Με την Φιλική Εταιρεία,
η οποία μέχρι τις παραμονές του αγώνα είχε πάρει τεράστιες διαστάσεις,
αριθμούσε δε μεταξύ των μελών της ό,τι εκλεκτό είχε να επιδείξει το Έθνος,
άρχισε ζωηρότατη δραστηριοποίηση του Ελληνισμού. Επειδή, όμως, αν και είχε
εξαπλωθεί παντού, η Εταιρεία ήταν ουσιαστικά ακέφαλη, οι ιδρυτές της
αναγκάσθηκαν ν’ αναθέσουν την αρχηγία της σε άνθρωπο, ο οποίος ενέπνεε σεβασμό
και εμπιστοσύνη.
Το 1819, στάλθηκε στην
Πετρούπολη ο Εμμανουήλ Ξάνθος, ένας από τους τρεις ιδρυτές της, για να
προσφέρει την αρχηγία στον υπουργό Εξωτερικών του Τσάρου της Ρωσίας, Ιωάννη
Καποδίστρια.
Η στιγμή, όμως, δεν ήταν
κατάλληλη, επειδή στην Ισπανία είχε, πριν από λίγο, ξεσπάσει επανάσταση και οι
διπλωμάτες της Ιερής Συμμαχίας ασχολούνταν με τη λήψη μέτρων για την καταστολή
του φιλελεύθερου κινήματος, το οποίο ήταν απόρροια της Γαλλικής Επανάστασης του
1789. Έτσι, ο Καποδίστριας δεν δέχθηκε την αρχηγία της Φιλικής Εταιρείας.
Τότε, ο Ξάνθος στράφηκε
στον Αλέξανδρο Υψηλάντη, ο οποίος καταγόταν από φαναριώτικη οικογένεια. Ο
παππούς του είχε χρηματίσει διερμηνέας της Πύλης και ηγεμόνας στην Βλαχία, ο δε
πατέρας του είχε διοριστεί ηγεμόνας στη Μολδαβία, απ’ όπου αναγκάσθηκε να
δραπετεύσει μαζί με την οικογένειά του στη Ρωσία, επειδή ο σουλτάνος τον
υποπτεύθηκε ότι εξυπηρετούσε τα ρωσικά συμφέροντα.
Ο ίδιος είχε διαπρέψει
στους πολέμους της Ρωσίας κατά του Ναπολέοντα, στη μάχη δε της Λειψίας είχε
χάσει το δεξί του χέρι.
Έφερε τον τίτλο του
πρίγκιπα, τον βαθμό του στρατηγού και ήταν υπασπιστής του Τσάρου. Οι μεγάλες
υποσχέσεις του Ξάνθου και η φήμη της Φιλικής, έπεισαν τον Υψηλάντη ότι το μόνο
που χρειαζόταν ήταν μία ισχυρή και ενιαία διεύθυνση, γεγονός στο οποίο
συμφώνησε και ο Καποδίστριας, τον οποίο συμβουλεύθηκε, πριν αποδεχθεί την αρχηγία.
Για
τη συνέχεια εδώ:
https://www.pronews.gr/istoria/i-epanastasi-tou-1821-i-proetoimasia-kai-oi-maxes-tou-protou-etous/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου