Πάπυρος Αιγύπτου: «Δωροδοκία πρώτον των Ελλήνων εφεύρημα»...

Ο πάπυρος της πόλεως Οξυρρύγχου της Αιγύπτου- Συμφωνία για στημένο παιχνίδι...

Ένας μόλις αποκρυπτογραφηθείς πάπυρος μας γνωστοποιεί για ... στημένους αγώνες πάλης μεταξύ Ελλήνων αθλητών.

Οι ερευνητές έχουν μεταφράσει ένα αρχαίο ελληνικό κείμενο σε πάπυρο του 267 μ.Χ., που βρέθηκε στην αρχαία πόλη Οξύρρυγχος της Αιγύπτου και ομιλεί για έναν αγώνα ελληνικής πάλης.

Το έγγραφο είναι ένα συμβόλαιο, μεταξύ δύο εγγυητών των έφηβων παλαιστών, του Ντικάντινου και του Δημητρίου, που έφθασαν στο τελικό στάδιο των αγώνων που διεξήχθησαν στην Αντινοπόλιν (ονομαστική Αντινόπολις) της Αιγύπτου.

Στο  αρχαίο ελληνικό πάπυρο αναφέρεται  η δέσμευση του πατέρα του Νικάντινου να καταβάλει στο Δημήτριο το ποσό των 3.800 (αρχαίων) δραχμών, εάν επιτρέψει το υιό του να κερδίσει τον αγώνα.

Σημειώνεται – όπως αναφέρει η April Holloway-ότι είναι  η πρώτη εγγραφή σε δωροδοκία για τον καθορισμό ενός αγώνα που βρέθηκε ποτε στον αρχαίο κόσμο.

(Από τότε είχαν οι Έλληνες την προϊστορία τους στη δωροδοκία...)

Ο πάπυρος με τη συμφωνία αυτή ανακαλύφθηκε από την αρχαιολογική ομάδα των αρχαιολόγων  Bernard Grenfell και του Arthur Hunt, πριν από έναν αιώνα στην πόλη Οξύρρυγχο  της Αιγύπτου ( ελληνική ονομασία από το ‘οξύ ρύγχος’ ενός ψαριού του ποταμού Νείλου).

Το αρχαίο χειρόγραφο σε πάπυρο μεταφράσθηκε από τoν Dominic Rathbone καθηγητή στο King’s College του Λονδίνου και δημοσιεύθηκε πριν από μερικές ημέρες (17 Απριλίου) στο ‘The Oxyrhynchus Papyri’.

Ο Αντίνοος

Οι αγώνες γίνονταν προς τιμήν των Μεγάλων Αντινόειων, μια σημαντική  εκδήλωση περιφερειακών αγώνων που πραγματοποιούνταν προς τιμήν του  Αντίνοου, του νεκρού εραστή του (ομοφυλόφιλου) αυτοκράτορα Αδριανού (117-138 π.Χ.).

Μετέπειτα, για άγνωστους λόγους,  ο Αντίνοος πνίγηκε στον ποταμό Νείλο και στο σημείο εκείνο χτίστηκε πόλη προς τιμήν του,  με την ονομασία Αντινόπολις και λατρεύτηκε ως θεός από το λαό και αγάλματά του, έχουν βρεθεί σε όλη την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Στη διαδικασία του αρχαίου αθλήματος, ο στόχος ήταν να ρίξει ο παλαιστής τον αντίπαλό του στο έδαφος τρεις φορές για να κερδίσει.

Ο πάπυρος της σύμβασης, έλεγε ρητά, ότι ο Δημήτριος έπρεπε να πέσει τρεις φορές, ώστε να κερδίσει ο Νικάντινος και θα λάβαινε αμοιβή τις 3.800 δραχμές (ποσό αρκετό για να αγοράσει ένα γάιδαρο που θα τον εξυπηρετούσε σε καθημερινές μεταφορές).

Η σύμβαση αναφέρει ότι εάν ο Δημήτριος πέρα από τη συμφωνία είχε την πρόθεση να νικήσει (από παρότρυνση των θεατών), έπρεπε να πληρώσει πρόστιμο «τρία τάλαντα αργυρά των παλαιών νομισμάτων χωρίς καμία καθυστέρηση ή υπεκφυγή).

Η μεταφράστρια  του ελληνικού παπύρου της αρχαίας Αιγύπτου, θα τονίσει ότι είναι το πρώτο κείμενο με τέτοια αναφορά, ενώ κατά τη  ρωμαϊκή περίοδο, οι δωροδοκίες σε αθλητικούς αγώνες ήταν διαδεδομένο «άθλημα» και αρκετά προσοδοφόρο.

Πηγή:

http://www.mikres-ekdoseis.gr/2014/04/blog-post_25.html