Ο Γκουίντο Ρένι,
(Guido Reni, Καλβεντσάνο 1575 – Μπολόνια 1642), ήταν Ιταλός ζωγράφος. Υπήρξε
αρχικά μαθητής του Φλαμανδού Ντιονίζιο Κάλβααρτ και στη συνέχεια φοίτησε στην
Ακαδημία των Καράτσι. Μετά το 1600 μετακόμισε στη Ρώμη, όπου φιλοτέχνησε τη
Σταύρωση του Αγίου Πέτρου (1604-5, Μουσείο Βατικανού) και εργάστηκε για τη
διακόσμηση δύο παρεκκλησιών.
Στη συνέχεια επέστρεψε στην Μπολόνια και ζωγράφισε
τον Θρίαμβο του Σαμψών (1611-12, Εθνική Πινακοθήκη, Μπολόνια), έργο στο οποίο
διακρίνεται η έντονη επίδραση του κλασικού αισθητικού ιδεώδους της αρμονίας,
και ολοκλήρωσε την περίφημη σύνθεση Η σφαγή των αθώων (1611, Εθνική Πινακοθήκη,
Μπολόνια), η οποία προαναγγέλλει τον Νικολά Πουσέν.
,Η σφαγή των αθώων 1611
Ελαιογραφία σε καμβά, 268 × 170 εκ.
Pinacoteca Nazionale, Μπολόνια |
Ο Ρ. εργάστηκε επίσης
για ένα διάστημα στο παρεκκλήσι του Σαν Τζενάρο στη Νάπολη και ζωγράφισε πλήθος
πινάκων με θέματα μυθολογικά, όπως οι τέσσερις πίνακες που περιγράφουν την Ιστορία
του Ηρακλή, Ο ιερός έρωτας και ο βέβηλος έρωτας και Η Αταλάντη και ο Ιππομένης
(1622-25, Εθνικό Μουσείο Καποντιμόντε, Νάπολη).
Ο Γκουίντο Ρένι διακρίθηκε
για τον κλασικό ιδεαλισμό του στην απόδοση μυθολογικών και βιβλικών θεμάτων,
επηρεασμένος από τον κλασικισμό των ζωγράφων της οικογένειας Καράτσι
(Carracci). Εκτός από την οικογένεια Καράτσι, οι κύριες πηγές έμπνευσης του
Γκουίντο Ρένι υπήρξαν οι νωπογραφίες του Ραφαήλ και τα αρχαία ελληνικά γλυπτά.
Aurora - Αυγή (1614)
Στους μυθολογικούς και
θρησκευτικούς του πίνακες, ο Ρένι διαμόρφωσε μια τεχνοτροπία που άμβλυνε την
υπερβολή και την πολυπλοκότητα του μπαρόκ με μια κλασική αρμονία. Το έργο του
αποτέλεσε σημαντικό σταθμό στην εξέλιξη του Μπαρόκ και οι μυθολογικές και θρησκευτικές
συνθέσεις του τον ανέδειξαν σε ένα από τους διασημότερους ζωγράφους της εποχής
του στην Ευρώπη και σε πρότυπο για τους Ιταλούς καλλιτέχνες του Μπαρόκ.
Πηγές:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου