Ιάσων Τριανταφυλλίδης
Άμα έχεις δει τη Μαρίκα Κρεββατά, ειδικά όταν παίζει την πλούσια και την μεγαλοαστή, στο σινεμά είναι δύσκολο να φανταστείς στην πραγματικότητα πως αυτή η γυναίκα έχει περάσει μια παιδική ηλικία μέσα στη φτώχεια – όπως δηλαδή οι περισσότεροι από τους ηθοποιούς εκείνης της εποχής. Μια παιδική ηλικία που όπως την περιγράφει η κόρη της η Γκέλυ Μαυροπούλου, η γνωστή ηθοποιός, ήταν ένας σκληρός αγώνας για την επιβίωση.
Κι όμως, η έμφυτη φινέτσα, η κομψότητα, αυτό το κάτι που είχε η Μαρίκα Κρεββατά, την έκανε να ξεχωρίζει από όλες σχεδόν τις άλλες θεατρίνες του καιρού της. Γι’ αυτό και όταν έπαιζε μία αστή, μεσοαστή ή μεγαλοαστή, είχε όντως τα χαρακτηριστικά τους, αλλά και όταν έπαιζε μια λαϊκή γυναίκα, όπως π.χ. την συνδικαλίστρια εργάτρια μάνα στην «Κόμισσα της φάμπρικας», έδινε στο ρόλο μια ξεχωριστή αρχοντιά…
 Η κόμισσα της φάμπρικας (1969) |
Η Μαρίκα Κρεββατά εκεί στα τέλη της δεκαετίας του ´50, σε αρκετά προχωρημένη ηλικία για την εποχή, κοντά στα 50, ανέβηκε στο τραίνο του ελληνικού κινηματογράφου και αυτό της έδωσε την ευκαιρία όχι μόνο για την καλλιτεχνική επιβίωση της μνήμης και της μορφής της στις επόμενες γενιές, αλλά και να φτιάξει ή μάλλον να «κεντήσει» μια σειρά από ρόλους διαφορετικούς μεταξύ τους, στους οποίους έβαλε την υπογραφή της. Μπορούσε να πρωταγωνιστεί με την παρουσία της ακόμα και αν ο ρόλος ήταν μικρός. Η σνομπ, μεγαλοαστή μητέρα της Αλίκης στο «Ξύλο βγήκε απ’ τον παράδεισο», η μεσοαστή κυρία που χάνει το δαχτυλίδι της στα χαρτιά στον «Ηλία του 16ου», η μάνα η συνδικαλίστρια εργάτρια που προαναφέραμε στην «Κόμισσα της φάμπρικας», αλλά και η προξενήτρα ηρωίδα του Παπαδιαμάντη στον «Μετανάστη», είναι μερικές μόνο από τις ηρωίδες που έφτιαξε με αξιοθαύμαστη προσοχή και συνέπεια η Μαρίκα Κρεββατά…
 |
| Ο Ηλίας του 16ου |
Η ιστορία της ξεκινάει πολύ μακριά, περίπου στα μέσα του 19ου αιώνα, μια και γιαγιά της ήταν η Ροζαλία Παντελιάδου, ηθοποιός από τις πρώτες του νεοελληνικού θεάτρου, και μητέρα της η επίσης ηθοποιός Σοφία Παντελιάδου, η οποία εκεί στην πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα παντρεύτηκε έναν μουσικό, τον Σταμάτη Κρεββατά, και απέκτησαν τη μικρή Μαρίκα το 1910 – από όσο ξέρουμε για την ημερομηνία γέννησής της, αν και εκείνη την εποχή οι ηλικίες που καταγράφονταν είχαν και… περιθώρια λάθους…
 Το ξύλο βγήκε απ' τον παράδεισο (1959) |
Η Μαρίκα Κρεββατά ως καλό θεατρόπαιδο, έζησε παιδικά χρόνια μέσα στη φτώχεια, αλλά έκανε και το ντεμπούτο της σε πολύ μικρή ηλικία δίπλα στη Μαρίκα Κοτοπούλη παίζοντας απ΄ ό,τι λένε ένα από τα παιδιά στη «Μήδεια» και κάποιο ρόλο στη «Δασκαλίτσα»…
Το 1925 έκανε την πρώτη της επίσημη εμφάνιση σαν ηθοποιός με τον θίασο της Ροζαλίας Νίκα, μιας πραγματικά σπουδαίας ηθοποιού και θιασάρχη εκείνης της εποχής που δυστυχώς η λαϊκή μνήμη δεν την κατέγραψε για τις επόμενες γενιές, όπως έκανε για την Κοτοπούλη και την Κυβέλη και από κει και πέρα όλα πήραν το δρόμο τους…
 Ο απίθανος (1970) |
Η Μαρίκα Κρεββατά έγινε γρήγορα πρωταγωνίστρια, έπαιξε στους καλύτερους θιάσους, αλλά και σε φτηνοθιάσους, έκανε κι αυτή παραστάσεις σε καλά θέατρα των Αθηνών, αλλά έπαιξε και σε ατέλειωτες περιοδείες ανά την Ελλάδα και από τα μέσα της δεκαετίας του ´30 ήταν και θιασάρχης…
Η Μαρίκα Κρεββατά έπαιξε μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ´50 αρκετή επιθεώρηση, πάντα ως πρωταγωνίστρια, αλλά δεν έκανε στην επιθεώρηση κάποιον τύπο που να γράψει ιδιαίτερα, όπως π.χ. ο Μακρής τον μεθυσμένο, η Ρένα Ντορ τη μπεμπέκα ή η Σπεράντζα Βρανά την αλανιάρα. Η Μαρίκα Κρεββατά έπαιζε τέλεια, μοναδικά και δαντελένια κάθε νούμερο που είχε να παίξει και κάθε ρόλο… Έτσι απλά…
 Ο ανακατωσούρας (1967) |
Γιατί βασικά η Κρεββατά ήταν ηθοποιός της οπερέτας. Και σε κείνα τα προπολεμικά χρόνια ήταν άλλο πράγμα να είσαι ηθοποιός της οπερέτας και άλλο της επιθεώρησης. Όταν λέμε βέβαια οπερέτα, μη φανταστείτε ότι έπαιζε κανείς τότε Στράους στη Βιέννη. Τις αθηναϊκές οπερέτες που ήταν πιο κοντά στην μουσική ηθογραφία του Χατζηαποστόλου και του Σακελλαρίδη έπαιζαν. Όμως και οι άνθρωποι του θεάτρου μεταξύ τους και το κοινό τότε τους θεωρούσε μια κλάση πιο πάνω από τους ηθοποιούς της επιθεώρησης…
 Άννα καλουτά, Μαρίκα Κρεβατά, Ρένα Ντορ και Μαρία Καλουτά επιστρέφουν από περιοδεία από την Πόλη |
Η Μαρίκα Κρεββατά ήταν μια πολύ όμορφη γυναίκα στα νιάτα της και διέθετε μια εξαιρετική φωνή. Είναι κρίμα που δεν έχουμε ηχογραφήσεις της από κείνη την εποχή. Έπαιξε πολύ οπερέτα και μάλιστα κάποια στιγμή έπαιξε και την «Εύα» του Λέχαρ στη Λυρική Σκηνή. Η μεγαλύτερή της ίσως επιτυχία ήταν εκεί στο 1930 η θρυλική «Πιπίτσα μας» όπου τραγουδούσε το θρυλικό σουξέ «Πίτσα Πιπίτσα Πηνελοπίτσα απ’ τον καιρό παιδί μου που ´γινες κομμάτι να μας τρελάνεις όλους το ´βαλες γινάτι» που ο απόηχός του έχει φτάσει έως τις μέρες μας. Μια σειρά από τις καλύτερες οπερέτες του Σακελλαρίδη και του Χατζηαποστόλου ή μουσικές κωμωδίες ήταν το βασικό ρεπερτόριό της περίπου μέχρι το τέλος του πολέμου, οπότε η ίδια η οπερέτα παρήκμασε σαν είδος και η Κρεββατά το γύρισε στην επιθεώρηση…
 Δελησταύρου και υιός (1957) |
Κάπως έτσι και στα τέλη της δεκαετίας του ´50, η Κρεββατά έκανε στροφή στην πρόζα και είχε πολύ επιτυχία έως τις αρχές της δεκαετίας του ´70 οπότε αποσύρθηκε διακριτικά και συνέχισε τη ζωή της έως τις 14 Σεπτεμβρίου του 1994 που έφυγε από τη ζωή μετά από μακρά ασθένεια – 20 ακριβώς χρόνια πριν…
Η Μαρίκα Κρεββατά στις αρχές της δεκαετίας του ´30 παντρεύτηκε τον νεαρό και πολύ όμορφο ηθοποιό Άγγελο Μαυρόπουλο –σίγουρα τον έχετε δει ως εξαιρετικό δευτερορολίστα σε παλιές ελληνικές ταινίες– με τον οποίο ελάχιστα έμεινε παντρεμένη, αλλά πρόλαβαν να αποκτήσουν ένα παιδί, την Γκέλυ, που κι αυτή βέβαια έγινε ηθοποιός. Μετά στη δεκαετία του ´40 συνδέθηκε με τον ηθοποιό Γιώργο Γαβριηλίδη άλλον έναν που σίγουρα θα έχετε θαυμάσει ως δευτερορολίστα σε πολλές παλιές ελληνικές ταινίες και που θεωρείτο ο καλύτερος κομπέρ της επιθεώρησης – τότε ο κομπέρ ήταν απαραίτητος σε μία επιθεώρηση…
 Η Κρεβατά και ο Γαβρηιλίδης έκαναν πολλές κοινές εμφανίσεις στο θέατρο... |
