ΠΡΟΣΩΠΑ

ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ ΤΥΜΒΟΥ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΓΕΡ. ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΥ ΑΡΘΡΑ-ΔΟΚΙΜΙΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΓΛΥΠΤΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗ ΔΥΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΡΧΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ. ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 12ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 14ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 15ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 16ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 17ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 18ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ-ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 13ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 14ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 15ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 16ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 17ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 18ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ-ΜΕΛΕΤΗ- Γ. Γ. ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ ΛΟΓΟΤΡΟΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ-ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΜΥΘΟΙ & ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ Ο ΚΥΝΙΚΟΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟ 1821 ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΜΑΧΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΙ ΠΟΙΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΜΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ-ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΗΡΩΙΚΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΤΟΥ 1821 ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΤΕΧΝΕΣ-ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ΤΕΧΝΗ ΤΗς ΑΦΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗ-ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΕΧΝΗ-ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΤΕΧΝΗ-ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΤΕΧΝΗ-ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΤΕΧΝΗ-ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗ-ΤΗΣ ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΤΕΧΝΗ-ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΦΩΤΟΘΗΚΗ ΧΑΡΑΚΤΙΚΗ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑ-ΤΕΧΝΙΚΕΣ

Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2017

O αρχαίος γλύπτης Αγήσανδρος ο Ρόδιος, (1ος π.Χ. αιώνας)

Με την ονομασία Αγήσανδρος ο Ρόδιος είναι γνωστός ένας ή περισσότεροι γλύπτες ελληνιστικής τεχνοτροπίας του 1ου αιώνα π.Χ./μ.Χ. από την Ρόδο. Σε περίπτωση όπου ήταν παραπάνω από ένα άτομα με το ίδιο όνομα, είναι πολύ πιθανό πως διατηρούσαν συγγενικούς δεσμούς. Τα έργα τα οποία αποδίδονται στον Αγήσανδρο είναι το σύμπλεγμα του Λαοκόοντα καθώς και τμήματα των γλυπτών της Σπερλόνγκα, ενώ και στα 2 έργα εργάστηκε μαζί με τους γλύπτες Αθηνόδωρο και Πολύδωρο.

 Γλυπτά

Η αναφορά του Αγήσανδρου σε ιστορικά έργα γίνεται μόνο από τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο στην Φυσική ιστορία του, ωστόσο συναντάται ως επιγραφή σε αρκετές περιπτώσεις χωρίς να είναι βέβαιο πως πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο. Έως την ανακάλυψη των γλυπτών της Σπερλόνγκα το 1959, το μόνο γνωστό έργο που του αποδίδονταν ήταν το σύμπλεγμα του Λαοκόοντος, το οποίο σύμφωνα με τα γραπτά του Πλινίου, ο Αγήσανδρος έφτιαξε μαζί με τους γλύπτες Αθηνόδωρο και Πολύδωρο, και κατά μερίδα συγχρόνων ιστορικών τέχνης οι 3 αυτοί γλύπτες είτε δημιούργησαν το γλυπτό ως αντίγραφο παλαιότερου έργου, είτε η τεχνοτροπία που χρησιμοποίησαν προϋπήρχε για 2 αιώνες κατά το ελληνιστικό της ύφος.
 

Ο Λαοκόων και οι γιοί του στο σύμπλεγμα του Λαοκόοντος, από τους -σε σειρά προτεραιότητας- Αγήσανδρο, Αθηνόδωρο, και Πολύδωρο

Συγκεκριμένα η ομάδα γλυπτών στα γλυπτά της Σπερλόνγκα με την θεματολογία της Σκύλλας, διαθέτει επιγραφή με το όνομα του Αγησάνδρου και των άλλων 2 γλυπτών με τον προσδιορισμό του πατρώνυμου τους, αν και με διαφορετική σειρά από αυτή που καταγράφει ο Πλίνιος. Θεωρείται πως οι γλύπτες έζησαν πριν το 26 π.Χ., καθώς έχει καταγραφεί πως το έτος αυτό κατέρρευσε ο χώρος όπου στεγάζονταν τα γλυπτά. Η θεματολογία των έργων αυτών είναι βασισμένη στην Οδύσσεια, και τα αγάλματα έχουν παρόμοια τεχνοτροπία με αυτό του Λαοκόοντος και των γιών του, το οποίο ωστόσο είναι ανώτερης ποιότητας, ενώ η παράσταση της ομάδας γλυπτών της Σκύλλας είναι πολύ μεγαλύτερη.
 

Η ομάδα γλυπτών της Σκύλλας από τα γλυπτά της Σπερλόνγκα. Οι επιγραφές των ονομάτων -Αθηνόδωρος, Αγήσανδρος, Πολύδωρος- των γλυπτών βρίσκονται στην πλώρη

μάδα γλυπτν, Σκύλλα

τιμονιέρης το πλοίου το δυσσέα. Διακρίνεται γωνία στπρόσωπό του.
Λεπτομέρεια π τν μάδα γλυπτν τς Σκύλλας

Λεπτομέρεια π τν μάδα γλυπτν τς Σκύλλας

Τόσο τα γλυπτά της Σπερλόνγκα όσο και αυτό του συμπλέγματος του Λαοκόοντα πιθανώς δημιουργήθηκαν στην Ιταλική χερσόνησο για εύπορους Ρωμαίους αξιωματούχους και θαυμαστές της τέχνης μετά από σχετικές αναθέσεις των έργων, και καταγράφεται από τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο πως τα παραπάνω έργα αποτελούσαν ιδιοκτησία του Ρωμαίου αυτοκράτορα Τίτου κατά την εποχή που έζησε.

Η ομάδα γλυπτών της τύφλωσης του Πολύφημου, από τα γλυπτά της Σπερλόνγκα

Σειρά αναφοράς

Ο Αγήσανδρος αναφέρεται πρώτος από τον Πλίνιο ως ο καλλιτέχνης δημιουργός του Λαοκόοντα, με τον Αθηνόδωρο δεύτερο, και τον Πολύδωρο τρίτο. Ωστόσο στα γλυπτά της Σπερλόνγκα το όνομα του αναγράφεται δεύτερο -ως Αγήσανδρος του Παιωνίου-, μετά από αυτό του Αθηνόδωρου -ο οποίος αναφέρεται ως Αθηνόδωρος του Αγήσανδρου-, και ακολουθεί το όνομα του Πολύδωρου -Πολύδωρος του Πολυδώρου-.


Θεωρείται πως η σειρά με την οποία αναφέρονται τα ονόματα έχει ειδικό βάρος, και σε περίπτωση όπου ο Πλίνιος δεν έκανε κάποιο σφάλμα ως προς την προτεραιότητα αναφοράς των ονομάτων, πως δεν μπορεί να πρόκειται για τον ίδιο Αγήσανδρο. Στην περίπτωση αυτή, είναι πιθανό πως οι 2 Αγήσανδροι ήταν εγγονός και παππούς. Μια επιγραφή σε βάζο του 42 π.Χ., αναφέρει Αθηνόδωρος του Αγησάνδρου, αλλά και πάλι δεν είναι ξεκάθαρο πέρα αμφιβολίας το πως τα ονόματα αυτά σχετίζονται με τις υπόλοιπες αναφορές, αν και τα ονόματα θεωρούνται χαρακτηριστικά για το νησί της Ρόδου. Ο Πολύδωρος φαίνεται να είναι ο λιγότερο καταξιωμένος από τους 3, καθώς και στις 2 περιπτώσεις αναφέρεται τελευταίος. Ο Αθηνόδωρος όμως διαθέτει και αρκετές άλλες αναφορές σε βάσεις γλυπτών -με το όνομα του να αναγράφεται παρά να είναι χαραγμένο-, ενώ υπάρχουν επιγραφικά στοιχεία και για έναν ιερέα με το όνομα Αθηνόδωρος ο οποίος έζησε στην Λίνδο το 22 π.Χ. του οποίου αδερφός ήταν κάποιος Αγήσανδρος του Αγησάνδρου.

Μπορομε ν καταλάβουμε τς διαστάσεις το γλυπτο σ σύγκριση μ τ μέγεθος τν συντηρητν – ρχαιολόγων

Συχνότητα εμφάνισης

Ο Αγήσανδρος του Παιονίου, εμφανίζεται συχνά ως αναφορά σε αναθηματικές επιγραφές, ανάμεσα στις οποίες και μια πολύ μεγάλη στην Ρόδο στην οποία αναφέρονται πάνω από 20 συγγενικά άτομα, και ως πατέρας του Παιονίου αναφέρεται το όνομα Αγήσανδρος. Έχουν γίνει εκτιμήσεις χρονολόγησης για την συγκεκριμένη ομάδα επιγραφών η οποία χρονολογείται ανάμεσα στο 60 με 50 π.Χ. και θεωρείται πως ταυτοποιεί τον συγκεκριμένο Αγήσανδρο με τον δημιουργό των γλυπτών της Σπερλόνγκα.

Είναι πιθανό πως οι γλύπτες αυτοί είχαν τα ονόματα γλυπτών παλαιότερης περιόδου, ίσως ως μέλη της ίδιας οικογενείας ή/και συνέχισης της γλυπτικής παράδοσης.

Λεπτομέρεια: δυσσέας π τν τύφλωση το Πολύφημου

Περίοδος δραστηριοποίησης

Η ακριβής περίοδος όπου έζησε ο Αγήσανδρος δεν έχει γίνει αποδεκτή ομόφωνα από τους ειδικούς, με την εξέταση να γίνεται τόσο από άποψη γλυπτικής τεχνοτροπίας όσο και των επιγραφών που ανακαλύφθηκαν μετέπειτα. Ο ιστορικός της τέχνης του 18ου αιώνα, Γιόχαν Γιοάχιμ Βίνκελμαν, ήταν βέβαιος πως ο δημιουργός του συμπλέγματος του Λαοκόοντα ήταν σύγχρονος του Λυσίππου ο οποίος έζησε τον 4ο αιώνα π.Χ., ενώ άλλες ιστορικές εκτιμήσεις τον τοποθετούν στην εποχή του Ρωμαίου αυτοκράτορα Βεσπασιανού κατά την δεκαετία του 70 μ.Χ.. Ο Πλίνιος αποτελεί την μοναδική ιστορική αναφορά για τον Αγήσανδρο και τους άλλους γλύπτες, και καθώς πέθανε το 79 μ.Χ., ο θάνατος του σηματοδοτεί το απώτατο χρονικό σημείο έως το οποίο είναι δυνατό να δημιουργήθηκε το γλυπτό του Λαοκόοντα, με τον ίδιο τρόπο όπου η κατάρρευση του σπηλαίου όπου στεγάζονταν τα γλυπτά της Σπερλόνγκα το 26 μ.Χ. οριοθετεί την πλέον ύστερη ημερομηνία δημιουργίας για τα γλυπτά αυτά. Η σύγχρονη βιβλιογραφία θεωρεί ως πιθανότερη την περίοδο μεταξύ 50 και 70 μ.Χ. ως περίοδο κατασκευής των παραπάνω γλυπτών αν και οι διαφωνίες μεταξύ των ειδικών συνεχίζονται.
 

Λεπτομέρεια ποδιο το Πολύφημου. π τν μάδα γλυπτν Τύφλωση το Πολύφημου.

Υπάρχει επίσης άλλη ανεξάρτητη μελέτη κατά την οποία θεωρείται πως μόνο ένας Αθηνόδωρος, αυτός του Αγησάνδρου, εργάστηκε ως γλύπτης, και πως πρόκειται για τον ίδιο ο οποίος δημιούργησε την επιγραφή στην Λίνδο το 42 π.Χ., ένα προβεβλημένο έργο το οποίο θα ανατίθονταν μόνο σε κάποιον έμπειρο γλύπτη. Σύμφωνα με την ίδια μελέτη, η ανάλυση των διαθέσιμων ιστορικών στοιχείων και επιγραφών προτείνει πως ο Αθηνόδωρος ήταν καταξιωμένος γλύπτης περί το 10 π.Χ., και εργάστηκε στην Ιταλία για σημαντικό χρονικό διάστημα της μετέπειτα εργασίας του. Λίγο πριν το 10 π.Χ., ήταν ο 2ος γλύπτης του συμπλέγματος του Λαόκοοντα, πιθανώς υπό τον πατέρα του τον Αγήσανδρο, και καιρό αργότερα διετέλεσε ο επικεφαλής γλύπτης στην Σπερλόνγκα. Ήταν πιθανώς συγγενής με τον Αγήσανδρο του Παιονίου της Σπερλόνγκα, αν και αυτός ο Αγήσανδρος δεν ήταν ο πατέρας του και υπάρχουν αρκετές πληροφορίες για το πως αυτός ο Αγήσανδρος συνδέεται με τους υπόλοιπους.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...