του Γεράσιμου Γ.
Γερολυμάτου
Είναι αλήθεια, πως εκεί που χάνεται η
ουσία πλεονάζουν πάντα ο τύπος και τα θεάματα. Μπορεί, βέβαια, το πολιτικό μας
σύστημα να έχει μεταμορφωθεί σε έναν εφιαλτικό Φρανκενστάιν αλλόκοτων νεοφιλελέ
συνθέσεων και μνημονιακών συμμαχιών, αλλά οι σινεφίλ μπορείτε να χαίρεστε, διότι
ο σκηνοθέτης του έργου, ως άλλος Σέρτζιο Λεόνε, μας προσφέρει «τηλεμαχίες» μετά
πασατέμπου, λόγω έλλειψης άρτου!
Μάλιστα, οι πολιτικοί αρχηγοί και οι δημοσιοπλάνοι,
προσήλθαν στην ΕΡΤ ωσάν κινηματογραφικοί αστέρες του Χόλυγουντ, που πάνε για την
απονομή των Όσκαρ ηθοποιίας. Μπροστά πήγαιναν οι αρχηγοί και πίσω τους οι
καμπαλέρος. Παρεμπιπτόντως η Σία Κοσιώνη, που πήγε από τους τελευταίους, όπως κάθε
αξιοπρεπής ντίβα, μου φαίνεται πως έχει αρχίσει να μοιάζει πολύ με την Εύα
Μπράουν στο «Οι τελευταίες μέρες του Βερολίνου», ενώ η Όλγα Τρέμη με την
πιστολέρο θεία του Άλεξ δε Κίντ!
Στην κυνική τηλεμαχία, οι πέντε
μνημονιακοί «μανώληδες», που συνεχώς αλλάζουν τα σομπρέρο τους και τα φορούν
αλλιώς, βρέθηκαν απέναντι στους δύο αντιμνημονιακούς γκρίγκος, που είχαν τρύπιες
δραχμές στα περίστροφα τους. Ο καθένας εναντίον όλων και
όλοι μαζί «για μια χούφτα ευρώ», σε μια ανιαρή «μονομαχία στο Έλ Κάζο». Και ενώ
επρόκειτο για μια παρωδία των σπαγκέτι γουέστερν, όπου «Και οι επτά ήταν
καθάρματα», η μονομαχία αφορούσε κυρίως την τριλογία του ευρώ, δηλαδή «Τον
χοντρό, τον χαρούμενο και τον άσχημο». Όμως, η τηλεμαχία, δεν ήταν απλώς ένα στημένο
σκηνικό δημοκρατίας σε ένα μακρόστενο στούντιο, που θύμιζε βαγόνι τραίνου στην έρημο
της Αριζόνα. Ήταν μια κακή σκηνοθεσία εξαπάτησης και εμπαιγμού ενός κοινού, που
αφού οι μπαντίτος του λήστεψαν την τραπεζική άμαξα, του ζητούν τώρα να πληρώσει
και το εισιτήριο στους γερμανούς παραγωγούς της ταινίας.
Αφού, λοιπόν, καθίσατε μπροστά στο
χαζοκούτι και απαντήσατε με επιτυχία στο προχθεσινό δίλημμα, που ήταν, πίτσα ή
σουβλάκια; Τώρα, μπορείτε να απαντήσετε και στο δίλημμα, τι να ψηφίσετε στις ερχόμενες
εκλογές; Τον ψεύτη, τον απατεώνα, ή τον κλέφτη;
Σχέδιο: Μελάνι-χαρτί
Γ.Γ.Γ
Φόβος διπλούς
ΑπάντησηΔιαγραφή-Αξιότιμε κύριε δικαστά,
εί φονεύσω τήν σήμερον
εντός τής οικίας μου,
αλλοδαπόν ή ημεδαπόν
ληστήν ή διαρρήκτην
πράττων ληστείαν ή διάρρηξιν,
πριχού ούτος φονεύσει μοι
εσύ εγκλείσης με είς φυλακήν.
Ούτως, γάρ, ορίζει ο νόμος.
Εί τώ άμα φονεύσει μοι
ο ληστής ή διαρρήκτης,
αλλοδαπός ή ημεδαπός
εντός τής οικίας μου,
ούτος παραμείνει άγνωστος, εσαεί!
καί εγώ επαίτην ναύλων ποιησάμενος
είς τήν όχθην τής Αχερουσίας,
διά τόν βαρκάρην τού Άδου.
Ούτως, γάρ ορίζει ο νόμος.
Διό, ούν, φοβούμαι αξιότιμε κύριε δικαστά.
Φοβούμαι φεύ! καί τόν ληστήν καί τόν διαρρήκτην,
αλλοδαπόν ή ημεδαπόν,
μά πρό παντός φοβούμαι εσένα, αξιότιμε κύριε δικασταά
Ούτως, γάρ, ορίζει ο ημέτερος νόμος.-
Ωμεγάλφας
Καλησπέρα φίλε Ωμεγάλφα!
ΔιαγραφήΕδώ ισχύει το εμπρος γκρεμός και πίσω ρέμα!
Είναι να μη σου τύχει....
Αγαπητέ Γεράσιμε,
ΑπάντησηΔιαγραφήτο σημερινό κυνικο-γράφημά σου θεωρώ πως είναι από τα πλέον πετυχημένα
& βεβαίως, θίγει το θέμα του ``άρτον & θεάματα`` με τον πιο ακριβή τρόπο!!!
Να είσαι πάντα καλά.
Καλησπέρα αγαπητή art ant!
ΔιαγραφήΠολλά σε ευχαριστώ!
Η πολιτική μας ζωή συνεχίζεται ως κομέντια ντελ άρτε
και θα καταλήξει θρίλερ.
Να είσαι καλά επίσης!