Με τίτλο «Τροχιές
μνήμης», ανοίγουν φέτος τα πανιά τους, το Σάββατο 31 Ιουλίου, στη Χώρα της
Άνδρου, οι 27οι Πλόες, ο εικαστικός θεσμός που αποτελεί την άλλη μεγάλη
καλοκαιρινή έκθεση στη Χώρα της Άνδρου.
Η έκθεση, που
επιμελείται και φέτος η ιστορικός τέχνης Αθηνά Σχινά, είναι αφιερωμένη στην
εθνική μνήμη, έτσι όπως προσδιορίζεται από την επέτειο των 200 χρόνων του Αγώνα
της Ανεξαρτησίας, αλλά και στις επιγενέστερες μνήμες, και στη διαπλοκή αυτών
των δύο.
Μέσα σε αυτά τα 200 χρόνια, άλλωστε, έχουν μεσολαβήσει πολλές άλλες εθνικές περιπέτειες και γεγονότα, που μετέβαλλαν τον τρόπο ζωής, διαμόρφωσαν νέες νοοτροπίες και αντιλήψεις, εμπλουτίζοντας το συλλογικό ασυνείδητο αλλά και την ατομική συναίσθηση με πολυεπίπεδες μνήμες. Αυτός είναι και ο λόγος που ως τίτλος της έκθεσης επελέγησαν οι «Τροχιές μνήμης».
Ξεκινώντας
από τον Θεόφιλο
Ως σημείο αναφοράς της έκθεσης, για τις μνήμες των πρώτων μετεπαναστατικών χρόνων, παρουσιάζεται ένα αντιπροσωπευτικό έργο της μεσαίας περιόδου του λαϊκού ζωγράφου που επηρέασε καθοριστικά τη νεότερη νεοελληνική ζωγραφική, του Θεόφιλου Χατζημιχαήλ (1870-1934). Το συγκεκριμένο έργο, που ανήκει στη Συλλογή Σταύρου Αγγελιδάκη, επελέγη γιατί δείχνει με εύγλωττο και χαρακτηριστικό τρόπο τις μνήμες που μεταπλάθει ο Θεόφιλος, από την στεριανή και αγροτική Ελλάδα, συνδυάζοντάς τις με τη ζωή στα λιμάνια και στη θάλασσα.
Θέματα
από το 1821, Βαγγέλης Τζερμιάς
Στους φετινούς «Πλόες» συμμετέχουν ακόμη με έργα τους δέκα σύγχρονοι εικαστικοί δημιουργοί:
Ο Βαγγέλης Τζερμιάς, που
μας αποκαλύπτει, μέσα από μια δική του εξπρεσιονιστική και μνημειακά
παρουσιαζόμενη ματιά, έναν διάλογο με εικονιστικά έργα της ιστορίας της τέχνης,
τα οποία αφορούν την επαναστατική περίοδο.
Η Χριστίνα
Σαραντοπούλου, μέσα από τα χαρακτηριστικά δικά της γλυπτά, τονίζει με
μινιμαλιστικό κι εννοιολογικό τρόπο τις επαλληλίες της μνήμης, που
αποκαλύπτεται ως πλέγμα μιας σύνθετης «αφήγησης» αποτελούμενης από δακτυλικά αποτυπώματα.
Ο Βασίλης Πέρρος περνά
μέσα από τα αλληγορικά του έργα νοσταλγίες και οδύνες, μεταβάσεις και
αναχωρήσεις, αλλά και ελεγειακούς τρόπους που φανερώνουν εικασίες και
λειτουργίες της πιο πρόσφατης μνήμης.
Η Ντιάνα Μπισογιάννη, σε αυτή την σειρά των υφασμάτινων έργων της «μαλακής» της γλυπτικής (soft sculpture), εμπνέεται από την Επανάσταση, τους ήρωες, τις θυσίες τους και κυρίως την ακατάβλητη επιθυμία τους για ελευθερία.
Μαντώ
Μαυρογένους, Ντιάνα Μπισογιάννη
Η Ντέπη Παυλίδου, με αφαιρετικό και μινιμαλιστικό τρόπο μεταφέρει στα ζωγραφικά της έργα (που φιλοτεχνεί πάνω σε μεταξωτά υφάσματα) την ατμόσφαιρα του Αγώνα της Ανεξαρτησίας και τη σύγχρονη προσέγγιση εκείνης της εποχής.
Ο Τάκης Ζερδεβάς, μέσα από τις φωτογραφίες και τα βίντεο των εικαστικών του συνθέσεων (που συνοδεύονται κι από ηχητικά στοιχεία), μεταφέρει την ελεγειακή αίσθηση μιας αναδίφησης σε πολυώνυμες μνήμες, όπως τις αναψηλαφεί η υπαρξιακή ατομική αγωνία και η ανθρώπινη μοναξιά.
Παρατηρητήριο,
Τάκης Ζερδεβάς
Ο Μάκης Φάρος και η Ζωή
Πυρίνη, που συνήθως δημιουργούν συλλογικά έργα, σε μία από τις συνθέσεις τους,
που παρουσιάζεται στην έκθεση, προτείνουν το ιδιαίτερου ενδιαφέροντος βίντεό
τους που αφορά τον διάλογο μνήμης και παρόντος, ενσωματώνοντας στα εννοιολογικά
του πλαίσια και τον διάλογο αναλογικής και ψηφιακής τεχνολογίας. Σε ένα άλλο
έργο της «ομάδας» τους, που το υπογράφουν ο Τάκης Ζερδεβάς, ο Μάκης Φάρος, η
Ζωή Πυρίνη, η Γιούλα Χατζηγεωργίου και η Γιασεμή Ράπτη, παρουσιάζονται με «βιτριολικό»
χιούμορ αλλά και δραματικότητα οι «τύχες» της μνήμης και η εφήμερη ζωή τους, η
οποία μετατρέπεται πολλές φορές από τους επιγόνους σε τελετουργία, επετειακό
«συμβάν» και καταναλωτική συνήθεια, που αντικαθρεφτίζει άλλωστε αρκετές από τις
πτυχές της εποχής μας.
Η έκθεση «Πλόες 27: Τροχιές μνήμης» θα παραμείνει ανοιχτή για το κοινό μέχρι την Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2021.
Αρχική εικόνα: Ήταν ένα μικρο καράβι, Βασίλης Πέρρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου