Άρθρο του
Maurizio Blondet.
Μετάφραση:
Ιωάννης Αυξεντίου
Θα ακούσατε ίσως με ποιο τρόπο το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο
υποδέχθηκε την ομιλία του Nigel Farage –ένα μέλος αυτού του κοινοβουλίου- την
επόμενη του Brexit: φωνές, σφυρίγματα, ξεσπάσματα θυμού, συμπεριφορές θυμωμένων
γάτων. Λοιπόν, περνούν δύο ημέρες, και το ευρωκοινοβούλιο ακούει με λατρευτική
σεβάσμια σιγή, διακοπτόμενη μόνον από χειροκροτήματα θαυμασμού, τον
δισεκατομμυριούχο George Soros.
Τώρα, ένας
αφελής, θα μπορούσε να αναρωτηθεί: υπό ποιο τίτλο ο Soros μιλά στο
ευρωκοινοβούλιο, με πρόσκληση του ίδιου του κοινοβουλίου; Σε μία Ευρώπη που
βρίσκεται σε »συνεχές πένθος» για το ολοκαύτωμα, και σε άγρυπνη »αντιφασιστική»
επιφυλακή, το άτομο αυτό θα έπρεπε να είχε συλληφθεί για ναζιστικά εγκλήματα
και αντισημιτισμό: όπως ο ίδιος έχει πει πολλές φορές, το 1944 στην Βουδαπέστη
μαζί με τον αγαπημένο του πατέρα, βοήθησε τους αξιωματούχους του Τρίτου Ράιχ να
κατάσχουν την περιουσία των εβραίων οι οποίοι μετά στέλνονταν στα στρατόπεδα
συγκέντρωσης. Υποστήριξε μάλιστα ότι εκείνη η περίοδος ήταν η πιο ευτυχισμένη
της ζωής του. Και πάλι ένας αφελής, θα μπορούσε να αναρωτηθεί πως το εβραϊκό
σύστημα που κυνηγά τους ναζιστές και τους συνεργάτες τους, αφήνει να του
ξεφύγει ένα τόσο μεγάλο »ψάρι» και δεν του ζητά αποζημιώσεις και όλα τα
σχετικά, όπως κάνει με τους γερμανούς φορολογούμενους. Και όμως αυτός ο κύριος
είναι ελεύθερος και κυρίαρχος, παρόλο που κρέμεται από πάνω του ένα διεθνές
ένταλμα σύλληψης που ζητήθηκε από τον Βλαντίμιρ Πούτιν για τη χρηματοδότηση
εσωτερικής υπονόμευσης στη Ρωσία.
Μα φυσικά
δεν είμαστε αφελείς. Στο ευρωκοινοβούλιο, ο ναζιστής εγκληματίας Soros δεν
μίλησε ως ιδιώτης δισεκατομμυριούχος και κερδοσκόπος, αλλά ως… ιδιοκτήτης.
Ευλογημένο
Brexit: έβγαλε τις μάσκες. Δεν πήγε να μιλήσει η Μέρκελ ή ο Ολάντ- ή έστω ο
Μάριο Ντράγκι, για να εξηγήσουν τα λάθη που έγιναν και να αναφέρουν τι πρέπει
να γίνει ώστε να αντιμετωπιστεί η κρίση. Όχι: ήλθε απευθείας ο ιδιοκτήτης, ο
επικεφαλής. Και εμπρός από τα κουτάβια που σαλιάριζαν (τα οποία ψήφισαν οι
ευρωπαίοι πολίτες) συνέταξε ένα νέο μεγάλο πρόγραμμα επαναδρομολόγησης του
φεντεραλιστικού σχεδίου.
