ΠΡΟΣΩΠΑ

ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ ΤΥΜΒΟΥ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΓΕΡ. ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΥ ΑΡΘΡΑ-ΔΟΚΙΜΙΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΓΛΥΠΤΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗ ΔΥΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΡΧΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ. ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 12ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 14ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 15ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 16ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 17ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 18ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ-ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 13ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 14ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 15ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 16ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 17ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 18ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ-ΜΕΛΕΤΗ- Γ. Γ. ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ ΛΟΓΟΤΡΟΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ-ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΜΥΘΟΙ & ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ Ο ΚΥΝΙΚΟΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟ 1821 ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΜΑΧΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΙ ΠΟΙΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΜΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ-ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΗΡΩΙΚΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΤΟΥ 1821 ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΤΕΧΝΕΣ-ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ΤΕΧΝΗ ΤΗς ΑΦΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗ-ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΕΧΝΗ-ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΤΕΧΝΗ-ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΤΕΧΝΗ-ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗ-ΤΗΣ ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΤΕΧΝΗ-ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΦΩΤΟΘΗΚΗ ΧΑΡΑΚΤΙΚΗ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑ-ΤΕΧΝΙΚΕΣ

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2015

O ζωγράφος Κώστας Πλακωτάρης, (1902 - 1969)

Άποψη Πάρου, 1962
Ο Κώστας Πλακωτάρης πήρε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής στη Ροβέρτειο Σχολή στην Κωνσταντινούπολη, κοντά στον Κ. Ι. Κώτη. Το 1922 φεύγει για σπουδές στη Γερμανία και εγγράφεται στα εργαστήρια ζωγραφικής και χαρακτικής της Reihmann Kunstschule στο Βερολίνο, με δάσκαλο το νεωτεριστή ζωγράφο, μέλους της November Gruppe, Moritz Melzer. Έχει σπουδάσει επίσης πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.

Στο Βερολίνο ο Κώστας Πλακωτάρης σπούδασε επίσης πολιτικές και οικονομικές επιστήμες. Θα εγκατασταθεί στην Αθήνα το 1925, αφού προηγουμένως, μέσα στο 1924, περάσει δέκα μήνες στο Παρίσι. Ο ίδιος σημειώνει στο βιογραφικό του σημείωμα: «η κίνησι των κυβιστών που άκμαζε τότε στην Γερμανία με επηρέασε […]. Σιγά, σιγά όμως κατάλαβα ότι όλα τα κινήματα αυτά κυβισμός, κονστρουκτιβισμός, κλπ. με περιόριζαν και γύρισα πάλι στην μελέτη της φύσης και τον ρεαλισμό».



Ατμόπλοια, 1933

Πράγματι, ειδικά στα έργα που φιλοτεχνεί κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου, αναγνωρίζονται απηχήσεις της προβληματικής του αναλυτικού κυβισμού και του ορφισμού• τα περιγράμματα των μορφών, που ωστόσο παραμένουν αναγνωρίσιμες, διαλύονται, εντείνεται η έμφαση στην αυστηρή γεωμετρία της σύνθεσης, και το χρώμα, άλλοτε πλακάτο και άλλοτε με τονικές διαβαθμίσεις, επιτείνει την αίσθηση της απλοποίησης.


Σπέτσες – Ντάπια, 1930-1932

Ο Κώστας Πλακωτάρης δίδαξε τεχνικά στην Αναργύρειο Σχολή Σπετσών (1930-1935), υπήρξε καθηγητής χειροτεχνίας στο Κολέγιο Αθηνών (1937-1940, 1950-1959) και τεχνολογίας υλικών στο ΑΤΙ [Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο (1959-1961)]. Η εξαιρετική τεχνική του κατάρτιση εξάλλου αποτυπώνεται στην εργασία του «Υλικά και τεχνική στη ζωγραφική και διακοσμητική» (Αθήνα, 1969). Εργάστηκε ακόμη ως καλλιτεχνικός συντάκτης του εικονογραφημένου περιοδικού «Αγροτικόν Μέλλον» (1937-1941). Την ίδια περίοδο (1937-1940) υπήρξε μέλος της ομάδας «Ελεύθεροι Καλλιτέχναι» και από το 1945 ως το 1947 γενικός γραμματέας του ΚΕΕ (ΕΕΤΕ) [Καλλιτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας]. Στα χρόνια της κατοχής εντάχθηκε στο ΕΑΜ.


Δρόμος στις Σπέτσες, 1934

Ο Πλακωτάρης πραγματοποίησε ατομικές εκθέσεις που κίνησαν το ενδιαφέρον της τεχνοκριτικής και συμμετείχε σε ομαδικές. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζουμε ενδεικτικά την πρώτη ατομική του έκθεση στο «Ρόμβο» το 1948, τις εκθέσεις του στο «Ζυγό» (1959, 1961) και στις «Νέες Μορφές» (1966, 1968), την έκθεση με την οποία τον τίμησε μετά το θάνατό του η Εθνική Πινακοθήκη (1978), τη συμμετοχή του στη Μπιενάλε της Βενετίας το 1936, την παρουσία του στις εκθέσεις της ομάδας «Ελεύθεροι Καλλιτέχναι» (1937, 1939, 1940), καθώς και στις Πανελλήνιες εκθέσεις των ετών 1938, 1939, 1940, 1952, 1957, 1960, 1963, 1967, αλλά και, επίσης επί σειρά ετών, στο Salon International de l’Art Libre του Παρισιού (όπου μάλιστα, στα 1967, απέσπασε το Αργυρό Μετάλλιο).


Ελαιώνας Αιγίου, 1942



Τοπίο, 1947



Παραθαλάσσιο Τοπίο, 1948



Αναφιώτικα, 1950



Παλαιοκαστρίτσα, Κέρκυρα, 1951




Ύδρα, δρόμος με γέφυρες, 1951 1




Κέρκυρα, 1951



Νερόμυλοι στη Σκύρο, 1953




Πλατεία Εβραίων Μαρτύρων – Ρόδος, 1955



Λίμνη Ευβοίας, 1957



Τοπίο από το Τρικέλι, 1960 2



Άποψη Πάρου, 1962



Λιμάνι, 1962



Δρόμος στη Μύκονο, 1963



Πάργα, εστιατόριο στην παραλία, 1966


Νησιώτικο, 1967



Αγιος Μάμας Σπέτσών



Μύλοι, Μάλια Κρήτης




Ναυπηγείο στο λιμάνι της Κώ



Ψαρόβαρκα



Λιμάνι



Τοπίο




Τοπίο




Σκύρος 1



Σκύρος 2




Το βιβλίο του Κώστα Πλακωτάρη
«Υλικά και Τεχνική στη Ζωγραφική και Διακοσμητική»




Για περισσότερα έργα στο:


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...