Πώς οι έναστρες νύχτες γοητεύουν τους καλλιτέχνες

«Από την πλευρά μου, δεν γνωρίζω τίποτα με βεβαιότητα, αλλά η θέα των αστεριών με κάνει να ονειρεύομαι» Βίνσεντ βαν Γκογκ

«Αυτός είναι ο Δημιουργός της Άρκτου και του Ωρίωνα, των Πλειάδων και των αστερισμών του νότου». Ιώβ 9:9

Ας θυμηθούμε την τελευταία φορά που ξαπλώσαμε κάτω από το νυχτερινό ουρανό. Που απολαύσαμε τη σιωπή του, την ηρεμία του, τη γαλήνη. Ας αναλογιστούμε την τελευταία φορά που υψώσαμε το βλέμμα και συναντήσαμε το φως των νυχτεριών αστεριών. Τις σκέψεις, τα συναισθήματα, την προσμονή που μας κυρίευε καθώς ο έναστρος ουρανός μας ένωνε με το σύμπαν, ανοίγοντας ένα παράθυρο να επικοινωνήσουμε με όσα δεν χωρά ο ανθρώπινος νους. Η νύχτα δεν περιγράφεται έλεγε ένας δάσκαλός μου, αλλά η σιωπή της κρύβει όλα έχουμε να πούμε και να ποθήσουμε.

Κάθε τέτοιες μέρες ο έναστρος ουρανός είναι ο Λόγος. Είναι ο ουρανός που ανοίγει την αγκαλιά του για να χωρέσει την αγάπη, την ταπεινότητα, την προσδοκία για ένα φως που δεν φωτίζει το σκοτάδι μα την ψυχή. Είναι ο Οίκος της Αγίας Οικογένειας.

Και οι μεγάλοι μύστες της τέχνης είναι οι μάρτυρες αυτής της Νύχτας. Είναι αυτοί που δεν περιγράφουν τη νύχτα, μα μιλούν στην ψυχή μας μέσα από το δικό τους έναστρο ουρανό. Είναι αυτοί που μας αποκαλύπτουν πώς ένιωθε υμνώντας ο Δαβίδ «Όταν συλλογίζομαι τους ουρανούς σου, το έργο των δακτύλων σου, τη σελήνη και τα αστέρια, που εσύ έστησες…» Ψαλμός 8:3

Ο καθένας από μας συλλογίζεται αυτό που γλυκαίνει την ψυχή του…

Vincent van Gogh – Ένα συναισθηματικό ταξίδι που αντηχεί στο χρόνο και το χώρο

Vincent van Gogh – The Starry Night 1889, Moυσείο Μοντέρνας Τέχνης, Νέα Υόρκη

Μια δραματική νυχτερινή σκηνή με έναν στροβιλιζόμενο ουρανό. Κυριαρχούν ποικίλες αποχρώσεις του μπλε, από ανοιχτόχρωμες έως βαθιούς τόνους διεγείροντας μια βαθιά και συναισθηματική ατμόσφαιρα. Οι περιδινήσεις  των νεφών σχηματίζουν κυκλικά μοτίβα που κάνουν τον ουρανό να φαίνεται   ζωντανός και δυναμικός. Το φεγγάρι και τα αστέρια λάμπουν σε χρυσοκίτρινους τόνους, περιβάλλονται από απαλές άλω, δημιουργώντας ένα εντυπωσιακό φωταυγές.

Η σύνθεση εναρμονίζει την κίνηση στον ουρανό με την ηρεμία της γης. Η χρήση χρώματος, υφής και γραμμών που στροβιλίζουν δημιουργεί μοναδική ατμόσφαιρα όπου η ηρεμία και η αναταραχή συνυπάρχουν σε έναν ενιαίο καμβά. Δεν απεικονίζει απλώς την ομορφιά της νύχτας, αλλά προσκαλεί τους θεατές σε ένα συναισθηματικό ταξίδι που αντηχεί στο χρόνο και το χώρο. 

Franz von Stuck –  Ένα αστέρι πέφτει πέφτει

Franz von Stuck, Falling Stars, 1912, ιδιωτική συλλογή. Σπίτι Koller Auktionen

Μια ρομαντική νύχτα σε ένα ουρανό που παιχνιδίζει. Δεσπόζει το φωτεινό μοτίβο αστεριών, με δύο μετεωρίτες να διαγράφουν τον νυχτερινό ουρανό. Στο λόφο, ένα ζευγάρι απολαμβάνει τη στιγμή. Η γυναίκα κοιτάζει τα πεφταστέρια, σαν να κάνει μια κρυφή ευχή. Ο άντρας κοιτάζει το δικό του αστέρι μπορεί κι αυτός να εύχεται τουλάχιστον ένα φιλί. Το ζευγάρι που απεικονίζεται είναι ο ίδιος ο Φον Στουκ και η  σύζυγος του, Μαίρη.

Για τη συνέχεια εδώ:

https://www.art22.gr/%cf%80%cf%8e%cf%82-%ce%bf%ce%b9-%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b5%cf%82-%ce%bd%cf%8d%cf%87%cf%84%ce%b5%cf%82-%ce%b3%ce%bf%ce%b7%cf%84%ce%b5%cf%8d%ce%bf%cf%85%ce%bd-%cf%84%ce%bf/