Η Τέχνη στο διαδίκτυο. Ένας νέος πολιτισμός.

Γιάννης Τζιμούρτας

Δημοσιογράφος

Σε έναν πολιτισμό όπου κυριαρχεί το κυνήγι, τα παιδιά παίζουν με τόξα και με σαΐτες. Σε μία κοινωνία της πληροφορίας παίζουν με την πληροφορία

(Henry Jenkins)

Από την αρχή του χρόνου η πανδημία έκανε απρόσιτους τους χώρους τέχνης σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Όσο κι αν δειλά – δειλά  κάποιες γκαλερί και μουσεία ανοίγουν, το κοινό είναι ακόμη διστακτικό, με την απειλή μάλιστα ενός δεύτερου κύματος του covid19.

Η τέχνη, με όποια μορφή, πάντα βρίσκει τρόπο να επιβιώνει. Το αποδεικνύει εδώ και 44.000 χρόνια από τα σπήλαια του Βόρνεο ή από τα πιο κοντινά μας της Αλταμίρα και του Λασκώ.

Το μέλλον της τέχνης του διαδικτύου ανοίγει νέες δυνατότητες μερικές από τις οποίες συναρπαστικές. Όταν μουσεία, ιδρύματα τέχνης και γκαλερί υπέκυπταν στην πίεση της νέας παγκόσμιας κρίσης, κάποιοι αποφάσισαν ότι ήρθε η στιγμή να ξεπεράσουν τις παραδοσιακές δομές και να επικοινωνήσουν με το κοινό διαφορετικά. Ούτως ή άλλως πριν από την πανδημία οι σκέψεις υπήρχαν και δεν ήταν λίγοι αυτοί που τόλμησαν, τις υλοποίησαν αλλά ίσως δεν ήταν έτοιμες και οι δύο πλευρές. Το κοινό στην πλειοψηφία του συναντούσε την τέχνη στη μαγεία των τοίχων των μουσείων, των γκαλερί και γενικά των ζωντανών χώρων. Τώρα οι φυσικοί χώροι περνούν τη δική τους κρίση και η πρωτοβουλία είναι στην πλευρά της ψηφιακής και εικονικής πραγματικότητας. Η Τέχνη στο διαδίκτυο. Ένας νέος πολιτισμός.

Η Τέχνη μας γοητεύει όσο και η Φύση. Ίσως γιατί εξερευνά τη Φύση – ως ιδιοσυγκρασία και ως αλληγορία – που κρύβει ο άνθρωπος μέσα του. Όλοι μας, λοιπόν, έχουμε ανάγκη την τέχνη και η τέχνη ως πολυμήχανη βρήκε τρόπους να επιβιώσει και πάλι. Καθώς «οικειοποιήθηκε» τις δυνατότητες του ψηφιακού κόσμου πλημμύρισε κάθε μορφή του διαδικτύου με καλλιτεχνικές δημιουργίες. Άλλωστε η αλλαγή είναι η διαδικασία με την οποία το μέλλον εισβάλλει στις ζωές μας. Έτσι οι καλλιτέχνες αντέδρασαν μέσα από το διαδίκτυο δημιουργώντας ένα «νέο πολιτισμό». Όταν ο Covid19 θα γίνει παρελθόν, τότε θα αποκαλυφθεί σε όλο του το μεγαλείο το «νέο κύμα», που δεν πρόλαβε να το ζήσει αλλά το περιέγραψε ο Άλβιν Τόφλερ.

Σ΄ αυτό το νέο πολιτιστικό προϊόν οι αλλαγές που εκφύονται πάμπολλες ως αποτέλεσμα αυτής της πρωτόφαντης πραγματικότητας και κοινωνικότητας που αναδύθηκε με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Διαφορετικό μέσο, διαφορετικές προϋποθέσεις και παραδοχές: Τα πνευματικά δικαιώματα δεν είναι πια μια απλή συζήτηση, το λογισμικό ανοιχτού κώδικα (OSS) επιτρέπει στους χρήστες να επιλέγουν και να αξιοποιούν διάφορες εφαρμογές, η κουλτούρα σύγκλισης λειτουργεί ως μια συνεχής ροή περιεχομένου όπου ο θεατής παύει να είναι παθητικός δέκτης, νέες παραδοχές για το remix, την ιδιοποίηση της τέχνης αλλά και τον ορισμό της πρωτοτυπίας.

Η εικονική πραγματικότητα γεννήθηκε μέσα από την τέχνη και τώρα γίνεται μέσον για τη διάχυση της σε κάθε υπολογιστή, τάμπλετ ή κινητό.

Η διαδικτυακή μορφή επικοινωνίας δεν έχει όρια. Όμως όρια δεν έχει και η  τέχνη. Ένας θεός ξέρει τι θα προκύψει από τη σύμπραξη με δύο «συμβαλλόμενους» χωρίς όρια!…

Οι σκέψεις αυτές είναι απόρροια της πρωτοβουλίας της Art Athina 2020 να παρουσιάσει τη φετινή διοργάνωση διαδικτυακά. Μια απόφαση εξαιρετική που μαρτυρά ευελιξία αλλά και άμεση προσαρμογή στις απαιτήσεις της εποχής.

 

https://www.art22.gr/%ce%b7-%cf%84%ce%ad%cf%87%ce%bd%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%b4%ce%af%ce%ba%cf%84%cf%85%ce%bf-%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%bd%ce%ad%ce%bf%cf%82-%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%b9%cf%84%ce%b9/