Συνταγή Μιθριδάτη

Άρθρο αναγνώστη του ιστολογίου

Είναι γνωστό και στον τελευταίο σκεπτόμενο Πολίτη πλέον αυτού τού Ευλογημένου τόπου, στην αυγή του 21ου Αιώνα ακριβώς, ξεδιάντροπα και χωρίς ίχνος Αιδούς πλέον, πώς βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη τά αόρατα τεχνάσματα, αλλά ορατά τά αποτελέσματά τους, προκειμένου οι βέβηλοι επιτήδειοι που κατάφεραν, και εξακολουθούν να τά «καταφέρνουν», να μας επιβάλλουν απαλά, γλυκά, -σεμνά και ταπεινά κατά το γνωστό και «κλασσικό», την θέλησή τους, και εμείς να υποτασσόμαστε (;) άβουλοι και μοιραίοι στά κελεύσματα του κοινωνικού κανιβαλισμού τους, στις ορέξεις τους. Ορίστε πώς:

1^ον. Με το τέχνασμα του να γνωρίζεις τα άτομα καλύτερα απ΄ όσο γνωρίζουν τα ίδια τον εαυτό τους. 

Στην διάρκεια των τελευταίων πενήντα ετών, η κατακλυσμιαία και αχαλίνωτη πρόοδος της «επιστήμης» και των τεχνοκρατών, άνοιξε βαθύ χάσμα ανάμεσα στις γνώσεις του ευρέως κοινού και στις γνώσεις που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι ιθύνουσες ελίτ. Χάρη στήν βιολογία, τη νευροβιολογία και την εφαρμοσμένη ψυχολογία, το «σύστημα» έφτασε σε μια εξελιγμένη γνώση του ανθρώπινου όντος, και από την άποψη τής φυσιολογίας και από τήν άποψη τής ψυχολογίας. Το σύστημα έφτασε να γνωρίζη τον μέσο άνθρωπο καλύτερα απ’ όσο γνωρίζει ο ίδιος τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων, το σύστημα ασκεί έναν πολύ πιο αυξημένο έλεγχο και επιβάλλεται με μια μεγαλύτερη ισχύ επάνω στα άτομα, απ’ όσο τα άτομα στον ίδιο τον εαυτό τους. Μας το κράζουν ακατάπαυστα οι ρεκλάμες πολλών εταιρειών κινητών τηλεφώνων εξάλλου, γιά παράδειγμα: Πώς αλλιώς εξηγείται το γεγονός πώς ακόμη και τά παιδάκια του Δημοτικού να είναι «κάτοχοι» κινητών τηλεφώνων!!! ή μία πενταμελής οικογένεια να έχει οκτώ και πλέον συσκευές κινητών τηλεφώνων εν χρήσει, και μεταξύ τους –τά μέλη –να μην ανταλλάσσουν ζωντανά πλέον, ούτε τήν στοιχειώδη ανθρώπινη Καλημέρα!!! Κοιτάξτε -τρρρρρράτζικ- τί τζίρος γίνεται κάθε μέρα με τις ουρές αφελών στα καταστήματα κινητής τηλεφωνίας… και είστε μέσα!!!

2^ον. Με το τέχνασμα τής πρόκλησης τεχνικών μή αναγκαίων προβλημάτων, και φυσικά προκατασκευασμένων λύσεων. Αυτή η τεχνική ονομάζεται επίσης «πρόβλημα- αντίδραση - λύση». 

Πρώτα προκαλείται ένα πρόβλημα στο κοινό, μια «έκτακτη κατάσταση» εννοείται προβλέψιμη, ώστε το ίδιο να ζητήσει εκείνα τα μέτρα και να τά αποδεχτεί. Για παράδειγμα: κλιμάκωση τής αστικής βίας, αιματηρές συμπλοκές, ώστε το κοινό να ζητήσει τη λήψη μέτρων ασφαλείας που θα περιορίζουν τις ελευθερίες του. Ή, ακόμη: δημιουργία μίας οικονομικής κρίσης καί το κοινό θά δεχτή ως αναγκαίο κακό τον περιορισμό των κοινωνικών δικαιωμάτων και την αποδόμηση των δημοσίων υπηρεσιών και διάλυση όλων των κοινωνικών ιστών!!! Αρκεί για παράδειγμα, να θυμηθούμε για λίγο τις αλλεπάλληλες βιαιότητες και τούς βανδαλισμούς στην Αθήνα, τους λαθροεισβολείςς της «Υπατίας ή της κυρίας Τασίας», τήν αναβολή ή μάλλον τήν μή τέλεση της «σιδερόφρακτης» Παρέλασης την 28η Οκτωβρίου 2011 για την Εθνική μας επέτειο στην Θεσσαλονίκη, ή την αφύλακτη και «ελεύθερη» πλέον!!! παρέλαση με κίτσ φολκορικά χορευτικά, και υπό βροχήν, τήν 25η Μαρτίου στην Αθήνα μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη κλπ, κλπ.

3^ον. Το τέχνασμα της διασκέδασης και επιλεκτικής ενημέρωσης. 

Πρωταρχικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου, η τεχνική της διασκέδασης συνίσταται στη στροφή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και από τις μεταλλαγές που αποφασίστηκαν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, δι’ ενός αδιάκοπου καταιγισμού διασκεδαστικών και ασήμαντων λεπτομερειών. Η τεχνική της διασκέδασης είναι επίσης απαραίτητη για να αποτραπή το κοινό από το να ενδιαφερθή για ουσιαστικές πληροφορίες στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής. «Κρατήστε αποπροσανατολισμένη την προσοχή του κοινού, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμαλωτισμένη σε θέματα χωρίς καμιά πραγματική σημασία. Κρατήστε το κοινό απασχολημένο - απασχολημένο - απασχολημένο, χωρίς χρόνο για να σκέφτεται να επιστρέφει κανονικά στη φάρμα με τα άλλα ζώα». Απόσπασμα από το Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους. Σκεφτείτε απλούστατα για λίγο τά μεγαλοπρεπή σας τουρκικά σίριαλ, την γέννηση του διαδόχου τού βρετανικού θρόνου για μια ακόμη φορά! τά πρωϊνάδικα, βραδινάδικα, τά εμμετικά κατινάδικα, τα τηλεοπτικά σας μαγειρέματα σε περίοδο γενικευμένης ουράς συσσιτίων «αγάπης» πού κουκουλώνουν τήν κοινωνική αδικία και γιατροπορεύουν προσωρινά τά πράγματα της κοινωνικής αταξίας- τις δεκάδες χιλιάδων αυτοκτονίες- τις ζωντανές κληρώσεις των τηλεοπτικών σας τζογαδερί, τά ιλουστρασιόν πανάκριβα περιοδικά σας, ή τις μετεωρισμένες και λησμονημένες -οι περισσότερες- αφίσες πολιτιστικών τεκταινόμενων!!! τους επαίτες των πεζοδρομίων πού σάς εύχονται «καλή υγεία» νά΄χετε. Υπάρχει άραγε και κακή Υγεία;!

4^ον. Το τέχνασμα της υποβάθμισης –υποτίμησης και εν τέλει εκποίησης και ευτελισμού. 

Για να κάνη κάποιος αποδεκτό ένα απαράδεκτο μέτρο, αρκεί να το εφαρμόση σταδιακά κατά «φθίνουσα κλίμακα» για μια διάρκεια 10 ετών. Μ’ αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν ριζικά νέες κοινωνικό-οικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός) στις δεκαετίες του 1980 και 1990. Μαζικές ανεργίες, απεργίες, αβεβαιότητα, «ευελιξία», μετακινήσεις, μισθοί που δεν διασφαλίζουν πια ένα αξιοπρεπές εισόδημα τόσες αλλαγές, που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση, αν είχαν εφαρμοστεί αιφνιδίως και βίαια. Ποιός πλήρωσε αλήθεια τά έξοδα κατασκευής των πανό για πολλοστή φορά του τάδε συλλόγου; πού διαδήλωσε προχθές πρωτομαγιά ή τά έξοδα των μπαταριών του τηλεβόα του; μήπως ο μιζάνθρωπος κράχτης κολαούζος και χρόνιος αρχιτεμπελαράς (πές κομματόσκυλο της κλαδικής) βολεμένος εργατοπατέρας του κόμματος πού εξακολουθεί να παίρνη κρατική επιχορήγηση, κατά τό Νόμο; Ποιος διοργανώνει τις απεργίες χρόνια τώρα; Ποια τά αποτελέσματά τους επί της ουσίας; Πού είναι οι αγανακτισμένοι; το κίνημα της πατάτας ή του καρότου; ή καί εκείνου του δεν πληρώνω; Κι όμως πληρώνουμε οι χαρατσόπληκτοι μυγοχάφτες και την κυρία δ.ο.ύ μέ ρυθμίσεις! και του κηρίου ενφιάλτη τής κυρίας ΔΕΗθώμεν...καί μ΄ αυτήν ρυθμιζόμενοι!

5^ον. Το τέχνασμα καί στρατηγική τής (μόνιμης) αναβολής. 

Ένας άλλος τρόπος για να γίνη αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι η παρουσίασή της ως «οδυνηρή αλλά αναγκαία», αποσπώντας την συναίνεση του κοινού στο παρόν, για την εφαρμογή της στο μέλλον. Ποιος δεν θυμάται εκείνη την «βραβευθείσα» -από το κοινοβούλιο! -μικρή πού τον Ιανουάριο τού 2010, έσπασε τον κουμπαρά της και πρόσφερε αυθορμήτως το περιεχόμενό του, στο ταμείο διάσωσης της Πατρίδας!!! ή την συνταξιούχο Σουηδέζα πού ζεί στην Ρόδο πού πρόσφερε την μία μηνιαία σύνταξή της για τον ίδιο σκοπό; Είναι πάντοτε πιο εύκολο να αποδεχτεί κάποιος αντί μίας άμεσης θυσίας, μια μελλοντική. Πρώτ’ απ’ όλα, επειδή η προσπάθεια δεν πρέπει να καταβληθή άμεσα. Στη συνέχεια, επειδή το κοινό πού έπαψε να είναι από Πολίτες αλλά (κ)οπαδοί και καταναλωτές μόνο, έχει πάντα την τάση να ελπίζη αφελώς ότι: «όλα θα πάνε καλύτερα αύριο» και ότι μπορεί, εντέλει, να αποφύγη τη θυσία που του ζήτησαν. Νάναι καλά οι κατά παραγγελίαν δημοσκοπήσεις !!!! Τέλος, μια τέτοια τεχνική αφήνει στο ήδη εκμαυλισμένο κοινό ένα κάποιο χρονικό διάστημα, ώστε να συνηθίση στην ιδέα της αλλαγής, και νά τήν αποδεχτή μοιρολατρικά, όταν κριθεί ότι έφθασε το πλήρωμα του χρόνου για την τέλεσή της.

6^ον. Το τέχνασμα καί στρατηγική του να απευθύνεσαι στο κοινό σαν να είναι μωρά παιδιά. 

Η πλειονότητα των «άθλιων» διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν έναν αφηγηματικό λόγο, επιχειρήματα, πρόσωπα και έναν τόνο ιδιαιτέρως παιδικό, εξουθενωτικά παιδιάστικο, σαν να ήταν ο θεατής ένα πολύ μικρό παιδί ή σαν να ήταν διανοητικώς ανάπηρος. Όσο μεγαλύτερη προσπάθεια καταβάλλεται να εξαπατηθή ο θεατής, τόσο πιο παιδιάστικος τόνος υιοθετείται από τον διαφημιστή. Γιατί; «Αν (ο διαφημιστής) απευθυνθεί σε κάποιον σαν να ήταν παιδί δώδεκα ετών, τότε είναι πολύ πιθανόν να εισπράξη, εξαιτίας του έμμεσου και υπαινικτικού τόνου, μιαν απάντηση ή μια αντίδραση τόσο απογυμνωμένη από κριτική σκέψη, όσο η απάντηση ενός δωδεκάχρονου παιδιού». Αρκεί το παριζάκι σας να είναι ψοφαντής!!! και νικάς όταν τρώς ταριχευμένες πολτοποιημένες σάρκες Οι γκούντες σας να είναι μίλνερ, τα τυριά σας και τα άλλα γράσσα με τρύπες και καρδούλες, τα γάλατά σας πουστλέ ή καρνέϊσιον με 0% λιπαρά και μεγάλης διαρκείας! στα τιτανοτεράστια ψυγεία των σούπερ μπακάλικων των άπληστων εισαγωγέων τροφονοθευτών Απόσπασμα από το «Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους»

7^ον. Η τεχνική του να απευθύνεστε στο συναίσθημα μάλλον παρά στή λογική. 

Η επίκληση στο συναίσθημα είναι μια κλασική τεχνική για να βραχυκυκλωθή η ορθολογιστική ανάλυση, επομένως η κριτική αντίληψη τών ατόμων. Επιπλέον, η χρησιμοποίηση του φάσματος των αισθημάτων επιτρέπει να ανοίξη η θύρα του ασυνείδητου για εμφύτευση ιδεών, επιθυμιών, φόβων, τρόμου, παρορμήσεων ή συμπεριφορών. Κοιτάξτε, νά τι γίνεται Συρία, ή στο Νεπάλ και μας δείχνουν κάπου - κάπου εικόνες φρίκης και συμφορών ή φυσικών καταστροφών, (πλημύρες και σεισμοί στην Κίνα του ενός δίς και εξακοσίων εκατομμυρίων κατοίκων) και κραδαίνουν απειλητικά το χέρι.

8^ον. Η τεχνική του να κρατάτε το κοινό σε άγνοια και ανοησία. 

Συνίσταται στο να κάνετε το κοινό να είναι ανίκανο να αντιληφθή τις τεχνολογίες και τις μεθοδολογίες που χρησιμοποιείτε για την υποδούλωσή του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι πιο φτωχή, ώστε η τάφρος της άγνοιας που χωρίζει τις κατώτερες τάξεις από τις ανώτερες τάξεις να μη γίνεται αντιληπτή από τις κατώτερες». Απόσπασμα από το «Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».

9^ον. Η τεχνική του να ενθαρρύνεις το κοινό να αρέσκεται στη μετριότητα. 

Συνίσταται στο να παρακινείς το κοινό να βρίσκει «κούλ» ό,τι είναι ανόητο, ηλίθιο, βλακώδες, φτηνιάρικο και ακαλλιέργητο. Καμαρώστε για λίγο τά καλλιτεχνικά αθύρματα πού κατακλύζουν Μύκονους το Θέρος, Αράχωβες τον Χειμώνα, αρένες , στάδια, εξέδρες, την ένδυση και υπόδηση ιδίως των νέων μας, τά ράκη πολυτελείας, τά σκουλαρίκια και τατουάζ σε γενικευμένη πλέον χρήση, τήν ομιλία τους. Δεν ομιλούν πλέον οι νέοι μας, αλλά χαχανίζουν κραυγάζουν ή παραμιλούν στα κινητά τους, ή κοάζουν συχνά βατραχόμυαλα κοάσματα όπως εκείνο το επαναλαμβανόμενο «ναι, καλά εντάξει, …΄ντάξει!!!» χαλλλλαρά στα κλάμπς, στα μπίτς μπάρς ή εκείνο το «μακάκα» πού ρυπαίνει και το πλέον αναίσθητο αυτί. Καμαρώστε ζωντανά την Ελένη, με τους ελένες της τον Τρύφωνα, τον Σάκη, τον Λάκη, τον Φώτη, τη Μαρία, την Φαίη, το γκάστρωμα της σκυλίτσας του κάθε επωνύμου φρόκαλου ή παρακολουθείστε ακόμη μία φορά το 2ο ντιβιντί της Τζούλιας!!!

10^ον. Η τεχνική του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή.

Συνίσταται στο να κάνεις ένα άτομο να πιστεύει ότι είναι το μόνο υπεύθυνο για την συμφορά του, εξαιτίας της διανοητικής ανεπάρκειάς του, της ανεπάρκειας των ικανοτήτων του ή των προσπαθειών του. Έτσι, αντί να εξεγείρεται εναντίον του οικονομικού συστήματος, απαξιώνει τον ίδιο τον εαυτό του και αυτοενοχοποιείται. Μία κατάσταση που περιέχει τα σπέρματα της νευρικής κατάπτωσης, η οποία έχει μεταξύ άλλων και το αποτέλεσμα της αποχής από οποιασδήποτε δράση. Και χωρίς την δράση, γλιτώνετε την επανάσταση! λέει.. Εντάξει, κύριε ακατανόμαστε μαζι τα φάγατε!

Όλα, όμως, τά παραπάνω είναι διαπιστώσεις, σαν αυτές πού κάνουμε εδώ και λίγα χρόνια πάρα πολλοί συν-Ελληνες. Προτεινόμενη Λύση; Αυτογνωσία, επαναπροσδιορισμός συμπεριφοράς Ελληνικώ τώ τρόπω!!! Τό Δελφικό Παράγγελμα …«΄Ο Άναξ, ού τό Μαντείον έστί, τό έν Δελφοίς, ούτε λέγει, ούτε κρύπτει, αλλά σημαίνει». « Ό Άναξ, είς τόν όποίον ανήκει, τό είς τούς Δελφούς Μαντείον, ούτε αποκαλύπτει τά πράγματα, ούτε τά αποκρύπτει, αλλά μόνον δίδει σημάδια περί αυτών», ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ εδώ και χιλιάδες χρόνια, μας το βροντοφωνάζουν. Και πρώτα απ΄ όλα κοιταχτείτε στον επίπεδο καθρέφτη σας και γυρίστε την πλάτη στην τηλετύφλα σας- συγνώμη στην τηλεόρασή σας -ή μαυρίστε την, και πρό πάντων μακρυά από τον κάθε Πορτοσαλτραρισμένο Μπάμπη, Εισαγγελάτο, το τιτανοτεράστιο Μεγκαλίσιο και παύσατε να τρέμετε την κεκεδοτραυλή Στρέμη !!! τους βαρεμένους και αυτιάδες, τά λοιπά στρατευμένα θρασύδειλα δίδυμα, τρίδυμα ή τετράδυμα της πλέριας ενημέρωσής σας και ψυχαγωγίας σας. Νισάφι.

Τά υπόλοιπα θα έρθουν, σύντομα… πολύ σύντομα.

υ.γ. το παραπάνω κείμενο στηρίζεται καί σε κείμενα του Noam Chomsky.