Ο Ζακυνθινός ζωγράφος Διονύσιος Καλυβωκάς (1806 - 1877)

Καλυβωκάς Διονύσιος, Προσωπογραφία ανδρόγυνου, 1858

Λάδι σε μουσαμά, 48 x 58 εκ. Συλλογή Ιδρύματος Ε. Κουτλίδη

Γιος του Σπυρίδωνος Καλυβωκά και της Μηλιάς Λεμονή, ο Διονύσιος Καλυβωκάς γεννήθηκε στη Ζάκυνθο στις 30 Ιουνίου 1806. Μαθήτευσε αρχικά κοντά στον ιερέα ζωγράφο και αγιογράφο Νικόλαο Καντούνη (1768-1834). Ταξίδεψε στην Ιταλία, όπου παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής στην Ακαδημία του Αγίου Λουκά στη Ρώμη και στην Ακαδημία Καλών Τεχνών (τότε Βασιλική Ακαδημία) της Φλωρεντίας, με καθηγητές τους Giuseppe Regguli, Tommaso Gazzarini (1790-1853) και Benedetto Servolini (1805-1879). Στη Φλωρεντία έμεινε δώδεκα ολόκληρα χρόνια.

Γύρισε στη Ζάκυνθο επιδιδόμενος για κάποιο διάστημα στη ζωγραφική, ενώ δούλεψε ως ζωγράφος και στη Λευκάδα. Από το 1858 έως το 1864 δίδαξε, αρχικά ως δάσκαλος και κατόπιν ως καθηγητής, ζωγραφική και ιχνογραφία στην Ιόνιο Ακαδημία της Κέρκυρας. Το 1867 συμμετείχε στην Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού.

Καλυβωκάς Διονύσιος, Προσωπογραφία νέου με καφέ γιλέκο

Λάδι σε υφασμάτινο υπόστρωμα, 37 x 29 εκ.

Συλλογή Ιδρύματος Ε. Κουτλίδη

Καλυβωκάς Διονύσιος, Προσωπογραφία άνδρα, 1847

Λάδι σε μουσαμά, 33 x 27 εκ.

Το 1870 εξέθεσε τρία έργα του —δύο αντίγραφα (Εσταυρωμένος κατά Βανδύκ, Χωρική φέρουσα κανούν μετά καρπών και ανθέων) και μία Εικόνα ιερέως εν Ζακύνθω— στην έκθεση των Β΄ «Ολυμπίων», τιμώμενος με χάλκινο νομισματόσημο για το πρώτο έργο. Από τον Μάρτιο του 1874 έζησε στην Αθήνα και αγωνιζόταν να πουλήσει τα πολλά αντίγραφα έργων ζωγράφων της Αναγέννησης και του Μπαρόκ που είχε ζωγραφίσει σε χαμηλές τιμές. Αντιμετώπιζε μάλιστα και πρόβλημα μόνιμης έκθεσης και αποθήκευσής τους, που το έλυσε με τη βοήθεια του ζωγράφου Νικηφόρου Λύτρα (1832-1904), που του παραχώρησε το εργαστήριό του στην οικία Σάββα Μπούκη, στην οδό Πειραιώς, όταν έφυγε στις 2 Ιουνίου 1874 με τον ομότεχνό του Νικόλαο Γύζη (1842-1901) στη Γερμανία. Έτσι ο Καλυβωκάς παρουσίασε τα αντίγραφά του πρώτα στο εργαστήριο του Λύτρα, με ελεύθερη είσοδο και ώρες επίσκεψης 7-9 π.μ. και 4-7 μ.μ. Καθώς όμως δεν πουλήθηκαν, ο Ζακύνθιος ζωγράφος εξέθεσε πάλι τη συλλογή του στο μέγαρο του Δημαρχείου. Το 1875 στην έκθεση των Γ΄ «Ολυμπίων» έδειξε την ίδια συλλογή, από 59 αντίγραφα πρωτοτύπων και αντιγράφων, παίρνοντας αργυρό νομισματόσημο β΄ τάξεως.

Καλυβωκάς Διονύσιος-Πορταίτο του Παν. Στεφάνου

 26.5X20.5, Λάδι σε καμβά, 1847

Καλυβωκάς Διονύσιος, Πορτραίτο άνδρα 1873,

Λάδι σε μουσαμά, 110 x 83,5 εκ.

Η θεματογραφία των έργων του περιλαμβάνει προσωπογραφίες, θρησκευτικές παραστάσεις και αντίγραφα προτύπων αναγεννησιακών και μπαρόκ ζωγράφων. Κάτοχος του ακαδημαϊκού ρεαλιστικού ιδιώματος του 19ου αιώνα, στέκεται τυπικός επίγονος της λεγόμενης «επτανησιακής σχολής», γνωρίζοντας, όταν αντιγράφει, να προσαρμόζεται στα πρότυπά του. Έργα του βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, στις Συλλογές των Ιδρυμάτων Ευριπίδη Κουτλίδη και Α. Γ. Λεβέντη, στη Ζάκυνθο, στη Λευκάδα και στην Πάτρα. Πέθανε στην Αθήνα στις 15 Μαΐου 1877.

http://www.haraktiki.gr/keimena.php?id=4

http://www.nationalgallery.gr/site/content.php?sel=386&artist_id=5408