Η Νίκη της
Σαμοθράκης επέστρεψε, μετά
από 156 χρόνια στην
πατρίδα της έστω και ως αντίγραφο
Μαριάννα
Παυλίδου
Εικαστικός
– Διδάσκουσα στη Σχολή Επιστημών της Αγωγής, ΔΠΘ
Η
φτερωτή Θεά 156 χρόνια μετά την ανακάλυψη της κοσμεί τη θρακική Γη. Το κορυφαίο
γλυπτό που για πάνω από 2000 χρόνια «κρυβόταν» στη γη της Σαμοθράκης, θα
εξακολουθήσει να λαμπρύνει τη γαλλική πρωτεύουσα και να δίνει τη δική του αίγλη
στο μουσείο του Λούβρου. Όμως ένα ακριβές αντίγραφο, δημιούργημα της ψηφιακής
τεχνολογίας όσον αφορά την πιστότητα του, βρίσκεται προσωρινά στην
Αλεξανδρούπολη και κάποια στιγμή θα ταξιδέψει στο Βόρειο Αιγαίο για να φθάσει
στη Σαμοθράκη.
Το γεγονός δίνει
ιδιαίτερη χαρά στους πολίτες της πρωτεύουσας του Έβρου, που σπεύδουν να το
θαυμάσουν στο φυσικό του μέγεθος και να φωτογραφηθούν δίπλα του.
Η
φάση της κατασκευής στο εργαστάσιο μαρμάρων Κυριακίδη στη Δράμα
Η «Νίκη» επιστρέφει στον
τόπο της, έστω και σε πιστό αντίγραφο βάρους 18 τόνων, κατασκευασμένου με τη
δύναμη της τεχνολογίας, (τεχνική 3D) με ακρίβεια χιλιοστού, και μαρμάρου από τη
Θάσο. Στην υλοποίηση βοήθησαν τρεις
μαρμαρογλύπτες από την σχολή της Τήνου, που εργάστηκαν εντατικά για την επεξεργασία
των λεπτομερειών και το φινίρισμα,. Ένας από αυτούς μάλιστα επόπτευσε την
τοποθέτησή της στο δημόσιο κτίριο.
Το άγαλμα της Νίκης δεν
έπαψε ποτέ να εμπνέει την ανθρωπότητα στη διάρκεια των αιώνων που ακολούθησαν,
από τη στιγμή που βρέθηκε στον Αρχαιολογικό χώρο της Παλαιάπολης στη Σαμοθράκη.
Μετά από την ανακάλυψή
του το 1863 και την έκθεσή του στο Λούβρο το 1884, το άγαλμα της Νίκης δεν
ανήκει μόνο στο υποχρεωτικό πρόγραμμα επίσκεψης αναρίθμητων τουριστών και
Αρχαιολόγων σε αυτό το Μουσείο, αλλά αποτελεί και αντικείμενο θαυμασμού και
κριτικών αντιπαραθέσεων ανάμεσα σε Ποιητές και Καλλιτέχνες τον αιώνα που
πέρασε.
Μεγαλοπρεπής
η Νίκη της Σαμοθράκης στην κορυφή του Λούβρου, στα πρώτα χρόνια της παρουσίασης
της
Αυτό δείχνει πως η θέση
της είναι πολύ σημαντική μέσα στα πλαίσια της νεώτερης Ιστορίας της Τέχνης και
του Πολιτισμού, και η λάμψη της δεν περιορίζεται μόνο στη θέση του Μουσείου στο
οποίο βρίσκεται.
Ήδη, στο ξεκίνημα του
20ου αιώνα, ο Γερμανός ποιητής Ράινερ Μαρία Ρίλκε, της αποδίδει ιδιαίτερη
εκτίμηση, και την ορίζει ως μέτρο και κριτήριο για την υποδειγματική τέχνη.
Το 1902 σε ένα γράμμα
που έγραψε στη γυναίκα του κατά τη διάρκεια παραμονής του στο Παρίσι, γράφει:
«Η Αφροδίτη της Μήλου μου φαίνεται πολύ Μοντέρνα…αλλά η Νίκη της Σαμοθράκης
είναι για μένα ένα θαύμα και σαν να είναι όλος ο κόσμος».