Τώρα, θα
ήθελα να διορθώσω την φήμη που ο ιδιοκτήτης κυκλοφόρησε και μεταδόθηκε ακόμη
και από τα εναλλακτικά μέσα πληροφόρησης: ότι ο Soros έχασε εκατό εκατομμύρια
γιατί, μην πιστεύοντας στην αποχώρηση της Μ. Βρετανίας, είχε ποντάρει στην
άνοδό της στερλίνας, ενώ αυτή έπεσε. Πρέπει να έχουν κακή μνήμη (ή να
πληρώνονται για να ξεχνούν) για να μην θυμούνται ότι ήδη τον Μάιο, οι
οικονομικές εφημερίδες έγραφαν (δείτε εδώ (1) και εδώ (2)) έκπληκτες ότι ο
Soros πουλά μετοχές και αγοράζει χρυσό, πουλώντας 10 δισεκατομμύρια στερλίνες
και απελευθερώνεται έτσι από το 37% του μετοχικού του χαρτοφυλακίου,
περιμένοντας προφανώς μία καταστροφική πτώση:
Άρα ο
Soros γνώριζε εκ των προτέρων ότι θα είχε νικήσει το Brexit, ώστε να
διακινδυνεύσει το 37% των μετοχικών του επενδύσεων και να ποντάρει στην πτώση
της στερλίνας – η οποία συνέβη μεν, αλλά δεν ήταν τόσο καταστροφική και
ακολουθήθηκε από άνοδο στο City (οι αγορές καταλαβαίνουν καλά ότι το Λονδίνο
απελευθερώθηκε από το ευρωπαϊκό βάρος, και είναι η Ευρώπη που υπέστη βλάβη.
Πράγματι ο Soros πούλησε και Deutsche Bank). Ποιος ξέρει ποιος του το είχε πει…
Τώρα έχει πολλά εκατομμύρια κέρδη, για να τα χρησιμοποιήσει στις πολύχρωμες
επαναστάσεις του.
Πρέπει
όμως να του αναγνωρίσουμε την ολύμπια ηρεμία που κράτησε, ενώ οι άλλοι έχαναν
τον έλεγχο: από την Boldrini στον Juncker, όλοι να καταδικάζουν τους Άγγλους
ψηφοφόρους. Το περιοδικό Foreign Policy, η φωνή του βαθέως αμερικανικού κράτους
δημοσίευσε ένα άρθρο (3) με τον πολύ «λαοφιλή» τίτλο: Είναι ο καιρός οι ελίτ να
σηκωθούν εναντίον των αμαθών μαζών (σ.μ. δυστυχώς χρειάζεται συνδρομή για να το
διαβάσει κάποιος). Ο θυμός έκανε τον ιουδαίο Bernard Hénri Levy να γράψει για
το Brexit πως είναι: “Η νίκη του λαϊκισμού, της δημαγωγίας, της ξενοφοβίας, των
φασιστών, του Πούτιν!”.
Ο Hollande όμως τον ξεπέρασε στην παραφροσύνη: έδωσε
συνέντευξη στην εφημερίδα »Les Echo» για να εξυβρίσει τον Donald Trump,
ζητώντας από τους Αμερικανούς να ψηφήσουν την Hillary Clinton. Είναι μία
πρωτοφανής παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις των ΗΠΑ για έναν γάλλο πρόεδρο.
Προφανώς είναι ο φόβος και ο πανικός ότι με τον Trump στον Λευκό Οίκο μπορεί να
γεννηθεί μία διεθνής αντι-σύστημα μεταξύ των δύο οχθών του ατλαντικού, και να
αρχίσει εκείνη η γεωπολιτική αποδιάρθρωση, στην οποία ο Hollande, η Merkel, ο
Renzi, και οι υπόλοιποι δεν θα έχουν πια καμία χρησιμότητα.
Σημείωση
μεταφραστή:
Ευρωπαϊκές
ενώσεις, μετανάστευση, ΟΗΕ, διεθνισμός: Το Brexit έβγαλε τις μάσκες και
αποκάλυψε ποιοι είναι αυτοί που μάχονται για την «ενοποίηση των πάντων».
Πηγή:
Το είδα εδώ:
Παραπομπές:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου