«ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟ 1821»- Η ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΒΑΡΟΥ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΛΑΥΡΑ-25 ΜΑΡΤΙΟΥ 1821

Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ευλογεί τη σημαία της Επανάστασης.

Θεόδωρος Βρυζάκης, 1865

Πινακοθήκη ηρωικών μορφών

(40)

Επιμέλεια Γ.Γ.Γ

====================

Ολοκληρώνεται σήμερα με αυτή την εορταστική ανάρτηση, το σαρανταήμερο αφιέρωμα που έκανα για την Επανάσταση του 1821. Με τον τρόπο αυτό, απέφυγα να δημιουργήσω ακόμη μια εορταστική «κασέτα», από αυτές που βγάζουν από το συρτάρι, ανήμερα της κάθε επετείου. Ίσως να κούρασα κάποιους, αλλά πρόθεση μου ήταν, να γνωρίσουμε την Ιστορία μας και τους δημιουργούς της εθνικής μας ελευθερίας και αξιοπρέπειας. Να δούμε πίσω από τους μύθους τους ίδιους τους ανθρώπους, που δεν ήταν πιο διαφορετικοί από εμάς, παρά μόνο στη δίψα και στην λαχτάρα τους, για να ζήσουν ελεύθεροι. Σε αυτό μόνο εμείς διαφέρουμε, έχοντας συνηθίσει στο αυτονόητο των δεινών μας. Εκείνοι στέκουν πάντα εκεί, ως μέτρο σύγκρισης του μέλλοντος και σαν φάρος της δικής μας πορείας.

Χρόνια πολλά σε όλους!

Ας μην ξεχνάμε, πως το μήνυμα της 25^ης Μαρτίου, θα είναι σε ισχύ και στις 26 και στις 27......

=======================

Ο πολυτιμότερος θησαυρός που βρίσκεται στο μοναστήρι είναι το λάβαρο της ορκωμοσίας των αγωνιστών του 1821 (το παραπέτασμα της Ωραίας Πύλης του Ναού), η πρώτη, δηλαδή, σημαία του ελληνικού έθνους που βρίσκετε σε περίοπτη θέση μαζί με τα όπλα των αγωνιστών του 1821. Επιπλέον, ο επιτάφιος του 1754 κεντημένος στη Σμύρνη, η εικόνα του Αγίου Γεωργίου κεντημένη στην Κωνσταντινούπολη από την «Κοκόνα του Ρολογά», πολύτιμα Ευαγγέλια όπως το δωρηθέν από την Αυτοκράτειρα της Ρωσίας Αικατερίνη Β’ τη Μεγάλη, τα χρυσοκέντητα άμφια του Παλαιών Πατρών Γερμανού, εγκόλπια, ξυλόγλυπτοι σταυροί Άγια ποτήρια κ.λπ. Επίσης, ξεχωρίζει η κάρα του «Αγίου Αλεξίου του ανθρώπου του Θεού», πολιούχου της Μαρτυρικής Πόλης των Καλαβρύτων, η μνήμη του οποίου τιμάται στις 17 Μαρτίου, και είναι δωρεά του Αυτοκράτορα Μανουήλ Παλαιολόγου το 1398. Υπάρχουν επίσης, η κάρα του Αγίου Φιλαρέτου του Ελεήμονος, λείψανα του Αγίου Παντελεήμονος, της Αγίας Παρασκευής, των Αγίων Αναργύρων, κλπ. Εκτός από τα σημαντικά ιερά κειμήλια και λείψανα που υπάρχουν στην Ιερά Μονή, σημαντικός θησαυρός είναι τα 3.000 έντυπα στη βιβλιοθήκη της, το αρχαιότερο από τα οποία χρονολογείται το 1502. Στη συγκρότηση της βιβλιοθήκης συνέβαλαν σημαντικά ο Κύριλλος Λαυριώτης το 1796 και ο Καλαβρυτινός δάσκαλος και μοναχός Γρηγόριος Ιωαννίδης το 1929...

