Η Ιστορική ενοχή της μεγαλοαστικής τάξης

Από τον
Αλκιβιάδη Κ. Κεφάλα*

Το «κατηγορώ» Ωνάση για έλλειψη εθνικής συνείδησης και ληστεία της χώρας μέσω των θαλασσοδανείων. Ικανή και αναγκαία συνθήκη για την πρόοδο και την οικονομική ανάπτυξη μιας χώρας είναι η μεγαλοαστική τάξη της να εμφορείται από εθνική συνείδηση.

Οι μεγαλοαστοί, στο άκρως νεοφιλελεύθερο περιβάλλον που βιώνουμε μέσω του πλούτου, κατευθύνουν το νομοθετικό έργο της πολιτικής, διαμορφώνουν την παιδεία του έθνους, προβαίνουν σε παραγωγικές επενδύσεις με σκοπό την εξασφάλιση της εργασίας στον πληθυσμό και, τέλος, ελέγχουν την αισθητική, τη συμπεριφορά και την ιδεολογία των κοινωνικών τάξεων μέσω των μέσων μαζικής επικοινωνίας που κατέχουν.

Επί παραδείγματι, η μεγαλοαστική τάξη της Τουρκίας επένδυσε τα κεφάλαιά της αφενός στην παιδεία με την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και αφετέρου στην πολεμική βιομηχανία, ώστε σήμερα η Τουρκία να εξελίσσεται σταδιακά σε περιφερειακή υπερδύναμη με ανεξάρτητη εθνική εξωτερική πολιτική από αυτή των μεγάλων δυνάμεων. Στον αντίποδα, οι οικονομικές πρακτικές της ελληνικής μεγαλοαστικής τάξης είχαν ως αποτέλεσμα την καταστροφή της χώρας.

Προσφάτως κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Αριστον ένα βιβλίο με τίτλο «Το εγχειρίδιο του Ελληνα εφοπλιστή», με συγγραφέα τον Αριστοτέλη Ωνάση. Εν πρώτοις, ο τίτλος του βιβλίου είναι παραπλανητικός, αφού αδικεί το περιεχόμενό του, επειδή οδηγεί συνειρμικά να αναζητηθούν εντός των σελίδων του συμβουλές, μέθοδοι και συνταγές πλουτισμού. Κατά τη διάρκεια όμως της ανάγνωσης, ο αναγνώστης έκπληκτος θα διαπιστώσει ότι το βιβλίο αποτελεί ένα κατηγορητήριο της ελληνικής μεγαλοαστικής τάξης της εποχής του, που θα ζήλευαν ακόμη και ο Μαρξ και ο Λένιν, την οποία ο Ωνάσης ενοχοποιεί, μεταξύ άλλων, για έλλειψη εθνικής συνείδησης, πλεονεξία, τυχοδιωκτισμό, απουσία αστικής πατίνας, παιδείας και πολιτισμού. 

Αφορμή για τη συγγραφή του βιβλίου αποτέλεσαν οι παρασκηνιακές ενέργειες των Ελλήνων εφοπλιστών της Αμερικής προς την ελληνική κυβέρνηση, με σκοπό να ακυρωθεί μετά τον πόλεμο η δωρεάν παραχώρηση των πλοίων τύπου Liberty στην Ελλάδα από τις ΗΠΑ, με διαχειριστή τον Ωνάση. Η ακύρωση της δωρεάς επέτρεψε να μεταβιβαστούν τα πλοία στο ελληνικό εφοπλιστικό λόμπι της Νέας Υόρκης με θαλασσοδάνεια και εγγυήσεις της ελληνικής κυβέρνησης. Χαρακτηριστικά ο Ωνάσης κατηγορεί όχι μόνο τη μεγαλοαστική τάξη αλλά και το πολιτικό σύστημα της Ελλάδος ότι «χρέωσαν κάθε ορφανό και κάθε χήρα της κατεστραμμένης μας χώρας με 7,5 δολάρια τον χρόνο για τα επόμενα 100 χρόνια, με σκοπό να αποκτήσουν μερίδιο ιδιοκτησίας στα πλοία Liberty τα μέλη των ελληνικών κυβερνήσεων, κάποιοι καθηγητές πανεπιστημίου, διάφοροι τυχοδιώκτες προσκείμενοι στο τότε πολιτικό σύστημα, οι τραπεζίτες των Αθηνών και οι διπλωμάτες στο Λονδίνο, στο Μπουένος Αϊρες και στην Ουάσινγκτον».

Το κατηγορητήριο του Ωνάση θάφτηκε σκοπίμως και επιμελώς επί σχεδόν 70 χρόνια, επειδή αποτελεί την ανατομία της ψυχής της ελληνικής μεγαλοαστικής τάξης και η οποία από την κατοχή μέχρι σήμερα επιδίδεται στο ευαγές άθλημα της ληστείας της χώρας και του ελληνικού λαού μέσω των θαλασσοδανείων που της χορηγούσαν και εξακολουθούν να της χορηγούν οι τράπεζες με ενδιάμεσο το πολιτικό σύστημα.

Τα δισεκατομμύρια που έλαβαν οι εταιρίες των τηλεοπτικών μέσων ενημέρωσης και τα πολιτικά κόμματα υπό τη μορφή θαλασσοδανείων δεν πρόκειται ποτέ να εξοφληθούν επειδή διαγράφονται ή μεταφέρονται στις ελληνικές καλένδες μέσω του νομοθετικού έργου της Βουλής των Ελλήνων. Η απουσία εθνικού ιδεολογήματος της μεγαλοαστικής τάξης στην Ελλάδα αποτελεί την αχίλλειο πτέρνα της, επειδή της αφαιρεί την αναγκαία οικογενειακή παράδοση και τη συνέχεια, που είναι απαραίτητες για να διαιωνίσουν τον πλούτο και τις επενδύσεις της εντός της χώρας.

Οι απόγονοι των μεγαλοαστών, ανδρωμένοι με ξένη παιδεία και διεθνιστικά ιδεολογήματα, εξαφανίζονται από το ελληνικό οικονομικό προσκήνιο το πολύ εντός δύο γενεών, σπαταλώντας το συσσωρευμένο οικογενειακό κεφάλαιο. Δυστυχώς για τη χώρα μας, η τύχη της πασοκογενούς αντεθνικής μεγαλοαστικής τάξης που κατέστρεψε την Ελλάδα δεν θα είναι διαφορετική από αυτή των προηγούμενων μεγαλοαστικών γενεών. Τα νέα οικονομικά τζάκια των αραβικών, κινεζικών και τουρκικών ελίτ των βορείων προαστίων εύκολα έχουν εκτοπίσει από το οικονομικό γίγνεσθαι την αντεθνική ελληνική μεγαλοαστική τάξη, γεγονός που πιστοποιεί ότι η χώρα δεν έχει ουδεμία ελπίδα επιβίωσης και ανάκαμψης στο μέλλον.

*Διδάκτωρ Φυσικής του πανεπιστημίου του Manchester, UK, δ/ντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών

Εφ. «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

9-1-2018