H γυναίκα 20.000 χρόνια πριν

Μαύρου Όλγα

Σε πολλές περιοχές της κεντρικής Ευρώπης αλλά και της Ρωσίας και του Ισραήλ έχουν βρεθεί αγαλματίδια από γυναικείες φιγούρες, φιγούρες γυναίκας, που οι αρχαιολόγοι και ανθρωπολόγοι βάφτισαν “Αφροδίτες”, παρότι μάλλον αυτά τα τεχνουργήματα ήταν πιο κοντά στην Αστάρτη και σε θεότητες της αναπαραγωγής ή της γονιμότητας, παρά του έρωτα όπως η ελληνική Αφροδίτη ή και η ρωμαϊκή Venus.

Ονόμασαν αυτές τις γυναικείες φιγούρες Venus figurines επειδή στις αρχές του περασμένου αιώνα νόμιζαν ότι αυτές αναπαριστούσαν το ιδανικό γυναικείας ομορφιάς της εποχής τους. Η μεγάλη διασπορά αυτών των “Αφροδιτών” δείχνει στην πραγματικότητα μια άλλη βασική ανάγκη σε πολλές ομάδες ανθρώπων στα δύσκολα εκείνα χρόνια, όταν το κλίμα άλλαζε, η τροφή λιγόστευε και η επιβίωση ήταν ένας άθλος. Αυτή η κοινή ανάγκη εκφραζόταν μέσα από την θρησκεία ή την τέχνη τους.

Έτσι, ενώ αρχικά πολλοί θεώρησαν ότι τα αγαλματίδια, πολύ μικρά τα περισσότερο, ήταν  σύμβολα γυναικείων μορφών και, εν συνεχεία, ίσως θεοτήτων γενικώς και αορίστως, οι περισσότεροι ερευνητές θεωρούν πλέον ότι αυτά τα μικρά αγάλματα που έπλαθαν ή σκάλιζαν οι άνθρωποι πριν από 300.000 χρόνια και μέχρι 11.000 χρόνια π.Χ., έδειχναν την ανάγκη τους να προσευχηθούν και να ελπίσουν σε καλύτερες μέρες.

Η μορφή της γυναίκας παρέπεμπε σε υγεία και επάρκεια ή και περίσσεια  τροφής, τουτέστιν στην επιβίωση. Ελάχιστα σχετιζόταν με το σεξ ή την ιδανική μορφή της γυναίκας. Πιθανόν όμως και να σχετιζόταν με λατρεία θεοτήτων ειδικά για τις εγκύους, καθώς η αναπαραγωγή στις μικρές ανθρώπινες ομάδες ήταν ζωτική και πολλές γυναίκες πέθαιναν στη γέννα.

Τα περισσότερα από αυτά τα αγαλματίδια τοποθετούνται χρονικά στην Γραβέττια περίοδο ή χονδρικά  γύρω στα 20.000 χρόνια π.Χ. Μερικά είναι πολύ αρχαιότερα. Όλες οι μορφές διακρίνονται για την ευρωστία και την πληθωρικότητα των γυναικείων χαρακτηριστικών του φύλου, τα οποία δεν υπάρχουν σε ασθενείς γυναίκες ή σε μη αναπαραγωγικές ηλικίες ή σε ομάδες που δεν βρίσκουν τροφή και πεθαίνουν της πείνας.

 

Στη Σλοβακία βρέθηκε η “Venus του Μοραβάνι”, 22.000 ετών. Την βρήκε τυχαία ένας αγρότης το 1930.

Κατά τις περιόδους εκείνες ελάχιστοι άνθρωποι είχαν την πολυτέλεια να είναι παχείς. Κάποιοι ειδικοί θεωρούν ότι το λίπος και το πάχος στο ανθρώπινο σώμα ήταν σύνηθες στους Παλαιολιθικούς ανθρώπους, και είναι γεγονός ότι σε φάσεις ευημερίας και αφθονίας τροφής, όλοι έτρωγαν όσο μπορούσαν περισσότερο, γιατί ήξεραν ότι στις δύσκολες μέρες θα έπρεπε να είχαν αποθέματα στο σώμα τους. Όμως με εξαίρεση τις φάσεις ευημερίας, όταν δηλαδή στην περιοχή διαβίωσης υπήρχε αρκετό κυνήγι και βλάστηση, οι άνθρωποι περνούσαν πολλές φάσεις πείνας και έλλειψης βασικών αγαθών.

 

The Gagarino Venus

Αγαλματίδιο που βρέθηκε στον ποταμό Δον, στη Ρωσία, και είναι 22.000 ετών

Το σύμβολο της γυναίκας με πλούσια τα ελέη ήταν μάλλον ευχετικό παρά απεικόνιση της πραγματικής εικόνα στις ομάδες των ανθρώπων που πάλευαν να επιβιώσουν. Η Γραβέττια περίοδος ήταν αρκετά δημιουργική, καθώς οι άνθρωποι κατασκεύαζαν πλέον περισσότερα λεπτά εργαλεία, καμάκια και πριόνια, όμως κάθε άλλο παρά εύκολη ήταν. Στη Μαγδαλένια υποπερίοδο, οι άνθρωποι ζωγράφιζαν περισσότερο στα σπήλαιά τους, και εκτιμάται ότι οι αναπαραστάσεις ζώων αλλά και των “Αφροδιτών” τους, είχαν περισσότερο επικλητική και θρησκευτική έννοια, καθώς οι νέοι παγετοί άρχιζαν να εξαπλώνονται και η τροφή σπάνιζε όλο και περισσότερο.

Γυναίκα και τεκνοποίηση

Για τη συνέχεια του άρθρου εδώ:

https://slpress.gr/politismos/h-gynaika-20-000-chronia-prin/