Παλαιών Πατρών Γερμανός & Αγία Λαύρα.

Δοξολογία στην Αγία Λαύρα

Σύμφωνα με μερικές πρωτεγενείς πηγές η επίσημη κήρυξη της Επανάστασης στην Πελοπόννησο έγινε στις 25 Μαρτίου 1821 ο μητροπολίτης Παλαιών Πατρών Γερμανός ευλόγησε τους συγκεντρωμένους επαναστάτες και ύψωσε το λάβαρο της Επανάστασης στο θόλο του ιστορικού Ναού της Αγίας Λαύρας. Κατ' άλλες πηγές η ίδια τελετή έγινε στις 23 Μαρτίου πάλι στην Αγία Λαύρα και κατ' άλλους στην Πάτρα. Ιστορικοί του 20ού αιώνα θεωρούν ότι αυτό είναι θρύλος, βασισμένοι κυρίως στο ότι δεν αναφέρεται στα απομνημονεύματα του Π. Πατρών Γερμανού. Ωστόσο σημειώνεται από ιστορικούς που ασχολήθηκαν με αυτά ότι τα απομνημονεύματα δεν είναι πλήρη και είχαν υποστεί κακή μεταχείριση πριν τη δημοσίευσή τους.[1] Επίσης ίδιος ο Γερμανός δεν αναφέρει την παρουσία του σε άλλα σημαντικά συμβάντα όπως η εν Καλτεζαίς Συνέλευση (1821), η Συνέλευση της Επιδαύρου, το ταξίδι του στην Ιταλία κ.ά. ενώ πουθενά δεν αναφέρει ότι ετέλεσε οποιαδήποτε ιερουργεία στο διάστημα των ετών 1820-1823 που καλύπτει στα απομνημονεύματά του (βλ. άρθρο Παλαιών Πατρών Γερμανός/ Τα Απομνημονεύματα).

Λεπτομέρειες της δοξολογίας και ορκωμοσίας βρίσκονται στο έργο του Γάλλου φιλέλληνα Φρανσουά Πουκεβίλ, σε ομιλία του Αλέξανδρου Δεσποτόπουλου που ανέφερε δημοσίως και δημοσίευσε ότι ήταν παρών στην τελετή, καθώς και σε επιτάφειο ομιλία του Καλλίνικου Καστόρχη (1789-1877) για τον αγωνιστή Χριστόδουλο Μελετόπουλο. Επίσης υπάρχει μια πρώιμη ζωγραφική απεικόνιση (1836) σκηνής ορκωμοσίας από Βαυαρό ζωγράφο βασισμένη σε διηγήσεις αγωνιστών, η οποία όμως αναφέρει ότι αυτό έγινε στη Βοστίτσα (Αίγιο).

Κατά τον υποστηρικτή της άποψης περί μύθου Β. Κρεμμυδά ο οποίος εξέτασε δημοσίευμα για μια ομιλία του Γερμανού την 8(20η) Μαρτίου 1821, ο αδερφός του Πουκεβίλ Hugues (Υγκ) που υπηρετούσε ως πρόξενος της Γαλλίας στην Πάτρα τον καιρό της Επανάστασης συνεργαζόταν με το Γερμανό ώστε να αποκαταστήσουν την τρωθείσα πολιτική επιρροή τους: ο Γερμανός έστελνε διαμαρτυρίες στον Άγγλο πρόξενο στην Πάτρα και ο Υγκ προωθούσε ειδήσεις που εξήραν τη συμβολή του Γερμανού στα πρόσφατα γεγονότα στην Γαλλική εφημερίδα "Le Constitutionnel" του Παρισιού. Στο φύλλο της 6ης Ιουνίου (νέο Ημερ.) 1821 γινόταν αναφορά σε επαναστατική ομιλία που εκφωνήθηκε από το Γερμανό στην Αγία Λαύρα στις 8 Μαρτίου (παλ. Ημερ.) ή 20 Μαρ. (νέο Ημερ.) 1821 και με την οποία καλούσε όλους τους συγκεντρωμένους σε επανάσταση[2] [3]. Λίγα χρόνια αργότερα, στο βιβλίο που δημοσίευσε το 1824, "Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης" ο Φρανσουά Πουκεβίλ περιέγραφε με λεπτομέρειες (κατ' ορισμένους φανταστικές) την έναρξη της επανάστασης στην Αγία Λαύρα μετά από δοξολογία και ύψωση του λαβάρου της επανάστασης από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό. Ο Β. Κρεμμυδάς δεν αποκλείει ότι κάποτε έγιναν ομιλίες από τον Γερμανό σε άλλες περιστάσεις.[4] Παρά τις περί θρύλου απόψεις ορισμένων ιστορικών, ο θρύλος διαδόθηκε καθώς συνέδεε τη γιορτή του Ευαγγελισμού με την Επανάσταση[5] και μέχρι πρόσφατα διδασκόταν στα σχολικά εγχειρίδια.

Κάποιες πρωτογενείς πηγές αναφέρουν επίσης ότι ο Γερμανός τέλεσε στην Αγία Λαύρα δοξολογία και ορκομωσία στις 17 Μαρτίου, ημέρα εορτασμού του Αγίου Αλεξίου, πολιούχου των Καλαβρύτων [6]. Πολλοί ιστορικοί επισημαίνουν το γεγονός ότι στα απομνημονεύματα του Γερμανού δεν υπάρχει καμία αναφορά σε τέτοιου είδους γεγονότα, παρ' ότι οι ίδιοι εικάζουν συνεργασία του Γερμανού με τους αδελφούς Πουκεβίλ για τη δημιουργία μύθου. Σύμφωνα με ιστορική πηγή οι συγκεντρωμένοι προεστοί της περιοχής, αφού είχαν αρνηθεί να ανταποκριθούν στη διαταγή των οθωμανικών αρχών μεταβούν στην Τρίπολη, "ἀπεφάσισαν νὰ μὴ δώσωσιν αἰτίαν τινά, ἀλλὰ ὣς πεφοβισμένοι νὰ παραμερίσωσιν εἰς ἀσφαλή μέρη"[7]. Ο ίδιος ο Γερμανός, αφού απέφυγε να μεταβεί στην Τρίπολη, παρέμεινε στην Αγία Λαύρα παριστάνοντας τον άρρωστο έως και την 21 Μαρτίου. Μεταξύ 15 και 21 Μαρτίου έγιναν ορισμένες σποραδικές επιθέσεις κατά μεμονωμένων Τούρκων κυρίως στην περιοχή των Καλαβρύτων.[8] Τότε έγινε φανερή στους Τούρκους η επικείμενη επανάσταση και γι’ αυτό οι οπλαρχηγοί και προεστοί άρχισαν να κινούνται από τα «ασφαλή μέρη» μερικές ημέρες πριν την 25 Μαρτίου. Για παράδειγμα, ο Κωνσταντής Πετιμεζάς, που ήταν κρυμμένος στο Μέγα Σπήλαιο, κινήθηκε να ξεσηκώσει την επανάσταση προς το χωριό Μάζι στις Κατσάνες (σήμερα Δήμος Καλαβρύτων) περί την 20 ή 21 Μαρτίου. [9] Στην Μονή Αγ. Λαύρας έγινε η τελετουργική κήρυξη της επανάστασης κατά την προκαθορισμένη ημερομηνία, την ημέρα του Ευαγγελισμού, όπως αναφέρει και ο αγωνιστής Βασίλης Πετιμεζάς. [10]

Πηγές:

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B3%CE%AF%CE%B1_%CE%9B%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%B1_%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B2%CF%81%CF%8D%CF%84%CF%89%CE%BD

http://www.antibaro.gr/article/2963