Πιστός στο προφίλ της απόλυτης αναξιοπιστίας του παρέμεινε ο Αλέξης Τσίπρας. Σε μια παλαιοκομματικού τύπου εμφάνιση (με φόντο τα δημόσια έργα) ο πρωθυπουργός δεσμεύτηκε σήμερα για την κοινωνική διαχείριση των χρημάτων που θα εισπράξει (;) από τις νέες τηλεοπτικές άδειες. Γιατί είναι πάγια αναξιόπιστος; Για πάρα πολλούς λόγους, κυρίως όμως επειδή δεσμεύεται και πάλι για το αυτονόητο, δείχνοντας ξανά ότι δεν είναι (αυτονόητο).
Ποια είναι η δουλειά μιας κυβέρνησης; Δεν είναι να τηρεί τους νόμους και να εργάζεται υπέρ του δημόσιου συμφέροντος; Κι όμως ο Αλέξης Τσίπρας προκήρυξε δημοψήφισμα για μείζον εθνικό θέμα, δεσμευόμενος προκαταβολικά ότι θα σεβαστεί το αποτέλεσμά του. Γιατί να κάνει μια τόσο αυτονόητη δήλωση; Γιατί -προφανώς- έκρινε ότι αυτή η δήλωση είχε κάτι να του προσφέρει, όταν ελάχιστο χρόνο μετά ο ίδιος θα την έγραφε στα παλαιότερα των υποδημάτων του.
Τι έγινε λοιπόν με την δημόσια ενημέρωση των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών; Είναι νωρίς να πούμε, πάντως αυτό που φαίνεται προς το παρόν, είναι μια εμπέδωση του νέου δικομματισμού (ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ) που υποκαθιστά το δίπολο ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Όσο για τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που έβγαιναν τελευταία στα κανάλια να υποστηρίξουν την πάταξη της διαπλοκής, την αποκατάσταση της νομιμότητας και του Συντάγματος (ο Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης χτυπούσε δυναμικά με το χέρι του το βιβλιαράκι του Συντάγματος χθες στην ΕΡΤ), προτίμησαν κι αυτά να μιμηθούν τον Αλέξη Τσίπρα κρύβοντας έναν ελέφαντα πίσω από μια βελόνα. Οι τέσσερις άδειες πατάσσουν την διαπλοκή. Δεν δημιουργούν ένα τηλεοπτικό τοπίο περισσότερο φιλικό προς το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι κι ο κ. Τριανταφυλλίδης αναξιόπιστος, αφού το 2013 μιλούσε για “ρωμαϊκή αρένα, αυταρχισμό, εκφασισμό, δικαίωμα στην πολυφωνία” και καταδίκαζε “το μαύρο” λέγοντας ότι αυτό δεν πολεμιέται “με άλλο μαύρο”.
Τρία χρόνια πριν ο Αντώνης Σαμαράς έκλεινε -αγανακτισμένος- την “αμαρτωλή ΕΡΤ” με πράξη νομοθετικού περιεχομένου, λέγοντας ότι από εκείνη την στιγμή ο πολίτης θα κέρδιζε από τα τέλη υπέρ ΕΡΤ, από τις εξωφρενικές αμοιβές και τις σπατάλες της κρατικής τηλεόρασης.
Ήρθε λοιπόν η ώρα για την ΝΔ να υπερασπιστεί το “δικαίωμα στην πολυφωνία”, να δηλώσει ότι θα καταργήσει τον διαγωνισμό του ΣΥΡΙΖΑ και να καταγγείλει “το μαύρο” του φασισμού. Ήρθε όμως και η ώρα να κρίνουν όλοι αν το κρατικό ή το ιδιωτικό τηλεοπτικό μαύρο είναι καλύτερο, αν η δεξιά ή η αριστερή αναξιοπιστία είναι μεγαλύτερη, αν ο γαλαζοπράσινος ή ο γαλαζορόζ διχασμός είναι καλύτερος και προάγει -μέσω καλύτερης δημοκρατίας- τα συμφέροντα των πολιτών. Σύμφωνα πάντως με μια πρόσφατη μέτρηση, η εμπιστοσύνη που έχει το ελληνικό κοινό στην τηλεοπτική ενημέρωση συνολικά είναι γύρω στο 20%.
Ήρθε λοιπόν η ώρα για την ΝΔ να υπερασπιστεί το “δικαίωμα στην πολυφωνία”, να δηλώσει ότι θα καταργήσει τον διαγωνισμό του ΣΥΡΙΖΑ και να καταγγείλει “το μαύρο” του φασισμού. Ήρθε όμως και η ώρα να κρίνουν όλοι αν το κρατικό ή το ιδιωτικό τηλεοπτικό μαύρο είναι καλύτερο, αν η δεξιά ή η αριστερή αναξιοπιστία είναι μεγαλύτερη, αν ο γαλαζοπράσινος ή ο γαλαζορόζ διχασμός είναι καλύτερος και προάγει -μέσω καλύτερης δημοκρατίας- τα συμφέροντα των πολιτών. Σύμφωνα πάντως με μια πρόσφατη μέτρηση, η εμπιστοσύνη που έχει το ελληνικό κοινό στην τηλεοπτική ενημέρωση συνολικά είναι γύρω στο 20%.
Πηγή:
https://karavaki.wordpress.com/2016/09/02/left-and-right-black/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου