 |
«In Ictu Oculi», 1670-72, Hospital de
|
Το έργο του χαρακτηρίζει η μακάβρια θεματολογία και αντανακλά
έντονα το θρησκευτικό πνεύμα της Ισπανίας του 17ου αιώνα, το οποίο και ευφυώς
υπογράμμισε με τη χρήση εξωτικών χρωμάτων, δραματικού φωτισμού και ζωηρής
χρήσης του πινέλου. Οι μακάβριες σκηνές, ο δραματικός φωτισμός και οι κρυμμένοι
συμβολισμοί προσδίδουν στο έργο του ωμότητα και νευρώδη ορμή. Σώματα σε
αποσύνθεση, επιβλητικοί σκελετοί, φιγούρες καλυμμένες με αίμα, έγιναν σύντομα
το σήμα κατατεθέν του καλλιτέχνη.
 |
Juan De Valdés -Αυτοπροσωπογραφία
|
Ο Χουάν
Ντε Βαλντές Λεάλ (ισπανικά: Juan de Valdés Leal, 4 Μαΐου 1622 – 15 Οκτωβρίου
1690) ήταν Ισπανός ζωγράφος, και χαράκτης της τεχνοτροπίας του Μπαρόκ. Γεννήθηκε
στην πόλη της Σεβίλλης από πατέρα πορτογαλικής καταγωγής και έζησε και εργάστηκε
εκεί. Ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά για τα νεανικά του χρόνια, ωστόσο μαθαίνουμε
πως στα είκοσι περίπου χρόνια του ζούσε στην Κόρδοβα όπου και μαθήτευσε στο
πλευρό του μέντορά του, του Αντόνιο ντελ Καστίγιο. Τα επόμενα χρόνια ο Βαλντές
εργάστηκε τόσο στην Κόρδοβα όσο και στη Σεβίλλη. Το 1656 επέστρεψε οριστικά στη
γενέτειρά του όπου και ξεκίνησε ουσιαστικά την καριέρα του. Επιρροές του
υπήρξαν πιθανότατα το έργο του Τιτσιάνο και του Τιντορέττο, καθώς επίσης και οι
σύγχρονοί του καλλιτέχνες από τη Μαδρίτη και τη Σεβίλλη.
 «Finis Gloriae Mundi», 1670-72, Hospital de |
 |
| «Finis Gloriae Mundi», (Λεπτ.) |
 |
Κεφαλή του Αγίου
Φουλγκεντίου.
|
Το έργο
του Βαλντές Λεάλ αναπτύχθηκε τελικά ως αντιπρόταση στον επιφανέστερο καλλιτέχνη
της εποχής και περιοχής του, τον Μπαρτολομέ Εστέμπαν Μουρίγιο, του οποίου το
έργο εκφράζει πραότητα και γλυκύτητα. Ωστόσο οι δύο καλλιτέχνες ανέπτυξαν φιλία
και συνεργάστηκαν σε διάφορες μεγάλες παραγγελίες. Το 1660, συνίδρυσαν μια
ακαδημία καλών τεχνών στη Σεβίλλη. Μετά το θάνατο του Μουρίλο το 1682, ο
Βαλντές εξελίχθηκε στο δημοφιλέστερο καλλιτέχνη της Σεβίλλης. Παντρεύτηκε την
ζωγράφο Ισαβέλλα Καρασκουίλλα το 1647 μαζί με την οποία απέκτησε τέσσερα
παιδιά, μερικά από τα οποία ακολούθησαν επίσης το επάγγελμα του καλλιτέχνη.
 «Πιετά», 1657-60, |
Το έργο
του Βαλντές υπάγεται στο καλλιτεχνικό ρεύμα του Μπαρόκ. Υπήρξε γνωστός για τα
θρησκευτικά και ρεφορμιστικά μηνύματα που είναι ορατά σε όλους του τους
πίνακες. Το στιλ του υπήρξε μοναδικό, γεμάτο μυστηριώδη θέματα. Οι μακάβριες
σκηνές, ο δραματικός φωτισμός και οι κρυμμένοι συμβολισμοί προσδίδουν στο έργο
του ωμότητα και νευρώδη ορμή. Σώματα σε αποσύνθεση, επιβλητικοί σκελετοί,
φιγούρες καλυμμένες με αίμα, έγιναν σύντομα το σήμα κατατεθέν του καλλιτέχνη.
 Η Αλληγορία της Αλαζονείας, Juan de Valdés Leal - 1660 |
 |
The Conferring of the Name of Jesus-1680
|
 |
«Η Θυσία του Ισαάκ» Juan De Valdés Leal
|
 |
«Η Απελευθέρωση του Αγίου
Πέτρου», Juan De Valdés Leal
|
 |
La retirada de los sarracenos (1653)
|
 |
The Exaltation of the Cross, ca.1680.
|
Ενδεικτική
εργογραφία
«Η Άμωμος
Σύλληψη της Παρθένου με τους Αγίους Ανδρέα και Ιωάννη Βαπτιστή», 1650-52, Musée
du Louvre, Παρίσι
«Αλληγοριά
του Στέμματος της Ζωής», 1655-65, York Art Gallery, Υόρκη
«Άγιος
Ιερώνυμος», 1656-57, Museo del Prado, Μαδρίτη
«Πειρασμοί
του Αγίου Ιερώνυμου», 1657, Museo de Bellas Artes, Σεβίλλη
«Η
Μαστίγωση του Αγίου Ιερώνυμου», 1657, Museo de Bellas Artes, Σεβίλλη
«Πιετά», 1657-60, Metropolitan Museum
«Ecce
Homo», 1657-59, ιδιωτική συλλογή
«Η Θυσία
του Ισαάκ», 1657-59, ιδιωτική συλλογή
«Ανάληψη
του Ηλία», περ. 1658, Carmen Calzado, Κόρδοβα
«Κεφάλι
Γυναίκας», περ. 1658, The Hermitage, Αγία Πετρούπολη
«Ανάληψη της Παρθένου», 1659, National
Gallery of Art, Ουάσιγκτον
«Αλληγορία της Αλαζονείας», 1660, Indianapolis
«Θαύμα του
Αγίου Ιλντεφόνσου», 1661, ιδιωτική συλλογή
«Μεταφέροντας
το Σταυρό», 1661, Museo de Bellas Artes, Μπιλμπάο
«In Ictu Oculi», 1670-72, Hospital de la Caridad , Σεβίλλη
«Finis Gloriae Mundi», 1670-72, Hospital de la Caridad , Σεβίλλη
«Ο
Προσηλυτισμός και η Βάπτιση των Αγίων Αυγουστίνου και Αμβροσίου», 1673, Saint
Louis Art Museum, Σαιντ Λούις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου