Ο αρχαίος Παριανός γλύπτης Αριστίων, (6ος π.Χ., αιώνας)

Ο Αριστίων υπήρξε αρχαίος Έλληνας γλύπτης από την Πάρο. Διέπρεψε τον 6ο αιώνα π.Χ. Έργα που του αποδίδονται χρονολογούνται μεταξύ 540 και 525 π.Χ. Αν και δεν αναφέρεται από τους αρχαίους συγγραφείς, έχουν βρεθεί επιγραφές του σε ταφικά μνημεία. Σύμφωνα με την αρχαιολόγο Έλενα Βάλτερ-Καρύδη δεν πρέπει να συγχέεται με έναν άλλο γλύπτη που φέρει το συμβατικό όνομα Meister B.

Το 1839 και 1858 ανακαλύφθηκαν στην Αθήνα τρία τμήματα του ταφικού μνημείου του Αντίλοχου που φέρει την επιγραφή του: «ΑΡΙΣΤΙΟΝΜΕΠΟΕΣΕΝ»

 

Η βάση του επιτύμβιου μνημείου του Αντίλοχου

Στον Κεραμεικό βρέθηκε επίσης μια βάση αγάλματος που ήταν αφιερωμένη σε κάποιον Ξενοφάντη.

Η βάση του επιτύμβιου μνημείου του Ξενοφάντη (530-520 π.Χ)

Σύμφωνα με την αρχαιολόγο Μπρουνίλντε Σισμόντο Ρίτζγουέι (Brunilde Sismondo Ridgway) η πατρότητα της βορείου και ανατολικής ζωφόρου του θησαυρού των Σιφνίων πιθανόν να είναι του Αριστίωνα από την Πάρο. Δύο άλλα φημισμένα έργα του είναι η κόρη Φρασίκλεια και η στήλη του Αριστίωνος.

Κόρη Φρασίκλεια

Η κόρη Φρασίκλεια που φιλοξενείται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο είναι αρχαίο Ελληνικό γλυπτό του Αριστίωνα. Χρονολογείται μεταξύ 550 και 540 π.Χ. και βρέθηκε το 1972 στη νεκρόπολη της Μυρρινούντος όπου άλλοτε στόλιζε έναν αρχαίο τάφο. Φημίζεται ως σημαντικότατο έργο αρχαϊκής τέχνης.

Το 1968 μια βάση αποσπάστηκε από τον τοίχο της εκκλησίας και μεταφέρθηκε στο Επιγραφικό μουσείο. Τέσσερα χρόνια αργότερα και διακόσια μέτρα πιο κάτω, στην νεκρόπολη της Μυρινούντος, ανακαλύφθηκαν από τον αρχαιολόγο Μαστροκώστα δύο αγάλματα, ένας Κούρος (Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, αρ. 4890) και μια Κόρη. Το μολύβδινο υλικό με το οποίο το άγαλμα της κόρης ήταν συνδεδεμένο με την βάση ταίριαξε απόλυτα στην οπή που έφερε η μαρμάρινη βάση, αποδεικνύοντας ότι η βάση ανήκε στην κόρη, και η επιγραφή κατονομάζει την πατρότητα του αγάλματος. Σήμερα η κόρη εκτίθεται στην αίθουσα 11 του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου με αριθμό καταλόγου 4889.

Η κόρη είναι από Μάρμαρο Πάρου, έχει συνολικό ύψος 2,115 μαζί με την βάση και την πλίνθο, ενώ είναι τοποθετημένη επάνω σε θεμέλιο ύψους 26 εκ. Το ανάστημα της κόρης χωρίς τη βάση είναι 1,79 μ. που αντιστοιχεί με αυτό γυναίκας μέτριας έως ψηλής κορμοστασιάς. Σύμφωνα νε την επιγραφή, επειδή η Φρασίκλεια απεβίωσε σε νεαρή ηλικία ως ανύπαντρη υπηρέτρια του θεού, θεωρείται ως κορασίδα εις άπαντες τους αιώνες. 

Φοράει ποδήρη χιτώνα που είναι διακοσμημένος με ρόδακες, αστέρες και σβάστικες, και με μια κατακόρυφη ταινία με μαιάνδρους στο κέντρο και μπορντούρα με έγχρωμα φύλλα στο κάτω άκρο. Στη μέση φοράει ζώνη, επίσης διακοσμημένη. Στα πόδια φοράει σανδάλια. Με το δεξί χέρι πιάνει τον χιτώνα στο ύψος του μηρού, ενώ στο αριστερό χέρι κρατάει μπροστά στο στήθος ένα κλειστό μπουμπούκι λωτού. Η κόμη είναι στεφανωμένη με υψηλό στέμμα από λουλούδια και λωτούς. Στο λαιμό φοράει περιδέραιο, στα αυτιά σκουλαρίκια και στους καρπούς αμφότερων των χεριών από ένα βραχιόλι. Η μακρυά και περιποιημένη κόμη είναι χτενισμένη και καταλήγει με πολλούς κυματιστούς βοστρύχους στους ώμους, στο στήθος και στη πλάτη. Από τα χρωστικά υπολείμματα που σώζονται στην επιφάνεια του μαρμάρου υποθέτουμε την άλλοτε πολύχρωμη εμφάνιση, η οποία στις ημέρες μας επανειλημμένα γίνεται διεθνώς αντικείμενο έρευνας και μελέτης, καθώς και θέμα αρχαιολογικών εκθέσεων.

Οι επιγραφές της βάσης:

σε̑μα Φρασικλείας

κόρε κεκλέσομαι

αἰεί, ἀντὶ γάμο

παρὰ θεο̑ν τοῦτο

λαχο̑σ’ ὄνομα

ΣΕΜΑΦΡΑΣΙΚΛΕΙΑΣ

ΚΟΡΕΚΕΚΛΕΣΟΜΑΙ

ΑΙΕΙΑΝΤΙΓΑΜΟ

ΠΑΡΑΘΕΟΝΤΟΥΤΟ

ΛΑΧΟΣΟΝΟΜΑ

Ἀριστίον ∶ Πάρι[ός μ’ ἐπ]ο[ίε]σ̣ε   ΑΡΙΣΤΙΟΝΠΑΡΙ[ΟΣΜΕΠΟΙΕΣΕ]

Σήμα Φρασίκλειας,| κόρη κεκλήσομαι,| αιεί αντί γάμου | παρά Θεών τούτο | λαχουσ' όνομα

Αριστίων Πάρι[ος μ' επ]ό[ε]σε

(Μτφρ.: Μνήμα της Φρασίκλειας, θα καλούμαι κόρη για πάντα, αφού αντί για γάμο οι θεοί αυτό το όνομα μου όρισαν.

Με έφτιαξε ο Αριστίων ο Πάριος)

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8C%CF%81%CE%B7_%CE%A6%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B1

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AF%CF%89%CE%BD_(%CE%B3%CE%BB%CF%8D%CF%80%CF%84%CE%B7%CF%82)