Κατά την κατασκευή του
παραλιακού δρόμου μεταξύ των περιοχών Terracina και Gaeta το 1957, ανακαλύφθηκε
μεγάλη ποσότητα θραυσμάτων μαρμάρου, εξαιρετική για την ποιότητα των γλυπτών
και τις διαστάσεις των ογκόλιθων.
Η παράσταση αυτή
προέρχεται από την Οδύσσεια, όπου ο Οδυσσέας και οι σύντροφοί του παγιδευμένοι
στο σπήλαιο του Πολύφημου, καταστρώνουν σχέδιο ώστε να τον παραπλανήσουν και να
τον μεθύσουν, και κατόπιν να τον τυφλώσουν, ώστε ο Πολύφημος μέσα στον πόνο και
την οργή του κατόπιν να μετακινήσει την πέτρα που έφραζε την είσοδο του
σπηλαίου στην καταδίωξη του Οδυσσέα και των συντρόφων του. Η στιγμή της
τύφλωσης είναι που αναπαριστάται σε αυτή σύνθεση γλυπτών .Στην παράσταση
υπάρχει και το άγαλμα ενός ατόμου με ασκό οίνου, το οποίο είναι αβέβαιο το αν
αποτελεί μέρος της αρχικής παράστασης ή όχι. Η τοποθέτησή του κατά τη διάρκεια
της ανακατασκευής των γλυπτών έγινε βάσει παρόμοιας παράστασης του 3ου αιώνα
μ.Χ. από το ανάγλυφο σαρκοφάγου που βρέθηκε στην Κατάνη της Μ.Ελλάδας και
αποτέλεσε σημαντικό οδηγό για τη διευθέτηση της ανακατασκευής στη
Σπερλόνγκα. Από το άγαλμα του Πολύφημου, διασώζονται μόνο το κεφάλι, ένα πόδι
και ένα πέλμα, ενώ ο κορμός του σώματός του προέρχεται από τις εκτιμήσεις των
συντηρητών. Η ομάδα αυτή βρισκόταν στο βάθος του σπηλαίου, ωστόσο μπορούσε να
γίνει θεατή και από κοντά καθώς υπήρχαν σκαλιά που οδηγούσαν κοντά σε αυτή
Τα γλυπτά αποδείχθηκε ότι ήταν ελληνικά πρωτότυπα από την ελληνιστική εποχή περίπου 180 π.Χ.. Το 1963 χτίστηκε για να στεγάσει τα ελληνικά γλυπτά που ανακαλύφθηκαν, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Sperlonga στην Ιταλική.
Διασώζεται μια επιγραφή στο
πλοίο της παράστασης της Σκύλλας, όπου αναφέρονται οι 3 γλύπτες που παρήγαγαν
το έργο, ως ο Αθηνόδωρος του Αγησάνδρου, Αγήσανδρος του Παιωνίου, και Πολύδωρος
του Πολυδώρου. Τα ονόματα αυτά συμπίπτουν με τα ονόματα τα οποία έχει
καταγράψει ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος –με διαφορετική σειρά–, ως τους γλύπτες του
συμπλέγματος του Λαοκόοντα, το οποίο αποτελούσε ιδιοκτησία του αυτοκράτορα
Τίτου το 70 μ.Χ. και ανακαλύφθηκε το 1506 στη Ρώμη. Ο Πλίνιος αναφέρει μόνο τα
ονόματα, και όχι τους πατέρες των γλυπτών, προσδιορίζει ωστόσο πως κατάγονταν
από τη Ρόδο.
Τα
γλυπτά του σπηλαίου του Τιβέριου
Τα γλυπτά θρυμματίστηκαν
σε χιλιάδες θραύσματα, που ανασυντέθηκαν υπομονετικά, ίσως από μοναχούς που
είχαν εγκατασταθεί στα ερείπια της αυτοκρατορικής βίλας τον πρώιμο Μεσαίωνα.
Για
τη συνέχεια εδώ:
https://ellinondiktyo.blogspot.com/2024/05/180.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου