ΠΡΟΣΩΠΑ

ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ ΤΥΜΒΟΥ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΓΕΡ. ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΥ ΑΡΘΡΑ-ΔΟΚΙΜΙΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΓΛΥΠΤΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗ ΔΥΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΡΧΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ. ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 12ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 14ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 15ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 16ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 17ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 18ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ-ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 13ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 14ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 15ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 16ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 17ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 18ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ-ΜΕΛΕΤΗ- Γ. Γ. ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ ΛΟΓΟΤΡΟΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ-ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΜΥΘΟΙ & ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ Ο ΚΥΝΙΚΟΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟ 1821 ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΜΑΧΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΙ ΠΟΙΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΜΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ-ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΗΡΩΙΚΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΤΟΥ 1821 ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΤΕΧΝΕΣ-ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ΤΕΧΝΗ ΤΗς ΑΦΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗ-ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΕΧΝΗ-ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΤΕΧΝΗ-ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΤΕΧΝΗ-ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗ-ΤΗΣ ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΤΕΧΝΗ-ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΦΩΤΟΘΗΚΗ ΧΑΡΑΚΤΙΚΗ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑ-ΤΕΧΝΙΚΕΣ

Πέμπτη 19 Οκτωβρίου 2017

Τι ωραία! Ανοίγει το Μουσείο Παιχνιδιών…

Αλήθεια υπήρχε καλύτερη επιλογή για ένα μουσείο παιγνιδιών; Εκείνο το σπίτι με τις επάλξεις και τους πύργους λες και είχε φτιαχτεί για αυτό το σκοπό. Έπρεπε όμως να περάσουν ακριβώς 120 χρόνια για να ανοίξει πόρτες και παράθυρα στα παιδικά όνειρα.

Από του Αγίου Δημητρίου, 26 Οκτωβρίου τα παιχνίδια αποκτούν στέγη στο πυργόσπιτο του Παλιού Φαλήρου στο σπίτι της Λεωφόρου Ποσειδώνος που κάθε φορά που περνάμε από εκεί μας φέρνει στο νου τα καλύτερα μας παραμύθια.


Οι τελευταίοι ιδιοκτήτες του είχαν την πρόνοια και τη μεγαλοσύνη να το δωρίσουν στο Μουσείο Μπενάκη και οι άνθρωποι του Μουσείου δεν άφησαν την ευκαιρία να πάει χαμένη. Οι μικροί θα έχουν την ευκαιρία να «χάνονται» στο μαγικό κόσμο των παιχνιδιών και οι μεγάλοι να γίνονται για λίγο παιδιά.


Το Μουσείο Παιχνιδιών είναι γεγονός, λοιπόν, και μάλιστα στις προθήκες και αίθουσες του δεσπόζει μια από τις δέκα σημαντικότερες συλλογές παιχνιδιών της Ευρώπης. Ανήκε στη Μαρία Αργυριάδη η οποία πριν από αρκετά χρόνια δώρισε τη συλλογή της στο Μουσείο Μπενάκη και στη συνέχεια ασχολήθηκε με την προετοιμασία και οργάνωση του νέου Μουσείου.

Αφιερωμένο στην παιδική ηλικία

Το Μουσείο Παιχνιδιών, έχει ως στόχο τη μελέτη, την προβολή και την παρουσίαση όλων των εκφράσεων και πτυχών του θέματος «Παιδί και Παιχνίδι», ενώ παράλληλα αφηγείται με τρόπο ευρηματικό την καθημερινή ζωή των παιδιών από τον 17ο αιώνα έως τις μέρες μας. Η συλλογή του αποτελείται από περίπου 20.000 παιχνίδια, βιβλία, έντυπα, ρουχισμό και αντικείμενα της παιδικής ηλικίας, προερχόμενα από τον ελλαδικό χώρο και την ευρύτερη περιφέρεια του Ελληνισμού, καθώς και από την Ευρώπη, την Αμερική, την Αφρική και την Ασία.


Η ενότητα της ελληνικής συλλογής περιλαμβάνει βρεφικά και παιδικά αντικείμενα  και άλλα αντικείμενα από τους αρχαίους έως τους νεώτερους χρόνους, όπως χειροποίητα παραδοσιακά παιχνίδια και αντικείμενα του 18ου-20ού αιώνα, λαϊκά πανηγυριώτικα και τα αστικά εμπορικά παιχνίδια του 20ού αιώνα, επιτραπέζια παιχνίδια, καθώς και ομαδικά παιχνίδια δρόμου και παιδικά έθιμα. Ξεχωριστό σύνολο αποτελούν τα χειροποίητα παιχνίδια, που έφτιαξαν τα μέλη των Κ.Α.Π.Η. (Κέντρων Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων), αναβιώσεις αυτών που έπαιζαν ως παιδιά.


Στην ενότητα της ευρωπαϊκής συλλογής συγκαταλέγονται παιχνίδια αγοριών και κοριτσιών, αστικά και λαϊκά, που χρονολογούνται από τον 18ο έως τον 20ό αι. και προέρχονται κυρίως από την Αγγλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία, καθώς και από τις ευρωπαϊκές κούκλες του 19ου και 20ού αιώνα με φορεσιές από διάφορες περιοχές της Ελλάδας.

Βιβλία-μελέτες σε ό,τι αφορά  το «Παιδί και το Παιχνίδι», σχετικό αρχειακό υλικό, φωτογραφίες, επιστολικά δελτάρια, στοιχεία για Έλληνες κατασκευαστές παιχνιδιών, 3.000 βιβλία παιδικής λογοτεχνίας και εκπαίδευσης ή γενικά πληροφοριακά, συμπληρώνουν τη συλλογή και συνθέτουν μια εξειδικευμένη βιβλιοθήκη για κάθε ενδιαφερόμενο.



Μαρία Αργυριάδη, η γλύπτρια που αγαπούσε τα παιχνίδια

Η Μαρία Αργυριάδη γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε γλυπτική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Είναι μέλος της United Federation on Doll Clubs. Έχει γράψει τέσσερα βιβλία και έχει συμμετάσχει σε πολλά συλλογικά έργα για το παιδικό παιχνίδι. Άρχισε να συλλέγει κούκλες και παιχνίδια από το 1970. Χαρακτηριστικά αναφέρει η ίδια στην προθήκη του Μουσείου Παιχνιδιών που επέλεξε να συγκεντρώσει τα παιχνίδια που είχε όταν ήταν παιδί.


«Γύρω στο 1970, ξημερώματα Σαββάτου προς Κυριακή στις 3 η ώρα με το λιγοστό φως του φεγγαριού και έναν φακό πρωτοείδα μια μικρή αρκούδα. Την αγόρασα από τον γυρολόγο και την πήρα στα χέρια μου. Ήταν μια μικρή, κίτρινη αρκούδα μαδημένη, ταλαιπωρημένη, κομμένη με ψαλίδι σε μία μεριά απ’ όπου ξεπεταγόταν το άχυρο. Το ένα της πόδι κρεμόταν έτοιμο να κοπεί και της έλειπε το ένα μάτι. Καθώς την κοιτούσα θυμήθηκα τη δική μου αρκούδα και αναρωτήθηκα πώς είναι δυνατόν κάποιοι να τις πετάνε κάποια στιγμή αφρόντιστες στα σκουπίδια. Την κράτησα και από τότε ξεκίνησα να μαζεύω παλιά παιχνίδια» Μαρία Αργυριάδη

Ένας Πύργος 120 ετών


Το πυργόσπιτο του Παλιού Φαλήρου κτίστηκε την περίοδο 1897 έως 1900 από το Σπύρο Δεσπόζιτο, επιχειρηματία μεταλλείων, ο οποίος όμως το κατοίκησε μόνο για 6 χρόνια. Έτσι από το 1906 έως το 1923 το κτήριο νοικιάστηκε από το γιατρό Γεώργιο Μηλιαρέση ο οποίος το χρησιμοποίησε ως υδροθεραπευτήριο και ιδιωτική κλινική, που απευθυνόταν σε μέλη της υψηλής αστικής κοινωνίας της εποχής. Μετά το θάνατο του Δεσπόζιτου το 1911, το κτήριο αγοράστηκε από τον υδραίο εφοπλιστή και ευεργέτη, Αθανάσιο Κουλούρα.

Ο Κουλούρας εγκαταστάθηκε στην έπαυλη το 1923, μαζί με την άρρωστη γυναίκα του Ελένη και τη Βέρα Καλογερά, η οποία είχε αναλάβει τη φροντίδα της. Η Ελένη Κουλούρα πέθανε το 1929, και έναν χρόνο μετά, ο Κουλούρας παντρεύτηκε τη Βέρα. Μετά το θάνατό του το 1953, η ιδιοκτησία της έπαυλης πέρασε σε εκείνη. Την κατοίκησε μέχρι το θάνατό της το 1979, ήδη όμως από το 1976, ακολουθώντας την επιθυμία του συζύγου της, δώρισε το κτήριο στο Μουσείο Μπενάκη με σκοπό να μετατραπεί σε μουσείο.


Την Κυριακή 22 Οκτωβρίου από τις 10 το πρωί ως τις 6 το απόγευμα το Μουσείο Μπενάκη υποδέχεται μικρούς και μεγάλους στο «πυργόσπιτο» της λεωφόρου Ποσειδώνος 14, για να γιορτάσουν το άνοιγμα του Μουσείου Παιχνιδιών.

Με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, τα Εκπαιδευτικά Προγράμματα του Μουσείου Μπενάκη καλωσορίζουν τα παιδιά στο μαγικό αυτό χώρο, προτείνοντας συναρπαστικές διαδρομές ειδικά σχεδιασμένες αρχικά για μαθητές του Νηπιαγωγείου και του Δημοτικού. Πληροφορίες – Κρατήσεις: Τμήμα Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων, Δευτέρα-Πέμπτη 10.00-14.00, Τ 210 3671067-69, education@benaki.gr



Event Information

Μουσείο Μπενάκη Παιχνιδιών, Λεωφόρος Ποσειδώνος 14 & Τρίτωνος 1, Παλαιό Φάληρο
Ώρες λειτουργίας: Κάθε Πέμπτη – Κυριακή 10.00 – 18.00



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...