Η τραγωδία της κυνικής μεγαλότητας του Σταύρακα

του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου

«Ανεξαρτήτως από τα λάθη που έχουν κάνει οι τροϊκανοί - κι έχουν κάνει αρκετά - η παρουσία κάποιων ευρωπαϊκών θεσμών προστατεύει τη χώρα από το πλιάτσικο» επεσήμανε ο Σταύρος Θεοδωράκης. Αυτό λοιπόν, το «ανεξαρτήτως» και το «αρκετά λάθη», σε συνδυασμό με τις λέξεις «παρουσία», «προστασία» και «πλιάτσικο», μου θυμίζει εκείνο που

φυλάνε λέει οι λύκοι τα πρόβατα, για να μην έρθουν τα τσακάλια! Βεβαίως, κάνουν και αρκετά λάθη, αφού τρώνε που και που κανένα! Άλλωστε η στάνη είναι όλη δική τους και το πλιάτσικο δεν εννοείται για τους «ιδιοκτήτες» της. Έτσι Σταύρακα;;

Μάλιστα το Ποτάμι, που το λένε και Βύθουλα, έβγαλε μια αγανακτισμένη ανακοίνωση για την απόφαση να τοποθετηθεί σταυρός σε ένα μνημείο, που υπήρξε χριστιανικός ναός για πάνω από 1000 χρόνια και μέχρι το 1950 και ήταν αφιερωμένος στους Ταξιάρχες και στον Άγιο Γεώργιο. Ποια Αγία Σοφία και ποια μάρμαρα του Παρθενώνα! Αυτά είναι ψιλά γράμματα, «εθνικιστικά», για τον κοσμοπολίτη και οικουμενιστή Σταύρακα. Λέει, λοιπόν, η ανακοίνωση:

«Πραγματικά αδυνατούμε να κατανοήσουμε τη λογική του Υπουργού Πολιτισμού, ο οποίος υποτάσσει μνημεία της παγκόσμιας Πολιτιστικής κληρονομιάς, όπως η Ροτόντα στη Θεσσαλονίκη σε μικροπολιτικές σκοπιμότητες με στόχο να προσεταιριστεί την ψήφο των θρησκόληπτων».

Μα ναι! Δεν το καταλάβατε ακόμα; Ο Σταύρακας μπομπολάκης με το σακίδιο, είναι ο αυτόκλητος υπερασπιστής των μνημείων της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς! Τον ενδιαφέρει μόνο το παγκόσμιο χαρακτηριστικό τους κι έτσι τα μνημεία δεν πρέπει να έχουν τοπική, «θρησκοληπτική», ή εθνική σύνδεση με τον τόπο που βρίσκονται, αλλά ούτε και με τη χρήση που είχαν επί αιώνες. Θα είναι δηλαδή άχρηστα! Σιγά ρε Σταύρο! Τον σταυρό είπαν να βάλουν, όχι εσένα! Επειδή τυχαίνει όμως, κι ο Άγιος Πέτρος και το Πάνθεον της Ρώμης να είναι τέτοια μνημεία, μήπως θα πρέπει κι ο Πάπας να αδειάσει το Βατικανό και να βγάλει τον σταυρό απ’ τον τρούλο, ή εκεί δεν πειράζει και δεν ενοχλούνται οι τουρίστες;

Πάντως, αυτό των «θρησκόληπτων», που αναφέρει, είναι όλα τα λεφτά! Τον διαφοροποιεί από την αφελή πλέμπα και τον εκτινάσσει με τη μία στα ύψη της διάνοιας και στην ελίτ της «πρωτοπορίας». Δεν είναι πια ο αγράμματος δημοσιογράφος που όλοι γνωρίζετε, αλλά είναι ένας γκουρού της πολιτικής του ορθού λόγου και της νέας τάξης. Έχει μεγαλώσει τόσο πολύ, που δεν χωράει πια μέσα στον εαυτό του και στον εγκέφαλο του. Είναι τραγικό! Υποφέρει από τη μεγαλότητα μέσ' τη μικρότητα του σώματος του. Έτσι, με κάθε δήλωση του, ενδεικτική του δράματος που βιώνει στη χώρα των θρησκόληπτων που τον ψήφισαν, μετακενώνεται με τον γνωστό σε όλους φυσικό τρόπο, από την τυραννία του εντέρου του...

Σχέδιο: Μελάνι χαρτί

Γ.Γ.Γ