Πινακοθήκη
ηρωικών μορφών
(50)
Επιμέλεια
Γ.Γ.Γ
===============
Ο
Χριστόφορος Περραιβός ήταν Έλληνας στρατιωτικός, πολιτικός, αγωνιστής του
εικοσιένα, δάσκαλος, στιχουργός και συγγραφέας πολεμικών απομνημονευμάτων.
Στενός συνεργάτης του Ρήγα Βελεστινλή, Φιλικός από το 1817, εθναπόστολος στην
κυριολεξία διατρέχει όλην την Ελλάδα. Άλλοτε τον βρίσκουμε στη Μάνη, άλλοτε στο
Μωριά, αλλά και στο Σούλι, στην Πάργα όπου ο μητροπολίτης Ιερόθεος τον
αποκηρύττει από τον άμβωνα αλλά και στην Κέρκυρα το 1816 που τον συλλαμβάνουν
οι Άγγλοι και τον εξορίζουν.
Άνθρωπος
της δράσης τον βρίσκουμε δίπλα στον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο στη μάχη του Πέτα.
Πήρε μέρος στην Β΄ Εθνοσυνέλευση Άστρους, το 1823. Οι παλιοί αγώνες του από τον
καιρό του Ρήγα, ο ρόλος του στη Φιλική Εταιρεία, η δράση του στο Μωριά και το
Σούλι τον έκαμαν γνωστό με φήμη έξοχη σ΄ όλην την Ελλάδα. Οι πολέμαρχοι της
Ανατολικής Ελλάδας τον κάλεσαν μ΄ επιμονή ν΄αναλάβει το πολεμικό Υπουργείο και
να διευθύνει τα πολεμικά πράγματα στον τόπο τους.
Βιογραφία
Γεννήθηκε
το 1773 στους Παλαιούς Πόρους (παλ. Πούρλες) της Πιερίας. Το πραγματικό επίθετο
της οικογενείας του ήταν Χατζηβασίλης που το έκαμε Περραιβός από την αρχαία
ονομασία της περιφέρειας που καταγότανε.
«Ο
Χριστόφορος Περραιβός είναι ο ζωντανός κρίκος που ενώνει δυο περιόδους της
νεοελληνικής ιστορίας: της προδρομικής του Ρήγα και της επαναστατικής των
χρόνων της Φιλικής. Η πρώτη ρίχνει το σπόρο, ζυμώνει ιδέες, ανοίγει δρόμους, η
δεύτερη οργανώνει, συγκροτεί δυνάμεις, καθορίζει πορεία, προβαίνει στην άμεση
επαναστατική πράξη».
Γιώργης Λαμπρινός,
Μορφές του Εiκοσιένα
Το 1793
σπούδασε στην ακμάζουσα τότε ελληνική Σχολή του Βουκουρεστίου και το 1796 στη
Βιέννη, προκειμένου να σπουδάσει ιατρική. Εκεί συνάντησε τον Ρήγα Φεραίο, έγινε
οπαδός του και έκτοτε συνεχής σύντροφός του. Όταν από προδοσία οι Αυστριακοί
ανακάλυψαν τα επαναστατικά σχέδια του Ρήγα Φεραίου, (17 Δεκεμβρίου 1797), συνέλαβαν
και τον Περραιβό, ο οποίος όμως αφέθηκε ελεύθερος, αφού ο Ρήγας τον κάλυψε
λέγοντας στις αυστριακές αρχές που τους συλλάβανε ότι τον γνώρισε καθ΄οδόν και
ότι έρχονταν στην Τεργέστη για να σπουδάσει ιατρική. Οι Γάλλοι εκτιμώντας τα
οργανωτικά αλλά και τα συνωμοτικά του προσόντα του εμπιστεύτηκαν πολλές
δύσκολες αποστολές σε διεργασίες. Στη Κέρκυρα όπου έμεινε αρκετά χρόνια, μέχρι
το 1817, συνέγραψε την "Ιστορία του Σουλίου και της Πάργας" την οποία
εξέδωσε στο Παρίσι το 1803 (μόνο τον α΄ τόμο) και στη συνέχεια το 1815 εκδίδει
πλήρως το έργο του στη Βενετία. Αργότερα το 1857 ακολούθησε η τρίτη έκδοση,
διορθωμένη.
Παρά ταύτα
ο Χ. Περραιβός, τόσο στην Επτάνησο όσο και στη Βενετία, πολλές φορές
καταδιώχθηκε ως συνωμότης, κατορθώνοντας όμως κάθε φορά να μένει εκτός φυλακών.
Το 1817 μετά την ήττα του Ναπολέοντα όπου η γαλλική πολιτική ήταν πλέον
ανίσχυρη προς την Ιερά Συμμαχία, πήγε στην Αγία Πετρούπολη όπου και διερχόμενος
από την Οδησσό συναντήθηκε με τους αρχηγούς της Φιλικής Εταιρείας Σκουφά,
Αναγνωστόπουλο, Τσακάλωφ και Αντ. Κομιζόπουλο και έγινε μέλος της.
 |
| Προτομή του Περραιβού στην πλατεία της Ελασσόνας |
Από την
εποχή αυτή αρχίζει και η νέα δράση του Περραιβού. Κατ΄ εντολή της Φιλικής
Εταιρείας κατήλθε στη Μάνη για να προετοιμάσει τη μεγάλη εξέγερση. Επισκέφθηκε
πολλές πόλεις της Πελοποννήσου και λίγο πριν την επανάσταση μετέβη στην Ήπειρο
στη περιοχή του Σουλίου, μετά στους Παξούς και τέλος στο Μεσολόγγι. Κατά δε την
Επανάσταση του 1821 έδρασε και ως πολιτικός αλλά και ως στρατιωτικός. Μετά το
θάνατο του Καραϊσκάκη, ο Περραιβός τέθηκε υπό τις διαταγές του Υψηλάντη και τον
ακολούθησε στις εκστρατείες του εναντίον των Τούρκων. Έλαβε μέρος ως
πληρεξούσιος στη Γ' Εθνοσυνέλευση και στη Δ' Εθνοσυνέλευση Άργους.
Μετά την
ίδρυση του Ελληνικού Βασιλείου διορίσθηκε συνταγματάρχης στη Βασιλική φάλαγγα.
Στις 18 Μαρτίου του 1844 ο Βασιλεύς Όθωνας του απένειμε τον βαθμό του
υποστράτηγου. Πέθανε στην Αθήνα σε ηλικία ενενήντα περίπου χρόνων στις 4 Μαΐου
1863.
Στην υπηρεσία της Γαλλίας
Υποστηρικτής
του δημοκρατικού πολιτεύματος, ο Περραιβός τάχθηκε στην υπηρεσία της Γαλλίας,
όταν αυτή διοικούσε τα Ιόνια Νησιά. Μάλιστα, συνέθεσε μία Ωδή προς τιμήν του
Βοναπάρτη.
Συγγραφικό έργο
Εκτός της
παραπάνω αναφερόμενης δίτομης "Ιστορίας του Σουλίου και της Πάργας",
ο Χ.Περραιβός συνέγραψε επίσης τα "Πολεμικά απομνημονεύματα" το 1836
σε δύο τόμους, και τη βιογραφία του Ρήγα Φεραίου του Θεσσαλού το έτος 1860.
Χριστόφορος
Περραιβός (1836). «Απομνημονεύματα πολεμικά : διαφόρων μαχών συγκροτηθεισών
μεταξύ Ελλήνων και Οθωμανών κατά τε το Σούλιον και Ανατολικήν Ελλάδα από του
1820 μέχρι του 1829 έτους / Συγγραφέντα παρά του Συνταγματάρχου Χριστοφόρου
Περραιβού του εξ Ολύμπου της Θετταλίας και διηρημένα εις τόμους δύω.». Εν
Αθήναις: Εκ της Τυπογραφίας Ανδρέου Κορομηλά. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου
2009.
Χριστόφορος
Περραιβός (1860). «Σύντομος βιογραφία του αοιδίμου Pήγα Φεραίου του Θετταλού».
Εν Αθήναις: Τύποις και αναλώμασι Π. Δ. Σακελλαρίου. Ανακτήθηκε στις 13
Αυγούστου 2009.
Χριστόφορος
Περραιβός (1889). «Ιστορία της Πάργας / Συγγραφείσα παρά Χριστοφόρου Περραιβού
υποστρατήγου. Εκδίδοται επιστασία Κ. Ζησίου καθηγητού.». Εν Αθήναις: Τύποις και
αναλώμασι Π. Δ. Σακελλαρίου. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2009.
Χριστόφορος
Περραιβός (1889). «Ιστορία του Σουλλίου / συγγραφείσα παρά Χριστοφόρου
Περραιβού υποστρατήγου, εκδίδοται επιστασίαι Κ. Ζησίου καθηγητού.». Εν Αθήναις:
Τύποις και αναλώμασι Π. Δ. Σακελλαρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου