Δια την αρχαίαν «πυρρίχην»: Ο αρχαιότερος Ελληνικός πολεμικός χορός

Μια προσπάθεια απόδοσης πολεμικού χορού ... Αναφέρει....Η γενική περιγραφή που κάνει ο Πλάτωνας (Νομ. 7, 815-816) για την «πυρρίχην», είναι ότι οι χορευτές χόρευαν με τα όπλα τους- πάνοπλοι (πάντων πολεμικότατον ή του σώματος όξύτης.). Η πυρρίχη ήταν μια μιμική πολεμική όρχηση που παρουσίαζε τις διάφορες φάσεις της μάχης και χορευόταν με συνοδεία αυλού ή λύρας με τραγούδι.

Στην αρχή γινόταν ένα είδος παρέλασης με στροφές προς τα πλάγια (Έκνευσις), με οπισθοχωρήσεις (Ύπειξιν), με πηδήματα σε ύψος (Εκπήδησις εν ύψει), και με χαμηλώματα (Ταπείνωσις). Μετά ακολουθούσαν κινήσεις της επίθεσης και οι στάσεις της άμυνας και γενικά όλες οι σχετικές κινήσεις του πολεμιστή, όπως η στιγμή όταν ρίχνει το τόξο ή το ακόντιο ή που βυθίζει τη λόγχη στο σώμα του αντιπάλου. Οι κινήσεις αυτές γίνονταν με ρυθμικά βήματα, προσαρμοσμένες στον ήχο που προκαλούσαν τα χτυπήματα των όπλων ( κλαγγή όπλων).

Ο Πυρρίχιος χορευόταν είτε από έναν χορευτή που εκτελούσε όλες τις κινήσεις εναντίον ενός φανταστικού αντιπάλου, είτε ενός πραγματικού αντιπάλου που τον υποκρινόταν κάποιος άλλος χορευτής είτε από ομάδες κατά τις οποίες οι χορευτές παρατάσσονταν ο ένας απέναντι στον άλλον. Παραστάσεις αυτού του χορού σώζονται σε αγγεία και γλυπτά.

Ο Ξενοφών (Κύρου Ανάβασις, ΣΤ κεφ. Α 11-13) περιγράφει τον Ελληνικό Πόντο και ιδιαίτερα τη γιορτή που οργάνωσαν οι κάτοικοι της Κερασούντος και των Κοτυώρων και φυσικά τον πυρρίχιο που χορεύτηκε σε αυτήν.

Ο Ξενοφών αναφέρει έναν τέτοιον χορό, κατά τον οποίον οι χορευτές χόρευαν και πηδούσαν ψηλά, κάνοντας συγχρόνως με τα ξίφη τους διάφορους χειρισμούς, ενώ χτυπούσαν προσποιητά ο ένας τον άλλον, ο ένας έπεφτε με τέχνη και ο νικητής έφευγε τραγουδώντας. Πίνδαρος, Λουκιανός, Δειπνοσοφιστές και Στράβων επίσης κάνουν μνεία στα κείμενα τους για το θέμα.

Ως προς την "ορχησιν", έχουν σωθεί αρκετά συγγράμματα (Αριστόξενος, Ευκλείδης, Αλύπιος κ.α.), από τα οποία μαρτυρείται ότι πυρρίχιος είναι ο οποιοσδήποτε χορός σε 7 χρόνους. Οι χοροί αυτοί, οι πυρρίχιοι, είναι το γένος το λεγόμενο «επίτριτον» ή «επί τρίτων».

Γενικά υπάρχουν πλήθος προσπαθειών για την αναπαραγωγή/ απόδοση ήχων - μουσικής στην αρχαιότητα. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι συμφωνούν μεταξύ τους, αλλά ούτε και σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρχουν προτάσεις για αυτό.

Πηγή

 https://ellinondiktyo.blogspot.com/2024/08/blog-post.html

Αρχαιολογικά Νέα Βοιωτίας / Vasilis Tzitzis //www.facebook.com