ΠΡΟΣΩΠΑ

ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ ΤΥΜΒΟΥ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΓΕΡ. ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΥ ΑΡΘΡΑ-ΔΟΚΙΜΙΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΓΛΥΠΤΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗ ΔΥΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΡΧΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ. ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 12ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 14ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 15ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 16ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 17ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 18ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ-ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 13ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 14ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 15ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 16ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 17ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 18ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ-ΜΕΛΕΤΗ- Γ. Γ. ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ ΛΟΓΟΤΡΟΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ-ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΜΥΘΟΙ & ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ Ο ΚΥΝΙΚΟΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟ 1821 ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΜΑΧΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΙ ΠΟΙΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΜΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ-ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΗΡΩΙΚΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΤΟΥ 1821 ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΤΕΧΝΕΣ-ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ΤΕΧΝΗ ΤΗς ΑΦΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗ-ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΕΧΝΗ-ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΤΕΧΝΗ-ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΤΕΧΝΗ-ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗ-ΤΗΣ ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΤΕΧΝΗ-ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΦΩΤΟΘΗΚΗ ΧΑΡΑΚΤΙΚΗ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑ-ΤΕΧΝΙΚΕΣ

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2017

Ο Κολοκοτρώνης στα σχολικά βιβλία: Λογοκρισία και χυδαιότητα

Θ. Μαλκίδης
Λογοκρίνοντας και κατηγορώντας τον Κολοκοτρώνη στα σχολικά βιβλία
Στις 4 Φεβρουαρίου του 1843 κοιμήθηκε, ο μέγιστος, ίσως των Ελλήνων της νεότερης περιόδου.

Η προσωπικότητα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη ξεπερνά τα όρια του Ελληνισμού  και γίνεται παράδειγμα και για άλλα επαναστατικά κινήματα εμπνέοντας λαούς σε όλον τον κόσμο, από τα Βαλκάνια μέχρι τη Λατινική Αμερική.

Έχει μείνει στην ιστορία ο λόγος του στην Πύκνα προς τους νέους, αρχίζοντας με τη φράση “εις τον τόπο τούτο”, αναφερόμενος στο διαχρονικό χρέος μας για την Ελευθερία.

Οι αναφορές όμως  στα σχολικά βιβλία, οι οποίες τείνουν να γίνουν καρκίνος με ολική μετάσταση, (και) για τον Κολοκοτρώνη και για το 1821, συνιστούν ένα προμελετημένο έγκλημα έναντι των νέων γενεών που έρχονται σε αντίθεση και με το Σύνταγμα της Ελλάδας (άρθρο 16).



Λογοκρισία στην ομιλία του στην Πνύκα

Στο βιβλίο της  γλώσσας  της Στ´ Δημοτικο  (β´ τεχος, σ. 105),   λογοκρίθηκε ο λόγος του Κολοκοτρώνη στην Πνύκα, όπου σέ μιά ποστροφή του λόγου αναφέρει:

«Ο παλαιοί λληνες, ο πρόγονοί μας, πεσαν ες τήν διχόνοιαν καί τρώγονταν μεταξύ τους, καί τσι λαβαν καιρό πρτα ο Ρωμαίοι, πειτα λλοι βάρβαροι καί τούς πόταξαν. στερα λθαν ο Μουσουλμάνοι. Ο μποροι καί ο προκομμένοι...».

Μετά τήν λέξη «Μουσουλμάνοι», ο Κολοκοτρώνης ανέφερε και τα εξής: «Καί καμαν ,τι μποροσαν διά νά λλάξ λαός την πίστιν του. κοψαν γλσσες ες πολλούς νθρώπους, λλ στάθη δύνατο νά το κατορθώσουν. Τόν να κοπταν, λλος τόν σταυρό του καμνε». Τό κομμάτι αυτό λογοκρίθηκε!


Ο Κολοκοτρώνης πλούτισε από την Επανάσταση!

Στο βιβλίο «Κείμενα Νεοελληνικς Λογοτεχνίας» τς Γ´ Γυμνασίου (σελ. 46-48), συμπεριέλαβαν -τυχαία (;) -ένα πόσπασμα από τά πομνημονεύματα το στρατηγο Μακρυγιάννη, όπου  γράφει  ναντίον το Κολοκοτρώνη, παρότι σέ άλλα πενήντα σημεία επαινεί τον Κολοκοτρώνη. Ο στόχος προφανής για να μειώσουν τούς ήρωες και να  τους ευτελίσουν, κατηγορώντας τους για πλουτισμό κατά τη διάρκεια της επανάστασης:  «Ο ρχοντές μας, ο ρχηγοί μας γιναν “κλαμπρότατοι”... γινε Κολοκοτρώνης καί ο λλοι συγγενες καί φίλοι, πλούσιοι πό γές (χωράφια), ργαστήρια, μύλους... ταν Κολοκοτρώνης καί ο σύντροφοί του ρθαν πό τή Ζάκυνθο, δέν εχαν οτε πιθαμή γς...».

Κάτι Κολοκοτρώνηδες και Ελεύθεροι Πολιορκημένοι και δωστου.....

Στο βιβλίο «Τετράδιο ργασιν» της Νεοελληνικς Γλώσσας τς Β´ Γυμνασίου (σ. 35), στο κείμενο τίτλο «ρχίζουμε πρόβες γιά τήν θνική γιορτή» αναφέρονται τα εξής:

«Τέλεια! Σήμερα στό μάθημα τς μουσικς ταν τέλεια! Γιατί πό αριο ρχίζουμε πρόβες γιά τή γιορτή τς 25ης Μαρτίου. Θά κάνουμε πρόβες μέ τή χορωδία, θά χάνουμε μαθήματα! χουμε μιά κάπως μικρή χορωδία στό σχολεο, καμιά τριανταριά τομα καί χει πλάκα. Τό ρεπερτόριο θά 'ναι τό συνηθισμένο: λεύθεροι Πολιορκημένοι καί δστου... πό τώρα νειρεύομαι τίς ρες μαθημάτων πού θά χαθον στίς πρόβες. Καί καλλιτεχνικο, Βαφιώτη, μς λέει τι θέλει μιά μάδα νά σχεδιάσει κάτι σκηνικά καί κάτι Κολοκοτρώνηδες καί κάτι σημαες καί δάφνες. Μέσα! πολογίζω κι λλες χαμένες ρες μαθημάτων...».

Το 1821, η σκορδαλιά και το σώβρακο.....

Και για τα σχολικά βιβλία  ο αγώνας του Κολοκοτρώνη και των άλλων συναθλητών του, συμπυκνώνεται στο παρακάτω απόσπασμα του βιβλίου  Νεοελληνική Γλσσα Α´ Γυμνασίου (σελ. 82-83) όπου σε κείμενο -αφιέρωμα υποτίθεται στό 1821 μέ τίτλο « παράσταση» αναφέρονται τα εξής: 

«...τότε Βαγγελάκης πού κανε τόν Μπότσαρη καί τόν στένευε στολή του, σκυψε νά πάρει τά τσαρούχια μου νά μο τά δώσει καί φάνηκε τό σώβρακό του καί τά κορίτσια βαλαν τά γέλια κι κενος τά κλάματα...

Καί κύριος διευθυντής... ρχισε νά φωνάζει:

- Ζήτω 25η Μαρτίου! καί επε «καί το χρόνου» κι λοι σηκώσαμε τά χέρια μπροστά καί επαμε καί ζήτω κι κυρία Ορανία φώναξε πάλι προσοχή! καί σταθήκαμε λοι προσοχή καί τραγουδήσαμε τόν θνικό μνο καί γιατί χαίρεται κόσμος καί χαμογελάει πατέρα; καί φύγαμε νά πμε σπίτι μας νά φμε σκορδαλιά γιά τό καλό τς μέρας, νά κοιμηθομε, νά ξυπνήσουμε, νά βάλουμε τά καλά μας καί νά πμε νά πομε χρόνια πολλά το Βαγγελάκη πού εχε τήν θνική ορτή του».

Έτσι, μετά και τα παραπάνω,  το γεγονός ότι γίνεται υποχρεωτική η διδασκαλία, παρά τις διαψεύσεις (;),  μαθημάτων για τα στερεότυπα περί φύλου και το "κόψιμο " του Επιταφίου και της Αντιγόνης, είναι μάλλον αναμενόμενο!


Στο Θ. Μαλκίδης:  Θεόδωρος Κολοκοτρώνης “Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την επανάσταση” Εκδόσεις Αιγαίον- Λευκωσία, ο βίος και τα κυριότερα κείμενα για τον Κολοκοτρώνη, χωρίς λογοκρισία......


Την απάντηση σε όλα τα παραπάνω και άλλα τόσα που δεν τα αναφέρουμε τη δίνει ο ίδιος Κολοκοτρώνης, με τον μοναδικό τρόπο που αυτός γνωρίζει («Κολοκοτρώνη πομνημονεύματα», τόμ. Γ´, κδ. «Γ. Βαλέτα», σ. 224):

«Ες τν Τριπολιτσάν», γράφει ο Τερτσέτης, ο πομνημονευματογράφος του Γέρου του Μοριά, «εχον γράψει σάτιρα ναντίον το Κολοκοτρώνη κα τν τοιχοκόλλησαν ες τν κκλησίαν. ταν Κυριακ κα συνάχθη κόσμος κα διάβαζε. Γέρο Κολοκοτρώνης πήγαινε ες τν κκλησίαν ν λειτουργηθε, κα ταν εδε τν κόσμο συμμαζωμένο, στειλε τν γραμματικό του, ν δε τί τρέχει. γραμματικς πέστρεψε κα μούδιαζε ν το επε. μαθε, τέλος πάντων, τί εναι. Τότε πγε τν ξεκόλλησε κα τν πρε στ χέρι κα ταν πόλυσεν κκλησία, τν δωσε το παπ κα τν ποχρέωσε ν τν διαβάσει μεγαλοφώνως ες τν λαό.

πειτα επε: “κρίνετε, ν μ βρίζουν δίκαια”.

Κα τινές, λέγουν, πρόσθεσε: κάλπικος παρς μένει στ νοικοκύρη του».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...