Στον Τύμβο των Σαλαμινομάχων

του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου

Δύσκολο να πιστέψει κάποιος, πως εδώ, είναι ο συμβολικός Τύμβος των Σαλαμινομάχων!

Δεν ξέρω τι περίμενα να βρω, όταν σχεδίαζα αυτή την επίσκεψη στο χώρο του τύμβου. Ίσως, όλες αυτές οι αξίες, που μέσα μου έχουν πάρει μεγάλες διαστάσεις και έχουν γίνει πολύ σημαντικές, να είναι για κάποιους άλλους ένα τίποτα! Και καθώς φαίνεται, έτσι είναι!

Η αρχή, που απλά προοιώνιζε το φιάσκο, έγινε με τις ελλιπείς οδικές σημάνσεις-ταμπέλες, για το που ακριβώς βρίσκεται ο τύμβος. Αυτές κατέληγαν στο τέλος μιας δαιδαλώδους περιπλάνησης σε αυτό το αδιαμόρφωτο βραχώδες μονοπάτι, που οδηγούσε μέχρι τον χώρο του μνημείου. Σε αυτό το παρατημένο χωράφι-πλάτωμα, και στην κοντινή ακτή, που το 480 π.Χ, έγινε το θέατρο της πιο σημαντικής ναυμαχίας των αιώνων! Τόσο πολύ σημαντικής, που όλοι ομολογούν πως εξασφάλισε τον ρου της γνωστής πλέον ευρωπαϊκής ιστορίας και του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού της. Ήταν η Ναυμαχία της Σαλαμίνας!

Παρόλο δε, που ένα ωραίο γλυπτικό σύμπλεγμα στέκεται ως μοναδικός σιωπηλός μάρτυρας της επίσημης εγκατάλειψης, λερωμένο από τις ακαθαρσίες των γλάρων, η παρουσία των πεταμένων στεφανιών, μαζί με τα άλλα σκουπίδια τριγύρω, φανέρωναν τον καιροσκοπισμό μιας κάποτε συγκινητικής τελετής, προς τιμή δήθεν των ένδοξων νεκρών και των ηρώων. Και εκεί που έκλεισα τα μάτια για να «ακούσω», τις ιαχές των πολεμιστών, τους κρότους από τους εμβολισμούς των πλοίων και των κουπιών που σπάνε, τα σφυρίγματα των χιλιάδων βελών και τις κραυγές των λαβωμένων, άκουγα μόνο τους θορύβους του διπλανού ναυπηγείου και σε απόσταση αναπνοής, έβλεπα τους τεράστιους γερανούς και τα σκουριασμένα τάνκερ ενός νεκροταφείου πλοίων.

Ήθελα να δω έναν όμορφο, πλακόστρωτο χώρο με παρτέρια και επισκέπτες. Με παγκάκια που θα είχαν θέα προς τη θάλασσα και το δίαυλο, με χάρτες και σχεδιαγράμματα για τη ναυμαχία, ένα κιόσκι με πληροφορίες. Ακόμη και ένα μικρό ιστορικό μουσείο με ομοιώματα πλοίων και με αντίγραφα από σχετικά αρχαιολογικά ευρήματα, στήλες, αναθήματα, αγάλματα, πινακίδες που έχουν σχέση με την ναυμαχία. Τίποτα!! Αντί αυτών, έβλεπα ένα ξεχερσωμένο χωράφι και ένα σχεδόν πεταμένο μνημείο, βαλμένο εκεί σαν από αγγαρεία!

Σκέφτομαι, τι θα έκαναν άλλοι λαοί και άλλα κράτη, στη θέση της Ελλάδας, αν είχαν την ευλογία και τη δόξα να διαθέτουν και αυτά Σαλαμίνες! Γάλλοι, Αμερικάνοι, Γερμανοί και Πορτογάλοι, Ολλανδοί και Σουηδοί, Άγγλοι, Πορτορικάνοι! Εδώ έχουν κάνει μουσείο το σπίτι του Τζακ του αντεροβγάλτη και μια ολόκληρη Σαλαμίνα θα την άφηναν;; Μέχρι και εισιτήρια που θα έκοβαν, μαζί με όλα τα άλλα που θα πλαισίωναν τον ιστορικό χώρο, εστιατόρια-καφέ, κλπ, διαφημιστικά, θέσεις εργασίας! Εδώ τίποτα!! Το αντίθετο, μάλιστα! Ξεπουλάνε την περιοχή γύρω από τον Τύμβο (ίσως και τον Τύμβο τον ίδιο) όσο-όσο, σε ξένους λέει «επενδυτές», αφήνοντας τη μεγαλύτερη επένδυση της ιστορίας να πάει στράφι και έναν ολόκληρο λαό στην χλεύη, περίγελο της οικουμένης!

Γιατί θεέ μου; Γιατί αυτή η χώρα να είναι έτσι; Ποιοι κυβερνούν τελικά αυτό το ανθελληνικό κράτος; Ποιοι και γιατί δολοφονούν την ιστορία μας και τις σημαντικότητες της μνήμης μας; Γιατί ανεχόμαστε το μίσος και τον φθόνο τους; Γιατί υποβαθμίζουν σκόπιμα και παραχώνουν στην αδιαφορία και στη λήθη ορόσημα του μεγαλείου της ελευθερίας, όπως είναι η Σαλαμίνα, αλλά και οι Θερμοπύλες και ο Μαραθώνας; Γιατί όσα κάνουν, τελικά, είναι προς ανάσχεση και παρεμπόδιση της ανάπτυξης μας σε κάθε επίπεδο, ηθικό, πνευματικό, εκπαιδευτικό, υλικό και οικονομικό;; Φταίμε και εμείς για την αδιαφορία μας, ναι! Αλλά η απάντηση αυτή, δεν φωτίζει ολόκληρη την αλήθεια…

Φωτογραφίες: Γερ. Γ. Γερολυμάτος