιήσεων, ξεπουλημάτων και εκποιήσεων, κεραυνών και αστραπών. Μέχρι και ο Θεόδωρος Πάγκακος έκανε δηλώσεις, σε στυλ μαντινάδας, για την ανακάλυψη του κροκόδειλου, μπερδεύοντας τον προφανώς με το εξαφανισθέν είδος του δεινοσαύρου! Αλλά τζάμπα πήρε την χαρά, πως βρέθηκε συγγενής του! Ερπετά είναι και τα δύο, όμως άλλο είναι ο κροκόδειλος και άλλο ο δεινόσαυρος! Με τον πρώτο έχεις και μια ελπίδα να την γλιτώσεις με το ένα πόδι. Με τον δεύτερο, δεν θα είχες καμία! Άσε που θα σου έλεγε, πως μαζί σε φάγατε!

Δεν είναι παράξενο, λοιπόν, που ενώ οι Έλληνες είναι συνηθισμένοι να ζουν μαζί με τα διάφορα αρπακτικά πιράνχας, σκυλόψαρα και καρχαρίες, που τους τρώνε κάθε ημέρα λίγο-λίγο, να ανησυχούν για τον φουκαρά τον Μανολιό; Όμως δεν ανησυχούν πραγματικά. Απλά, το στόρι θέλει και λίγο μυστήριο, λίγο κίνδυνο, λίγη τροπική αύρα. Στο τέλος-τέλος, βρε αδελφέ, κροκόδειλος είναι! Όχι σαύρα!

Είναι βέβαια αλήθεια, ότι είμαστε και εμείς μεγάλα νούμερα! Μαντήλι δεν έχουμε να κλάψουμε, ήρθε ο φολιδωτός Μανολιός και βρέθηκε αμέσως θέμα. Ψοφάμε για την νέα είδηση, την ξεχωριστή, όσο μικρή και αν είναι, για να ξεγλιστρήσει ο νους μας από την πραγματικότητα και να φτιάξει σενάρια. Ήταν ο Μανολιός μόνος στην λίμνη, ή υπάρχει και μια κροκοδειλίνα και ίσως κάποια κροκοδειλάκια; (Πέρα από εκείνα πάνω στα Λακόστ, φυσικά) Μέγα ερώτημα! Και πως θα την λένε αυτήν άραγε; Ντόρα ή Λενιώ; Μέχρι και με κρητικό κεφαλομάντηλο θα φωτογραφηθεί ο Μανολιός, πριν τον μεταφέρουν από την λίμνη, ενώ πολλοί θα τον ήθελαν να γίνει κάτι σαν τον Πέτρο τον πελεκάνο στην Μύκονο, αλλά στο πιο άγριο. Κάποιοι θέλουν να τον υιοθετήσουν κιόλας και γενικά το μεγάλο ενδιαφέρον και η ευαισθησία όλων για τον Μανολιό, κάνει τον άστεγο στις παρυφές της Ομόνοιας να σκέφτεται, πως στην Ελλάδα του σήμερα συμφέρει να είναι κανείς κροκόδειλος, παρά άνθρωπος!

Κάπως έτσι, στήνουμε χορούς και πανηγύρια στο λεπτό, σαν αυθόρμητοι, εξωστρεφείς και επιπόλαιοι Ζορμπάδες, ενώ γύρω μας γκρεμίζονται όλα. Ίσως τελικά αυτό, να κινητοποιεί κάποιον μηχανισμό αυτοάμυνας απέναντι στα μεγάλα προβλήματα. Ίσως, μάλιστα, να έχει και μια σοφία η ανοησία μας. Ποιος ξέρει;

Και αυτά τα καταραμένα τα ευρώπουλα, όμως, γιατί δεν τσιμπάνε;

Λες, μωρέ να μου πεταχτεί καμιά δίμετρη στο φάρδος, κροκοδειλίνα Άνγκελα, μέσα από την λίμνη;

Σχέδιο: Μελάνι-χαρτί

Γ.Γ.Γ