Ένα πρωτότυπο Tea-party με φόντο τον τάφο της Αμφίπολης

Γερ. Γ. Γερολυμάτος: Διακοσμητική λεπτομέρεια

από την αναπαράσταση της Πύλης των Καρυατίδων, λάδι σε χαρτόνι

του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου

Τελικά, δεν γνωρίζω αν υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο, εκτός της Ελλάδας, όπου μια πολυδιαφημισμένη με πολλά «ταρατατζούμ-ταρατατζάμ» συνέντευξη τύπου, καταλήγει να είναι ένα πρωτότυπο και πολύωρο Tea-party με φόντο τον τάφο της Αμφίπολης. Ένα πρόσχημα ενημέρωσης, όπου ειπώθηκαν πολλά, χωρίς να λέγεται τίποτα, καθώς όπως έμαθα, δεν πρόσφεραν "παξιμάδια"! Άκρα του τάφου σιωπή! Για αυτό και η γενική απογοήτευση των δημοσιογράφων, αλλά και του κόσμου, όχι για το μνημείο το ίδιο, αλλά για τις «σφίγγες» της ανασκαφής.

Μπορεί πριν από λίγες ημέρες η Κ. Περιστέρη να μην είπε επί της ουσίας κάτι νεώτερο, (τα περί της καταστροφής της Καρυάτιδας μας τα είχε πει από τον Σεπτέμβρη), πέρα από κάποια ευρήματα κεραμικής και νομίσματα, που ούτε αυτά μας έδειξαν σε μια-δυο φωτογραφίες, αλλά παραμένω αισιόδοξος πως έχουμε χτυπήσει «φλέβα». Ειδάλλως, ποιος να είναι ο λόγος για όλες αυτές τις επίσημες «παραστάσεις»-συνεντεύξεις και για το εξαρχής φούσκωμα των προσδοκιών αναφορικά με την ταυτότητα του νεκρού; Να είναι μόνο η πολιτική καπηλεία, ή είναι αυτή συν κάτι «άλλο»; Διότι, αν αυτό το «άλλο» αποδειχθεί δίχως περιεχόμενο, τότε και η πολιτική καπηλεία μπορεί εύκολα να μετατραπεί από τους απογοητευμένους σε πολιτική αυτοχειρία. Ποιος ήταν, λοιπόν, ο λόγος για όλες αυτές τις αοριστολογίες και τα μισόλογα, που πολύ συχνά δημιούργησαν αντιφάσεις και αντιθέσεις ανάμεσα στις «τρεις Χάριτες», (όπως λέμε τριανδρία), της ανασκαφής, ενίοτε μάλιστα και με ανασκευές δηλώσεων; «Δεν είπαμε αυτό, αλλά είπαμε το άλλο», «δεν εννοούσαμε αυτό, λάθος καταλάβατε», «Δεν είπαμε ότι υπήρχε θύρα, αλλά κάναμε μια «υπόθεση εργασίας».

Στο μεταξύ, όλα τα ξένα ΜΜΕ, σαν για να μας κάνουν πλάκα, γράφουν συνεχώς αναφορές για τον Αλέξανδρο συσχετίζοντας τον με τον τάφο! Σκέφτομαι, λοιπόν, μήπως αυτά γνωρίζουν κάτι περισσότερο από εμάς, σύμφωνα με την παροιμία που λέει πως: «Ο κόσμος το έχει τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι;» Λέω, μήπως, μιας και οι «διαρροές» μπορεί να είναι επιλεκτικές. Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα, κάθε αναφορά στο όνομα του Αλεξάνδρου, κάνει τις τρίχες των αρχαιολόγων να σηκώνονται, καθώς διαψεύδουν την περίπτωση να πρόκειται για εκείνον, αλλά πως είναι ο τάφος κάποιου «Κοσμοπολίτη» (sic), ενός «μεγάλου στρατηγού», κάποιου πολύ «σημαντικού», που όμως δεν γνωρίζουν τον ίδιο, αλλά γνωρίζουν τις ιδιότητες του. Αλλά η σιγουριά τους πως δεν είναι ο Αλέξανδρος δεν μας κάνει την χάρη να μας δώσει και ένα άλλο όνομα, αφού δεν υπάρχουν επιγραφές! Αυτός δε ο σκελετός του «κοσμοπολίτη μεγάλου στρατηγού», είναι ένα μεγάλο ταμπού. Πότε είναι ανδρικός και πότε γυναικείος. Unisex! Η έρμη η λεκάνη του έσπασε και δε μπορούν να βρουν το φύλο! Είναι όμως "στρατηγός"! Την περίπτωση βέβαια, να υπάρχει και μια ενδιάμεση λύση αρσενικοθήλυκου, σε στυλ Κοντσίτα, δεν την σκέφτηκε κανείς στο ΥΠΠΟΑ; Το ενδεχόμενο πως οι αρχαίοι μας πρόγονοι, μαζί με όλα τα άλλα, είχαν ανακαλύψει και την εγχείρηση αλλαγής φύλου δεν τους πέρασε από το μυαλό; Αστειεύομαι φυσικά, διότι ποια περιθώρια σοβαρότητας μας έχουν αφήσει οι υπεύθυνοι;  Από την άλλη για το κρανίο, είναι λέει επιφυλακτική, αλλά αυτό δεν εμποδίζει τον Σουηδό επιστήμονα να δηλώνει πως θα μπορέσει να αποδώσει το πρόσωπο. Θα ήθελα να τον ρωτήσω, βέβαια, αν φαντάζεται πως θα είναι το πρόσωπο ενός αρσενικοθήλυκου, ενός άνδρα ή μιας γυναίκας.    

Επειδή, λοιπόν, δεν υπάρχει επίλογος στον Τύμβο Καστά, αλλά μόνο διάλειμμα ανασκαφικών εργασιών, ολοκληρώνω με όρεξη την υποθετική έγχρωμη αναπαράσταση την οποία θα δημοσιεύσω σε λίγες ημέρες. Και όπως λένε, πολύ συχνά μια εικόνα μπορεί να είναι χίλιες λέξεις. Απόψε, παρουσιάζω ένα μικρό μόνο μέρος της διακόσμησης που έχω ζωγραφίσει για να δείτε, σε συνδυασμό και με το υπόλοιπο μνημείο, σε πόση πολυτέλεια θάφτηκε ο «αξιωματούχος», ή ο «απλός πολίτης», ή ο «στρατηγός» αυτός, του οποίου, όπως μάθαμε ο τάφος ήταν επισκέψιμος και για απόδοση λατρευτικών τιμών. Είδατε μεγαλεία ο «στρατηγός»;