 |
Ο Αλέξανδρος Γ΄ Ήλιος ως Παντοκράτωρ με τα διακριτικά, της Αρτέμιδος Ταυροπόλου ,την ημισέληνο και τον οκτάκτινο μακεδονικό αστέρα των Ελλήνων - Αρχ. Μουσείο Βρυξελλών
|
Δημήτριος Σ. Δενδρινός
Ομότιμος Καθηγητής της Αρχιτεκτονικής και του Αστικού Σχεδιασμού, στο Πανεπιστήμιο του Κάνσας ΗΠΑ-In residence-Ormond Beach, Florida, ΗΠΑ 18 Ιανουαρίου, 2016
ΜΕΡΟΣ 1.
Μια επισκόπηση στην θεωρία του συγγραφέα περί του τύμβου στον λόφο Καστά στην Αμφίπολη
Η λατρεία του ταύρου και ένα όμοιο παράδειγμα
Στον λόφο Καστά στην Αμφίπολη είναι το μνημείο πού ο αρχιτέκτονας της Αυτοκρατορίας του Αλέξανδρου Δεινοκράτης, σχεδίασε για τον Ηφαιστίωνα, μετά από την θανάτου, του Ηφαιστίωνα, στα Εκβάτανα τον Νοέμβριο του 324 π.Χ., είχε δε κατά προσέγγιση το σχήμα του τύμβου στο Newgrange, που βλέπουμε εδώ στο σχήμα 1.
 |
| Σχήμα 1. Της τύμβο στο Newgrange (3200 π.Χ.), σε σύγχρονη ανακαινισμένη έκδοση |
Ο Τύμβος Newgrange εις την παρούσα μορφή του δεν είναι σφαιρικός, στο έδαφος δε, το επίπεδο δεν είναι ένας τέλειος κύκλος. Ο τύμβος Καστά όμως ήταν. (Ο συγγραφέας έκτοτε έχει δημοσιεύσει ένα νέο δοκίμιο στο οποίο έχει επεκτείνει την θέση αυτή [7]. Οι οικοδόμοι του μνημείου Newgrange ,το τελευταίο πέμπτο της 4ης χιλιετίας π.Χ., δεν κατείχαν την μηχανική και μαθηματική επιτήδευση, όμως ο Δεινοκράτης και του προσωπικό του, στην Ελλάδα κατά το τελευταίο τέταρτο του 4ου αιώνα π.Χ, κατείχαν.
Το Newgrange χτίστηκε με τοπογραφικό σχέδιο στο πλαίσιο της «λατρείας του Ταύρου» , όπως ο σχεδιασμός του τύμβου καθιστά αρκετά σαφές από την εικόνα άνωθεν του εδάφους που εμφανίζεται στο σχήμα 1.
Ο Δεινοκράτης έχτισε το μνημείο (θα αναφέρεται εδώ ως Φάση ΙΙ ) πάνω από το χώρο του ναού σε έναν εκ των προτέρων υπάρχοντα τάφο (θα αναφέρεται εδώ ως Φάση Ι ). Ο χώρος που προτείνεται εδώ, ήταν ένας ναός αφιερωμένος στην τοπική του έκδοση, της λατρείας του Ταύρου και σε μια τοπική προστάτιδα θεά, της "ΆΡΤΕΜΙΔΟΣ ΤΑΥΡΟΠΟΛΟΥ".
 |
Σχήμα 2. Ένα χάλκινο κέρμα της εποχής αυτής .
Κέρμα της Αμφίπολης με την Άρτεμη να ιππεύει ένα άλογο με κεφαλή
ταύρου: Βουκεφάλας (Buchefalas).. Στην Αμφίπολη λατρευόταν ως
Ταυροπόλος (στη θεά είχε θυσιάσει και ο Αλέξανδρος, όταν είχε περάσει από εκεί). |
Η γραφή δηλώνει ότι τα κέρματα κόπηκαν από την τοπική νομισματοκοπία και ήταν για να χρησιμοποιούνται τοπικά. Η αναγραφή «ΔΗΜΟΥ ΑΜΦΙΠΟΛΙΤΩΝ» Είναι κάτι που δηλώνει το εύρος του κέρματος, δηλαδή στον Δήμο Αμφίπολης. Η οπίσθια όψη του κέρματος, που φαίνεται στο σχήμα 2, είναι σημαντική και έχει ενδιαφέρον από πολλές απόψεις .Η Θεά Άρτεμις Ταυροπόλος όπως φαίνεται ιππεύει έναν βουκεφάλα (ένα άλογο με κεφάλι ταύρου ) κάτω από το σημάδι της ημισελήνου η λέξη ΒΟΟΣ ΚΕΦΑΛΗ (κεφάλι ταύρου) είναι οι συστατικές λέξεις του αλόγου του Αλεξάνδρου «ΒΟΥΚΕΦΑΛΑΣ».
Ένα άλλο χάλκινο νόμισμα δείχνει την Ταυροπόλο Αρτέμιδα, είναι στην εικόνα 3. Εκεί, στην πίσω πλευρά του ,η Θεά Άρτεμις εμφανίζεται τώρα να ιππεύει ταύρο σε καθιστική στάση, με το σήμα της ημισελήνου να αποτυπώνεται δύο φορές, στην κορυφή της κεφαλής της και αριστερά της .
 |
Σχήμα 3. Άρτεμις Ταυροπόλος καθιστή στον ταύρο,
με την ημισέληνο, να επιδεικνύεται δυο φορές,
στην κορυφή της κεφαλής και αριστερά της . |
Έχει υποστηριχθεί από τον συγγραφέα εδώ ότι η ημισέληνος είναι ένα σύνθετο σύμβολο. Περιέχει φυσικά τον συμβολισμό μιας σεληνιακής έκλειψης, αλλά επίσης , της ηλιακής έκλειψης και συγχρόνως είναι σύμβολο των κεράτων του ταύρου [5, pp.63-5]. [έγγραφο 5 σελίδες 63 έως 65].
Στην αρχική φωτογραφία προοίμιο του παρόντος εγγράφου, εμφανίζεται μία κεραμική προτομή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Εδώ ο Αλέξανδρος Γ’ απεικονίζεται ως κυβερνήτης του σύμπαντος, με την ημισέληνο της Αρτέμιδος Ταυροπόλου μαζί με το 8ακτινο μακεδονικό αστέρι πάνω από το κεφάλι του . Πρόσθετες διασυνδέσεις μεταξύ της λατρείας του Ταύρου ( Κριού, επίσης με κέρατα) και Αλέξανδρου υπάρχει στο προοίμιο των δοκιμίων [3] και [5]. Στο προοίμιο, οι φωτογραφίες απεικονίζουν τον Αλέξανδρο ως Δία-Άμωνα με κέρατα από ένα κριάρι, μερικές φορές , εδώ απλά κερασφόρο.
Ακόμη και αν στον χώρο πού εντοπίστηκε ότι ο Δεινοκράτης έκανε το μνημείο για τον Ηφαιστίωνα δεν ήταν ένας ναός της Αρτέμιδος Ταυροπόλου (από την Φάση Ι και είναι απλώς εικασία μας ), οι ισχυρές συνδέσεις μεταξύ Αλέξανδρου Γ’ και τη λατρείας του Ταύρου είναι ακόμα εκεί. Αυτοί οι ισχυροί δεσμοί μεταξύ Αμφίπολης, Αλέξανδρου Γ’ και της λατρείας του Ταύρου, μέσω Ταυροπόλου Αρτέμιδος, υφίστανται ανεξαρτήτως της όποιας εικασίας, σχετικά με τον προϋπάρχοντα χώρο. Γενικά στον λόφο και ειδικά στον χώρο δομής του συγκεκριμένου μνημείου. Φυσικά, αν η εικασία επιβεβαιωθεί τότε η υπόθεση εργασίας για την σχέση του μνημείου και Λατρείας Ταύρου ισχυροποιείται πολύ .
 Σχήμα 4. Ο ταύρος στο θάλαμο #2, θάλαμος των ψηφιδωτών του δωματίου του τάφου. |
Πόσο το μνημείο είναι συνδεδεμένο με μια ταυρική Λατρεία αποδεικνύεται από την ίδια την παρουσία του ταύρου μέσα στον τάφο. Η αίθουσα κλειδί Νο 2, στον θάλαμο ψηφιδωτών , το διάστημα πριν την (πορφυρά) κυρίως ταφική αίθουσα, περιέχει τον ταύρο σε μια εξέχουσα θέση τοποθετημένο στον θριγκό (επιστύλιο) του θαλάμου, σχήμα 4.
Η ισχυρή παρουσία της λατρείας του ταύρου στην περιοχή αυτή της Βόρειας Ελλάδας είναι κάτι που περαιτέρω αποδεικνύεται από τη ζωφόρο στο ναό της Αρσινόης, Στο ιερόν της Σαμοθράκης, όπως φαίνεται στο σχήμα 5. πρόκειται για ένα δόμο που κατασκευάστηκε αρχές του 3ου αιώνα π.Χ. ενδεικτική απεικόνιση της δύναμης της ταυρικής Λατρείας στην περιοχή, ακόμη και πέρα από το χρονικό διάστημα του μνημείου στον λόφο Καστά - Φάση ΙΙ.