Και οι δύο άντρες τις ζωής της Μαρίκας Κρεββατά ήταν όμορφοι, χαριτωμένοι και πολύ φινετσάτοι, ακόμα και στα προχωρημένα τους χρόνια, όπως ήταν άλλωστε και η ίδια. Ήταν δε και «προοδευτικών» πολιτικών αντιλήψεων, όπως επίσης και η ίδια. Μάλιστα εκεί μετά τον πόλεμο το 1946 όταν τα αίματα ήταν αναμμένα ακόμα και στο θέατρο είχε πρωταγωνιστήσει στην περίφημη «αριστερή» επιθεώρηση «Γιούπι γιούπι» του Ασημάκη Γιαλαμά…
Η Κρεββατά ήταν τυχερή στο θέμα σινεμά γιατί ενώ δεν έγινε αυτό που λέμε πρωταγωνίστρια –κάτι που ήταν στο θέατρο– εντούτοις οι ρόλοι που της δόθηκαν ήταν τέτοιοι που κατάφερε να τους δώσει υπόσταση και αξία και μ’ αυτόν τον τρόπο να περάσει στις επόμενες γενιές η υπέροχη προσωπικότητά της… Θεατρίνα του παλιού καιρού, αγωνίστρια στην ζωή και στην τέχνη της, διακριτική στη δημόσια εικόνα της, αλλά και όσον αφορά την συμπεριφορά της στον καλλιτεχνικό χώρο –όπως περιγράφουν όσοι την γνώριζαν– και βέβαια αξιοθαύμαστα ταλαντούχα σε ότι έκανε… Ήταν πάνω απ’ όλα μια κυρία… Και ήταν και το εξέπεμπε αυτό…
Φιλμογραφία
Ο αισιόδοξος (1973) .... Ρούλα Αντύπα
Ένας τρελός, τρελός αεροπειρατής (1973) .... Λουκία Σγουρού
Πώς καταντήσαμε, Σωτήρη (1972) .... Ανδρομάχη
Ο πρίγκιπας της αγοράς (1972) .... Ζορζέτ
Διακοπές στο Βιετνάμ (1971) .... Ευλαμπία, πεθερά
Ο ακτύπητος χτυπήθηκε (1970) ..... Αντιγόνη Παπαμάρκου
Ο απίθανος (1970)... Ολυμπία Καραλή
Ο παιχνιδιάρης (1970) .... Μαριάνθη
Ο ξεροκέφαλος (1970) .... Μαρία
Ένας μάγκας στα σαλόνια (1969) .... Εύα Νικολάου
Η κόμισσα της φάμπρικας (1969) .... Δήμητρα Δελημάνη
Ο παραμυθάς (1969) .... Βεατρίκη Καραγιώργη
Ξύπνα, κορόιδο (1969) .... Ισμήνη Μπαρολέ
Ο πεθερόπληκτος (1968) .... Oλυμπία, πεθερά
Ο ανακατωσούρας (1967) .... Θεώνη, πεθερά
Ο μόδιστρος (1967) .... Ερασμία
Ο αδελφός μου ο τρελάρας - Ο αδελφός μου ο λόρδος (1966) .... κυρία Φαρνέζη
Η γυναίκα μου τρελάθηκε (1966) .... Έλλη
Όλοι οι άνδρες είναι ίδιοι (1966) .... κυρία Γεωργιάδου
Εξιλέωση (1965) .... Μαρία
Ο φτωχός εκατομμυριούχος (1965)... Ειρήνη
Ο μετανάστης (1965) ... αυτή που κάνει το προξενιό
Μια γυναίκα χωρίς ντροπή (1965) ... Ερασμία
Ο ουρανοκατέβατος (1965) .... Θεανώ Μπιρμπιλοπούλου
Βάνα (1965)
Υιέ μου, υιέ μου (1965) .... Αμαλία Μαυρογιάννη
Άλλος για το εκατομμύριο (1964) .... Ματίνα, πεθερά
Τα δίδυμα (1964) .... Λουίζα Χατζηφρύδη
Κόσμος και κοσμάκης (1964) .... Γαρουφαλιά / Βιολέτα Καρτελή
Τρία κορίτσια από το Αμέρικα (1964)... κυρία Σταύρου
Ένας βλάκας με πατέντα (1963) .... Βαρβέρη
Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης (1963) .... κυρία Μαρία
Εταιρεία θαυμάτων (1962) .... Δανάη
Όταν λείπει η γάτα (1962) .... κυρία Ζέμπερη
Χαραμοφάηδες - Δουλέψτε για να φάτε (1961) .... Μάγδα Σκαρμούτσου
Το κλωτσοσκούφι (1960) .... Θοδώρα Βένγκελη-Αγγελίδου
Ο Ηλίας του 16ου (1959) ....Λουκία
Η Λίζα το 'σκασε (1959) .... κυρία Κολλάρου-Παπαδέα
Στουρνάρα 288 - Φτώχεια κι αριστοκρατία (1959) .... Κλειώ Ασημομύτη
Το ξύλο βγήκε απ' τον παράδεισο (1959) .... κυρία Παπασταύρου
Δελησταύρου και υιός (1957) .... κυρία Αμαλία Μαυρογιάννη
Πηγές:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου