ΠΡΟΣΩΠΑ

ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ ΤΥΜΒΟΥ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΓΕΡ. ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΥ ΑΡΘΡΑ-ΔΟΚΙΜΙΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΓΛΥΠΤΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗ ΔΥΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΡΧΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ. ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 12ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 14ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 15ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 16ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 17ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 18ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ-ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 13ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 14ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 15ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 16ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 17ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 18ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ-ΜΕΛΕΤΗ- Γ. Γ. ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ ΛΟΓΟΤΡΟΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ-ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΜΥΘΟΙ & ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ Ο ΚΥΝΙΚΟΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟ 1821 ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΜΑΧΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΙ ΠΟΙΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΜΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ-ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΗΡΩΙΚΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΤΟΥ 1821 ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΤΕΧΝΕΣ-ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ΤΕΧΝΗ ΤΗς ΑΦΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗ-ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΕΧΝΗ-ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΤΕΧΝΗ-ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΤΕΧΝΗ-ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗ-ΤΗΣ ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΤΕΧΝΗ-ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΦΩΤΟΘΗΚΗ ΧΑΡΑΚΤΙΚΗ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑ-ΚΕΡΑΜΙΚΗ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑ-ΤΕΧΝΙΚΕΣ

Πέμπτη 3 Απριλίου 2014

«...ουδέ λύκοι τε και άρνες ομόφρονα...»

του ΚΩΣΤΑ ΖΟΥΡΑΡΙ

Ετσι, ντε! «Ουδέ λύκοι τε και άρνες ομόφρονα θυμόν έχουσι», όπως είπε ο Ομηρος1 στην καγκελαρίνα του Τετάρτου μεταναζιστικού Ράιχ. Ποίο κοινό, όμοφρον θυμικόν έχουν τα ξεκοιλιασμένα νήπια των Καλαβρύτων με τις αιμοσταγείς ξιφολόγχες της Μέρκελ; Διότι, τι εστί Γερμανία; Ιδού, τι εστί, διαχρονικώς, η αιωνία Γερμανία:

«...Βάρβαροι ανέκαθεν έγιναν πιο βάρβαροι με την επιμέλεια και την επιστήμη... χαλασμένοι ώς το μεδούλι, ανίκανοι για την ευτυχία των ιερών χαρίτων... προσβλητικοί, για κάθε αγνή ψυχή... Δεν μπορώ να φανταστώ άλλο λαό τόσο διχασμένο σαν τους Γερμανούς. Βλέπεις χειροτέχνες, αλλά όχι ανθρώπους, αφέντες και δούλους... αλλά όχι ανθρώπους... Οι αρετές των Γερμανών δεν είναι παρά λαμπερό κακό, ...καταναγκαστικά έργα δειλού φόβου, δουλικού μόχθου... Εγώ σ' το λέω: δεν υπάρχει ασύλητο ιερό, που να μην ατιμάζεται... απ' αυτόν τον λαό... αυτοί οι υπολογιστικοί στα πάντα βάρβαροι...» (Fr. Holderlin: Hyperion, oder der Eremit in Griechenland)

«Εγώ σ' το λέω».... Ποιος εγώ; Μην είναι μια γερμανοκαμένη χήρα, αδελφή, μάνα; Οχι. Ο εγώ σ' τα λέω, είναι ο εκ των παμμεγίστων ποιητών της μιας και μόνης Γερμανίας, ο Φρειδερίκος Χάιλντερλιν και τους τα λέει ήδη από το 1794! Στο «Υπερίων ή ο Ερημίτης στην Ελλάδα»! Δηλαδή, εκατόν πενήντα χρόνια πριν να ερημώσουν οι εμμενείς εμμανείς Γερμανοί την πατρίδα μας, με εβδομήντα τόσα ολοκαυτώματα και εξακόσιες χιλιάδες νέκυες κατατεθνηότων Ελλήνων. Λύκοι τε και άρνες οι σφαγμένοι σαν τ' αρνιά από τους Νιμπελούγκους αρείους θεούς...

«Βάρβαροι ανέκαθεν, έγιναν πιο βάρβαροι με την επιμέλεια και την επιστήμη» λέει ο εκ των εθνικών τους ποιητών Φρ. Χάιλντερλιν. Και ως «πιο βάρβαροι» τώρα, «οι Γερμανοί ξανάρχονται». Δηλαδή, ξανά κατοχή και ως «βάρβαροι ανέκαθεν», «αυτοί οι υπολογιστικοί στα πάντα βάρβαροι» Γερμανοί, όπως τους ελεεινολογεί ο ποιητής τους στα 1794 μ.Χ., αρνούνται να μας επιστρέψουν τα 15 χιλιάδες αρχαία μας, που διαγούμισαν, αρνούνται να πληρώσουν αποζημιώσεις για την έρημη γη μας, κι αντί να ξεπληρώσουν το αιματοβαμμένο δάνειο, που αρπάξανε από τα ιερά σκηνώματα των νεκρών μας, λένε, ως ανθρωπόμορφοι γερμανώδεις «Υπεράνθρωποι», ότι τους χρωστάμε!!! Ναι, «αυτοί οι υπολογιστικοί στα πάντα βάρβαροι». Ακόμη κι αν τους πολτοποιεί έτσι, ως «ποιητική αδεία», ο συμπατριώτης τους, εε, δεν μπορεί... Δεν υπάρχει ποτέ καπνός χωρίς φωτιά των εβδομήντα εκατομμυρίων νεκρών, που άναψαν παγκοσμίως αυτοί οι Αρειοι Νιμπελούγκοι θεοί. Μόλις λοιπόν ξεκουμπιστούν κι από δω οι ιθαγενείς δικομματικοί μας Γερμανοτσολιάδες, «εταίροι» των μεταναζήδων μπατακτσήδων και κοπροκρατών Γερμανών, τότε, με το καλό ή και με το κακό, χρεία εστί των εξής:

α) Αυτοιαυτές που θα μας κυβερνήσουν, ας προσπαθήσουν να χτίσουν το «είμαστε στο εμείς» του Μακρυγιάννη και το «είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας», του Σεφέρη. Κι ας στήσουν μια πανστρατιά για τον ρημαγμένο -από την εγχώρια δικομματική κλεψιά και τη μεταναζιστική γερμανίλα- έρημο κι άμοιρο τόπο μας.

β) Κι αυτή η πανστρατιά, έστω εις οιωνός άριστος:

αμύνεσθαι περί πάτρης !2

Που πάει να πει τα παρακάτω περίπου:

γ) Οπως μας το επιτρέπει και επιβάλλει η εξέλιξη της δικαιοπλασίας για τις διεθνείς σχέσεις, η ελληνική πανστρατιά πρέπει να καταγγείλει παγκοσμίως και να διατρανώσει, στον ΟΗΕ, στο Συμβούλιο Ασφαλείας και σ' όσους τόσους διεθνείς οργανισμούς, ότι οι μεταναζήδες Γερμανοί εξακολουθούν να είναι «αυτοί οι υπολογιστικοί στα πάντα βάρβαροι», όπως τους το καταλογίζει ο μέγας δικός τους ποιητής Φρ. Χάιλντερλιν. Δήλα δη: μετά από τη νομολογία της Νυρεμβέργης για τα ναζιστογερμανικά υπεράνθρωπα ανθρωποειδή, διαμορφώθηκε μέσα στη δικαιοπλασία περί «εγκλήματος κατά της ανθρωπότητος» και «γενοκτονίας», η νομική διεθνής ορολογία του «ληστρικού κράτους» -etat voyou-rogue state. Κράτος-ληστής είναι εκείνο που αρνείται τις υποχρεώσεις-αποζημιώσεις-αναγνώριση και επανόρθωση, που απορρέουν από την εγκληματική του δράση. Δράση του, η οποία δεν παραγράφεται εις τον αιώνα τον άπαντα, κατά τη διεθνή πλέον δικαιοπλασία. Το σημερινό, μεταναζιστικό γερμανικό κράτος, που αρνείται τα εκ της εγκληματικής, ενιαίας και αδιαιρέτου αιωνίας Γερμανίας απορρέοντα απαραγράπτως χρέη του, ανήκει πλήρως και απεριορίστως στην κατηγορία του διωκομένου «ληστρικού κράτους», ως αυτό έχει γίνει αποδεκτό από τον ΟΗΕ. Η κατεσφαγμένη γερμανικώς Ελλάς, αυτό και κυρίως αυτό, πρέπει να απαιτήσει: να χαρακτηρισθεί και να κολασθεί η σημερινή μεταναζιστική Γερμανία, ως etat voyou-rogue state - κράτος αρπαλίκιον-ληστής.

Τα υπόλοιπα, ως η τσιγγούνικη νιμπελούγκεν-μιξοβάρβαρη συγγνώμη του Προέδρου της ληστρικής Γερμανίας, ως εικός, εφέπονται και παρέλκονται, κατά το καθ' ημάς: «Μάθανε πως γαμιόμαστε, πλακώσανε και οι μεταναζί Γερμανοί». Λύκοι τε και άρνες.

1. Ιλιάς, Χ263

2. Ιλιάς, Μ243


Πηγές:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...