Η Ελληνική
γλώσσα έχει την πιο μακρά ιστορία από τις Ευρωπαϊκές γλώσσες.
Αυτό
καταμαρτυρείται από επιγραφές που έχουν βρεθεί στην Ελληνική γη και που
χρονολογούνται από τη δεύτερη χιλιετία π.Χ καθώς και από λογοτεχνικά κείμενα τα
οποία είναι 2500 χρόνων. Όλες οι τέχνες και οι επιστήμες γεννήθηκαν και
αναπτύχθηκαν κάνοντας χρήση της γλώσσας αυτής. Τα πρώτα κείμενα Μαθηματικών,
Φυσικής, Αστρονομίας, Νομικής, Ιατρικής, Ιστορίας, Γαστρονομίας κ.α. γράφτηκαν
στη γλώσσα αυτή.
Τα πρώτα
θεατρικά έργα, κωμωδίες και τραγωδίες, τα έργα του Ομήρου, η Καινή Διαθήκη,
καθώς και Βυζαντινά λογοτεχνικά έργα έχουν γραφτεί στην Ελληνική γλώσσα. Η
πρώτη εγκυκλοπαίδεια γράφτηκε στην Ελληνική γλώσσα. Το πλέον αξιοσημείωτο
γεγονός πάντως είναι ότι το 1100 π.Χ. οι Έλληνες είχαν τη μεγαλοφυή ιδέα να
δημιουργήσουν κάποια γραπτά σύμβολα κάθε ένα από τα οποία να αντιπροσωπεύει
μόνο ένα φθόγγο (σε αντίθεση με το Φοινικικό αλφάβητο που ήταν συμφωνικό/
φθογγογραφικό). Αυτή η μία προς μία αναλογία γραμμάτων και φθόγγων άλλαξε το
ρου της ιστορίας αφού η εφαρμογή της ιδέας αυτής αποτελεί αυτό που ονομάστηκε
»Αλφάβητο».
Στην αρχή
έγραφαν μόνο με κεφαλαία γράμματα, χωρίς κενά ανάμεσα στις λέξεις και
δεξιόστροφα. Αυτό όμως τον 5ο π.Χ. αιώνα έδωσε τη θέση του στον αριστερόστροφο
τρόπο γραφής. Έτσι, παρουσιάστηκε το πρώτο αλφάβητο, το οποίο χρησιμοποιήθηκε
στη συνέχεια από τους Ρωμαίους από τους οποίους και πέρασε σχεδόν σε ολόκληρο
τον κόσμο.
Όλα τα
Ευρωπαϊκά αλφάβητα είναι παραλλαγές του Ελληνικού αλφαβήτου. Η Ελληνική γλώσσα
είναι μια από τις ελάχιστες στον κόσμο που παρουσιάζει ομοιογενή εξέλιξη και
αποτελεί φαινόμενο σπάνιο στη γλωσσολογική ιστορία του ανθρώπινου γένους διότι
ομιλείται επί χιλιάδες χρόνια χωρίς διακοπή. Η σύγχρονη Ελληνική γλώσσα
διατηρεί την αρχαία γραφή και ορθογραφία των λέξεων και το 75% του λεξιλογίου
της βασίζεται στην αρχαία Ελληνική γλώσσα. Είναι μια γλώσσα με μοναδικές
αρετές: διαθέτει εκφραστικότητα, ευλυγισία, δύναμη συνθετική και ικανότητα
παραγωγική ώστε ανάλογα με τις ανάγκες να παράγει και να συνθέτει νέες λέξεις.
Όλες οι
γλώσσες χρησιμοποιούν λέξεις άλλων γλωσσών. Η Ελληνική γλώσσα επέδρασε στη
διαμόρφωση των γλωσσών πολλών λαών. Η Αγγλική γλώσσα, για παράδειγμα,
χρησιμοποιεί σήμερα πάνω από 50.000 λέξεις Ελληνικής προέλευσης.
Οι πρώτοι
Χριστιανικοί ύμνοι γράφτηκαν στα Ελληνικά. Όλα τα βιβλία της Καινής Διαθήκης
και τα Ευαγγέλια γράφτηκαν στα Ελληνικά. Ο Απόστολος Παύλος έγραψε τις
‘Επιστολές’ του στα Ελληνικά.
Η πρώτη
εγκυκλοπαίδεια γράφτηκε στα Ελληνικά.
Η ιστορία
της λεξικογραφίας έχει την αρχή της 2000 χρόνια πριν στην Αρχαία Ελλάδα. Τον 5ο
αιώνα π.Χ. ο Πρωταγόρας πρώτος συνέταξε ένα γλωσσάριο που περιείχε τις σπάνιες
λέξεις που συναντώνται στα έργα του Ομήρου.
Τα πρώτα
φιλοσοφικά έργα για την γέννηση της γλώσσαςγράφτηκαν από τον Πλάτωνα (427-347
πΧ).
Η πρώτη
Γραμματική, η Γραμματική της Ελληνικής Γλώσσας ήταν έργο του Διονυσίου Θράκα το
100 π.Χ.
Τα
αριστουργήματα του Ομήρου, του Αριστοτέλη, του Πίνδαρου, του Ευριπίδη, του
Σοφοκλή, του Αισχύλου, του Θαλή, του Αριστοφάνη, του Μένανδρου και τόσων άλλων
γράφτηκαν στα Ελληνικά.
Ρωμαίοι
αυτοκράτορες, όπως ο Μάρκος Αυρήλιος, έγραψαν στα Ελληνικά.
Οι Ρωμαίοι
ρήτορες στο »Αθήναιον» της Ρώμης εκφωνούσαν τους λόγους τους στα Ελληνικά.
Ελληνική
Γλώσσα η Τελειότερη στα Χρονικά της Ανθρώπινης Ιστορίας
Η Ελληνική
γλώσσα είναι η τελειότερη που έχει δημιουργηθεί στα χρονικά της ανθρώπινης
ιστορίας. Πρόκειται για μια γλώσσα που έχει κατασκευαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε
να έχει άμεση σχέση με… τη μαθηματική γλώσσα και να περικλείει μια «αφανή
αρμονία«. Όπως έγραψε ο Ιάμβλιχος στα «Θεολογούμενα της αριθμητικής» («Περί
δεκάδος» 64-15,20): «Ακόμα η δεκάδα γεννά τον (αριθμό) 55, ο οποίος περιέχει
θαυμαστά κάλλη. Εάν δε υπολογίσεις τα ψηφία της λέξης “εν” (σ.σ.: ένα) σε
αριθμούς, βρίσκεις άθροισμα 55″.
Οι
πρόγονοί μας δεν χρησιμοποιούσαν ψηφία αλλά τα γράμματα της αλφαβήτου τονισμένα
ως σύμβολα αριθμών (π.χ. α΄=1, β΄=2 κ.ο.κ.). Όπως είδαμε προηγουμένως, με αυτό
τον τρόπο οι λέξεις μπορούν να αναλυθούν σε αριθμούς σχηματίζοντας τους
«λεξαρίθμους». Έτσι καθετί προσλάμβανε ξεχωριστή σημασία μέσα από έναν
συνδυασμό μαθηματικών και ονομάτων. Για παράδειγμα, ο αριθμός της χρυσής τομής
προκύπτει από τους λόγους ΑΠΟΛΛΩΝ: ΑΡΤΕΜΙΣ, ΕΣΤΙΑ: ΗΛΙΟΣ, ΑΦΡΟΔΙΤΗ : ΖΕΥΣ.
Ωστόσο αυτό που αποδεικνύεται πράγματι
ασύλληπτο είναι το γεγονός ότι το Ελληνικό αλφάβητο κρύβει μια μυστική
επίκληση! Εάν πάρουμε τα γράμματά του και τα θέσουμε στη σειρά, ως δια μαγείας
εμφανίζεται μια αρχαία προσευχή που εξυμνεί το Φως και την Ψυχή! Έχουμε,
λοιπόν:«Αλ φα, βη τα Γα Αμα δε Ελ, τα εψ ιλών. Στη ίγμα, (ίνα) ζη τα, η τα, θη
τα Ιώτα κατά παλλάν Δα. (Ινα) μη νυξ η, ο μικρόν (εστί) πυρός δε ίγμα ταφή εψ
ιλών, φυ (οι) Ψυχή, ο μέγα (εστί)!»
Η
μετάφραση έχει ως εξής:
«Νοητέ
ήλιε, εσύ που είσαι το φως, έλα στη Γη. Κι εσύ, ήλιε ορατέ, ρίξε τις ακτίνες
σου στον πηλό που ψήνεται. Ας γίνει ένα καταστάλαγμα για να μπορέσουν τα Εγώ να
ζήσουν, να υπάρξουν και να σταθούν πάνω στην παλλόμενη Γη. Ας μην επικρατήσει η
νύχτα, που είναι το μικρόν, και κινδυνεύσει να χαθεί το καταστάλαγμα της φωτιάς
μέσα στην αναβράζουσα λάσπη, κι ας αναπτυχθεί η Ψυχή, που είναι το μέγιστο, το
σημαντικότερο όλων.»
Τη μυστική
αυτή επίκληση μαθαίνουμε να κάνουμε όλοι ασυνείδητα από την ώρα που μαθαίνουμε
το Ελληνικό αλφάβητο. Επίσης έρευνες δείξανε πως οι μελέτη της αρχαιοελληνικής
γλώσσας, διευρύνει τον νου. Δεν είναι τυχαίο, που σε έρευνα Αμερικανών για την
τεχνητή νοημοσύνη, διαπιστώσανε πως για να επικοινωνήσουν δύο υπολογιστές
μεταξύ τους και να έχουν μία λογική συζήτηση, χρειάζεται να χρησιμοποιήσουν την
αρχαία Ελληνική γλώσσα και μόνο. Τελευταία καταμέτρηση μάλιστα έδειξε πως η
Ελληνική γλώσσα συν της αρχαιοελληνικής, περιέχει πάνω από 6.000.000(!) λέξεις
και πολλές που ακόμα δεν γνωρίζουμε ενώ π.χ. η Αγγλική φτάνει μόλις τις 40000.
Τελικά
πόσα ακόμη μυστικά μπορεί να κρύβει η ελληνική γλώσσα; Πολύ περισσότερα από όσα
πιστεύουμε και σίγουρα ακόμα περισσότερα από όσα μπορεί να χωρέσουν στις
σελίδες ενός αφιερώματος.
Τι δεν Ξέρουμε για την Ελληνική ΓλώσσαΗ
Ελληνική γλώσσα δεν είναι τυχαία… Χτίστηκε πάνω στα μαθηματικά, και αυτό που
ελάχιστοι ακόμα ξέρουν είναι ότι κάθε λέξη στην ελληνική έχει μαθηματικό
υπόβαθρο. Τα γράμματα στην Ελληνική γλώσσα δεν είναι στείρα σύμβολα. Όρθια,
ανάποδα με ειδικό τονισμό, αποτελούσαν το σύνολο των 1620 συμβόλων που
χρησιμοποιούνταν στην Αρμονία (Μουσική στα νεοΕλληνικά).
Η πιο
σημαντική τους ιδιότητα είναι ότι το κάθε γράμμα έχει μια αριθμητική τιμή/αξία,
κάθε γράμμα είναι ένας αριθμός, οπότε κατ επέκταση και κάθε λέξη είναι ένας
αριθμός. Μια τεράστια γνώση κλειδωμένη-κωδικοποιημένη μέσα λέξεις λόγω της μαθηματικών
τιμών που έχουν. Ένας από τους Πρωτοπόρους επί του θέματος ήταν ο μέγιστος
Πυθαγόρας.
Οι
αριθμοί, τα σχήματα, η αρμονία και τα άστρα έχουν κάτι κοινό, έτσι αντίστοιχα
τα μαθηματικά (αριθμοί) η γεωμετρία (σχήματα) η αρμονία(μουσική) και η αστρο-νομία
(αστήρ=α-χωρίς- στήριγμα + φυσικοί νόμοι που τα διέπουν) ήταν αδελφές επιστήμες
κατά τον Πυθαγόρα, που με την συγκεκριμένη σειρά που αναφέραμε ήταν η σκάλα για
την εξέλιξη (=εκ -του- έλικος, DNA) του νου-ψυχής προς τον Δημιουργό. Έναν
Δημιουργό που δημιούργησε βάσει αυτών των τεσσάρων επιστημών. 27
σύμβολα-αριθμοί με αριθμητική αξία συνθέτουν το Ελληνικό Αλφάβητο, 3 ομάδες από
9 σύμβολα-αριθμούς η κάθε ομάδα, με άθροισμα κάθε ομάδας 45, 450, 4.500.ΑΛΦΑ =
1+30+500+1= 532 =>5+3+2= 10 => 1+0= 1
ΕΝ = 5+50
= 55 => 5+5 = 10 => 1+0= 1
ΟΜΙΚΡΟΝ =
70+40+10+20+100+70+50= 360, όσες και οι μοίρες του κύκλου
Για να
είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε τα νοήματα των εννοιών των λέξεων της Αρχαίας
Ελληνικής γλώσσης πρέπει πρωτίστως να γνωρίζουμε κάποια πράγματα για την ίδια
την Ελληνική γλώσσα.
Η αρχαία
Ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική η οποία δεν είναι βασισμένη στο ότι κάποιοι
απλά καθίσαν και συμφώνησαν να ονομάζουν ένα αντικείμενο «χ» ή «ψ» όπως όλες οι
υπόλοιπες στείρες γλώσσες του κόσμου. Η Ελληνική γλώσσα είναι ένα μαθηματικό
αριστούργημα το οποίο θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε.Η αρχή των πάντων είναι
το ίδιο το Ελληνικό Αλφάβητο (το οποίο φυσικά δεν το πήραμε από κάποιον άλλον
όπως θα δούμε παρακάτω διότι εκ των πραγμάτων δεν γίνεται). Τα γράμματα του
Ελληνικού αλφαβήτου στο σύνολο τους ήταν 33 όσοι και οι σπόνδυλοι, οι 5
τελευταίοι σπόνδυλοι (που παίζουν τον ρόλο της κεραίας) έχουν άμεση σχέση με
τον εγκέφαλο και αντιστοιχούν στα 5 τελευταία άρρητα γράμματα τα οποία γνώριζαν
μόνο οι ιερείς.
Ένα από
αυτά ήταν η Σώστικα (ή Γαμμάδιον) η οποία στα Λατινικά έγινε swstika και οι
Ναζί το έκλεψαν και την ονομάτισαν Σβάστικα. Το σύμβολο αυτό είναι του ζωογόνου
Ηλίου (Απόλλωνα), οι Ναζί το αντέστρεψαν για να συμβολίσουν το αντίθετο του
ζωογόνου Ήλιου, δηλαδή του σκοτεινού θανάτου.Υπήρχαν ακόμα κάποια γράμματα τα
οποία στην πάροδο του χρόνου καταργήθηκαν όπως το Δίγαμμα (F), Κόππα (Q),
Στίγμα (S’), Σαμπί (ϡ)
Ο
Πυθαγόρας μας ενημερώνει για τα 3 επίπεδα της Ελληνικής γλώσσας τα οποία είναι
τα εξής:
1. Ομιλών
2.
Σημαίνον (α. σήμα, β. σημαινόμενο)
3. Κρύπτον
(α. διαστήματα β. κραδασμός γ. λεξάριθμος δ. τονάριθμος)
– Το πρώτο
είναι η ομιλία
– Το
δεύτερο είναι η σχέση του σήματος με το σημαινόμενο που θα αναλύσουμε παρακάτω
– Το τρίτο
είναι το διάστημα (απόσταση & χρόνος), ο κραδασμός (που αφυπνίζει τον
εγκέφαλο μέσω ιδιοσυχνοτήτων από τους δημιουργηθέντες παλμούς – Παλλάδα Αθηνά)
ο λεξάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με αριθμούς) και ο τονάριθμος (σχέση
γραμμάτων και λέξεων με μουσικούς τόνους)
Το κάθε
γράμμα αντιστοιχούσε σε έναν αριθμό, αλλά και σε έναν μουσικό τόνο άρα
γράμμα=αριθμός=τόνος (μουσικός), πράγμα που φανερώνει ότι στη γλώσσα μας πίσω
από τα γράμματα-λέξεις υπάρχουν αριθμοί (λεξάριθμοι) και μουσικοί φθόγγοι
(τονάριθμοι).
Οι 4
αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα ήταν:
1. Αριθμοί
(Μαθηματικά)
2. Σχήματα
(Γεωμετρία)
3. Μουσική
(Αρμονία)
4.
Αστρονομία
Οι
επιστήμες αυτές είναι αλληλένδετες και βρίσκονται η μια μέσα στην άλλην όπως οι
Ρωσικές μπαμπούσκες. Συνδυάστε τώρα το αλφάβητο που εσωκλείει αριθμούς και
μουσικούς τόνους με τις 4 αυτές επιστήμες.
1.
Αστρονομία= αστηρ + νόμος, α-στηρ = αυτό που δεν στηρίζεται, άρα αστρονομία= οι
συμπαντικοί νόμοι που διέπουν αυτό που δεν στηρίζεται κάπου, οι οποίοι έχουν να
κάνουν με την μουσική (αρμονία), σχήματα (γεωμετρία) αριθμούς (μαθηματικά) και όλα
αυτά με τον Αιθέρα ο οποίος περιβάλει τις ουράνιες σφαίρες.
2. Ο
Πυθαγόρας άκουγε την αρμονία (μουσική) των ουρανίων Σφαιρών άρα μιλάμε μια
γλώσσα η οποία έχει να κάνει με την ροή του σύμπαντος.Η Ελληνική γλώσσα είναι η
μοναδική η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για Η/Υ λόγω της μαθηματικότητας και
μουσικότητας όχι μόνο του Αλφαβήτου-λέξεων, αλλά και των μαθηματικών εννοιών
που γεννώνται π.χ. η λέξη ΘΕΣΙΣ γίνεται: συνΘεσις, επίΘεσις, κατάΘεσις,
υπόΘεσις, εκΘεσις, πρόσΘεσις, πρόΘεσις, ανάΘεσις, διάΘεσις, αντίΘεσις κτλ κτλ
αν τώρα αυτές τις λέξεις τις μεταφράσουμε στα Αγγλικά είναι εντελώς άσχετες
μεταξύ τους.
Το ότι δεν
γίνεται το Αλφάβητο να είναι αντιγραμμένο από κάπου αλλού φαίνεται από το ότι
εν έτη 2300 π.Χ. (με μελέτες της Τζιροπούλου και άλλων και όχι το 800 π.Χ.) ο
Όμηρος ήδη έχει στην διάθεση του 6.500.000 πρωτογενής λέξεις (πρώτο πρόσωπο
ενεστώτα & ενικού αριθμού) τις οποίες αν τις πολλαπλασιάσουμε Χ72 που είναι
οι κλήσεις, θα βγάλουμε ένα τεράστιο αριθμό ο οποίος δεν είναι ο τελικός, διότι
μην ξεχνάμε ότι η Ελληνική γλώσσα δεν είναι στείρα, ΓΕΝΝΑ.
Αν συγκρίνουμε
τώρα π.χ. την Αγγλική γλώσσα που έχει 80.000 λέξεις εκ των οποίων το 80% είναι
Ελληνικές όπως μας ενημερώνει το Πανεπιστήμιο της Ουαλίας, και μετρήσουμε ότι
αυτή η στείρα γλώσσα εξελίσσεται 1000 χρόνια, μπορούμε αβίαστα να βγάλουμε το
συμπέρασμα ότι ο Όμηρος παραλαμβάνει μια γλώσσα η οποία έχει βάθος στον χρόνο
100.000 π.Χ. 500.000 π.Χ. ποιος ξέρει…
Όμως η
απόλυτη απόδειξη είναι η ίδια η μαθηματικότητα της, η οποία δεν υπάρχει σε
καμία άλλη γλώσσα του πλανήτη. Μην ξεχνάμε ακόμα το ότι ο Δημιουργός χρησιμοποιεί
μαθηματικά για την δημιουργία, άρα η γλώσσα μας έχει αναγκαστικά σχέση με την
πηγή (root-0/1).
Πριν όμως
από το «Κρύπτον» υπάρχει το «Σημαίνον», δηλαδή η σύνδεση των λέξεων με τις
έννοιες αυτών. Είπανε νωρίτερα ότι οι ξένες διάλεκτοι ορίστηκαν κατόπιν
συμφωνίας, δηλαδή κάποιοι συμφώνησαν ότι το τάδε αντικείμενο θα το ονομάσουν
«Χ», κάτι που κάνει τις γλώσσες στείρες, άρα δεν μπορούν να γεννήσουν νέες
λέξεις, άρα δεν υπάρχει μαθηματικότητα, άρα δεν δύναται να περιγράψουν νέες
έννοιες που υπάρχουν στην φύση, με αποτέλεσμα ο εγκέφαλος εφόσον δεν μπορεί να
περιγράψει μέσω των νέων λέξεων καινούριες έννοιες μένει στο σκοτάδι, έτσι οι
νευρώνες του εγκεφάλου δεν γεννούν νέους εν αντιθέσει με όσους χρησιμοποιούν
την Ελληνική.
Πως θα
μπορούσε π.χ. ο Άγγλος ή ο Γάλλος ή ο Χ, Υ με μια λέξη που έχει 10 έννοιες να
περιγράψει με ακρίβεια άρα και σαφήνεια μια βαθύτερη έννοια; πόσο μάλλον τις
πολλαπλές πλευρές αυτής; δεν μπορεί, να λοιπόν το γιατί όλα ξεκίνησαν εδώ. Το
Σημαίνον λοιπόν είναι η σύνδεση του σήματος με το σημαινόμενο, δηλαδή η ίδια η
λέξη είναι δημιουργημένη με τέτοιο τρόπο που περιγράφει την έννοια που
εσωκλείνει μέσα της.Παράδειγμα: Η ονοματοδοσία της λέξης ΚΑΡΥΟΝ (Καρύδι)
προέρχεται από μια παρατήρηση της φύσης (όπως όλες οι λέξεις), δηλαδή όταν δυο
κερασφόρα ζώα (Κριοί, τράγοι κτλ) τρα.κάρ.ουν με τα κέρ.ατα τους ακούγεται το
«κρακ» ή «καρ», ο ήχος αυτός έδωσε το όνομα «κέρας» (κέρατο) το κέρας έδωσε το
όνομα κράτα ή κάρα (κεφάλι) και το υποκοριστικό αυτού το Κάρυον (μικρό κεφάλι).
το Κάρυον (καρύδι) μοιάζει καταπληκτικά με το ανθρώπινο κεφάλι και το εσωτερικό
του με εγκέφαλο.
Το Υ είναι
η ρίζα του ρήματος ΥΩ (βρέχω) όπου υπάρχει το Υ υπάρχει κοιλότητα (ή κυρτότητα)
δηλαδή θηλυκώνει κάτι, η βροχή (υγρό στοιχείο) μπαίνει (θηλυκώνεται) μέσα στην
γη.
Το μουσικό
– αριθμητικό αλφάβητο δημιουργεί μουσικο – μαθηματικές λέξεις οι οποίες
περιγράφουν αντίστοιχες έννοιες, οι οποίες προέρχονται από την παρατήρηση της
φύσεως δηλαδή της Δημιουργίας άρα κατ επέκταση του ίδιου του Δημιουργού, αλλά η
ερώτηση είναι πόσες χιλιετίες μπορεί να χρειάστηκαν για να δημιουργηθεί αυτό το
τέλειο μαθηματικό σύμπλεγμα που τα γράμματα είναι αριθμοί και συνάμα μουσικοί
τόνοι και οι λέξεις δηλαδή το σύνολο των αριθμών και των μουσικών τόνων κρύβουν
μέσα τους εκτός από σύνθετες μουσικές αρμονίες, έννοιες οι οποίες δεν είναι
καθόλου τυχαίες αλλά κατόπιν εκτενέστατης παρατηρήσεως της φύσης;...Ευλόγως
λοιπόν ο Αντισθένης μας υπενθυμίζει «Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις».
Tό Ελλαδικόν (διαχρονικόν) στιλβωτήριον !
ΑπάντησηΔιαγραφή-Τώ καιρώ εκείνω, είς τήν κεντρικήν Πλατείαν επαρχιακής Πόλεως, εστεγάζετο υποκατάστημα Τραπεζικού Ιδρύματος- καί εξακολουθεί εισέτι νά στεγάζεται καί νά δεσπόζη- ιδρυθέν από τάς αρχάς τού περασμένου αιώνος, «θυγατρικόν» τού Κεντρικού του, εδρεύον εν πρωτευούση. Καθ΄ εκάστην πρωϊαν, καί από Δευτέρας έως καί τού Σαββάτου, δύο στιλβωταί υποδημάτων, ήγουν λούστροι, εδραστηριοποιούντο εκατέρωθεν τής στιβαράς και επιβλητικής είσόδου, τών κρασπέδων τής μαρμαρόστρωτης περικαλλούς κλίμακος, τού εν λόγω μεγάρου τού χρηματοπιστωτικού καταστήματος, και είς ικανήν απόστασιν μεταξύ των, ούτως ώστε νά μήν θωρή κάν ό είς τόν έτερον «συνάδελφον». Καθ΄ εκάστην δέ Κυριακήν, καί καθ΄όλον τό έτος, μετέφερον τάς δραστηριοτητάς των, έξωθεν τής δυτικής είσόδου τής πλατείας τού Ιερού Ναού τής Ιεράς Μητροπόλεως, καθ’ όμοιον τρόπον. Κάτι ανάλογον, δήλα δή, πού επισυμβαίνει καί σήμερον, με τούς συμπαθεστάτους κουλοροπώλας καί πλανοδίους ταλαιπώρους οπορωλαχανοπώλας τε, καί λαχειοπώλας. ‘Εκεί, ούν, έστηνον από φυλακής πρωϊας, τά εντός μικρού κιβωτίου - μεθ’ ιμάντος διά τήν μεταφοράν των - στίλβωτρά των, αναμένοντες αγωνιωδώς τούς «πελάτας» των, καί τού ευαγούς χρηματοπιστωτικού καταστήματος υπαλλήλους εν τώ άμα, ίνα προσφέρουσι τάς πολυτίμους υπηρεσίας των. Ήτοι, τήν στίλβωσιν τών υποδημάτων, τών λησμονησάντων (;) νά πράξωσι τούτο, είς τήν οικίαν των, πριχού εξέλθωσι ούτοι είς την αγοράν ή τών βιαστικών, ίδιον και κύριον χαρακτηριστικόν τού καιρού εκείνου, τών καθώς πρέπει κυριών και κυρίων κυρίως. >>>>>>
>>>>>>Ουδείς εκ τού συναφιού των, ετόλμα νά παραβιάση τήν ζώνην επιρροής τών συμφερόντων των καί νά εγκαταστήση, έστω καί μέ σχετικήν άδειαν αρμοδίων αρχών, παρομοίαν δραστηριότηταν. Ήσαν αυτοί οι επικυρίαρχοι τής επικαίρου ταύτης θέσεως, καί ουδείς έτερος, είτε κληρονομικώ δικαιώματι, είτε κοινωνικού χαρακτήρος παραχώρησις, μάλλον εξαγορά άγρας ψήφων έννοιων κρατικών, «μάλλον», αρχών… είτε… είτε…δέν έχει και τόσην σημασίαν. Εκείνο πού προέχει, όμως, είναι πώς, τούς δύο βιοπαλαιστάς τούς εχώριζε αβυσσαλέο μίσος, οργίλος αντιπάθεια, φθονερή μνησικακία, μέχρις «ενδομύχου» πιθανού θανάτου ενός εκάστου ή κατά τό κοινώς λεγόμενον σήμερον, «ανταγωνισμός» τής ελεύθερης αγοράς ή τό κομψότερον και παναγιώτατον «νά ψοφήση η κατσίκα τού γείτονα». Ο λόγος; ή μάλλον η αιτία καί η αφορμή; O είς εξ αυτών διέθετεν μικρόν κιβώτιον μεθ’ ερμαρίου περιέχον ψήκτρας, ποικιλίαν βαφών υποδημάτων (μελανών – φαιών τε ενίοτε καί λευκών), τεμάχια μαλλίνων υφασμάτων, καί είς τό άνω μέρος αναλόγους σταθεράς ξύλινας υποδοχάς καί υποθήματα έχον, τών πρός στίλβωσιν κυρίως ανδρικών καί γυναικείων υποδημάτων.>>>>>>>
ΑπάντησηΔιαγραφή>>>>>>’΄Εφερεν δε είς τήν πρόσοψήν του, έγχρωμην φωτογραφίαν διασήμου στάρ «εποχής» τού χόλλυγουντ μέ ακάλυπτα τά χυμώδη καί σαρκώδη στήθη, ίνα προσελκύει, ούτως, καί τούς πλέον σεμνότυφους κομψοενδεδυμένους περιέργους ή δύσπιστους οφθαλμολάγνας. ΄Εχρησιμοποίει δέ τοιουτοτρόπως τάς ανά ζεύγος ψήκτρας στιλβώσεως, πού θά τόν εζήλευεν καί ο ταχύτερος ζογκλέρ καί ταχυδακτυλουργός τσίρκου τινός, προσφέρων τάς υπηρεσίας του καθήμενος είς φορητόν πτυσσόμενον σκαμνίον, λαμβάνων αμοιβήν παρεχομένης υπηρεσίας μίαν (1) δραχμήν καί οκτώ(8) δεκάρας προστιθεμένου τού πιθανού φιλοδωρήματος καί άνευ φπα. Ο έτερος, διέθετεν ένα απλούν κιβώτιον μετά τών απαραιτήτων βαφών υποδημάτων, στιλβώτρων, άνευ περιττών στολισμών. Ολίγας χάρτινας ασπίδας υποδυτών είς τό ύψος τών αστραγάλων, καί ελάμβανε αμοιβήν δύο (2) δραχμάς, ανά στίλβωσιν, από τούς πελάτας του, άνευ φιλοδωρήματος καί δώρου εορτών. Συναμφότεροι, όμως, όπως και τό ανυποψίαστον πλήθος τού κόσμου έζον, είς τον ιδικόν των Κόσμον, τόν αγγελικώς πλασμένον, τής καθημερινότητος, καί τής επιβιώσεως. Ουδείς αντιλαμβάνετο, άπαντα όσα εδιαδραματίζοντο εντός τού ευαγούς τραπεζικού υποκαταστήματος, από τούς καθώς πρέπει συναλλασσομένους πολίτας. Ουδείς. >>>>>>>>
ΑπάντησηΔιαγραφή>>>>>>> Ουδείς εθώρει φοροκλέπτας, φοροδιαφεύγοντας, «έγκριτους» μιζαδόρους ενθυλακωτάς εντός ή εκτός λίστας λήσταρχους καί εν τώ άμα εύυπολήπτους δωρητάς «φιλανθρωπικών» ιδρυμάτων, άπλήστους μεγιστάνας, εργολάβους Δ.Ε., αντιπαροχών, Μίδας, ενεχυροδανειστάς, κερδώους πανούργους επενδυτάς δομημένων ομολόγων, εισαγωγείς ταριχευμένων αποικιακών, Άρπαλους, αισχροκερδείς τροφονοθευτάς, τούς λαμβάνοντας μέ σχετικόν συστατικόν σημείωμα- ήτοι, εγγύησιν υπεράνω πάσης υποψίας πρό πάντων!!! από τόν «ημέτερον» βουλευτήν ή πολιτικόν παράγοντα - κοινώς κομματόσκυλο τής κλαδικής- άτοκα θαλασσοδάνεια- και αγύριστα!!! Ουδείς εθώρει, επί σειρά ετών, τούς εν καρτέλ τελούντων άσώτους τε καί φαύλους μεσίτας, καταθέτας, καί επιδοτήσεις λαμβάνοντας!!! αγροτοπατέρας αιμοπότας καί μεταπράτας τών αφελών καλοκάγαθων, άδόλων, ευκολόπιστων δουλευτών – αγροτών τε και κτηνοτρόφων τής πολυθρεύτρας μας υπαίθρου, τών σιτοφόρων μας κάμπων. Ουδείς, εθώρει τήν εγκληματικήν ταύτην διάγνωσιν καί συμπεριφοράν, τόν Βιασμόν, τήν εγκατάληψιν και ερήμωσιν τής Μάνας Γής Μας. Ουδείς!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή-Άπαντες εθώρουν Κυρίας και Κυρίους, με κομψά ταγιέρ, στίλπνοντα κουστούμια μέ μεταξωτούς εγχρώμους λαιμοδέτας καί μέ στιλβωμένα, πρό πάντων!!! υπό τών στιλβωτών υποδήματά των.->>>>>>>
>>>>>>>>υ.γ.1ον Οιοσδήποτε συσχετισμός τής συμπεριφοράς τών δύο (2) στιλβωτών, με τάς σημερινάς καί άλλας στιλπνάς τινάς μεθόδους εξαπατήσεως τών «αδυνατούντων» εισέτι, νά αντιληφθώσι τά μέσα ενασκήσεως προπαγάνδας,{τών βημάτων καί οπισθοχωρήσεως, τής φέτας –φέτας σαλαμιού, τού σαλπίσματος νομής ημιόνων, τής αγκιτάτσιας, της προβοκάτσιας, τού δόγματος σόκ και δέος κλπ} μέ την σημερινήν περιελθούσα κατάστασιν ημών, είναι εντελώς μά εντελώς συμπτωματικός.
ΑπάντησηΔιαγραφή-υ.γ.2ον Τα μικρά, τα ασήμαντα, τα αμελητέα…πού κρίνουν τα μελλούμενα, μας τό κραυγάζει χιλιάδες χρόνια τώρα τό « Φιλέει δέ πώς προσημαίνει, εύτ’ άν μέλλει μεγάλα κακά Πόλει ή Έθνη έσεσθαι» -(Σύνηθες δέ είναι, όταν είς μίαν Πόλιν -Χώραν- ή Έθνος πρόκειται νά συμβούν μεγάλα κακά, δυστυχήματα καί συμφορές , νά προηγούνται σχετικά προμηνύματα - σημάδια). «ΗΡΟΔΟΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤ΄, Κεφ.ΚΖ.»-
-υ.γ.3ον Αφιερωμένον εξαιρετικά καί είς τήν κ. Ρεπούση (καί τοίς σύν αυτοίς κουλτουριαρέοις κολαούζοις) καί είς άπαντας τούς κακοποητάς τής Ελληνίδος Γλώσσης μου.-
- Aγαπητέ Γεράσιμε αντί σχολιασμών μου, σού "έγραψα" τό παραπάνω γιά τάς περαιτέρω ενέργειές σου. ευχαριστώ.