Το Μουσείο του Δρομοκαϊτειου Νοσοκομείου

Το Μουσείο του Νοσοκομείου που εγκαινιάστηκε την 1η Νοεμβρίου 1995 έχει δεχτεί μέχρι σήμερα πολλούς επισκέπτες. Μεταξύ αυτών άνθρωποι των γραμμάτων και των Τεχνών, σπουδαστές ιατρικών νοσηλευτικών σχολών, μαθητές Γυμνασίου-Λυκείου κ.α. Όλοι οι επισκέπτες εκφράζονται επαινετικά για το μουσείο όπως φαίνεται και από το βιβλίο εντυπώσεων. Η ξενάγηση στο μουσείο βοηθάει τους σπουδαστές στην πιο αποτελεσματική εκπαίδευσή τους στον τομέα της ψυχιατρικής και τους επισκέπτες γενικότερα, μέσα από μια ιστορική αναδρομή να γνωρίσουν εποχές και καταστάσεις όπου η ψυχιατρική ήταν ακόμα στην αρχή.

Στο μουσείο του Νοσοκομείου υπάρχει πλούσια συλλογή φωτογραφικού, ιατροφαρμακευτικού υλικού, πινάκων ζωγραφικής, διαφόρων γραπτών διατηρητέων στοιχείων (έγγραφα) κ.α, και από το 1995 εμπλουτίζεται συνεχώς με νέα είδη. Η σύλληψη της ιδέας του μουσείου ανήκει αποκλειστικά στον Πρόεδρο του Νοσοκομείου κ. Νικόλαο Γ. Τσική (φιλόλογο) ο οποίος με πολύ δυναμισμό και ευαισθησία, άρχισε να συγκεντρώνει υλικό από το 1992 στο γραφείο του και να περισώζει ό,τι είχε απομείνει. Για την διευθέτηση-συντήρηση του μουσειακού χώρου ορίσθηκε επιτροπή αποτελούμενη από τους κ. Παντελάκη Κων/νο και κ. Πικιό Παναγιώτη. Τα εκθέματα του μουσείου αποτελούν την πολιτιστική κληρονομιά του Νοσοκομείου και είναι ανοικτό στις επισκέψεις του κοινού. Για περισσότερες πληροφορίες στο τηλέφωνο 210-5404163 κ. Π.Πικιό, «Ψ.Ν.Α Δρομοκαϊτειο».

Να υπενθυμίσουμε ότι στους χώρους του ψυχιατρικού Νοσοκομείου νοσηλεύθηκαν κάποτε εξέχουσες προσωπικότητες των γραμμάτων και των τεχνών, όπως ο ποιητής-διηγηματογράφος Γεώρ. Βυζηϊνός 15/4/1896, ο λογοτέχνης-δημοσιογράφος Μιχ. Μητσάκης 6/6/1916, ο λογοτέχνης-δημοσιογράφος Γερ. Βώκος 1919-20, ο ποιητής Ρώμος Φιλύρας 13/8/1927-1938, ο ποιητής-δημοσιογράφος Άριστος Καμπάνης 19/8/1955-1956, ο ζωγράφος Ανδρ. Κρυστάλης κ.α.

Ο Κωστής Παλαμάς έγραψε στην εφημερίδα «Μη χάνεσαι» στις 15/7/1883 με αφορμή την ίδρυση του Δρομοκαϊτειου: «…Αι Αθήναι, μα την τρέλλαν, ενδιαφέρονται δια τους τρελλούς των. Αι Αθήναι τους αγαπώσι τους τρελλούς των. Αι Αθήναι τους θέλουν τους τρελλούς των. Τους θέλουν εις τους περιπάτους, εις το τραπέζι, εις τας βουλάς των. Και έπειτα να μάθουν έξαφνα ότι η Κυβέρνησις τους εξωστράκισεν εις το Δαφνί! Αι Αθήναι χωρίς των τρελλών των είναι ό,τι κυψέλη χωρίς μελισσών…»

* (Τα στοιχεία προέρχονται από το βιβλίο της Μαρίας Σ. Φαφαλιού «ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ 343-Μαρτυρίες από το Δρομοκαϊτιο» Εκδ. Κέδρος. Δημοσίευση από το περιοδικό «Προσανατολισμοί», τεύχος 12-13. αναδημοσίευση στο περιοδικό «πολιτιστική ΕΝΝΕΑΔΑ», τεύχος 16, 2004)