Το Ελληνικό μωσαϊκό του «χαρούμενου» σκελετού που βρέθηκε στην αρχαία Αντιόχεια

Το Ελληνικό μωσαϊκό του  «χαρούμενου» σκελετού που  βρέθηκε στην Νότια  Μικρά Ασία στην περιοχή της Αλεξανδρέτας, είναι του 3ου αιώνα π.Χ. την ελληνιστική περίοδο δηλαδή (ελληνιστική περίοδος (300 - 64 π.Χ.), την ρωμαϊκή (64 π.Χ. - 325) και τη «βυζαντινή» εποχή (325 - 637) Εκεί αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ένα αρχαίο ψηφιδωτό που δείχνει έναν ανακλινόμενο σκελετό ανθρώπου που έχει ένα αμφορέα σε χρήση πλάι του  με την επιγραφή στα ελληνικά: ΕΥΦΡΟΣΥΝΟΣ. Να είστε χαρούμενοι, να απολαύσετε τη ζωή"

Το μωσαϊκό ανακαλύφθηκε στην αρχαία Ελληνική πόλη  της Αντιόχειας ( Αντιόχεια η επί Δάφνη ή επί Ορόντου ή Αντιόχεια η Μεγάλη )αλλά αποκαλύφθηκε ολοκληρωτικά πριν λίγες μέρες. Δύο πράγματα είναι πολύ σημαντικά για την ελίτ τάξη της  περιόδου όσον αφορά στις κοινωνικές δραστηριότητες. Το πρώτο είναι το μπάνιο και το δεύτερο το δείπνο. Στην πρώτη σκηνή, δεξιά ένας μαύρος ανάβει φωτιά.(δεν διακρίνεται εδώ )  Αυτό συμβολίζει το μπάνιο. Στην μεσαία σκηνή εμφανίζεται ένας νεαρός, άντρας να τρέχει προς ένα ηλιακό ρολόι ενώ πίσω του τρέχε ένας φαλακρός φτωχός υπηρέτης. Το ρολόι δείχνει ανάμεσα στις 9μμ και 10μμ. Κατά την  περίοδο, στις 9:00μμ ήταν η ώρα του μπάνιου. Θα πρέπει να φτάσει στο δείπνο μέχρι τις 10μμ. Αν δεν τα καταφέρει, τότε δεν θα είναι καλό.

Το ψηφιδωτό βρέθηκε κατά τη διάρκεια  ανασκαφών στην Συριακά σύνορα της σημερινής Τουρκίας, επαρχία Χατάι  στην  αρχαία Αντιόχεια.

Το ψηφιδωτό, το οποίο χρονολογείται από τον 3ο αιώνα π.Χ., ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 2012,  όταν εκτελούσαν την εργασίες τοπικά συνεργεία  για να χτίσουν ένα τελεφερίκ στην Αντιόχεια  και τότε βρέθηκαν τα αρχαία ερείπια .

 

Ο Τρεχέδιπνος (Τρέχει σε δείπνο) Με ενδυμασία πλούσια ...!...
Και ο ...Άκλ(ι)ηρος....!...Δεξιά της εικόνας φτωχοντυμένος...!

Το ψηφιδωτό δάπεδο, που χρονολογείται  από τον τρίτο αιώνα π.Χ., πιστεύεται ότι κοσμούσε την τραπεζαρία του σπιτιού πλούσιας ελληνικής οικογένειας. Ο σκελετός, χαρακτηρίζεται από το  μαύρο φόντο, περιβάλλεται δε από δύο καρβέλια  ψωμί και έναν ακόμα αμφορέα. Επίσης άλλο ένα παρόμοιο (κατά την έννοια) έχει βρεθεί στην Ιταλία.

Πηγή της είδησης είναι  το Associated Press, (μέσω αυτού οι Τούρκοι) και όπως καταλαβαίνουμε τέτοιες ανακοινώσεις γίνονται, ενώ έχει ανακαλυφθεί από το 2012 αλλά τυχαία τώρα αποκαλύφθηκε ολόκληρο…!... Για να προσελκύσουν και φέτος τουρίστες με την Ελληνική πολιτιστική μας κληρονομιά που κατέχουν σήμερα εκεί.

Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν ανακοίνωσαν ότι πρόκειται για ακόλουθους  της  Ελληνικής επικούρειας φιλοσοφίας και ακριβώς εκεί ανάγεται η έννοια  αυτού του Ελληνικού ψηφιδωτού .

Η Αντιόχεια (σημ. Αντάκια, τουρκικά: Antakya), γνωστή και ως Αντιόχεια η επί Δάφνη ή επί Ορόντου ή Αντιόχεια η Μεγάλη ήταν αρχαία πόλη ή οποία σήμερα βρίσκεται στην επαρχία Χατάι στη νότια Τουρκία. Βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του ποταμού Ορόντη και ιδρύθηκε στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ. από τον Σέλευκο Α' το Νικάτορα, στρατηγό του Μεγάλου Αλεξάνδρου, προς τιμή και μνήμη του πατρός του Αντίοχου. Η Αντιόχεια αναμφιβόλως υπήρξε το λίκνο του ελληνικού πολιτισμού στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, πόλη που αποτέλεσε το σταυροδρόμι των μεγάλων φιλοσοφικών ρευμάτων, με μεγάλη ανάπτυξη των γραμμάτων και των επιστημών. Υπήρξε η πόλη των εθνικών, φιλοσοφικών και θρησκευτικών αντιθέσεων, αλλά και των θεαμάτων, της πολυπολιτισμικότητος και των ακραίων εκφραστικών εκδηλώσεων. Πέρασε σταδιακά όμως στην παρακμή από τον 10ο αιώνα λόγω των σφοδρών επιδρομών των κατακτητών, Αράβων και Σταυροφόρων, καθώς και της αλλαγής των εμπορικών δρόμων προς τη Δύση.

Το είδα εδώ:

http://hellenes-romaion.blogspot.gr/2016/04/blog-post_25.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed:+blogspot/SndRE+(%CE%9A%CE%91%CE%9D%CE%98%CE%91%CE%A1%CE%9F%CE%A3)

Και εδώ:

http://www.visaltis.net/2016/04/blog-post_25.html