Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2016

Οι κυνικοί επικαρπωτές της ανθρωπότητας

του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου

Φίλοι μου ζώα και πουλιά,
Για να μπορέσει να δει κάποιος, τι συμβαίνει ιστορικά με την ανθρωπότητα, χρειάζονται απλά λόγια κι ένα ακόμα φυσικότερο παράδειγμα. Φανταστείτε, λοιπόν, μια εικόνα.
Μπροστά σας εξαπλώνεται ως τον ορίζοντα ένας απέραντος κάμπος με σπαρμένο στάρι και κάθε λογής κήποι και μποστάνια. Όλα βρίσκονται σ’ ένα χυμώδη οργασμό ωριμότητας, έτοιμα να δώσουν τους καρπούς τους. Έντομα και πουλιά πετούν μέσα στην ομορφιά της γαλήνης.

Τώρα, όμως, η εικόνα αλλάζει. Εμφανίζεται ξαφνικά ένα πλήθος θεριζοαλωνιστικών μηχανών κι άλλων θορυβωδών φορτηγών και μηχανημάτων, που αρχίζουν να διαγουμίζουν τον κάμπο, κόβοντας και τσαλαπατώντας στο πέρασμα τους το κάθε τι. Αρπακτικά χέρια αποσπούν τους καρπούς με βία, κλαδιά σπάζουν και βλαστάρια τσακίζονται. Είναι αυτοί που ήρθαν για να μαζέψουν τη σοδειά.

Αν τώρα, στη θέση του κάμπου βάλουμε την ανθρωπότητα με όλη την ποικιλία της και στη θέση των καρπών βάλουμε την αξία που παράγεται από τον κόπο της εργασίας και της δημιουργίας της, τότε, θα αντιληφθούμε ότι τον ρόλο των επικαρπωτών της, τον παίζουν οι αεθνικοί επικυρίαρχοι και πως οι θεριζοαλωνιστικές μηχανές είναι οι πόλεμοι τους. Αυτοί οι ληστές είναι, που επιστρέφουν πάντα στην ώρα τους για να αρπάξουν τη σοδειά. Αυτό είναι η ανθρωπότητα για τους επικυρίαρχους. Ένας κερδοφόρος κάμπος, που με μιαν αυθαίρετη ιδιοκτησιακή αντίληψη επ΄αυτού, τον πλιατσικολογούν, μόλις επέλθει ο χρονικός κύκλος της ωρίμανσης, που οι ίδιοι έχουν θέσει την διάρκεια του.

Όλα έχουν μια περιοδικότητα, έτσι κι αυτό. Αφήνουν να περάσουν μια-δυο γενιές, να θρέψει καλά ο κάμπος κι έπειτα για να μαζέψουν τη σοδειά τους δημιουργούν μια κρίση κι ένα νέο παγκόσμιο πόλεμο. Χωρίς να σπείρουν, θερίζουν τους κόπους των άλλων, με την ισχύ του δυνατού που παίρνει ετσιθελικά το μερτικό του, όπως ο τσιφλικάς τη σοδειά του κολλήγου.

Αφήνουν πρώτα τη «μαρίδα» να μπει στο Χρηματιστήριο κι αφού περιμένουν κάμποσο να γεμίσει το δίχτυ, έπειτα το σηκώνουν ξαφνικά και την ψήνουν στα κάρβουνα. Το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο, μόνο ο τρόπος αλλάζει που ληστεύεται κάθε φορά η σοδειά της ανθρωπότητας...

Σχέδιο: Μελάνι-χαρτί
Γ.Γ.Γ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου