Η Αποκάλυψη σήμερα...Πόσο πιθανή, είναι η εκπλήρωση της;

Γεράσιμος Γερολυμάτος:"Η εμφάνιση της Νέας Ιερουσαλήμ"
λάδια σε καμβά-1996

Γράφει ο Γεράσιμος Γ. Γερολυμάτος

ζωγράφος

Το ερώτημα αυτό είναι διαρκές και έχει απασχολήσει την χριστιανική ανθρωπότητα σε όλες τις εποχές. Δεν είναι λίγες και οι περιπτώσεις, που οι άνθρωποι πίστεψαν στο παρελθόν, πως η προφητεία επρόκειτο να εκπληρωθεί στην εποχή τους. Οι ιστορικές πηγές αναφέρουν, πως κάτι τέτοιο συνέβη το έτος 1000 μ.Χ στη Δυτική Ευρώπη, ή κατά τη διάρκεια της μεγάλης επιδημίας της μαύρης πανώλης το 1347, που κόστισε τη ζωή στο 1/3 των κατοίκων της, περί τα 20 με 25 εκατομμύρια ανθρώπων. Άλλοτε πάλι, η πίστη στην εκπλήρωση ήταν συνέπεια ενός συνδυασμού προσώπων και προφητείας, όταν κάποιες ιστορικές προσωπικότητες, που δημιούργησαν μεγάλους πολέμους ταυτίστηκαν από πολλούς με τη μορφή του Αντίχριστου, όπως για παράδειγμα ο Ναπολέων Βοναπάρτης, αλλά και ο Χίτλερ.

Τελικά, όλες αυτές οι πεποιθήσεις διαψεύστηκαν παταγωδώς, επειδή ήταν απλά ιστορικά σημεία και όχι η ίδια η εκπλήρωση ως τελικό υπερβατικό γεγονός. Εν τούτοις, η Αποκάλυψη, καθώς αναπτύσσεται, ως αφήγηση, συντίθεται από τα ιστορικά σημεία της πραγματικότητας, που όχι μόνο τα ορίζει, αλλά και συμμετέχει στα δρώμενα του κόσμου. Έτσι, καθώς αυτά τα σημεία πραγματώνονται, η τελική εκπλήρωση πλησιάζει ολοένα και περισσότερο.

Ζήτημα, λοιπόν, χρονικού προσδιορισμού της εκπλήρωσης δε μπορεί να τεθεί και κάθε απόπειρα προς αυτή την κατεύθυνση προεξοφλεί την αποτυχία του εγχειρήματος. Πρώτον, επειδή, υπάρχει η ρητή διαβεβαίωση του Ιησού Χριστού, πως: «Περί δε της ημέρας εκείνης και ώρας εκείνης ουδείς οίδεν, ουδέ οι άγγελοι των ουρανών, ει μη ο πατήρ μου μόνος» (Ματθ. ΚΔ΄-36). Δεύτερον, επειδή και οι ερμηνείες περί των αφηγούμενων γεγονότων, αποτελούν υποκειμενικές απόψεις, κυρίως δε, σε ότι αφορά τα πιο «σκοτεινά» σημεία και τα πιο δύσκολα να εξιχνιαστούν από τους μελετητές της προφητείας. Οι ίδιοι οι Πατέρες άλλωστε, υπήρξαν πάντοτε πολύ προσεκτικοί στην ερμηνεία των εδαφίων. Ωστόσο, κάτι μπορεί να γραφεί σχετικά με το γενικό χρονικό πλαίσιο της Αποκάλυψης, αν όχι, φυσικά, για την ακριβή της ημερομηνία. Έχοντας μελετήσει αρκετά την Αποκάλυψη, εξαιτίας μιας ενότητας έργων που ζωγράφισα σχετικά με αυτήν, έχω να κάνω κάποιες παρατηρήσεις αναφορικά με αυτό το χρονικό πλαίσιο.

Γεράσιμος Γερολυμάτος: "Η Γυναίκα του Ήλιου"
λάδια σε καμβά-1997

Και πρώτα-πρώτα, θα αναφέρω, ότι αυτό είναι δυνατόν να γίνει, χρησιμοποιώντας πάλι μια ρήση του ίδιου του Κυρίου, που αναφέρεται καθαρά στη σημειολογία των φαινομένων, καθώς λέει: «ίδετε την συκήν και πάντα τα δέντρα, όταν προβάλλωσι ήδη, βλέποντες αφ΄ εαυτών γινώσκετε ότι εγγύς το θέρος εστίν» (Λουκ. ΚΑ΄-30) Αυτό σημαίνει, ότι καθώς ο υλικός κόσμος που μας περιβάλλει, είναι σε θέση να μας πληροφορήσει με τα φυσικά του «σημεία» για τις αλλαγές που επίκεινται, κάτι ανάλογο θα πρέπει να συμβαίνει και με τη σημειολογία των γεγονότων, που αναφέρονται στην Αποκάλυψη, σε σχέση με τον χρόνο της εκπλήρωσης τους. Και πράγματι, έτσι είναι, καθώς θα δώσω στη συνέχεια αρκετά παραδείγματα, που θα μπορούσαν να αποτελούν «σημεία», ίσως τα πιο ασφαλή, μιας αναμενόμενης εκπλήρωσης της, όχι πολύ μακριά από το σύγχρονο παρόν.

Πρέπει να καταστήσω σαφές, ότι υπάρχουν βασικά δύο τρόποι προσέγγισης του ζητήματος της Αποκάλυψης. Ο πρώτος, είναι ο καθαρά θρησκευτικός και για εκείνον που πιστεύει, είναι αναμφίβολος. Ο δεύτερος, είναι ο καθαρά ορθολογικός και για εκείνον που είτε πιστεύει, είτε όχι, είναι ο υποβαλλόμενος σε έλεγχο και έρευνα. Στο κείμενο μου αυτό, θα ακολουθήσω το δεύτερο τρόπο, θέλοντας να αποδείξω, ότι η Αποκάλυψη και τα όσα λέει, άσχετα από το γεγονός της θεϊκής ή όχι προέλευσης της, που είναι καθαρά ζήτημα υποκειμενικής πίστης, απηχεί εν τούτοις μια τρομακτική δυνατότητα πραγματικής επαλήθευσης, που θα ήταν ικανή από μόνη της να ανησυχήσει και να προβληματίσει, ακόμη και τους ορθολογιστές και τους άθεους.

Τα «σημάδια» αυτά, θα έμοιαζαν ακατανόητα και απίθανα στο να γίνουν αντιληπτά από τους ανθρώπους των περασμένων αιώνων, καθώς η πραγματικότητα της ζωής τους και οι δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας του καιρού τους δεν τους το επέτρεπαν. Ωστόσο, για τους σύγχρονους ανθρώπους, είναι περισσότερο κατανοητά σε ότι αφορά τον τρόπο που αυτά θα μπορούσαν σήμερα να επιτευχθούν. Στο σημείο αυτό βρίσκεται η μεγάλη διαφορά και το κλειδί της κατανόησης. Σήμερα, δηλαδή, η εκπλήρωση των περισσότερων από αυτά που περιγράφει η Αποκάλυψη, θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν, απλά και μόνο με τη χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας!

Σημείο 1^ο: Η Αποκάλυψη αναφέρει στο κεφ. ΙΑ΄-8-9, για τους δύο προφήτες. Οι δύο Άγιοι του θεού, πιθανόν ο Ηλίας και ο Μωυσής, κατ΄άλλους ο Ενώχ, θα κηρύξουν στους ανθρώπους για 42 μήνες, αποκαλύπτοντας το αληθινό πρόσωπο του Αντίχριστου. Θα εκτελεστούν και τα σώματα τους θα μείνουν άταφα για τρεισήμισι ημέρες στην πλατεία της Ιερουσαλήμ, για να τα βλέπουν όλοι οι λαοί της γης!:

 «8. καὶ τὸ πτῶμα αὐτῶν ἐπὶ τῆς πλατείας τῆς πόλεως τῆς μεγάλης, ἥτις καλεῖται πνευματικῶς Σόδομα καὶ Αἴγυπτος, ὅπου καὶ ὁ Κύριος αὐτῶν ἐσταυρώθη. 9 καὶ βλέπουσιν ἐκ τῶν λαῶν καὶ φυλῶν καὶ γλωσσῶν καὶ ἐθνῶν τὸ πτῶμα αὐτῶν ἡμέρας τρεῖς καὶ ἥμισυ, καὶ τὰ πτώματα αὐτῶν οὐκ ἀφήσουσι τεθῆναι εἰς μνῆμα».

Τα σώματα την τρίτη ημέρα θα αναληφθούν στον ουρανό και τότε αρχίζει στην ουσία η θεία παρέμβαση. Στην εποχή του Ιωάννη, αλλά και πριν ακόμη από 70 χρόνια, το εδάφιο αυτό παρέμενε στη σφαίρα του απίθανου, με όρους της τότε πραγματικότητας. Σήμερα, η δυνατότητα αυτή με τους τηλεοπτικούς δορυφόρους, μπορεί να θεωρηθεί δεδομένη, επαληθεύοντας μέσω της τεχνολογίας αυτό το σημείο, με όρους ορθολογικούς. Θα μπορούσε κάποιος να παρακολουθήσει το γεγονός, με την ίδια άνεση που βλέπει τον τελικό του Παγκόσμιου Κυπέλου!

Γεράσιμος Γερολυμάτος: "Η Εκκόλαψη του Αύριο"
λάδια σε καμβά-1996

Σημείο 2^ο: Στην Αποκάλυψη, στα κεφ. ΣΤ΄, Ζ΄, Η΄, Θ΄και Ι΄ στις επτά Σφραγίδες και στις επτά Σάλπιγγες, όπως και στα κεφ. ΙΕ΄, ΙΣΤ΄, με τις επτά Φιάλες, αναφέρονται μια σειρά από γεγονότα, που μπορούν να αναχθούν στο επίπεδο των περιβαλλοντικών, επιδημιολογικών και φυσικών καταστροφών, που επισυμβαίνουν συνεπεία της ανθρώπινης αποστασίας.

«16-3. Καὶ ὁ δεύτερος ἄγγελος ἐξέχεε τὴν φιάλην αὐτοῦ εἰς τὴν θάλασσαν· καὶ ἐγένετο αἷμα ὡς νεκροῦ, καὶ πᾶσα ψυχὴ ζῶσα ἀπέθανεν ἐν τῇ θαλάσσῃ. 4 Καὶ ὁ τρίτος ἐξέχεε τὴν φιάλην αὐτοῦ εἰς τοὺς ποταμοὺς καὶ εἰς τὰς πηγὰς τῶν ὑδάτων· καὶ ἐγένετο αἷμα».

Όλα αυτά απηχούν ένα τεράστιο μέγεθος καταστροφής. Και σε αυτή την περίπτωση, ανεξάρτητα από τη μεταφυσική ή όχι αιτία, είναι γεγονός, ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα σήμερα μπορεί πλέον να δημιουργήσει τεράστιες ζημιές «Αποκαλυπτικού μεγέθους» στο περιβάλλον, που κάποτε θα έμοιαζαν απίθανες. Η διαρροή πετρελαίου στην πλωτή εξέδρα στον κόλπο του Μεξικό πριν ένα χρόνο και η τεράστια εξάπλωση της πετρελαιοκηλίδας, τα συχνά ατυχήματα των τάνκερ, τα πυρηνικά ατυχήματα και οι επιδημίες, δίνουν στην Αποκάλυψη και σε αυτή την περίπτωση μια ανατριχιαστική επικαιρότητα, που μπορεί επίσης να ερμηνευθεί με όρους σύγχρονους και ορθολογικούς. Μια «λεπτομέρεια» που επίσης θα μπορούσε να θεωρηθεί ανεξήγητη «σύμπτωση», όπως και άλλες, είναι πως ο όρος «Άψινθος» μέσα στην Αποκάλυψη, στην ουκρανική του μετάφραση αντιστοιχεί κυριολεκτικά στο όνομα της πόλεως «Τσερνομπίλ»! Και δεν είναι αυτή η μόνη, ανεξήγητη και παράξενη «σύμπτωση»

Σημείο 3^ο: Η περιγραφή του Ιωάννη σχετικά με τον πόλεμο στο κεφ: Θ΄, 17, παραπέμπει στα σύγχρονα οπλικά συστήματα:

«καὶ οὕτως εἶδον τοὺς ἵππους ἐν τῇ ὁράσει καὶ τοὺς καθημένους ἐπ᾿ αὐτῶν, ἔχοντας θώρακας πυρίνους καὶ ὑακινθίνους καὶ θειώδεις· καὶ αἱ κεφαλαὶ τῶν ἵππων ὡς κεφαλαὶ λεόντων, καὶ ἐκ τῶν στομάτων αὐτῶν ἐκπορεύεται πῦρ καὶ καπνὸς καὶ θεῖον» Αν υποθέσουμε, πως όντως το 95 μ.Χ, κάποιος μπόρεσε να δει σε όραμα από το μέλλον, κάτι που δεν το είχε ξαναδεί στη ζωή του, όπως π.χ, πυραυλικές συστοιχίες, αεροσκάφη F 16, ελικόπτερα ή τεθωρακισμένα να ξερνούν φωτιά από τις κάνες τους, και στρατιώτες με αντιασφυξιογόνες μάσκες, είναι βέβαιο, πως αδυνατώντας να τα περιγράψει αλλιώς, θα τα περίγραφε με αυτές τις αλλόκοτες μορφές.

Σημείο 4^ο: Στο κεφ: ΙΓ΄, 18, αναφέρεται σαφώς ο αριθμός του «Θηρίου», που με βάση την αριθμολογία αντιστοιχεί στον αριθμό «666».

«18 Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου· ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστί· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξς».

Ο ίδιος αυτός αριθμός, κατά «περίεργη σύμπτωση», είναι αυτός που επιλέχθηκε για να λειτουργεί ο barcode μέσω του συστήματος των υπολογιστών, παρά τη δυνατότητα επιλογής άλλων αριθμών, όπως π.χ, «444», «777» κ.α.  Ωστόσο, το γεγονός ότι δεν απαντιέται με ικανοποιητικό τρόπο, το γιατί επιλέχθηκε το «666», αντί του «777», για παράδειγμα, θα έπρεπε νομίζω να προβληματίζει για την ακρίβεια της επιλογής αυτής, ακόμη και τους ορθολογικά σκεπτόμενους άθεους.

Σημείο 5^ο: Οι «συμπτώσεις» συνεχίζονται, καθώς επίσης στο κεφ: ΙