ΠΡΟΣΩΠΑ

ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ ΤΥΜΒΟΥ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΓΕΡ. ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΥ ΑΡΘΡΑ-ΔΟΚΙΜΙΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΓΛΥΠΤΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗ ΔΥΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΡΧΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ. ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 12ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 14ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 15ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 16ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 17ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 18ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ-ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 13ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 14ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 15ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 16ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 17ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 18ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ-ΜΕΛΕΤΗ- Γ. Γ. ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ ΛΟΓΟΤΡΟΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ-ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΜΥΘΟΙ & ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ Ο ΚΥΝΙΚΟΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟ 1821 ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΜΑΧΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΙ ΠΟΙΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΜΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ-ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΗΡΩΙΚΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΤΟΥ 1821 ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΤΕΧΝΕΣ-ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ΤΕΧΝΗ ΤΗς ΑΦΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗ-ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΕΧΝΗ-ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΤΕΧΝΗ-ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΤΕΧΝΗ-ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗ-ΤΗΣ ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΤΕΧΝΗ-ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΦΩΤΟΘΗΚΗ ΧΑΡΑΚΤΙΚΗ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑ-ΤΕΧΝΙΚΕΣ

Κυριακή 21 Μαΐου 2017

Χάρτινοι υπουργοί στο θέατρο της πολιτικής

Του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου
Για δεύτερη φορά μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα, η υπουργός πολιτισμού και κατά τα άλλα συμπαθής ηθοποιός κα Κονιόρδου, ανασκευάζει δηλώσεις της μόνο λίγες ώρες αφότου τις έκανε. Η πρώτη περίπτωση αφορούσε το Ελληνικό και η τελευταία την Αμφίπολη, όταν η κα Κονιόρδου επισκεπτόμενη το μνημείο θεωρούσε πως ήταν Μακεδονικό. Ωστόσο, αμέσως μετά δεν γνώριζε πλέον, αν ήταν μόνο Μακεδονικό και ίσως να ήταν Ρωμαϊκό, όπως έγραφε η διορθωτική ανακοίνωση του υπουργελοίου Πολιτισμού!

Κανείς δεν πρέπει να έχει αμφιβολία, ότι η πρώτη δήλωση της υπουργού ήταν η ειλικρινής, η δική της προσωπική άποψη, από όσα είδε και άκουσε επισκεπτόμενη το «πολύπαθο» μνημείο. Και αυτή είναι η τραγικότητα της. Το γεγονός δηλαδή, πως ενώ η ίδια είναι έντιμη και μάλλον δεν συμμετέχει στην εσωτερική ομάδα υποβάθμισης του μνημείου, ωστόσο υποχρεώνεται σε ταπεινωτική υποχώρηση από την εντιμότητα της. Η ανασκευή της δήλωσης της ήταν προφανώς του υπουργείου, της κυβέρνησης, ή έστω εκείνου του «αόρατου» επιτελείου «ιδεολογικών συμβούλων» μέσα στο ΥΠΠΟ, που έχει την ευθύνη της κηδεμονίας της ως υπουργού. Της υπαγόρευσης των κατευθύνσεων που πρέπει να ακολουθεί, και ενίοτε της διόρθωσής της με δελτία τύπου, όταν παρεκτρέπεται με προσωπικές δηλώσεις που εκφράζουν την ίδια και όχι την «γραμμή» του υπουργείου. Τότε της τραβούν το αυτί και την επαναφέρουν με ανασκευή, δείχνοντας έτσι, ότι δεν είναι αυτή που κάνει κουμάντο. Ότι είναι μόνο η καλλιτεχνική ρεκλάμα που είχε ανάγκη το σύστημα για να στελεχώσει τον ρόλο του υπουργού και ότι δεν πρέπει να ξεχνάει τα όρια της κατ’ επίφαση υπουργίας της. Μπορεί μόνο να φοράει την ωραία εσάρπα της, να κάνει παραστάσεις, επισκέψεις και ταξίδια και να παίζει τον ρόλο της υπουργού με έξοδα του κράτους.

Αν η άπειρη κα Κονιόρδου, που δεν είναι πολιτικός, αλλά καλλιτέχνης, νόμιζε ότι θα γινόταν πραγματική υπουργός, για να υπουργεύει στον πολιτισμό της χώρας -πλην της τυπικής θεσμικής υπογραφής της-, θα πρέπει να έχει καταλάβει ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα. Αν επιμείνει σε ανεξάρτητες δηλώσεις, τότε στο μέλλον και αν δεν την προλάβει ο επόμενος κυβερνητικός ανασχηματισμός, θα δούμε να κάνει και νέες κωλοτούμπες με ανασκευές. Πάντως, το πιο πιθανό είναι, ότι δεν θα δούμε καμία αξιοπρεπή παραίτησή της, αντάξια μιας καλλιτέχνιδος με αξία όπως αυτή. Φαίνεται ότι έχει ήδη αποδεχθεί τον ρόλο της υπουργού άνευ ουσίας, με την ίδια ευκολία που θα υποδυόταν με επιτυχία και τον ρόλο της Αντιγόνης. Μόνο που η αξία στην τέχνη δεν έχει καμία αξία στην πολιτική. Περισσότερο φθείρει η πολιτική την τέχνη και της αφαιρεί, παρά της προσθέτει αξία. Και αυτό είναι κάτι, που όσοι καλλιτέχνες δεν το γνωρίζουν σύντομα το μαθαίνουν, ασκώντας τα δημόσια καθήκοντα τους.

Φυσικά, η κα Κονιόρδου δεν είναι η μόνη περίπτωση χάρτινου υπουργού. Έχουν προηγηθεί αρκετοί άλλοι, μουσικοσυνθέτες και ηθοποιοί, που δάνεισαν τη δημοφιλία και την αναγνωρισιμότητα τους στο σύστημα, «εξαργυρώνοντάς» τα ο καθένας για το δικό του σκοπό με μια προσχηματική και εφήμερη θέση εξουσίας. Άλλωστε, από χάρτινους ηθοποιούς βουλευτές έχει γεμίσει η βουλή τις τελευταίες δεκαετίες. Και βεβαίως δεν ευθύνονται αυτοί, αφού ο λαός τους ψηφίζει. Είναι υπεύθυνοι μόνο για το γεγονός, ότι μπερδεύουν την πραγματική ζωή και τις κρίσιμες αποφάσεις της, με την σκηνή της πολιτικής σκοπιμότητας στην οποία ενδίδουν, με θύματα την τέχνη τους και την αξιοπρέπεια τους. 


2 σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...