 Σχήμα 5. Ζωφόρος στο το ναό της Αρσινόης, στο Iερό της Σαμοθράκης. Βουκράνια και οκτάφυλλος ρόδακας |
Στην αναφορά [έγγραφο 4, pp: 82-4] παρουσιάζεται η αστρονομία του τύμβου Καστά - Φάση ΙΙ , όπου περιγράφονται οι πρόσθετες συνδέσεις μεταξύ της τοπικής λατρείας του Ταύρου , του Διόνυσου, των Υάδων (Σημ.-Οι Υάδες στην αστρονομία είναι ένα ανοικτό αστρικό σμήνος στον αστερισμό Ταύρου.) και του αστερισμού του Ταύρου. Φαίνεται ότι η λατρεία του Ταύρου έχει μια ισχυρή σύνδεση με τον λόφο Καστά.
Θεωρία του συγγραφέα περί της Φάσης ΙΙ: Σεραπείο ή Σαραπείο, ο ναός για τον Ηφαιστίωνα
Όταν ο Δεινοκράτης δημιούργησε το μνημείο για τον Ηφαιστίωνα, ήθελε ο τάφος να είναι επίσης και ένας προσιτός ναός. Ο χαρακτήρας του εν λόγω ναού ήταν και είναι, ένα μείγμα από την κλασική Ελλάδα και της Αίγυπτου των Φαραώ.
Τοποθετώντας δύο Σφίγγες στην είσοδο και δύο Κόρες μέσα στην αίθουσα Νο 1 φορώντας ένα modius, (Σημ.- Το μόδιο είναι ένα είδος επίπεδης κυλινδρικής κόμμωσης στην κορυφή του κεφαλιού ή στέμμα που βρέθηκε στην αρχαία αιγυπτιακή τέχνη και την τέχνη του ελληνορωμαϊκού κόσμου κυρίως σε αγάλματα. Το όνομα δόθηκε από τους σύγχρονους μελετητές με βάση την ομοιότητά του με το βάζο που χρησιμοποιείται ως ρωμαϊκή μονάδα μέτρου ξηρού υλικού, αλλά μάλλον δεν αντιπροσωπεύει ένα μέτρο για σιτάρι αλλά συμβόλιζε σε μορφές εξουσίας θεούς θεές κ.λ.π. την γονιμότητα για εκείνους που το φέρουν.) όπως ο Ελληνο-αιγυπτιακός Θεός Σέραπις ή Σάραπις σχήμα 6, ο Δεινοκράτης αποτυπώνει μια πολύ ισχυρή αιγυπτιακή ποιότητα στη δομή του τύμβου στη Φάση ΙΙ. Στην πραγματικότητα, κατασκεύασε ένα ελληνικό Σεραπείο (Serapium) ναό, [4, pp: 84, 5] για τον Ηφαιστίωνα.
 |
| Σχήμα 6. Ο Ελληνο-αιγυπτιακός θεός Σέραπις ή Σάραπις. αντίγραφο ρωμαϊκής περιόδου , ελληνικού έργου, που βρισκόταν στο Σεραπείο της Αλεξάνδρειας. Μουσείο του Βατικανού- Η πρώτη αναφορά στο όνομα "Σέραπις" εμφανίζεται στην Αλεξάνδρου Ανάβαση (7,26) του Αρριανού, στη σκηνή του θανάτου του Αλεξάνδρου, όπου οι βασιλικές εφημερίδες αναφέρουν ότι ζητήθηκε η γνώμη του θεού κατά την επίσκεψη ομάδας Μακεδόνων στο ιερό του. Μάλιστα ο Σέραπις ήταν ο μόνος θεός που συμβουλεύτηκαν για την τύχη του ένδοξου βασιλιά |
Η είσοδος του Δεινοκράτη (Φάση ΙΙ), και η σημερινή είσοδος (Φάση ΙΙΙ)
Τον Αύγουστο του 2014 παρουσιάστηκε στο κοινό μια είσοδος του τάφου στην Τούμπα, τον λόφο Καστά. Θα αναφερόμαστε εδώ ως την είσοδο της Φάσης III του μνημείου στο τύμβο του λόφου Καστά. Γιατί βεβαίως αυτή δεν ήταν η είσοδος που έχει σχεδιαστεί από τον Δεινοκράτη κατά τη διάρκεια της Φάσης ΙΙ, ανατρέξτε στις αναφορές -έγγραφα [2], [4] και [5] για το θέμα αυτό.
Σε αυτές τις αναφορές παρουσιάζονται εκτενώς επιχειρήματα, από αρχιτεκτονική άποψη, ως προς την διαμόρφωση της αρχικής εισόδου και γιατί αυτό που βλέπουμε σήμερα σαν είσοδο, δεν μπορεί να ήταν η αρχική είσοδος. Δυστυχώς δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς είχε σχεδιαστεί από τον Δεινοκράτη, ως μια μεγάλη μνημειακή είσοδος για αυτόν τον ναό, μνημείο και τάφο στην Φάση ΙΙ. Αυτό που γνωρίζουμε με βεβαιότητα είναι ότι εάν ο τάφος ήταν επισκέψιμος, στην Φάση ΙΙ θα ήταν εύκολα προσβάσιμος χωρίς σκάλα (πάνω και μετά κάτω) επί πλέον δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν σκαλοπάτια και ταυτόχρονα ο περιβάλλον τοίχος να ήταν ορατός συνολικά και περιμετρικά στην Φάση ΙΙ.
Η είσοδος που παρουσιάστηκε στο κοινό τον Αύγουστο του 2014, η είσοδος της Φάσης ΙΙΙ, δεν είναι μια προσιτή είσοδος πρόσβασης. Δεν είναι μια είσοδος της ποιότητας που χαρακτηρίζει το υπόλοιπο της δομής.
Αυτό έχει υποστηριχθεί εκτενώς και τεκμηριώνεται στα έγγραφα [4] και [5]. Η είσοδος του κτιρίου παίζει τον ίδιο ρόλο για ένα οικοδόμημα, όπως μια εισαγωγή για ένα βιβλίο. Εισάγει τον επισκέπτη στο να κατανοήσει το γενικό μήνυμα που περιέχεται στο σύνολο του κτιρίου και συγχρόνως εκφράζει μια πρώτη εντύπωση – ο καθοριστικός παράγοντας μιας διαρκούς σύνδεσης μεταξύ του επισκέπτη και του κατασκευαστή.
Όπως στην περίπτωση του βιβλίου, είναι η σύνδεση μεταξύ του αναγνώστη και του συγγραφέα που ορίζεται από μία σχετική εισαγωγή. Δεν μπορεί έτσι η σημερινή είσοδος να είναι και η αρχική γιατί απλά η ποιότητα της δεν συνάδει κατασκευαστικά αυτής της υπολοίπου του τάφου, όπως ήδη αναφέρθηκε, κατά πάσα πιθανότητα ποτέ δεν θα μάθουμε τι ακριβώς είχε σχεδιάσει ο Δεινοκράτης ως είσοδο στη Φάση ΙΙ.
Κάποια στιγμή, επί της Βασιλείας του Κασσάνδρου την προτελευταία δεκαετία του 4ου αιώνα π.Χ., ο χώρος στην είσοδο που κατασκεύασε ο Δεινοκράτης κατεδαφίστηκε.
Κατά την Φάση ΙΙΙ, τα δύο κέρατα του Ταύρου παραμορφώθηκαν. Οι πωρόλιθοι υποστήριξης της δομής κατά μήκος της περιμέτρου του τύμβου επεκτάθηκε από τις δύο πλευρές της εισόδου της αρχικής (επί Δεινοκράτους ) Φάσης ΙΙ.
Η υπάρχουσα σε ισχύ είσοδος της Φάσης ΙΙ μπλοκαρίστηκε και κατασκευάστηκε μια σκάλα που οδηγούσε προς τα κάτω, προς το έδαφος του πρώτου διαφραγματικού τοίχου ο οποίος φέρει τις δύο Σφίγγες.
Πιο σημαντικό όμως ήταν το γεγονός ότι στη Φάση III θάφτηκε το υπόλοιπο του περιμετρικού τοίχους που δεν κατεδαφίστηκε, και το επίπεδο του λόφου (δηλαδή του νέου) εδάφους ανυψώθηκε στην κορυφή του αρχικού περιμετρικού τοίχους που ήταν χτισμένο στην Φάση ΙΙ.
 |
Ο περιμετρικός τοίχος στον λόφο Καστά στην Αμφίπολη
|
Θεωρία του συγγραφέα για τον τοίχο της Φάσης ΙΙ, το ημερολόγιο και αστρονόμος Κάλλιππος
Η σκόπιμη και κακόβουλη ταφή του περιμετρικού τοίχους και η καταστροφή του σχήματος τύπου κέρατων ταύρου στην αρχική είσοδο της Φάσης II ήταν μια εχθρική πράξη ενάντια στην Λατρεία του Ταύρου και του ίδιου του Αλέξανδρου.
Εμείς γνωρίζουμε ότι αυτό συνέβη σχετικά κοντά με τον χρόνο που αρχικά κτίστηκε από τον Δεινοκράτη και αυτό το καταλαβαίνει κάποιος λόγω της παρθένας κατάστασης σε ό, τι είχε απομείνει από τον εξωτερικό τοίχο αυτού του μνημείου.
Την καταστροφή και την ταφή θα μπορούσε κάποιος να τις τοποθετήσει χρονικά όχι περισσότερο από το μισό μιας δωδεκαετίας μετά την κατασκευή της Φάσης ΙΙ. Δύο πράγματα ήταν γραμμένα σε εκείνο τον τοίχο που ο Κάσσανδρος είδε ευχαρίστως να καταστρέφονται και να θάβονται .
Ένα ήταν, όπως είπαμε νωρίτερα, η λατρεία του Ταύρου, εικόνα που συνδέεται με τον Αλέξανδρο.
Το δεύτερο, και ενδεχομένως το πιο εξαιρετικό χαρακτηριστικό του εν λόγω μνημείου στο τύμβο ήταν το ημερολόγιο το οποίο απεικονίζεται στον εξωτερικό κυκλικό τοίχο του τύμβου.
Η μελέτη στα έγγραφα [1] δεικνύει το μέτρο ( «MODULUS» Μέτρο - Σπόνδυλος – Συντελεστής ) που χρησιμοποιείται για την κατασκευή του μνημείου. Κατά μήκος, το μέγεθος αυτού του συντελεστή ήταν 1,36 μ., ο τρόπος που ο τοίχος χτίστηκε κατά τη διάρκεια της Φάσης ΙΙ, έχει μήκος 497 μέτρα. Στην πραγματικότητα, θα έπαιρνε ακριβώς 365.44 μπλοκ μαρμάρου μήκους 1,36 μ. για να περικυκλώσει πλήρως τον τύμβο.
Σήμερα, γνωρίζουμε ότι υπάρχουν περίπου 365.25 ημέρες σε ένα ημερολογιακό έτος. Έτσι, η μέτρηση 365. 44 είναι μια εκπληκτική προσέγγιση. Ο αστρονόμος-μαθηματικός που εργαζόταν με τον Δεινοκράτη πρέπει να γνώριζε αυτή την προσέγγιση. Στο έγγραφο [5, pp: 35-7] παρουσιάζεται και τεκμηριώνεται ότι ο μαθηματικός και αστρονόμος Κάλλιππος (370 – 300 π.Χ.) ήταν κατά πάσα πιθανότητα ο εγκέφαλος πίσω από αυτόν τον υπολογισμό για το τείχος κατά την Φάση ΙΙ στον τύμβο του λόφου Καστά και πίσω από αυτή την εκπληκτική προσέγγιση.
Στο δοκίμιο [7] Ο συγγραφέας καθηγητής Δενδρινός έχει περισσότερες και καινούργιες πληροφορίες σχετικά με αυτόν τον περίβολο του Τύμβου
 |
Ο λόφος στην Αμφίπολη ο επονομαζόμενος Καστά
|
Τελικά, αυτό το μνημείο θα γίνει ένα μνημείο της παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Ο πιο πιθανός λόγος θα είναι το σύνολο των πληροφοριών που περιλαμβάνονται στο μέτρο (MODULUS) του μνημείου και το μέγεθος και σχήμα και του Τύμβου και της περιμέτρου του.
Η ποιότητα των στοιχείων που έχουν απομείνει αποδεικνύουν ότι ο Δεινοκράτης και το προσωπικό του γνώριζαν σχετικά για αυτή την εκτίμηση, όπου αυτό αποτυπώνεται καθαρά (Το ρόλο δηλαδή της περιμέτρου ως ημερολόγιο και η προσέγγιση 365.44 ) στον τύμβο και ότι η αναλογία αυτή δεν θα μπορούσε να είναι τυχαία αλλά και ούτε από καθαρή σύμπτωση .
Αν και η περίμετρος του τύμβου δεν δακτυλιώθηκε, καλύφτηκε περιμετρικά του κύκλου, ποτέ πλήρως από μαρμάρινα τεμάχια και μόνο μερικώς καλύφθηκε από τέτοια μπλοκ στη Φάση ΙΙ H κάθε θέση, σε κάθε στρώση με μαρμάρινους λίθους και κάθε μπλοκ αντιστοιχούν σε μια συγκεκριμένη ημέρα του έτους.
Κατά συνέπεια, όπου ήταν η είσοδος του ναού ή τάφου, σήμανε ότι αντιστοιχούσε σε μια ξεχωριστή μέρα και ώρα ακόμη του έτους. Ο Κάσσανδρος πρέπει να είχε ένα πολύ ισχυρό λόγο να αναλάβει μια τέτοια εκτεταμένη καταστροφή και να επανασχεδιάσει το χώρο και κατά την διάρκεια αυτού που ονομάζουμε Φάση ΙΙΙ.
Αυτός ήθελε να εξαλειφθεί η ισχύ και όχι μόνο οι αναμνήσεις και η κληρονομιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου αλλά και τα απομεινάρια της Αίγυπτου, όπως η Φάση ΙΙ με την μορφή που είχε ο ναός ή τύμβος Καστά, αυτή των Σεραπείων και που αυτό παρουσίαζε .
Η πλάνη των « μπλοκ των Millers’ »
Ο τύμβος ποτέ πραγματικά δεν ήταν πλήρως ενδεδυμένος κυκλικά ( περικυκλωμένος) από μαρμάρινα τεμάχια, και στη Φάση ΙΙ, ήταν μόνο ένα μέρος του.
Αν και ο περιμετρικός τοίχος έχει πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία μερικά από τα οποία θα μπορούσαν να έχουν παρουσιαστεί λεπτομερώς, η Αρχαιολογική ομάδα ποτέ δεν αναφέρθηκε πως παράγονται τα ακριβή μέτρα του ή των συστατικών μπλοκ. Μόνο αόριστες αναφορές έχουν εκφρασθεί για … « έναν τρίμετρο υψηλό μαρμάρινο περιμετρικό τοίχο, που πλήρως κυκλώνει τον τύμβο »… και σχετικά με….« μαρμάρινα μπλοκ που χρησιμοποιήθηκαν σε διαστάσεις που υπολόγισαν οι Millers». Αυτές είναι οι εξαγγελίες της ομάδας, στο βαθμό που αφορά τον εξωτερικό τοίχο.
Μέχρι και την 28η Ιανουαρίου 2016, η αρχαιολογική ομάδα αναφέρεται σε ορισμένα μπλοκ (δόμοι) που μελετήθηκαν από ένα ζευγάρι, την Στέλλα και τον Στέφανο Μίλλερ.
 |
Τμήμα από τον περιμετρικό τοίχο
|
Στην αναφορά [4, ενότητα 3, υποτμήμα Α] ο συγγραφέας εκτενώς συζητά αυτό το ζήτημα σχετικά με τα «μπλοκ των Millers» τα μεγέθη και τους ισχυρισμούς.
Είναι απολύτως σαφές ότι πολλά από αυτά τα μεγέθη ήταν τεχνητά και λανθασμένα από ότι φαίνεται στην δημοσίευση τους το 1971 από τους Millers και που βασίζεται σε εργασία που έγινε την δεκαετία του 1930. Εκτός αυτού, οι Millers δεν μέτρησαν ποτέ οποιοδήποτε μπλοκ από το τύμβο Καστά , αλλά μπλοκ που βρέθηκαν στην ευρύτερη περιοχή στις όχθες του Στρυμόνα.
Πρέπει να βρει κάποιος έναν τρίμετρο υψηλό ορθογώνιο ναό για να τοποθετήσει τα μπλοκ που βρήκαν οι Millers. Διότι οι μετρήσεις των μπλοκ τους υπαγορεύουν έναν προ-σχεδιασμένο κατά αυτή την έννοια, δηλαδή έναν τρίμετρο ορθογώνιο ναό.
Είναι δυσάρεστο ότι αυτό που έψαχναν (Δηλαδή έναν ορθογώνιο ναό) τελικά αποδείχθηκε ότι ήταν ένα κυκλικό μνημείο. Ο συγγραφέας αναφέρει αυτό εκτενώς στο έγγραφό του [4] και με μια σειρά από σχετικές δημοσιεύσεις που αναφέρονται στο θέμα αυτό .
 |
Δόμοι που βρέθηκαν στις όχθες του ποταμού Στρυμόνα
|
Επίσης υπάρχει ο ισχυρισμός από τον συγγραφέα, αυτού του δοκιμίου ότι ένα ολόκληρο σύστημα μνημείων σχεδιάστηκε από τον Δεινοκράτη στη Φάση ΙΙ, βόρεια της Αμφίπολης. Συνεπώς είναι δυνατόν αυτά τα τμήματα του τύμβου (μπλοκ που βρέθηκαν στην ευρύτερη περιοχή στις όχθες του Στρυμόνα) θα μπορούσαν να ανήκουν σε κάποιο άλλο μνημείο της περιοχής του λόφου Καστά και σχεδιασμένο από τον Δεινοκράτη.
Στο έγγραφο [4] από μαθηματική άποψη αποδεικνύεται (με απλούς αριθμητικούς υπολογισμούς) ότι αυτά τα «Millers μπλοκ» δεν θα μπορούσαν να περικυκλώσουν ποτέ απόλυτα τον Τύμβο. Αυτή η μαθηματική απόδειξη είναι ένα διπλό αγκάθι για τους ισχυρισμούς των αρχαιολόγων.
Συγκεκριμένα αποδεικνύεται με απλή άλγεβρα ότι (i) ο τύμβος δεν θα μπορούσε ποτέ να καλυφθεί πλήρως κυκλικά από τα τέσσερα διαφορετικά σε μήκος μεγέθη μαρμάρινων «μπλοκ των Millers» και ότι δεν είναι δυνατόν ο περίβολος να έχει τρία μέτρα ύψος με βάση τα μεγέθη που οι Μίλλερ έχουν διατυπώσει .Και επίσης (ii) χρησιμοποιώντας τις μετρήσεις και τα σχέδια, των ιδίων των Millers ο συγγραφέας έδειξε πως το μπλοκ από μάρμαρο από τους Millers με τα δικά τους διαγράμματα δεν έχουν τα μεγέθη που ισχυρίζονται αυτοί.
Θεωρία του συγγραφέα σχετικά με τη φάση IV, η ταφή του μνημείου στο εσωτερικό
Περίπου έναν αιώνα και ένα τέταρτο αργότερα, πιθανότατα επί της Βασιλείας του Φιλίππου Ε ' (γύρω στο 280 π.Χ.) παρουσιάζεται η τελική πράξη, στη ζωή του μνημείου, η Φάση IV.
Για να το αποθηκεύσει και να παρεμποδίσει την πρόσβαση από την εισβολή των Ρωμαίων, ο Φίλιππος Ε΄ αποφασίζει να θάψει το εσωτερικό του μνημείου.
Τον τρόπο με τον οποίο αυτή λαμβάνει χώρα πλήρως περιγράφεται στις αναφορές [4] και [5].
Εν συντομία, το εσωτερικό γεμίζεται από οπές που άνοιξε στην στέγη, από την οροφή του μνημείου, ρίχνοντας παχιά λάσπη, φτιαγμένη από το αμμώδες χώμα του Στρυμόνα και αφού έκτισε τους επιπλέον προστατευτικούς τοίχους, ο ένας εμπρός από τις Σφίγγες και ο άλλος εμπρός από τις Κόρες. Οι λόγοι ήταν πολλαπλοί μεταξύ των οποίων ήταν και για λόγους δομικής υποστήριξης
Την στιγμή που οι Ρωμαίοι έφτασαν στο προσκήνιο, δεν υπήρχε τίποτα εκεί. Αυτό εξηγεί γιατί στις ιστορικές πηγές δεν υπάρχουν αναφορές για αυτό το μνημείο, και έτσι γλίστρησε στη λήθη, μέχρι το 2012 όταν η αρχαιολόγος κ. Κατερίνα Περιστέρη το αποκάλυψε.
Για αυτή την πράξη και μόνο, θα γραφτεί το όνομά της στην ιστορία, ως και του αρχιτέκτονα κ. Μιχάλη Λεφαντζή, που ανακάλυψε επιγραφές (τόσο εντός όσο και εξωτερικά από τον τάφο) σχετικές με τον Ηφαιστίωνα που σφράγισε τα αποδεικτικά στοιχεία ότι αυτό το μνημείο στον Τύμβο του λόφου Καστά ήταν αρχικά (Φάση ΙΙ) μνημείο που προορίζονταν για τον Ηφαιστίωνα.
Όλες αυτές τις παρατηρήσεις, προτάσεις, υποδείξεις, υποθέσεις, προκαταρκτικά συμπεράσματα και αποδείξεις τεκμηριώνονται πλήρως στη σειρά των εγγράφων που υπάρχουν σε διάφορες εκδόσεις στις αναφορές -έγγραφα [1] έως [5]. Παρακάτω, αυτό που παρέχεται είναι κάποια πιο αναλυτικά στοιχεία και λίγο περισσότερο, μία ευρεία αναθεώρηση για το σύνολο των ευρημάτων, που η Αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως τον Αύγουστο του 2014 .
Περίληψη του πρώτου μέρους
H αφήγηση που παρουσιάστηκε στο πρώτο μέρος είναι το προϊόν του συλλογισμού και μια προοπτική που οργανικά δυνάμωσε από δύο βασικά στοιχεία γύρω από τον τάφο: Πρώτον, ότι η είσοδος της Φάσης ΙΙ δεν θα μπορούσε υπό καμία εκδοχή να είναι όπως βρέθηκε η είσοδος της Φάσης III. και δεύτερον, ότι η περίμετρος δεν καλυπτόταν από μαρμάρινα τεμάχια σε όλη τη διαδρομή γύρω από τον Τύμβο. Υπήρξαν βεβαίως διάφορες απόψεις με μια σειρά από εναλλακτικά σενάρια (η προτεινόμενη λέξη είναι ιστοριογραφίες) και της δομής και της ιστορίας του μνημείου.
Ωστόσο, η αφήγηση και η ιστοριογραφία του συγγραφέα έχει προσπαθήσει να παραμείνει φειδωλή και ταιριάζει καλά με τις βασικές προϋποθέσεις της ανασκαφικής ομάδας και με τις πληροφορίες για τον τάφο και το μνημείο, όπως αυτές έχουν παρουσιαστεί κατά την ανασκαφή του Αυγούστου έως τον Οκτώβριο του 2014.
Ο συγγραφέας δεν έχει συναντήσει οποιαδήποτε άλλη ολοκληρωμένη αφήγηση που ταιριάζει με τα γνωστά γεγονότα σχετικά με το τύμβο στον λόφο Καστά και τις πραγματικές φυσικές συνθήκες του, πιο αποτελεσματική από ό, τι είναι αυτή εδώ προτεινόμενη αφήγηση .
Σε αυτό που ακολουθεί, παρουσιάζεται μια λίγο πιο λεπτομερής έκθεση και ορισμένα άλλα κεντρικά ζητήματα και δυναμική του τύμβου στον λόφο Καστά.
Η λίστα θεμάτων δεν είναι σε καμία περίπτωση μια πλήρης λίστα όλων των θεμάτων που καλύπτονται από τα έγγραφα {1-5]. Όμως η ουσία είναι συνδυασμένη με το συνολικό μέγεθος αυτού του δοκιμίου που περιορίζει το υλικό που προσφέρει για την κάλυψη των θεμάτων αυτών .
ΜΕΡΟΣ 2.
Μικρή αναφορά στα επιλεγμένα θέματα: Προλεγόμενα και προειδοποιήσεις
Η μνημειώδης δομή σε ένα τύμβο βόρεια της αρχαίας πόλης της Αμφίπολης, μια τοποθεσία που σήμερα ονομάζεται «Λόφος Καστά», είναι αξιοσημείωτη για πολλούς λόγους. Στην κορυφή όλων αυτών, είναι φυσικά ο ακριβής χρόνος της κύριας Φάσης ΙΙ κατασκευής του μνημείου αυτού, αλλά και ποιος διέταξε ,σε ποιόν ανατέθηκε να κατασκευαστεί ,εκτάκτως, στα τέλη του 324 π.Χ. Φυσικά, το ανέθεσε ο Μέγας -Αλέξανδρος και που τώρα γνωρίζουμε ,είχε ως στόχο να τιμηθεί με το μνημείο αυτό στην εν λόγω φάση ο Ηφαιστίων.
Αυτοί είναι οι δύο κυριότεροι λόγοι γιατί έχει προσελκύσει τόσο πολύ την προσοχή της διεθνούς κοινότητας όταν παρουσιάστηκε στο κοινό τον Αύγουστο του 2014. Γιατί το όνομα του Αλεξάνδρου ΙΙΙ είναι βαλμένο (ενέχει περίοπτη θέση ) στην υπόθεση αυτή .
Ενδεικτικά κατά τη διάρκεια της περιόδου του Σεπτεμβρίου 2014 έως τον Ιανουάριο του 2016 ο συντάκτης του παρόντος δοκιμίου έχει γράψει εκτενώς για συναφή θέματα στον λόφο Καστά .Περισσότερο από έξι πονήματα (περίπου 22 στις πολυάριθμες εκδόσεις τους), άνω των 50 σελίδων σε μέγεθος για κάθε ένα από αυτές τις εκδόσεις, που συνολικά αποτελούν ένα όγκο με περισσότερες από 1100 σελίδες. Και δεν είναι ο μόνος, αναρίθμητοι άλλοι έχουν ήδη γράψει επί των διαφόρων θεμάτων που θίγουν τον τύμβο στον λόφο Καστά.
 |
Νόμισμα του Κάσσανδρου
|
Η προσπάθεια αυτής της μικρής περίληψης
Α) Η μείωση του συνολικού όγκου των 1100 σελίδων περίπου στο ένα εκατοστό του μεγέθους είναι μια πολύ δύσκολη εργασία, επειδή αυτό συνεπάγεται σημαντικές ανταλλαγές όγκου και αξίας πληροφοριών . Και εδώ είμαστε αντιμέτωποι με πολλά σημαντικά ευρήματα.
Υποστηρίζεται εδώ ότι αυτός ο όγκος της εργασίας δεν είναι πλέον ένα σύνολο απομονωμένων, αποσυνδεδεμένων στοιχείων με αντικρουόμενες σκέψεις σχετικά με το μνημείο στον λόφο Καστά. Αλλά όπως υποστηρίζεται εδώ είναι ότι αυτός ο όγκος πληροφοριών μπορεί να αποτελεί συλλογικά μια αυτο-συνεπή, αναπόσπαστη και περιεκτική «θεωρία» για το μνημείο.
Β) Όλα αυτά που σχετίζονται με έγγραφα και αναθεωρήσεις τους μπορούν να βρεθούν στην ιστοσελίδα του συγγραφέα academia.edu: https://kansas.academia.edu/DimitriosDendrinos Πλήρης τεκμηρίωση για τα πορίσματα που παρουσιάζονται εδώ, συμπεριλαμβανομένων φωτογραφιών, αναφορές και η σχετική βιβλιογραφία, βρίσκεται επίσης σε αυτά τα έγγραφα.
Γ) Εδώ, παρουσιάζονται μόνο ορισμένα κεντρικά στοιχεία αυτών των αποτελεσμάτων της έρευνας. Ο ενδιαφερόμενος αναγνώστης συνιστάται να διαβάσει τα έξι έγγραφα μαζί με τις πηγές τους. Με αυτόν τον τρόπο, ο αναγνώστης θα αποκτήσει μια πλήρη εικόνα από τις προτάσεις και υποθέσεις που έχουν γίνει και των στοιχείων που τις διαπνέει. Εδώ, εμφανίζεται μόνο ένα υποσύνολο από αυτές τις διαπιστώσεις και προτάσεις για περαιτέρω έρευνα, αν και αυτά, που υπάρχουν εδώ , είναι ο πυρήνας τους .
Αυτό που πρέπει να υπογραμμισθεί είναι ότι όλες οι δηλώσεις είναι σε προκαταρκτικό βαθμό. Βασίζονται στα στοιχεία αυτά, που έχουν παρουσιαστεί από την Αρχαιολογική ομάδα της ανασκαφής και όπως έχουν ερμηνευθεί από τον συγγραφέα ως αποδεικτικά στοιχεία. Ορισμένα από τα βασικά συμπεράσματα που κατέληξε η Αρχαιολογική ομάδα βρήκε τον συγγραφέα σε διαφωνία. Αυτές οι διαφωνίες είναι που συζητήθηκαν εκτενώς στις αναφορές [2], [4] και [5].
Ιδιαίτερη φροντίδα δίνεται στα έγγραφα για τους λόγους που ο συγγραφέας διαφωνεί (μερικές φορές έντονα) με συγκεκριμένα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε η υπεύθυνη αρχαιολόγος (κα Κατερίνα Περιστέρη) και ο αρχιτέκτονας της επιστημονικής ομάδας της ανασκαφής (κ. Μιχάλης Λεφαντζής).
Παρά τις διαφωνίες αυτές, ο συγγραφέας εκτιμά βαθύτατα το έργο που έχει κάνει η ομάδα ανασκαφών, και για τον οποίον πλήρως αξίζει επαίνους και επευφημίες.
Κανένα νέο εύρημα δεν παρουσιάζεται και δεν υπάρχουν νέες προτάσεις εδώ, πέρα από εκείνα που βρίσκονται στα έξι έγγραφα που αποτελούν τη βάση και το φόντο σε αυτήν τη σύντομη σύνοψη.
Στο πρώτο μέρος της περιληπτικής έκθεσης παρουσιάστηκαν οι ακρογωνιαίοι λίθοι της θεωρίας του συγγραφέα σχετικά με της τύμβο στον λόφο Καστά .
Στη συνέχεια, παρατίθενται μερικές απόψεις για περισσότερα ζητήματα, που περιέχουν λιγότερο ή περισσότερο την ραχοκοκαλιά ολόκληρης της θεωρίας.
Η θεωρητική οπτική του συγγραφέα επίσης κάνει χρήση του θέματος της «κλίμακας» και τη συνολική "γεωμετρία" του τύμβου στον λόφο Καστά Αυτά τα δύο θέματα θα αντιμετωπιστούν στην συνέχεια .
Μετά από αυτή την έκθεση, γίνονται μια σειρά από επιπλέον προτάσεις για την ολοκλήρωση (έως ένα βαθμό) του κυρίως κορμού της εργασίας του συγγραφέα .
Εισαγωγή στη β ' φάση του μνημείου
Το όραμα του Δεινοκράτη και τα θέματα της κλίμακας
Ο τύμβος στον λόφο Καστά περιέχει έναν τάφο. Είχε κατασκευαστεί στο να είναι επίσης ένα μνημείο. Και για μια σύντομη περίοδο, λειτούργησε επίσης ως ναός. Πριν από το αρχιτεκτονικό θαύμα του Δεινοκράτη για σύντομο διάστημα , ένας άλλος ναός στάθηκε εκεί που περιείχε πρότερα έναν τάφο. Και εδώ είναι όπου αρχίζει η ιστορία της συναρπαστικής μεταμόρφωσης. Πρόκειται για τον θάνατο των δύο εξαιρετικών ατόμων, και λαμβάνει χώρα σε μια ταραγμένη εποχή της Ελληνικής ιστορίας.
Ένα από αυτά τα άτομα είναι μια προσωπικότητα μοναδική στην ιστορία της ανθρωπότητας, ο Μέγας Αλέξανδρος. Ο άλλος είναι ο αναπληρωτής του, ΕΤΑΙΡΟΣ και ΧΙΛΙΑΡΧΟΣ, ο παιδικός του φίλος Ηφαιστίωνας.
Ο Δεινοκράτης ο αρχιτέκτονας της αυτοκρατορίας του Αλεξάνδρου, πήρε εντολή να κατασκευάσει το μνημείο στην Αμφίπολη, μετά τον θάνατο του Ηφαιστίωνας τον Νοέμβριο του 324 π.Χ. στα Εκβάτανα [2]. Σχεδίασε ένα σύστημα μνημείων γύρω από τον λόφο Καστά .
Ένα εκ των οποίων ήταν και ο τάφος, μνημείο και ο ναός στο λόφο Καστά, για τον Ηφαιστίωνα.
Για το κοντινό λόφο ,που σήμερα ονομάζουν 133 ο Δεινοκράτης οραματίστηκε στα τέλη του 324 π.Χ. (και βεβαίως πριν τον θάνατο του Αλεξάνδρου ) ένα μνημείο και ενδεχόμενη ταφή
για να τοποθετηθεί ο Αλέξανδρος ΙΙΙ εν καιρώ.
Μεταξύ αυτών των δύο, αυτός ήθελε μια "σήμανση" για ολόκληρο το σύστημα των μνημείων, το «ΣHMA», και για αυτό είχε κάνει το λιοντάρι της Αμφίπολης.
Δεν έχει σχεδιαστεί, το μεγάλο λιοντάρι της Αμφίπολης για αυτό το μνημείο που χτίστηκε στον λόφο Καστά. Το λιοντάρι και η βάση του ήταν πάρα πολύ βαριά (δομικά και αισθητικά) για εκείνο το σημείο [5, σ. 19-22]. Το λιοντάρι είχε σκοπό να στηθεί με μέτωπο προς τον, πολύ μεγάλο τότε , Ποταμό Στρυμόνα, όπως η Σφίγγα στο οροπέδιο της Γκίζας αγναντεύει τον Νείλο [2, σ. 21-22]. Γιατί για τον Δεινοκράτη ο Νείλος ήταν ο ποταμός Στρυμόνας
Τώρα γυρνάμε στην σημασία που έχει η κλίμακα, ένας πυλώνας στην ανάλυση του συγγραφέα σε θέματα σχετικά με τον τύμβο στον λόφο Καστά. Το σχετικό μέγεθος, για τον Δεινοκράτη (και για οποιοδήποτε αρχιτέκτονα της οποιαδήποτε περιόδου) ο λόφος Καστά σαν τύμβος για τον Ηφαιστίωνα ήταν αρκετά καλός, δεν ήταν όμως αρκετά επαρκής για τον Αλέξανδρο τον ΙΙΙ . Ο Λόφος 133 για τον Δεινοκράτη θα ταίριαζε για τον Μ. Αλέξανδρο, ένα Θεό-βασιλιά μακράν μεγαλύτερο από κάθε Αιγύπτιο Φαραώ. Αυτή η πρόταση είναι θεμελιώδης κατά την άποψη αυτού του συγγραφέα.
Ο Λόφος Καστά υπό αυτόν τον όρο δεν θα μπορούσε να είναι αρκετά μεγάλος για να φιλοξενήσει δύο. Στον πιθανό και αρχικό σχεδιασμό του Δεινοκράτη, ο λόφος Καστά και ο λόφος 133 ήταν δύο μέλη συνδεδεμένα με πολλαπλούς τρόπους.
Ένας τρόπος που κάποιος διακρίνει την σύνδεση είναι ο συμβολισμός Ανατολή- Δύση κάτι που δείχνει με την κίνηση του το άρμα στο μωσαϊκό της αίθουσας #2 του τάφου, στην αίθουσα ομφαλού του ναού με τον 15 μέτρα μακρύ διάδρομο. Εξωτερικά στον περιβάλλοντα χώρο, στο πλαίσιο ενός ιερού τοπίου,(που θα περιελάβανε τον λόφο Καστά και τον λόφο 133) μια πρόσβαση πεζών υπήρχε για να συνδέει το δύο αναχώματα, με ενδεχομένως να έχει οριστεί μια άλλη πρόσβαση για μελλοντικούς ναούς (ναός της Αρτέμιδος Ταυροπόλου δόμους του οποίου βρήκαν οι Μίλλερ και πιθανά έχουν χρησιμοποιήσει ως βάση του σημερινού Λέοντα της Αμφίπολης ) και για τελετουργικούς δημόσιους χώρους, κάτι που θα περιλαμβάνει διευρυμένη την μητροπολιτική περιοχή της Αμφίπολης και θα αποτελούσε τη βάση του αστικού σχεδιασμού από τον Δεινοκράτη, της ευρύτερης περιοχής .
Κάπου στην περιοχή μεταξύ του λόφου Καστά και του λόφου 133 το λιοντάρι της Αμφίπολης θα είχε στηθεί για να επισημάνει τον ιερό τόπο, συνολικά της περιοχής. Και γύρω από τα δύο μνημεία ήταν να γίνει βαθμιδωτά επένδυση με τη χρήση μαρμάρου μπλοκ με ένα μέτρο (MODULUS) που είναι παρόμοιο με εκείνο του τύμβου του λόφου Καστά, αν και δεν θα ήταν απαραίτητα ταυτόσημο.
Οι Millers πρέπει να είχαν σκοντάψει επάνω σε μερικά από αυτά τα μέρη που προβλεπόταν για μια τέτοια κατασκευή με μπλοκ.
Όλα αυτό το σενάριο βρίσκεται στο αρχικό δοκίμιο όπου συνέθεσε ο συγγραφέας στις 23 Οκτωβρίου 2014, μέρη από το οποίο είναι ενσωματωμένα στην αναφορά [2].
 |
Η «Σκέψη» του Δεινοκράτους - Φανταστική απόδοση ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝ
|
Ο Αυτοκρατορικός αρχιτέκτονας Δεινοκράτης ασφαλώς και θα είχε όραμα να συνδεθούν όλα αυτά, όπως συνδεδεμένοι υπήρξαν, οι δύο στενοί φίλοι, ο Αλέξανδρος ΙΙΙ και ο Ηφαιστίωνας, ο οποίος ενταφιάστηκε τελικά σε ένα μοναδικό χώρο.
Και πάλι γυρίζουμε στο θέμα της κλίμακας. Η περιοχή της Αμφίπολης ήταν να γίνει μεγαλύτερο κέντρο και από το Φαραωνικό συγκρότημα στην Γκίζα, για μια αυτοκρατορία (την Μακεδονική ) που υπερβαίνει κατά πολύ σε πλούτο, χωρική έκταση και πληθυσμό αυτήν των Φαραώ της Αιγύπτου. Ο Στρυμόνας ήταν, για να είναι ο νέος Νείλος, όπως η Αμφίπολη ήταν για να είναι, το νέο κέντρο της αυτοκρατορίας του Αλεξάνδρου, μιας οικουμενικής αυτοκρατορίας που θα εκτείνεται πάνω από τη Δυτική Ασία, Βόρεια Αφρική και σχεδόν στο σύνολο της γνωστής Ευρώπης. Εκπόνηση για όλα αυτά τα σημεία βρίσκονται στις αναφορές [2 (σ. 15-22)], [4 (σελ. 1-7)], και [5 (σσ. 5-7)].
Ο λόφος που έγινε ο τύμβος, ως μέρος μιας σφαίρας.
Ο λόφος Καστά είναι ένα ανάχωμα Βόρεια-βορειοανατολικά από την αρχαία πόλη της Αμφίπολης. Βρίσκεται νότια - νοτιοανατολικά του λόφου 133, σε ύψωμα με μια τρέχουσα κατά προσέγγιση μορφή, ενός τετραγωνισμένου κόλουρου ( Frustum ) όγκου.
Ο λόφος Καστά περιβάλλεται από ένα επικλινές έδαφος. Η ακριβής κλίση του εδάφους αν και δεν είναι ακριβώς γνωστή, είναι μικρή, ως αποτέλεσμα πολλών παραγόντων, φυσικού και ανθρώπινου, όμως η ακριβής τοπογραφία του λόφου κατά τη στιγμή της κατασκευής του τάφου είναι άγνωστη.
Αναμορφώνεται ο λόφος για το μνημείο κατ’ εντολή του αρχιτέκτονα ώστε να είναι ένας κύκλος. Δες παραπομπή [7]] Για μια περαιτέρω επεξεργασία αυτής της υπόθεσης Αυτός ο κύκλος αντιπροσωπεύει την τομή μιας σφαίρας, με μια ακτίνα περίπου 220 μέτρα {δείτε αναφορά [4] σ. 73}, στο σχέδιο .
Ο Δεινοκράτης , πολύ πιθανό πλέον, ο αρχιτέκτονας του μνημείου, είχε διαμορφώσει το λόφο σε τύμβο στο πλαίσιο της Φάσης ΙΙ. Η ακριβής έκταση των διατάσεων που έγινε η παρέμβαση είναι άγνωστη.
Η εκ νέου διαμόρφωση το προϋπάρχοντος λόφου σε ένα τύμβο ήταν, εν τούτοις, ένα θαύμα της Μηχανικής. Είναι δε δελεαστική η ιδέα ότι ο τύμβος διαμορφώθηκε, σαν μέρος σφαίρας για να αντιπροσωπεύει μία Υδρόγειο ή τον ουρανό ,σαν αυτή που κρατούσε ο Άτλας
Προκειμένου να παραχθεί αυτό το σχήμα, ο Δεινοκράτης είχε εγκαταστήσει ένα μηχανισμό στην κορυφή του λόφου.
Απομεινάρια αυτής της κατασκευής επιζούν ακόμα και σήμερα, όπως είναι η τρύπα στο έδαφος που χρησιμοποιήθηκε για να ρυθμιστεί ως πόλος και να σχεδιαστεί ο κύκλος.
Ο τύμβος κατασκευάστηκε κυκλικός στη βάση του, έχει περίμετρο περίπου 497 μέτρα ( με διάμετρο περίπου 158 μέτρα, ή μια ακτίνα περίπου 79 μ).
Το ύψος του λόφου και η συνολική απόσταση πάνω από το έδαφος αλλά και το σχήμα έχει μεταβληθεί πολύ από την κατασκευή του τύμβου.
Φυσικά, όμως με την ανθρώπινη παρέμβαση και από φυσικούς λόγους έχει ανασχηματιστεί σημαντικά ο λόφος Καστά και ότι πληροφορίες και μηνύματα εμπεριεχόμενα σε αυτό πλέον έχουν χαθεί. Αρχαιολογικές ανασκαφές έχουν δυστυχώς συμβάλλει και μάλιστα εκτενώς στη νέα διαμόρφωση.
Έχει υπολογιστεί ότι το τελικό ύψος του τύμβου πρέπει να ήταν γύρω στα 20 μέτρα {[4], σ. 23}. Η ανασκαφική ομάδα έχει διαφορετική γνώμη και υπολογίζει περίπου ύψος 26.80 μέτρα. Υπάρχουν πολλές αμφιβολίες για τέτοιο ύψος λόγω φορτώσεων του εδάφους -Δες περισσότερα [7]και ιδίως[4]
Ανιχνεύεται λοιπόν ένα σχέδιο που τέθηκε σε ισχύ για να μετατραπεί ένας, όχι ιδιαίτερα επιφανής ,προηγούμενος ναός μέσα σε ένα απροσδιόριστο λόφο σε ένα μνημείο εξαίσιο και εκλεπτυσμένο, γύρω στα τέλη του 324 π.Χ
Αλλά αυτή η εξαιρετική δομή αποδείχθηκε ότι έζησε λίγο. Σε λιγότερο από ενάμιση αιώνα αργότερα σε μια μνημειώδη επιχείρηση, ολόκληρο το μνημείο, εξωτερικά αλλά και στο εσωτερικό, θάφτηκε. Ήταν να έρθει στη ζωή και πάλι περίπου 22 αιώνες αργότερα, αφού αναστήθηκε από την κα Κατερίνα Περιστέρη.
Μια σειρά μέρους θεμάτων που καλύπτονται από την θεωρία του συγγραφέα
Κύρια θέματα που καλύπτονται από τα έξι έγγραφα, είναι τα εξής, χωρίς να παρουσιάζονται σε συγκεκριμένη σειρά ή να υπονοούν προτεραιότητα :
(1) Η θέση του μνημείου μέσα σε ένα μεγάλο σύστημα μνημείων βόρεια της Αμφίπολης.
(2) Ο ρόλος για το λιοντάρι της Αμφίπολης ως δείκτης για ολόκληρο το σύστημα μνημείων (όχι μόνο του τύμβου)
(3) Η πολύ πιθανή διαδικασία με την οποία ο λόφος μετατράπηκε σε τύμβο.
(4) Τα μαθηματικά του τύμβου (όπως είναι μια σφαίρα και η περίπου κυκλική βάση του) ·
(5) Το μέτρο (MODULUS) του μνημείου (και το μέγεθος 1,36 μ. )
(6) Η παρουσία της Χρυσής αναλογίας στις διαστάσεις των αγαλμάτων με τις δύο Κόρες .
(7) Η λειτουργία του μνημείου ως ένα ημερολόγιο. (δες δοκίμιο [7] για επιπλέον επεξεργασία του θέματος
(8) Τα ενσωματωμένα άκρως εξελιγμένα, μαθηματικά και αστρονομία .
(9) Τα διάφορα στάδια κατασκευής του Μνημείου (φάση Ι, ΙΙ, ΙΙΙ και IV).
(10) Οι διαδοχικές λειτουργίες ως δύο ναοί (αρχικά ενδεχομένως ως ένας ναός της Αρτέμιδος Ταυροπόλου , πριν από τη μετατροπή του, πιο πιθανά, σε ένα Σεραπείο .
(Σημ Το Σεραπείο είναι ένας ναός ή άλλο θρησκευτικό οικοδόμημα που αφιερώνεται στον συγκριτικό Ελληνο-αιγυπτιακό θεό Σέραπι , ο οποίος συνδύασε τις ιδιότητες του Όσιρη και του Άπη σε μορφή ανθρώπου που ήταν πιο ευάρεστη στους Έλληνες της Αλεξάνδρειας ιδιαίτερα της εποχής των Πτολεμαίων.)
(11) Ο προσανατολισμός του τάφου σε Βορρά-Νότο κατά τη στιγμή της κατασκευής.
(12) Ο ισχυρισμός ότι ο σχεδιασμός του εξωτερικού τοίχου του μνημείου ακολούθησε πιθανότατα το σχήμα από κέρατα ταύρου .
(13) Η μαθηματική απόδειξη και φωτογραφικά αποδεικτικά στοιχεία που δείχνουν (i) ότι η μαρμάρινη επένδυση του εξωτερικού τοίχου του μνημείου δεν ήταν περιμετρική (360 μοίρες) και (ii) τα τμήματα στο εξωτερικό τοίχο που έχουν επιβιώσει σήμερα δεν μπορεί να έχουν τρία μέτρα ύψος
(14) Την στατιστική αδυναμία αυτών που ονομάζονται " διαστάσεις Millers» σχετικά με τα μαρμάρινα μπλοκ που επενδύουν το μνημείο .
(15) Οι πιθανές συνθήκες υπό τις οποίες το μνημείο θάφτηκε σε δύο φάσεις (στις Φάσεις ΙΙΙ και
(IV) χωρίζονται από τουλάχιστον ένα και ένα τέταρτο του αιώνα, ενώ οι κατά προσέγγιση χρονικές περίοδοι, που εκτελέστηκαν οι ενταφιασμοί, είναι οι εξής : (i) ο εξωτερικός τοίχος ήταν πολύ πιθανά θαμμένος από τον Κάσσανδρο, κατά τη διάρκεια της φάσης ΙΙΙ, (ii) το εσωτερικό του τάφου ήταν θαμμένο περισσότερα πιθανό υπό του Φιλίππου Ε’ (που βασίλεψε από το 221 μέχρι 179 π.Χ.) και λιγότερο πιθανό κάτω από το γιο του, Περσέα (ο οποίος κυβέρνησε κατά την περίοδο 179-168 π.Χ.), στο πλαίσιο της φάσης ΙV , και (iii) Ποιος ήταν ο τρόπος με τον οποίο το εσωτερικό του τάφου θάφτηκε με χώμα.
(16) Γιατί οι Ρωμαίοι είχαν πολύ μικρή σχέση με το εν λόγω μνημείο, είτε στην δομή του είτε στην μερική καταστροφή και θάψιμό του
(17) Ποιοι πιθανά είναι θαμμένοι στον τάφο του λόφου Καστά , λαμβάνοντας υπόψη τα σκελετικά υπολείμματα που βρίσκονται εκεί (εκτός από του Ηφαιστίωνα, ο συγγραφέας έχει προτείνει πιθανότητες με βάση τα σκελετικά υπολείμματα, που αφορούν είτε τον Νέαρχο, είτε τον Λαομέδοντα, είτε τον Περδίκκα, είτε τον Κρατερό, όσο αφορά τους σκελετούς ανδρών .
Η υπόθεση του συγγραφέα είναι ο γυναικείος σκελετός και ο σκελετός του βρέφους ανήκουν στην οικογένεια ενός από αυτούς Αυτές οι εναλλακτικές λύσεις παρουσιάζονται σε μορφή πιθανοτήτων βάση των πληροφοριών που έχουν δώσει στην δημοσιότητα
(18) Τι συμπεραίνεται από τις επιγραφές και την γλυπτική που βρέθηκε εντός και εκτός του τάφου σε συνδυασμό με νομισματικά αποδεικτικά στοιχεία.
Πώς αυτά τα στοιχεία συνδέονται με τον Ηφαιστίωνα και τους κατασκευαστές του μνημείου (ο συγγραφέας αξιολογεί στοιχεία από τις ανακοινώσεις της Αρχαιολογικής ομάδας της 30ης Σεπτεμβρίου 2015. Όσο αφορά την πρόβλεψη του, η οποία έγινε τον Οκτώβριο του 2014 ότι αυτό ήταν ένα μνημείο για τον Ηφαιστίωνα, ο συγγραφέας τεκμηριώνει τους λόγους που την υπαγόρευσαν .
(19) Ποια είναι τα βασικά αρχιτεκτονικά στοιχεία στο σχεδιασμό και την κατασκευή του μνημείου του τάφου και των διαφόρων θαλάμων κατά την Φάση II.
(20) Ποιες ήταν οι πιθανές σκέψεις του Αλέξανδρου και του Δεινοκράτη σχετικά με το ρόλο της Αμφίπολης στην Οικουμενική Αυτοκρατορία.
(21) Γιατί το πιο πιθανό είναι ότι , ο Ηφαιστίωνας δεν ήταν πλέον το πρόσωπο στο οποίο , αυτό το μνημείο ήταν αφιερωμένο, μετά την ανασυγκρότηση της Φάσης III.
(22) Ποιοι είναι οι λόγοι που δεν υπάρχουν ιστορικές αναφορές σχετικά με αυτό το μνημείο ούτε από τους Ρωμαίους ή τους Έλληνες κατά την Ρωμαίική περίοδο, ιστορικούς.
(23) Πότε, πώς και ποιοι ήταν οι επιδρομείς και τυμβωρύχοι που κατά πάσα πιθανότητα έσπασαν την μαρμάρινη δίφυλλη θύρα και σύλησαν τον τάφο.
(24) Πότε και πώς ο γυναικείος , καθώς και των τριών ανδρών και του βρέφους, σκελετοί πετάχτηκαν από την ξύλινο φέρετρο και το τάφο.
(25) Τι ήταν η αρθρωτή δομή του μνημείου, τόσο εντός όσο και εκτός το τάφου.
(26) Πώς ήταν η Φάση ΙΙ και υπό ποιες πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες εκτελέστηκε .
(27) Ποια είναι η έννοια του πλαισίου του ψηφιδωτού στην αίθουσα Νο 2 και τα μαθηματικά του .
(28) Πώς εκτελέστηκε η Φάση ΙΙΙ εσωτερικά και εξωτερικά και μέχρι ποιου βαθμού καλύπτονται τα προηγούμενα δομικά στοιχεία και κατά πόσο κατέστρεψε τμήματα από το μνημείο της Φάσης ΙΙ
(29) Πώς συνδέονται οι δύο Σφίγγες στην είσοδο με το μνημείο, και πώς μεταξύ τους .
(30) Γιατί το κεφάλι της Σφίγγας που βρέθηκε στο ταφικό θάλαμο, δεν ανήκει στην ανατολική Σφίγγα της εισόδου.
(31) Ποιος ήταν ο ακριβής ρόλος καθενός από τους δύο διαφραγματικούς τοίχους που ενσωματωθήκαν με το εσωτερικό του τάφου για την αντιστήριξη του μνημείου κατά την Φάση IV.
(32) Οι λόγοι γιατί αυτό είναι ένα Οικουμενικό (δηλαδή, ούτε Μακεδονικό ή Ρωμαϊκό, ή Ελληνιστικό ) μνημείο.
Όλα αυτά είναι μερικά από τα μεγάλα αλλά και ήσσονος σημασίας θέματα στα οποία απευθύνεται ο συγγραφέας στην θεωρία του σχετικά με τον τύμβο στο λόφο Καστά στην Αμφίπολη .
 |
Τάφος ΙΙΙ λόφος Καστά Αμφίπολη , ζωγραφισμένο βουκράνιο
|
Συμπέρασμα: Η Λατρεία του Ταύρου είναι το κυρίως θέμα του Δεινοκράτη για αυτό το σύστημα των μνημείων
Βασική προϋπόθεση για τη θεωρία που παρουσιάζεται εδώ είναι ότι στηρίζεται στην πρόταση ότι το μνημείο στο λόφο Καστά, ο τύμβος, αντιπροσωπεύει γνωρίσματα που έχουν σύνδεση για μια Λατρεία Ταύρου. Ο ταύρος είναι ποιο δυνατό στοιχείο και από τον Λέοντα στο συγκρότημα των μνημείων στην περιοχή του λόφου Καστά.
Αυτά τα ευρήματα έχουν παρουσιαστεί από τον συγγραφέα κατά την περίοδο του Οκτώβριου 2014- Ιανουάριου 2016 σε μια σειρά από έξι μακροσκελή έγγραφα. Πέντε από αυτά τα έγγραφα, ασχολούνται αποκλειστικά με τα αρχαιολογικά ευρήματα από την ανασκαφή στο λόφο Καστά , κοντά στην Αμφίπολη, Μακεδονία, Βόρεια Ελλάδα.
Το έκτο έγγραφο (για τρία Νεολιθικά μνημεία στα βρετανικά νησιά, συμπεριλαμβανομένου του Newgrange ) παρατίθεται εδώ ως υποστηρικτική τεκμηρίωση γιατί ασχολείται με παρεμφερή θέματα συμβολικού και θρησκευτικού περιεχομένου.
Αυτή η εργασία είναι ενδεικτική του οικουμενικού χαρακτήρα του μνημείου στον τύμβο και που υποδεικνύει τις βαθιές ρίζες της Λατρείας του Ταύρου .
Η μορφολογία του εξωτερικού τοίχου στο νεολιθικό μνημείο στο Newgrange, προτείνεται εδώ, από τον συγγραφέα ως αναλογία για να συνδέσει τον τύμβο στον λόφο Καστά με την δική του εκδοχή της Λατρείας του Ταύρου.
Αυτό επιτυγχάνεται άμεσα μέσω της προτεινόμενης μορφολογίας στον εξωτερικό τοίχο στον τύμβο Καστά. Στοιχεία που παρουσίασε ο συγγραφέας είναι ενδεικτικά και της δικής του εκδοχής, συγκεκριμένα της λατρείας της Ταυροπόλου Αρτέμιδος και μάλιστα από τον ίδιο τον Αλέξανδρο. Προτείνεται ότι ο Δεινοκράτης είχε πρόθεση πιθανότατα να αποτυπώσει όχι μόνο για τον τύμβο στο λόφο Καστά αλλά για όλο το σύστημα των μνημείων που οραματίστηκε στην Αμφίπολη, ένα οικουμενικό σύστημα μνημείων με βάση την οικουμενική λατρεία του Ταύρου και το πιο πιθανό αυτό να ήταν το κύριο αρχιτεκτονικό του θέμα .
Όλα τα στοιχεία αναφέρονται στα έγγραφα [1 – 6] και εάν δεν το υποστηρίζουν τουλάχιστον δεν έρχονται σε αντίθεση με την θεωρητική αυτή άποψη. Η μικρή, αυτή αφήγηση παρουσιάστηκε για να προσφέρει μια συνεπή και ολοκληρωμένη θεωρία για την μεγάλη Τούμπα στο λόφο Καστά της Αμφίπολης.
Ελπίζεται ότι ο αναγνώστης ακόμα και εάν δεν συμφωνεί ολοκληρωτικά με τις διάφορες προτάσεις και προκαταρκτικά συμπεράσματα της μελέτης ,όπως παρουσιάστηκαν εδώ, ίσως πάρει κάποιες ιδέες, το πώς ένας αρχιτέκτονας θα έβλεπε το θέμα Καστά τώρα, αλλά και πριν 23 αιώνες.
Αναφορές- References
[1] Dimitrios S. Dendrinos (with the assistance of Panagiotis Petropoulos), December 4, 2014, “The Modular Structure of the Tomb at Kasta Hill”, academia.edu
[2] Dimitrios S. Dendrinos, July 17, 2015, “On the ‘HFAISTION at Kasta Hill’ hypothesis”, academia.edu
https://www.academia.edu/14138924/On_the_HFAISTION_at_Kasta_Hill_hypothesis a paper originally written on November 12, 2014. A first version of that paper appeared in http://ellinondiktyo.blogspot.com/2014/11/on-hfaistion-at-kasta-hill-hypothesis.html on November 20, 2014. An even earlier version appeared in October 23, 2014 in the same website, with a translation into Greek by the administrator of that site '' ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝ ''
[3] Dimitrios S. Dendrinos, July 17, 2015, “The Mosaic of Kasta Hill’s Tomb”, academia.edu
https://www.academia.edu/16554729/The_Double_Meander_and_Waves_of_Kasta_Hills_Mos aic_Frame
[4] Dimitrios S. Dendrinos, September 23, 2015 (4th update), “On Certain Key Architectural Elements of the Kasta Tumulus”, academia.eduhttps://www.academia.edu/17354581/On_Certain_Key_Architectural_Elements_of_Kasta_Tu mulus._Final_Version
[5] Dimitrios S. Dendrinos, January 10, 2016 (3rd update), “On the Tumulus at Amphipolis”, academia.edu
[6] Dimitrios S. Dendrinos, November 14, 2015 (7th update), “Stonehenge , Durrington Walls, Newgrange: Monuments to the Egyptian Bull and Cow Cults and Origins of Innovation”, academia.eduhttps://
[7] DIMITRIOS S. DENDRINOS, FEBRUARY 17, 2016, "THE EARTH'S ORBIT AROUND THE SUN AND THE TUMULUS AT KASTA",
https://www.academia.edu/22103391/The_Earths_orbit_around_the_Sun_and_the_Tumulus_at_Kasta._Update_1
Αναγνώριση και δήλωση για πνευματικά δικαιώματα - Το συγγραφέας επιθυμεί να ευχαριστήσει τον καλό φίλο ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝΑ που ενθάρρυνε στο να γράψει αυτή την περίληψη και για την μετάφραση -απόδοση στα ελληνικά και για την συνεχή υποστήριξη σε όλη την έρευνά του σχετικά με αυτό θέμα. Ο συγγραφέας διατηρεί όλα νόμιμα δικαιώματα για αυτό το έγγραφο. Κανένα τμήμα του δεν μπορεί να αναπαραχθεί χωρίς γραπτή συγκατάθεση του συγγραφέα .
Δημήτριος Σ. Δενδρινός
Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ
Αμφίπολη: Η σπονδυλωτή δομή του μνημείου στον λόφο Καστά
Με την κατασκευή αυτή, ο αρχιτέκτονας του μνημείου θα καταφέρει ένα μοναδικό κατόρθωμα, κάθε μία από τις πέτρες σε όλους τους δακτυλίους του περιμετρικού τοιχώματος αντιστοιχούν δύο (σε μια σειρά από εκπληκτικές προσεγγίσεις) σε μια μέρα (ενός έτους) στον (σε 360 μοίρες κατά προσέγγιση) κύκλο. Στην επίτευξη αυτής της διπλής λειτουργίας για κάθε πέτρα είναι κάτι που μπορεί να ανιχνεύσει την επιθυμία του αρχιτέκτονα να κατασκευάσει μια τέτοια τεράστια περίμετρο του τάφου / ναού / μνημείου, όχι στην αναζήτηση μεγαλείου λόγω του μεγέθους. http://ellinondiktyo.blogspot.gr/2015/03/blog-post_62.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου