Το ψέμα του Καρλομάγνου το 794

ΤΟ ΨΕΜΑ ΤΟΥ ΚΑΡΛΟΜΑΓΝΟΥ ΤΟ 794 και ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΡΩΜΑΙΟΙ

 Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης

1. Οι Αρχαίοι Έλληνες Ρωμαίοι.-2. Οι πρώτοι Ρωμαίοι Ιστορικοί έγραψαν στα Ελληνικά και όχι στα Λατινικά. Γιατί;-3. Οι πρώτοι Ρωμαίοι Ιστορικοί που έγραψαν στα Λατινικά.-4.Εκφράσεις που φανερώνουν το ελληνικό υπόβαθρο των Λατίνων, Ρωμαίων και Σαβίνων.

1) Οι Αρχαίοι Έλληνες Ρωμαίοι.

Αυτή καθ' αυτή η ύπαρξη των αρχαίων Ελλήνων Ρωμαίων αγνοείται εντελώς από τους ιστορικούς που εξακολουθούν να υποστηρίζουν το Ψέμα του Καρλομάγνου το 794 στο οποίο οφείλεται το ιστορικό δόγμα ότι η ρωμαϊκή γλώσσα ήταν και είναι τα Λατινικά. Παρόλο που οι πηγές μαρτυρούν ότι η πρώτη γλώσσα των Ρωμαίων ήταν τα Ελληνικά. Αυτή η πλαστογράφηση της ιστορίας από τον Καρλομάγνο το 794 έγινε στα πλαίσια της ανάγκης να αποκοπούν οι δυτικοί υπόδουλοι στους Φραγκο-λατίνους Ρωμαίοι από τους ελεύθερους Ρωμαίους της Ανατολής.

Ο Φράγκος αυτοκράτορας Λουδοβίκος II (855-875) υποστηρίζει καθαρά το Ψέμα του Καρλομάγνου το 794 με τα ακόλουθα λόγια. Το 871 έγραφε στον αυτοκράτορα των Ρωμαίων Βασίλειο τον 1ο (867-885) τα εξής: "…μας έχει δοθεί η διακυβέρνηση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας λόγω της ορθοδοξίας μας. Οι Γραικοί έπαψαν να είναι αυτοκράτορες των Ρωμαίων λόγω της κακοδοξίας τους. Όχι μόνο εγκατέλειψαν την πόλη (Ρώμη) και πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας, αλλά παράτησαν και τη Ρωμαϊκή εθνικότητα ακόμη και την Λατινική γλώσσα. Μετανάστευσαν σε άλλη πρωτεύουσα και απέκτησαν εντελώς διαφορετική εθνικότητα και γλώσσα."

Ας συγκρίνουμε αυτή τη φράγκικη ανοησία με την ιστορική πραγματικότητα και την πορεία μέσα από την οποία η Ρώμη έγινε Αυτοκρατορία ολόκληρου του Ελληνόφωνου κόσμου.

Οι αρχαίοι Έλληνες Ρωμαίοι ήταν το αποτέλεσμα της ένωσης των ελληνόφωνων φυλών της Ιταλίας. Αυτές οι ελληνόφωνες φυλές ήταν οι εξής: Οι Αβοριγίτες που ήρθαν στην περιοχή της Ρώμης από την Αχαΐα της Ελλάδας, αρκετές γενιές πριν τον Τρωικό πόλεμο.

 Αυτοί οι Αβοριγίτες αφομοίωσαν στη φυλή τους ότι είχε απομείνει από τους Έλληνες Πελασγούς της Ιταλίας που είχαν αποδεκατιστεί από μια μυστηριώδη ασθένεια. Ο Porcius Cato είναι ο μοναδικός που αναφέρεται στην ιστορία των Πελασγών της Ιταλίας και στην ένωση τους με τους Αβοριγίτες στο De Origines, και επαναλαμβάνεται κατά λέξη από τον Διονύσιο.

Οι Αβοριγίτες και οι Πελασγοί ενώθηκαν με μερικούς αποίκους από τη Τροία και έτσι προήλθαν οι αρχαίοι ελληνόφωνοι Λατίνοι της Alba Longa. Ένα τμήμα αυτών των ελληνόφωνων Λατίνων της Alba Longa, οδηγούμενο από τα αδέλφια Ρωμύλο και Ρώμο ίδρυσαν τη Ρώμη στους Λόφους του Παλατίνου και του Καπιτωλίου.

Συνεργάστηκαν επίσης με μερικούς από τους Έλληνες Σαβίνες της Ιταλίας που είχαν εγκατασταθεί στον γειτονικό Λόφο Quirinal. Οι Σαβίνες είχαν μεταναστεύσει στην Ιταλία από τη Λακωνία της νότιας Ελλάδας. Οι Ρωμαίοι συνέχισαν τη διαδικασία καθυποταγής και αφομοίωσης των υπόλοιπων Ελλήνων Λατίνων και Σαβίνων στο πολιτικό τους σύστημα.

~~[ΣΗΜΕΙΩΣΗ ]~~

Το Λατινικό αλφάβητο το έγραψε για πρώτη φορά ο Εύανδρος…Κάποτε, στην αρχαία εποχή, στο Παλλάντιον της Αρκαδίας στην περιοχή της σημερινής Τρίπολης, υπήρξε ο Πάλλας ή Πάλλαντας (έτσι και το όνομα). Πιο συγκεκριμένα, κατά μια άποψη ο Πάλλας ήταν υιός του Λυκάονος (πρώτου μυθικού βασιλέως της Αρκαδίας) και εγγονός του Πελασγού (γενάρχη των ανθρώπων). Αναφέρεται επίσης και ώς υιός του Εχέμου, ο οποίος ήταν υιός του Τεγέως (Ο Τεγεύς ήταν υιός του Λυκάονος). 60 χρόνια πριν την καταστροφή της Τροίας ο υιός του Εχέμου, Εύανδρος αποφάσισε να φύγει και να να βρει γη να ιδρύσει αποικία. Μετά από ταξίδι έφτασε στην περιοχή της σημερινής Ρώμης, όπου εκεί βρήκε Αρκάδες απόγονους του Οίνωτρου.

Ο Οίνωτρος ήταν ένας από τους 50 γιους του Λυκάονα, βασιλέα της Αρκαδίας. Σύμφωνα με τους αρχαίους Ιταλούς ιστορικούς, αρχαίοι κάτοικοι της Ιταλίας, ήταν απόγονοι αυτών των Αρκάδων. Εκεί λοιπόν ο Εύανδρος εισάγει την μουσική αλλά και το αλφάβητο το αργότερα ονομαζόμενο λατινικό, Γιατί αργότερα; Διότι οι Ρωμαίοι έδωσαν το όνομα Λατίνος στις ιταλικές φυλές που επαναστάτησαν απαιτώντας ρωμαϊκή υπηκοότητα. Αντ’ αυτού τους δόθηκε το όνομα Λατίνος το 85 π.Χ. Το όνομα Λατίνος ανήκε στους αρχαίους ελληνόφωνους Λατίνους που είχαν απορροφηθεί από το ρωμαϊκό έθνος μαζί με τους ελληνόφωνους Σαβίνους. Οι Ιταλοί Λατίνοι του 85 π.Χ. πήραν το ρωμαϊκό όνομα το 212.

Τα αυτοκρατορικά ανάκτορα στον Παλατίνο Λόφο

Αυτό σίγουρα προκαλεί έκπληξη στους οπαδούς των σκοτεινών χρόνων όπου τάχα δεν υπάρχει γραφή, αλλά τα πράγματα είναι για αυτούς χειρότερα:

Σύμφωνα με το δέκατο άθλο του Ηρακλή, “Τα Βόδια του Γηρυόνη“, διαβάζουμε ότι ο Ηρακλής φιλοξενείται από τους κατοίκους του Παλλαντίου (Διόδωρος, Δ-17) που βρίσκεται στην Ιταλία δίπλα στις όχθες του Τίβερη, και μάλιστα αργότερα τον λατρεύουν και ως θεό, κτίζοντας τον ναό του στον 7ο λόφο της πόλης. Οικιστής αυτής της πόλης είναι ο υιός του Εχέμου, Εύανδρος: «…ο οποίος ηγούμενος των συμπολιτών του μετέβη στην Ιταλία, όπου στην αριστερή όχθη του Τίβερι έκτισε πόλιν ομώνυμον της πατρίδος του, η οποία μετονομάσθη αργότερα Παλλάντιον και εξ αυτής ο λόφος επί του οποίου εκτίσθη αργότερον η Ρώμη απεκλήθη Παλλαντίνος...» (Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου, ΙΖ, 486).

Η ενδιαφέρουσα συνέχεια του άρθρου εδώ:

http://ellinondiktyo.blogspot.com/2020/02/794.html