ΣΕΝΕΡ
ΛΕΒΕΝΤ
Ηρθαν
δύο αστυνομικοί με πολιτικά. Κρατώντας έναν φάκελο στο χέρι. «Τι έγινε, τι
κάναμε πάλι; Αυτήν τη φορά ποιο είναι το φταίξιμό μας;», ρώτησα. Όχι, αυτήν τη
φορά δεν είναι από εδώ η αγωγή. Από πού είναι; Από την Άγκυρα. Από τη Γενική
Εισαγγελία της Άγκυρας. Καταχώρισαν αγωγή εναντίον μας,
λέει. Ήγειραν την αγωγή στην Άγκυρα.
Στο παρελθόν δεν είχε γίνει κάτι τέτοιο.
Δηλαδή, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά. Δύο
αγωγές. Η μία για την εφημερίδα μας με ημερομηνία 21 Ιανουαρίου. Τον πρωτοσέλιδο
τίτλο. Τι είχαμε πει όταν άρχισε η επιχείρηση της Τουρκίας στο Αφρίν; «Άλλη μια
εισβολή από την Τουρκία». Η δε δεύτερη αγωγή αφορά το δικό μου άρθρο. Στο φύλλο
μας με ημερομηνία 1η Φεβρουαρίου 2018 «Zorba The Cypriot».
Γι’ αυτό τον πρωτοσέλιδο
τίτλο και γι’ αυτό το άρθρο καταχωρίσθηκε αγωγή πριν από μερικούς μήνες. Εκ
μέρους της δικής μας εισαγγελίας. Κάναμε μάλιστα και την πρώτη ακροαματική
διαδικασία. Ο εισαγγελέας διάβασε τα άρθρα και απήγγειλε την κατηγορία. Ο
δικαστής ήταν ο Τατζιάν Ρεϊνάρ, ο οποίος αργότερα παραιτήθηκε. Ανέβαλε τις
υποθέσεις για τις 20 Σεπτεμβρίου. Η εισαγγελία είχε και μπόλικους μάρτυρες.
Αφού παραιτήθηκε ο κύριος Τατζιάν, θα εκδικάζει άλλος δικαστής αυτές τις
υποθέσεις πλέον. Και ποιος ξέρει, ίσως τις σχολιάσει και ο κύριος Τατζιάν, ο
οποίος γράφει εβδομαδιαία άρθρα σε μια εφημερίδα τώρα. Λεγόταν ότι θα
μετανάστευε στον Καναδά.
Όμως, τώρα ανοίγει εδώ
δικηγορικό γραφείο. Τα άρθρα του στην εφημερίδα είναι πολύ καλά. Όταν τα
διαβάζω από τη μια λυπάμαι και από την άλλη λυπάμαι πολύ που άφησε το επάγγελμα
του δικαστή. Είναι ένας ενσυνείδητος δικαστής, τα ανθρωπιστικά αισθήματα του
οποίου υπερισχύουν, ουδέποτε κατευθύνεται με οδηγίες, δεν προστατεύει κανένα
προσωπικό συμφέρον και αποδίδει αξία στην ελευθερία της σκέψης. Τώρα τον γνωρίζουμε
καλύτερα από τα άρθρα που γράφει. Θα μπορούσε να ήταν ο προστάτης πάρα πολλών
που έχουν δίκαιο στο δικαστήριο. Τώρα έσπασε εκείνες τις αλυσίδες και απέκτησε
την προσωπική του ελευθερία, ενώ εμείς συνεχίζουμε τον δρόμο μας.
Ας έρθουμε στις δίκες.
Αφού καταχωρίσθηκαν και εδώ αυτές οι αγωγές, γιατί καταχωρίσθηκαν και στην
Άγκυρα; Δεν εμπιστεύεται τα δικά μας δικαστήρια η Γενική Εισαγγελία της
Άγκυρας; Ή μήπως προσπαθεί να ασκήσει πίεση πάνω στο δικό μας δικαστήριο; Μήπως
αυτό είναι μήνυμα του τύπου «κοιτάξτε, το βλέμμα μας είναι πάνω σας». Αφού
είναι οι ίδιες υποθέσεις και εκεί και εδώ, μήπως θα ληφθεί συντονισμένα μια
απόφαση; Μήπως αυτό δεν είναι ένα στοιχείο πίεσης;
Οι υποθέσεις
καταχωρίσθηκαν εναντίον μου και εναντίον του Αλί Οσμάν. Οι αστυνομικοί μάς
είπαν «ήρθαμε να σας το γνωστοποιήσουμε, η Γενική Εισαγγελία της Άγκυρας ζητάει
από εσάς μια προφορική ή γραπτή υπεράσπιση». «Ούτε προφορική, ούτε γραπτή θα
κάνω», είπα, «αλλά μπορείτε να γράψετε το εξής». Εγώ τα έλεγα και ο λοχίας
Οσμάν έγραφε. Είπα το εξής: «Δεν πιστεύω ότι είμαι ένοχος στα επίδικα θέματα.
Είμαι αθώος. Και επειδή είμαι αθώος, θεωρώ αχρείαστο να κάνω υπεράσπιση.
Απορρίπτω αυτές τις κατηγορίες».
Δεν προτίθεμαι να πάω
στο δικαστήριο στην Άγκυρα. Είμαι πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας και της ΕΕ.
Δεν κατάγομαι από την Τουρκία. Είμαι Κύπριος. Μόνο ερήμην μας μπορούν να μας
δικάσουν και να αποφασίσουν για εμάς. Μήπως υπάρχει ανεξάρτητο δικαστήριο στην
Τουρκία; Εξαρτώνται όλα από τον δικτάτορα. Και όπως έγραψε και ένας συγγραφέας,
τα πάντα εξαρτώνται από τη διάθεση που [ο δικτάτορας] αυτός θα ξυπνήσει το
πρωί. Ό,τι βγει από το στόμα του είναι νόμος. Βάζει στη φυλακή όποιον επιθυμεί
και βγάζει από τη φυλακή όποιον επιθυμεί. Πρώτα καταδίκασαν τον Μεχμέτ Αλτάν σε
διά βίου φυλάκιση και μετά τον άφησαν ελεύθερο. Ήταν αθώος φυσικά, αλλά
κατάφεραν να κλέψουν δύο χρόνια από τη ζωή του. Τον άφησαν μακριά από την
οικογένειά του, τους αγαπημένους του και τους φίλους του. Υπάρχουν και άλλοι
πολλοί τέτοιοι. Η Τουρκία είναι μια τεράστια φυλακή για τους σκεπτόμενους
ανθρώπους. Ένα τέτοιο πράγμα είναι ο φασισμός. Η Τουρκία, που παραδόθηκε στους
φανατικούς ισλαμιστές, μετατράπηκε σε κόλαση για τους διανοούμενους. Μήπως ήταν
ένοχος ο Αχμέτ Αλτάν και κάθισε δύο χρόνια στη φυλακή; Οι Σελαχαττίν Ντεμιρτάς,
Φιγκέν Γιουκσέκνταγ, Ενίς Μπερμπέρογλου και άλλοι. Χιλιάδες αθώοι άνθρωποι
βρίσκονται στη φυλακή. Ο Τζαν Ντουντάρ, ο οποίος διέφυγε από την τυραννία του
Έρντογαν, είναι εξόριστος για χρόνια. Τώρα τα πλοκάμια του απλώθηκαν και σε
εμάς.
Τι είχε πει ο δρ Κιουτσιούκ;
«Αν η Τουρκία μας δώσει ένα παλούκι και μας πει βάλτε το στον κώλο σας, θα το
βάλουμε!» Μπορεί να υπάρχουν τέτοιοι ανάμεσά μας κύριε γενικέ εισαγγελέα, αλλά
εμείς δεν είμαστε από αυτούς. Δεν αναγνωρίζουμε τα φασιστικά σου δικαστήρια, τα
οποία ρίχνουν στη φυλακή αθώους ανθρώπους. Θα δικάσεις και εμάς επειδή είπαμε
την αλήθεια; Δίκασέ μας! Το γεγονός ότι δικαζόμαστε σε μια χώρα, στην οποία
καταπατείται το δίκαιο, αποδεικνύει μόνο ότι έχουμε εμείς δίκαιο και όχι εσείς.
Πες το στον Πρόεδρο. Εμείς δεν είμαστε από εκείνους που θεωρούν ότι έχουν
σωθεί…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου