Του Παντελή Σαββίδη, πηγή: Εφημερίδα “Θεσσαλονίκη”
Προσφιλές θέμα των καναλιών τέτοιες ημέρες είναι να ρωτούν τους μαθητές τι γνωρίζουν για την 28η Οκτωβρίου και να χασκογελούν με τις απαντήσεις τους που συγχέουν το 1940 με το 1821.
Φταίνε οι μαθητές; Όχι,
φυσικά. Φταίει το σύστημα εκπαίδευσης της χώρας που με κεντρική καθοδήγηση έχει
αποδομήσει την ιστορία της Ελλάδας σε μια συνειδητή προσπάθεια αναπαραγωγής της
ιδέας πως είμαστε ένας χώρος και ένα αμάλγαμα που τον κατοικεί.
Η αντίληψη αυτή,
διεθνώς, περνά κρίση αλλά στην Ελλάδα τα μέσα ενημέρωσης την αναπαράγουν διότι
εξυπηρετεί το πολιτικό τους αφήγημα.
Η συνειδητά αναληθής
αυτή θέση έχει τις επιπτώσεις της και στην παραίτηση της κοινωνίας από την
διάθεσή της να υπερασπιστεί, αν χρειαστεί, την ακεραιότητα της χώρας και στις
προσλήψεις των συμβόλων που κρατούν συνεκτική την κοινωνία, της προσδίδουν
ταυτότητα και κατά συνέπεια υπερηφάνεια γι αυτό που είναι.
Είναι άξιο αναφοράς ότι την αποδόμηση της συνοχής μιας κοινωνίας την είχε στο διεθνιστικό της πρόγραμμα η αριστερά η οποία εδώ και χρόνια έχει αλλάξει ρότα και υποστηρίζει την αναγκαιότητα των εθνικών κρατών.
Την υιοθέτησε, όμως, η
καλούμενη φιλελεύθερη τάση που στην Ελλάδα εκφράζεται από το ιδεολογικοπολιτικό
ρεύμα που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε «σημιτομητσοτακισμός».
Είναι το κυρίαρχο ρεύμα απέναντι στο οποίο δεν υπάρχει σοβαρά συγκροτημένη έναλλακτική πρόταση. Υπάρχει η πλειοψηφία της κοινωνίας η οποία συνειδητά αναζητά έναν φορέα που θα υποστηρίζει ότι η ελληνική κοινωνία έχει μια συνέχεια από την αρχαία εποχή ως σήμερα, έχει ταυτότητα την οποία υποστηρίζει, κράτος για την ακεραιότητα του οποίου είναι διατεθειμένη να αγωνιστεί και κυριαρχικά δικαιώματα τα οποία θα προασπίσει.
Ο δημόσιος διάλογος για
τον Άγνωστο Στρατιώτη και την διαφύλαξη της μνήμης και της σημασίας του έχει
προκληθεί, επίσης, από τις κυβερνητικές πολιτικές που υποβάθμισαν συνειδητά την
σημασία των συμβόλων.
Για
τη συνέχεια εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου