Ο Γαλιλαίος γεννήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 1564 και ήταν o
άνθρωπος που έδωσε στο τηλεσκόπιο την μεγάλη του φήμη.
Τώρα τελευταία πρέπει να ομολογήσω ότι πολλές
φορές πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται το θεατρικό έργο του Μπρεχτ για την ζωή
του “Γαλιλαίου”, όπου σε μια σκηνή ένας μαθητής του όταν έμαθε ότι ο δάσκαλός
του, ο ήρωάς του, αναγκάστηκε να υποκύψει στις πιέσεις της ιεράς εξέτασης,
κλαίγοντας έφτυσε τον Γαλιλαίο στα μούτρα και του φώναξε απελπισμένα «Αλίμονο
στη χώρα που δεν έχει ήρωες».
Και ο Γαλιλαίος, με πίκρα στη φωνή, του απάντησε:
“Αλίμονο στη χώρα που έχει ανάγκη από ήρωες”. Ξέρετε, όταν ήμουν νεότερος πίστευα
περισσότερο στα λόγια του μαθητή. Καθώς όμως γερνάω, ταυτίζομαι όλο και πιο
πολύ με την άποψη του Γαλιλαίου: “Αλίμονο στη χώρα που έχει ανάγκη από ήρωες”.
Ο
Γαλιλαίος κατασκεύασε το πρώτο του τηλεσκόπιο ισχύος 3Χ τον Ιούνιο του 1609,
ένα δεύτερο ισχύος 8Χ δύο μήνες αργότερα, και ένα τρίτο ισχύος 20Χ τον Οκτώβριο
του ιδίου έτους. Με τη βοήθεια των μικρών αυτών τηλεσκοπίων ο Γαλιλαίος
ανακάλυψε τους 4 μεγαλύτερους δορυφόρους του Δία επιβεβαιώνοντας επιστημονικά
το γεγονός ότι η Γη δεν είναι το κέντρο του Σύμπαντος, ενώ άνοιγε ταυτόχρονα
την εποχή της τεχνολογίας και της επιστημονικής επανάστασης. Στη συνέχεια
ανακάλυψε και σχεδίασε τα διάφορα Σεληνιακά χαρακτηριστικά και τα διαχώρισε σε
βουνά, κρατήρες, και “θάλασσες”, ενώ αργότερα (το 1611) είδε τις φάσεις της
Αφροδίτης και στην φωτόσφαιρα του Ήλιου τις σκοτεινές του κηλίδες.
Στρέφοντας
το τηλεσκόπιο του στη ζώνη του Γαλαξία χιλιάδες νέα άστρα που ήταν αόρατα με
γυμνό μάτι ξεχώρισαν μπρος στα μάτια του. Αντιλήφθηκε έτσι σωστά ότι ο πραγματικός
λόγος που τα άστρα φαίνονται να παραμένουν στους σταθερούς σχηματισμούς των
αστερισμών είναι γιατί, σε σύγκριση με τους πλανήτες, τα άστρα βρίσκονται σε
τεράστιες αποστάσεις από μας. Το εκκλησιαστικό όμως κατεστημένο της εποχής δεν
μπόρεσε να ανεχθεί τις νέες ανακαλύψεις. Γι’ αυτό ο Γαλιλαίος καταδιώχτηκε και
με την απειλή βασανιστηρίων αναγκάστηκε να απαρνηθεί τις ιδέες του και να
περάσει το υπόλοιπο της ζωής του φυλακισμένος στο σπίτι του μέχρι που πέθανε το
1642 σε ηλικία 78 ετών.
Διονύσης Π. Σιμόπουλος,
Επίτιμος Δ/ντής του Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου