.jpg)
Πινακοθήκη ηρωικών
μορφών
(19)
Επιμέλεια Γ.Γ.Γ
================
Σε ένα ταξίδι όμως, περίπου το 1802, κοντά στο
Κάδιξ συνελήφθη το πλοίο του από περιπολικό και ρυμουλκήθηκε στην ναυαρχίδα του
Άγγλου ναύαρχου Νέλσωνα. Ο Ναύαρχος, ύστερα από την ειλικρινή ομολογία του και
θαυμάζοντας τη τόλμη του τον άφησε ελεύθερο.[iii] Μάλιστα έχει διασωθεί κατά
την ναυτική παράδοση η ακόλουθη στιχομυθία μεταξύ ναυάρχου Νέλσωνα και Μιαούλη
που πιθανώς έγινε στην ισπανική γλώσσα, την οποία μιλούσε ο Μιαούλης:
-Είσαι Έλληνας;
-Μάλιστα Ναύαρχε!
-Το ξέρεις πως σ' αυτά
τα μέρη εφαρμόζω αποκλεισμό;
-Το γνωρίζω πολύ καλά
κύριε ναύαρχε!
-Και τότε γιατί τον
παραβιάζεις;
-Για το συμφέρον μου
ναύαρχε!
-Αν ήμουν εγώ στη θέση
σου και εσύ στη δική μου τι θα έκανες;
-Θα σε κρεμούσα απ' το
λαιμό, στο πινό της μαΐστρας, Ναύαρχέ μου! (=σημείο ανακρέμασης άγκυρας)
===================
Γεννήθηκε το 1769 στην
Ύδρα κι ήταν γιός του Δημητρίου Βώκου όπως ήταν κι το πραγματικό του επίθετο.
Το όνομα Μιαούλης το πήρε κατά μια εκδοχή από το όνομα ενός τουρκικού πλοίου
που αγόρασε κι λέγοταν " μιαούλ". Σε ηλικία 16 ετών έγινε καπετάνιος
εμπορικού πλοίου που άνηκε στον πατέρα του.
 |
Ο Ανδρέας Μιαούλης στο
πλοίο "Κως"
Peter von Hess, 1824
|
Κέρδισε πολλά χρήματα
κατά την διάρκεια των Ναπολεόντιων πολέμων "σπάζοντας" αρκετές φορές
τον αγγλικό ναυτικό αποκλεισμό εφοδιάζοντας τα νότια γαλλικά παράλια και
δίνοντας μάχες με πειρατές.Ναυπήγησε πολλά πλοία και κατά την διάρκεια της
επανάστασης ορίστηκε ναύαρχος του υδραικού στόλου.
Τον Σεπτέμβριο του 1821
κατέστρεψε το στόλο του Καρά-αλή. Στις 20 Φεβρουαρίου 1822 αντιμετώπισε τον
τουρκικό στόλο στην ναυμαχία της Πάτρας και θριάμβευσε ενώ έλαβε μέρος στις
ναυμαχίες της Χίου,των Σπετσών, των Ψαρών,του λιμανιού της Μεθώνης και της
Σούδας. Ίσως η μεγαλύτερη στάθηκε η ναυμαχία του Γέροντα όπου επικεφαλής 70
πλοίων και 6.000 ναυτών κατανίκησε τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο σώζοντας την
Σάμο.
Στις 20 Νοεμβρίου 1825
"έσπασε" τον τουρκικό αποκλεισμό και εφοδίασε την φρουρά του
Μεσολογγίου με τρόφιμα κι πολεμοφόδια.
Με το τέλος της
επανάστασης ο Καποδίστριας του ανάθεσε την αρχηγία του ελληνικού στόλου.
Αργότερα οι διαφωνίες του με τον κυβερνήτη,τον οδήγησαν στην μοναδική ίσως
πράξη που τον στιγμάτισε καθώς κατά την διάρκεια του κινήματος εναντίον του
Καποδίστρια (1831) δεν δίστασε να πυρπολήσει την νεοαποκτηθείσα φρεγάτα
"Ελλάς" και την κορβέτα " Ύδρα" που βρισκόταν στο λιμάνι
του Πόρου. Για αυτή του την ενέργεια δίκαια κατακρίθηκε αλλά μετά τον θάνατο
του κυβερνήτη αμνηστεύθηκε.
Ήταν ένας από την
τριμελή ελληνική αντιπροσωπεία που μετέβη στο Μόναχο για να προσφέρει το στέμμα
στον Όθωνα. Κατά την διάρκεια της βασιλείας ορίστηκε αρχηγός του διευθυντηρίου
του στόλου και το 1834 έλαβε το παράσημο του Μεγαλοσταυρού του Σωτήρα και τον
τίτλο του συμβούλου της επικρατείας. Πέθανε στις 11 Ιουλίου του 1835 στον
Πειραιά από φυματίωση και τάφηκε στην ακτή που σήμερα "φέρει" το
ονομά του, την ακτή "Μιαούλη". Το 1952 τα οστά του μεταφέρθηκαν σε
μνημείο στη σχολή ναυτικών δοκίμων.
Πηγές:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου