ΠΡΟΣΩΠΑ

ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ ΤΥΜΒΟΥ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΓΕΡ. ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΥ ΑΡΘΡΑ-ΔΟΚΙΜΙΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΓΛΥΠΤΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗ ΔΥΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΡΧΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ. ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 12ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 14ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 15ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 16ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 17ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 18ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ-ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 13ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 14ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 15ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 16ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 17ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 18ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ-ΜΕΛΕΤΗ- Γ. Γ. ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ ΛΟΓΟΤΡΟΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ-ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΜΥΘΟΙ & ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ Ο ΚΥΝΙΚΟΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟ 1821 ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΜΑΧΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΙ ΠΟΙΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΜΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ-ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΗΡΩΙΚΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΤΟΥ 1821 ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΤΕΧΝΕΣ-ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ΤΕΧΝΗ ΤΗς ΑΦΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗ-ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΕΧΝΗ-ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΤΕΧΝΗ-ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΤΕΧΝΗ-ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗ-ΤΗΣ ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΤΕΧΝΗ-ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΦΩΤΟΘΗΚΗ ΧΑΡΑΚΤΙΚΗ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑ-ΤΕΧΝΙΚΕΣ

Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015

Η αρπαγή της Καρυάτιδας της Ελευσίνας από τον Βρετανό Έντουαρντ Κλαρκ

 Η αρπαγή της Καρυάτιδας της Ελευσίνας από τον Βρετανό Έντουαρντ Κλαρκ, που κατηγορούσε τον λόρδο του Έλγιν Θωμά Μπρούκς για λεηλασία του Παρθενώνα


Το 1676 χωρικοί εντόπισαν στην Ελευσίνα ένα μαρμάρινο άγαλμα. Είχε τη μορφή μιας λυγερόκορμης γυναίκας και το κεφάλι της κοσμούσε μία κίστη, ένα κυλινδρικό κουτί με γιρλάντες και στάχυα για στολίδια. Οι χωρικοί δεν το πείραξαν, πεπεισμένοι ότι μία ανώτερη δύναμη είχε φέρει το άγαλμα εκεί. Με τα χρόνια, η Καρυάτιδα συνδέθηκε με τις λαϊκές δοξασίες και έγινε η προστάτιδα των καλλιεργειών τους....

Σχεδόν δύο αιώνες αργότερα, τον χειμώνα του 1801, ένας Βρετανός ακαδημαϊκός αντίκρισε το άγαλμα στα βοσκοτόπια της Ελευσίνας. Το όνομά του ήταν Έντουαρντ Κλαρκ και σαν τον συμπατριώτη του, Λόρδο του Έλγιν Θωμά Μπρούκς, αντιλήφθηκε αμέσως την τεράστια αξία του.
Στο παρελθόν είχε κατηγορήσει τον Έλγιν για την καταστροφή του Παρθενώνα, αλλά όταν ήρθε αντιμέτωπος με τον δικό του αρχαίο θησαυρό, άλλαξε γνώμη.
 

Η Καρυάτιδα της Ελευσίνας, σχέδιο του John Flaxman, 1803


Το φιρμάνι του πασά και η «ευλογία» του παπά.

Ο Βρετανός δεν έδωσε σημασία στις εκκλήσεις των ντόπιων που του ζητούσαν να μην πάρει την Καρυάτιδα, γιατί πίστευαν ότι μόλις έχαναν την «προστάτιδά» τους, θα καταστρέφονταν οι καλλιέργειές τους.

Συνεννοήθηκε με τον Τούρκο Πασά και με ένα αδρό φιλοδώρημα, εξασφάλισε την πολυπόθητη άδεια για τη μεταφορά του γλυπτού. Όταν ο Κλαρκ επέστρεψε στην Ελευσίνα, προσέλαβε διάφορους χωρικούς για να τον βοηθήσουν να μεταφέρει το άγαλμα. Για να τους πείσει, επέδειξε το φιρμάνι που είχε παραλάβει από τους Τούρκους....
 

Άποψη Ελευσίνας από τον αρχαιολογικό χώρο, στα αριστερά ο ναός του Αγίου Γεωργίου. L. Heldring, 1898....

Ο λαϊκός μύθος λέει ότι την ώρα που οι ντόπιοι συζητούσαν, ένα βόδι πλησίασε το άγαλμα, το χτύπησε με τα κέρατά του και έφυγε τρέχοντας προς την αντίθετη κατεύθυνση. Η περίεργη συμπεριφορά του πανικόβαλε τους ντόπιους. Εξέλαβαν την κίνηση ως προειδοποίηση από το Θεό να μην πειράξουν το άγαλμα, γιατί θα ζημιωνόταν η σοδειά. Ο Κλαρκ όμως, δεν θα άφηνε τις ντόπιες δοξασίες να τον σταματήσουν.

Το επόμενο πρωί εμφανίστηκε στην περιοχή μαζί με έναν παπά στο πλευρό του. Ο ιερέας της Ελευσίνας πήρε στα χέρια του ένα κασμά και έδωσε το πρώτο χτύπημα στη βάση του αγάλματος. Ήταν το σήμα που χρειάζονταν οι ντόπιοι για να πειστούν ότι ο Θεός ήταν μαζί τους και επέτρεπε την μεταφορά του αγάλματος… Αρπαγή με «λαϊκή συμμετοχή»

Αμέσως συγκεντρώθηκαν περίπου 100 εργάτες που χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Έδεσαν το άγαλμα με σχοινιά και η μία ομάδα τραβούσε απ’ τη μεριά, ενώ η δεύτερη ομάδα απ’ την αντίθετη για να το ξεκολλήσουν απ’ το χώμα.
Ορισμένοι είχαν τοποθετήσει λοστούς στη βάση και πίεζαν με όλη τους τη δύναμη. Τα παιδιά καθάριζαν το δρόμο από πέτρες για να γίνει πιο ομαλά η μετακίνηση.
Μέχρι το τέλος της ημέρας, είχαν μεταφέρει το άγαλμα στο λιμάνι και από εκεί έφυγε για Αγγλία στις 23 Νοεμβρίου....
 

Η Καρυάτιδα που άρπαξε ο Έντουαρντ Κλαρκ, τ
ην τοποθέτησαν στη βιβλιοθήκη του Κέιμπριτζ....

Από την Ελευσίνα στο βυθό της θάλασσας και μετά στο Κέιμπριτζ.

Το πλοίο βούλιαξε λίγο πριν φτάσει στον προορισμό του και η Καρυάτιδα έμεινε στο βυθό της θάλασσας για δύο χρόνια. Κατάφεραν να την ανασύρουν την 1η Ιουλίου του 1803 και την τοποθέτησαν στη βιβλιοθήκη του Κέιμπριτζ.
 

Η δεύτερη Καρυάτιδα διασώθηκε και εκτίθεται στην Ελευσίνα...

Για την προσφορά του, ο Κλαρκ κέρδισε τον τίτλο του «Doctor of Laws» και το όνομά του χαράχτηκε στη βάση του αγάλματος. Πέθανε το 1822 και δεν είδε ποτέ τη δεύτερη Καρυάτιδα της Ελευσίνας, που ανασκάφηκε το 1892 και εκτίθεται στο Μουσείο της Ελευσίνας σε άριστη κατάσταση.

 Πηγές: 
-Eλένη Στούμπου-Κατσαμούρη, Η άλλη Καρυάτιδα, εφ.«Μακεδονία», Κυριακή 29.05.2011
-Αναδημοσίευση: http://www.elzoni.gr/html/ent/439/ent.26439.asp
-www.mixanitouxronou.gr/
-Το κείμενο βασίζεται στην έρευνα για την αρχαιολογική ταινία μικρού μήκους «Το παράξενο πεπρωμένο της αρπαγείσας κόρης», σενάριο-σκηνοθεσία: Ελένη Στούμπου-Κατσαμούρη, βραβείο μικρού μήκους στο Φεστιβάλ Αρχαιολογικών Ταινιών της Αμιένης (Γαλλία) το 2011

-ΑΡΧΕΙΟ ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝΑ

2 σχόλια:

  1. Οι ΚΑΡΥΑΤΙΔΕΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ή μαγεμένες δεν επιστρέφουν, εκλάπησαν και είναι στο Μουσείο του Λούβρου.
    Η επιστροφή των ...αντιγράφων (ή καλύτερα των φαντασμάτων των μαγεμένων ή των ινκαντάδας) αποτελεί ηλίθια διατύπωση ή ύβρη. (Η Ύβρις επισείει την ποινή και το μίασμα). Οι πράξεις όμως αυτές θέτουν και ερωτηματικά όπως π.χ. αν θα μπορέσουμε να διεκδικήσουμε στο μέλλον τα αυθεντικά έργα.

    Τα γλυπτά αυτά ίσως αποτελούσαν τμήμα του λαμπρού Ελληνικού ναού του Διονύσου στη σημερινή πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης όπου υπάρχει και η θεμελίωση. Ενός ναού που έχει πολλές ομοιότητες με τον πασίγνωστο ναό της Αφαίας Αθηνάς στην Αίγινα σύμφωνα με τα σχέδια και τις φωτογραφίες από την έκθεση στο Μουσείο του Λούβρου. Ότι απέμεινε μετά την άλωση και καταστροφή της Θεσσαλονίκης από τους Οθωμανούς στην αυλή μιας έποικης οικίας εβραϊκής οικογένειας. Τα υπολείμματα μισοθαμμένου ελληνικού ναού του Διονύσου αν κρίνουμε από τις παραστάσεις των πεσσών της ελληνιστικής εποχής, ο οποίος πιθανώς να ήταν θεμελιωμένος πάνω σε αρχαιότερο ναό.
    Οι αρχαίοι ναοί και η αριστουργηματική διδασκαλία των ιερών τελετών αποτελούν λαμπρά έργα της ανθρώπινης διανόηση και έργα υψηλής τέχνης. Αποτελούν ιερά σύμβολα των Ελλήνων και πρέπει να επιστραφούν με σεβασμό στον τόπο τους. (Μπορούν αν θέλουν να κρατήσουν εκθεσιακά αντίγραφα για τους επισκέπτες του Μουσείου τους). Το έργο τέχνης αποτελεί ουσιαστικά μια ενότητα οντότητα ως παλμός δράσης εγγενούς Λόγου της ανθρώπινης δημιουργίας.

    Οι αρχαίοι Έλληνες δεν ήταν απλοϊκά δωδεκαθεϊστές ούτε ειδωλολάτρες. Δημιούργησαν ανθρωπόμορφες λατρευτικές θεϊκές μορφές ή απλούστερα ένα ΠΑΝΘΕΟ ΘΕΩΝ ΗΜΙΘΕΩΝ ΚΑΙ ΗΡΩΩΝ δηλαδή θεότητες στις οποίες έδωσαν τις ανθρώπινες ψυχικές διαστάσεις και ιδιότητες για να λατρέψουν μέσω αυτών το Θείο Λόγο της συμπαντικής αρμονίας ή τις υπερφυσικές για την ανθρώπινη διανόηση δυνάμεις και ιδιότητες της δημιουργίας.

    Τελευταία ανακοινώθηκε από το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης ότι βρέθηκε και πέμπτος πεσσός από το ναό, γιατί δεν τον παρουσιάζουν "όπως είναι" μαζί με τα άλλα γλυπτά για να μην νοιώθει..μοναξιά; Να έχουμε κάτι αυθεντικό μαζί με τα όμορφα και γενικά καλοκαμωμένα αντίγραφα (εικαστικά μέτρια ή πλαστά φτηνά έργα);

    Οι λαοί που διαγράφουν ένα μέρος της ιστορίας τους διαγράφουν και ένα αντίστοιχο από το μέλλον τους. Γ. Σεφέρης. https://www.youtube.com/watch?v=dWdte4ews2c

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ φίλε George Spanoudakis

      Συμφωνώ απόλυτα με την φράση του Γ. Σεφέρη με την οποία κλείνεις το σχόλιο σου, και προσυπογράφω για την επιστροφή ΟΛΩΝ των κλεμμένων αρχαιοτήτων της πατρίδας μας, συμπεριλαμβανομένων και των Καρυατίδων της Θεσσαλονίκης. Δυστυχώς, δεν είμαι και τόσο αισιόδοξος σχετικά με αυτό. Ούτε τις κυβερνήσεις που χρειάζονται για κάτι τέτοιο διαθέτουμε, ούτε τους τρόπους και τα μέσα πίεσης απέναντι στους ληστές έχουμε, ώστε να μας τα επιστρέψουν.
      Θα ήταν ευχής έργον, αν μπορούσαμε να προστατέψουμε από μελλοντικές κλοπές τα μνημεία και τα έργα που ακόμαέχουμε.
      Καλημέρα και καλή συνέχεια εύχομαι!

      Διαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...