του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου
Οι μάγκες ψαράδες, που
θέλουν να πιάσουν ψάρια, δεν βάζουν για δόλωμα ότι να΄ναι στα αγκίστρια τους.
Ξοδεύονται και λίγο παραπάνω για κάτι πολύ νόστιμο που θα τραβήξει τα ψάρια,
αλλά στο τέλος αποζημιώνονται και με το παραπάνω.
Έτσι έκαναν κάποιοι και με
εμάς!
Έβαλαν για δόλωμα στο αγκίστρι
τους ένα θελκτικό κοινό νόμισμα, εύκολο χρήμα και άφθονα δάνεια για υπερκατανάλωση. Φούντωσαν
την όρεξη των ψαριών, έριξαν και μπόλικη ιδεολογική μαλάγρα περί δήθεν ειρήνης
μεταξύ ψαράδων και ψαριών, μπλα-μπλα για ομόνοια και ευημερία και για ευρωπαϊκά
κεκτημένα και το έχαψαν ολόκληρο τα χανάκια! Τώρα, σπαρταράνε μέσα στα κοφίνια
των ψαράδων και οσονούπω θα είναι ψητά πάνω στη σχάρα! Ας πρόσεχαν!
Χωρίς σύνορα, οικονομίες
γυμνές και απροστάτευτες, αφού κάποιοι σκέφτηκαν, πως θα ήταν καλύτερα, αν
αντί για λίγα ψάρια κάθε φορά στο τηγάνι τους, μπορούσαν να μετατρέψουν όλους
τους λαούς και τα έθνη σε δικά τους ιχθυοτροφεία!
Έτσι, ενώ οι παπατζήδες
γεμίζουν τα κοφίνια τους με ψαρούκλες, η τίμια εργασία που βάζω εγώ στο
αγκίστρι μου, δεν είναι και το καλύτερο δόλωμα για να τσιμπήσει κάνα 500ευρω ή
έστω κάνα 100ευρω! Όλο κάτι 50λεπτα βγάζω, που δεν αξίζουν, ούτε το λάδι για να
τα τηγανίσω.....
Σχέδιο: Μελάνι-χαρτί
Γ.Γ.Γ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου