Συγκλονιστικό απόσπασμα από ματωμένο γράμμα του Ανδρέα (αγνώστων λοιπών στοιχείων), ενός Έλληνα στρατιώτη της επικής Μάχης του Κιλκίς - Λαχανά (19 - 21/06/1913), προς τη σύζυγό του, ονόματι Βασιλική.
Το γράμμα ανακάλυψε τυχαίως στο πεδίο της μάχης ο πατήρ Δημήτριος Καλλίμαχος, εθελοντής ιεροκήρυξ της Ε' Μεραρχίας. Παρατίθεται όπως το έγραψε ο ηρωικός μαχητής, πριν πέσει νεκρός από τα πυρά των Βουλγάρων, μαχόμενος για την Πατρίδα μαζί με άλλους 8.827 νεκρούς και τραυματίες Έλληνες συμπολεμιστές του, απηχώντας το φρόνημα, τον εθνικό ενθουσιασμό και τις αντιλήψεις που είχε τότε ο μέσος Έλληνας στρατιώτης.
«Ἦνε τόρα δυό μέρες Ἀγαπημένη μου Βασιληκούλα, πού κάμωμε πόλεμο μέ αὐτά τά παληόσκυλα· μᾶς βαροῦνε πολί μί οὐβίδες· χαθήκανε πουλᾶ πεδιά θκάμας· πάγ κι’ ἡ Γιανς μας τὸν πῆρε οὐβίδα τοῦ κεφάλτ.
Τόρα περιμένομ σέ μιά ρεματιά νά ξαπουστάσουμ λιγουλάκι κι σί γράφο.
Βασιληκούλα σί χάνο γιά τή Πατρίδα· αὐτό τό χουριό πού θέλουμ νά πάρουμ τού λέν Κιλκίδα κέ λέν πὼς τό μουσχάρη θά πλέξ στό ἔμα· ἔχο ἕνα ἔστημα πώς κεγῶ θά πάγο νά φάγο κούμαρα νά βρό τόν παπούλημ ἀλά νά μή κλάψσ Βασιληκούλαμ· ἅμα ἦνε γιά τί Πατρίδα δάκρια δέν ἐχ’ κλάματα μοναχά γιά ὅσοι ψοφοῦν στό στρόμα· θημᾶμε τί ἔλεγε κι Μῆτρος τοῦ Παπούλ γιά τσεγναίκες τό παλιό κερό στή Σπάρτ: ἡ τάς ἡ ἐπιτᾶς.
Κλάματα δέ θέλο· ντροπῆς πράματα νά σκοῦζτε γιά μᾶς ἐδό τσβουλγαροχτόν, ἐγκδιτάδες ντίπ κι γιά οὖλες τσατιμίες πού πράξαν σταδέλφια μας Μακεδόνοι.
Μόνο ἕνα κερί στήν ἅγια Παρασκεβί φτάνι· γιά διαθήκ ἴνε τά πεδάκιά μας· ἅμα μιγαλόσν νά πᾶν κιφτά στόν πόλεμο, στή Πόλ μί τόν Βουλγαροχτόνο βασιληά μας νά μνιμονεύσν τόν τάφουν μί ἔμα.
Σί φιλό Βασιληκούλαμ πολύ· γιά χαρά γιά τή Πατρίδα. Ἁπτό ρέμα Κιλκίδας Ἀντρέας».
Πηγή: «Ἀθάνατη Ἑλλάς», Νέα Υόρκη 1942, π. Δημητρίου Καλλίμαχου
Γιώργος Κωνσταντόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου