του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου
Τάκα-τάκα-τάκα-τάκα-τάκα τα!!!!
Τάκα-τάκα-τάκα-τάκα-τάκα
τα!!!!
Τάκα-τάκα-τάκα-τάκα-τάκα
τα!!!!
Καρδιά
μου πως χτυπάαααας!!
Τάκα-τάκα-τάκα-τάκα-τάκα
τα!!!!
Το
ξέρω αγαπάς!!
Ρε συ Γάτε, αυτό πάλι με το «νέο» και το ελπιδοφόρο που θα
φέρει δήθεν την αλλαγή, το οποίο είναι όμως ταυτόχρονα παλαιό και καθεστωτικό,
δεν το καταλαβαίνω!
Είναι η λάμψη της προσμονής που κάνει το μέσα παλιό, να
φαίνεται στους πολλούς, προς τα έξω νέο, ή μήπως είναι οι παλιές συνήθειες που
φτιασιδώνονται τώρα με νέους τρόπους;
Τι ακριβώς νέο, δηλαδή, προσμένουν οι
άνθρωποι από την ανακύκλωση προσώπων και πολιτικών, που καταλήγουν πάντα στο
ίδιο μνημονιακό τέλμα; Από τα αυγά του κόρακα, βγαίνουν ποτέ αηδόνια; Πάρ’ τον
έναν και χτύπα τον άλλον! Ανάμεσα στου Βαγγέλα το καπηλειό, κάποιοι διάλεξαν το
τζάκι του Κούλη! Σιγά το πράγμα! Λευκός καπνός στην καπνοδόχο της τρόικας, έτσι
κι αλλιώς! Το «αποτεφρωτήριο» θα συνεχίσει Γάτε, να καίει
μισθούς και συντάξεις, σπίτια, όνειρα και ζωές με αυξανόμενο ρυθμό. Γι’ αυτό
και μου είναι αδιάφορη η προεδρική εκλογή στη ΝΔ, όπως θα μου ήταν για
οποιοδήποτε άλλο χώρο, που καθοδηγείται από ξένα κέντρα.
Δεν γνωρίζω πόσοι χαίρονται για τον
νεοφανή «αντιτσίπρα», που θα επιδοθεί σε
αντιπολίτευση για τα μάτια του κόσμου, αφού θα κάνει τα ίδια και χειρότερα από
εκείνον. Το έχει αποδείξει ήδη, ως επιτυχημένος συνυπουργός του Άδωνη. Αλλά
σίγουρα χαίρονται οι δανειστές και οι τοκογλύφοι, που βρήκαν την δεύτερη βάρκα
για να συνεχίσουν το κοινοβουλευτικό ρεσάλτο και το εθνικό πλιάτσικο. Τώρα, που
όπου να’ ναι βουλιάζει η βάρκα μας η κουρελού του Σύριζα-που καμώνονταν πως δεν
τον ήθελαν- και μειώνονται τα σκάφη του «συνταγματικού» λιμανιού.
Χαίρεται
και ο Χριστοφοράκος ομού με τη Μίζενς, αλλά και η γερμανική πρεσβεία, που
έστειλε μπιλιέτο συγχαρητηρίων στον οικογενειακό πύργο, που το κρατούσε με το
ράμφος του ένας μαύρος αητός. Ευχή όλων, λέει, είναι να ζήσει όσο και ο πατέρας
του για να υπηρετήσει πιστά το ράιχ. Πράγμα που ακούγεται ως απειλή για την ζωή
των συνηθισμένων ανθρώπων, που δεν ζουν όσο οι Μητσοτάκηδες, ώστε να προλάβουν
να χαρούν, έστω τα λίγα χρόνια της σύνταξης τους.
Σχέδιο: Μελάνι-χαρτί
Γ.Γ.Γ
Ο Δαίδαλος κι ο Ίκαρος
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέρες πού είναι, καιρός πού είναι, άς πούμε κι ένα παραμύθι…
Παραμύθι από τήν συλλογή μου "όσα φέρνει η μνήμη".
-Άναψε τήν γκαζόλαμπα κι έριξε, λοιπόν, η γιαγιά μας η καλή στη θράκα τα κάστανα, κάθισε στην κόχη της, φόρεσε τα γυαλιά χαμηλά στη μύτη της, κι άρχισε να πλέκει την φανέλα της και να μας λέει: Παραμύθι – παραμύθι, το κουκί και το ρεβίθι.. κόκκινη κλωστή δεμένη, στην ανέμη τυλιγμένη. Δός της μπάτσο, δός της κλότσο να γυρίσει, παραμύθι να αρχινήσει…και μείς, εμείς τριγύρω της, φωλιασμένα κλωσόπουλα τ΄ Απρίλη, την ακούγαμε μ΄ ανοιχτό τό στόμα.. - Ποιός είναι Ίκαρος; Παιδιά μου.. Ο γιός τού Δαίδαλου. ’Εκείνου πού ανακάλυψε τά φτερά. Σοφός άνθρωπος, συνετός επιστήμων ο Δαίδαλος. Γνωρίζει ότι, δέν πρέπει νά κατεβαίνει κανείς πολύ χαμηλά, αλλά ούτε καί νά ανεβαίνει πολύ ψηλά. Συμβουλεύει καί νουθετεί, λοιπόν, νά κρατιέται κανείς στό κέντρο.
΄Ο γιός του όμως, δέν τόν άκουσε... Παιδιά μου. Πέταξε πρός τήν μεριά τού ’Ήλιου, κι έτσι ο ίδιος έλειωσε τά φτερά του. Άσχημο τέλος είχε ο «βέβηλος» καί πτωχός ‘Ίκαρος. Γκρεμίστηκε στό ΄Ικάριο Πέλαγος, καί τόν κατάπιε η θάλασσα η γαλανή, τόν ξιππασμένο αιθεροβάμονα!΄Αγνόησε τό ΓΝΩΘΙΣΑΥΤΟΝΜΗΔΕΝAΓΑΝ! καί τίς διδαχές τού Πατέρα του!
-΄Ενώ ο Δαίδαλος, συνεχίζει νά πετάει ακόμα...Παιγιά μου. Καί σήμερα καί χθές καί πάντοτε. Πετάει σύμφωνα μέ όλους τούς κανόνες τής αεροπλοΐας. Ούτε πολύ χαμηλά, μή βραχούν τά φτερά του από τά κύματα τού πελάγους, κι ούτε πάλι πολύ ψηλά μή λειώσει ο Ήλιος τό κερί. Πετάει μέ σύνεση, μέ φρονιμάδα τηρώντας τό βολικό μέτρ(ι)ο κέντρο. Πού πετάει; Γιατί πετάει; Αυτό κανένας, ίσως, ούτε κάν νά τό σκέφτεται. Φαίνεται ο Ίκαρος έκλεψε διαχρονικά τήν παράσταση καί τού βγήκε τό όνομα, παρά τό μάτι! Πολλοί, μάλιστα, δέν γνωρίζουν ότι ο Σοφός Δαίδαλος, πού κατόρθωσε γιά τόσους καί τόσους αιώνες νά διατηρεί ακέραια καί στεγνά τά φτερά του, πετάει ακόμα!
-Δαίδαλε! … άχ, Δαίδαλε!, τί σού έλαχαν οι Μοίρες!
-Καί γιά νά έχουμε καλό ‘ρώτημα: Ποιός, τελικά, είναι αυτός ο Δαίδαλος;
-Είναι ο Πατέρας τού Ίκαρου, ο πρώτος Αεροπόρος τού Κόσμου. ΄Εκείνου πού πετούσε πρός τόν Ήλιο! Παιδιά μου.-
υ.γ. αφιερούται σέ όλους τούς απογειωμένους Υβριστές αιθεροβάμωνες, βέβηλους καί αποστάτες.
Α Ω