Ένα άλλο παράδειγμα
είναι το μεταμοντέρνο Μνημείο που δημιούργησε η Ομάδα Χάους Ρούκερ, (Haus
Rucker und Co) το 1977, στο Λίντς της Αυστρίας. Πάνω σε μονταρισμένες πλάκες
αλουμινίου ύψους 7,5 μέτρων, απεικονίστηκε το άγαλμα και στήθηκε Στην στέγη του
κτηρίου της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών.
1939.
Η Νίκη της Σαμοθράκης μεταφέρεται σε ειδικό καταφύγιο για να γλυτώσει από τους
ναζί.
Η ομάδα της εταιρείας
Ρούκερ σχεδίασε και μια άλλη παρέμβαση, για να τοποθετηθεί στην Φραγκφούρτη
αυτή την φορά, στην κοίτη του ποταμού Μάιν, μπροστά από το Μουσείο
Αρχιτεκτονικής.
Το 1922, σύμφωνα με την
ιδέα – Όνειρο του Ιταλού ποιητή Γκαμπριέλε ντ΄ Ανούντσιο, τοποθετήθηκε μια Νίκη
στην πλώρη του καταδρομικού πλοίου «Πούλια», στο Γκαρντόν της λίμνης Γκάρνταζε,
που ονομάστηκε η Νικητήρια (Βιττοριάλε)
των Ιταλών.
Το 1911, ας θυμηθούμε
την Ασημένια Κυρία (Silver lady) που τοποθέτησε η εταιρεία Ρόλς Ρόυς, μπροστά
στο μοντέλο της Ρόλς Ρόυς Κύλερ (Rolls-Royce-Kühler).
Αντίγραφο
της Νίκης στη στέγη της Σχολής Καλών Τεχνών στο Λιντς της Αυστρίας
Πηγαίνοντας τώρα στον
Γερμανικό χώρο, και ιδιαίτερα στο Βερολίνο, θα δούμε πολλές φτερωτές Νίκες. Η
ίδια η εικόνα της Βαυαρίας στο Μόναχο, τοποθετημένη μπροστά σε ένα σύμπλεγμα
Αρχαιοπρεπών Ελληνικών κτιρίων, έστω χωρίς φτερά, είναι μια θεά της Νίκης, επηρεασμένη
από τα Ελληνικά πρότυπα.
Αντίγραφο
της Νίκης στην πλώρη του ιταλικού καταδρομικού πλοίου «Πούλια»
Αυτά είναι μόνο μερικά
από τα αναρίθμητα παραδείγματα έμπνευσης από την Ελληνική Νίκη της Σαμοθράκης
και της επίδρασής της σε όλο τον κόσμο. Αρκεί να παρατηρήσουμε προσεκτικά τις
λεπτομέρειες σε δημόσιες πλατείες, δίπλα από μεγάλα κτίρια. Παντού στον κόσμο, η Αρχαία Ελλάδα
εμπνέει την κατασκευή μεγάλων δημόσιων κτιρίων (Πανεπιστήμια, Μουσεία, Wall
Street κλπ.). Και η θεά Νίκη είναι ένα πανανθρώπινο σύμβολο, εφόσον ο «αγώνας»
είναι το διαχρονικό νόημα της ζωής, ατομικό και συλλογικό και η θετική του
έκβαση είναι πάντα το ζητούμενο, σε όλους τους λαούς και Πολιτισμούς του
κόσμου. Αξίζει να συνειδητοποιήσουμε και εμείς τη δύναμη των συμβόλων του Πολιτισμού
μας και να τους αποδώσουμε την αξία και την τιμή που τους αξίζουν!
Στην αρχική εικόνα η Νίκη
της Σαμοθράκης στο Λούβρο και το αντίγραφο στην Αλεξανδρούπολη.
Γλυπτό
εμπνευσμένο από τη Νίκη της Σαμοθράκης στο Βανκούβερ του Καναδά
Αντίγραφο
που εκτίθεται στο Ρίο ντε Τζανεϊρο της Αργεντινής
Αντίγραφο
στο Αϊντάχο των ΗΠΑ
Στο
Las Vegas
Επιβλητικό
αντίγραφο που δεσπόζει σε κεντρικό σημείο του Μονπελιέ της Γαλλίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου