Στην Μαρμαρίδα, απέναντι από την Σύμη, «ψάρεψαν» χάλκινο άγαλμα ύψους 2 μέτρων

Ένα γυναικείο χάλκινο άγαλμα, μήκους 2 μέτρων και βάρους 300 κιλών, ήταν στερεωμένο στα δίχτυα των ψαράδων στη Μαρμαρίς. Το αρχαίο χάλκινο άγαλμα παραδόθηκε στη Διεύθυνση Μουσείου Μαρμαρίς για εξέταση.

Ψαράδες έριξαν δίχτυα έξω από τα τουρκικά χωρικά ύδατα στο Κόλπο της Σύμης  αρκετά χιλιόμετρα ανοικτά της περιοχής των ακτών της Μαρμαρίδος στην περιοχή αυτή της Μ. Άσίας .

 

 

Την αυγή, άρχισαν να τραβούν τα δίχτυα τους που έριξαν σε βάθος 50 μέτρων. Συνειδητοποιώντας ότι το δίχτυ ήταν αρκετά βαρύ, οι ψαράδες πίστευαν ότι υπήρχαν πολλά θαλασσινά. Το δίκτυ ανασύρθηκε κατόπιν μακρών προσπαθειών. Ψαράδες που περιμέναν θαλασσινά στα δίχτυα τους έμειναν έκπληκτοι βλέποντας ένα άγαλμα να αναδύεται.

 

Τοποθέτησαν  το άγαλμα στην βάρκα τους ενημέρωσαν ραδιοφωνικά τις αρχές. την ακτοφυλακή, η οποία με τη σειρά της ενημέρωσε τη διεύθυνση Μουσείου Μαρμαρίδος και οι αρχαιολόγοι στάλθηκαν για να εξετάσουν το άγαλμα.

Αποδείχθηκε γυναικείο χάλκινο άγαλμα ύψους περίπου δύο μέτρων και βάρους 300 κιλών. Το άγαλμα, το οποίο δεν έχει χρονολογηθεί ακόμη, τοποθετήθηκε σε όχημα με γερανό και μεταφέρθηκε στο Μουσείο Μαρμαρίς για περαιτέρω εξέταση και συντήρηση. 

Το χάλκινο γυναικείο άγαλμα παραδόθηκε στη Διεύθυνση Μουσείου Μαρμαρίς για εξέταση.

Οι αρχαιολόγοι δεν παρείχαν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το θέμα και αναφέρθηκαν στις επίσημες δηλώσεις που θα γίνουν από το Υπουργείο μετά τις έρευνες.

 

ΕΝΑ ΠΑΡΟΜΟΙΟ ΧΑΛΚΙΝΟ ΑΓΑΛΜΑ

 

Ρωμαϊκή περίοδος

Χάλκινο εικονιστικό άγαλμα της αυτοκράτειρας Ιουλίας Ακυλίας Σεβήρας, από τη Σπάρτη Λακωνίας. 221-222 μ.Χ. -ΕΘΝΙΚΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

 

ΑΡΙΣΤΕΡΑ -Η γυναίκα φορά χιτώνα και ιμάτιο. Στο κεφάλι θα έφερε στεφάνη. Ο τύπος της κόμμωσης, χαρακτηριστικός για τη δυναστεία των Σεβήρων, σε συδυασμό με την απόδοση των εκτεταμένων κακώσεων σε damnatio memoriae (μεταθανάτια ποινή που επέφερε την καταστροφή των απεικονίσεων και την απάλειψη του ονόματος του καταδικασμένου), είχε οδηγήσει παλαιότερα στην ταύτιση της εικονιζόμενης με γυναίκες της δυναστείας των Σεβήρων, οι οποίες υπέστησαν τη συγκεκριμένη ποινή. Η Ιουλία Ακυλία ήταν η δεύτερη και στη συνέχεια η τέταρτη και τελευταία σύζυγος του αυτοκράτορα Ελαγάβαλου (218-222 μ.Χ.). Για την αυτοκράτειρα αυτή δεν μαρτυρείται damnatio memoriae. Η κακή κατάσταση του εικονιστικού αγάλματος οφείλεται, σύμφωνα με τα ανασκαφικά δεδομένα, στην κατάρρευση, λόγω πυρκαγιάς, του κτιρίου μέσα στο οποίο είχε ιδρυθεί. ΔΕΞΙΑ : ΤΟ ΝΕΟ ΕΥΡΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΛΠΟ ΤΗΣ ΣΥΜΗΣ

ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝ

https://ellinondiktyo.blogspot.com/2020/11/2.html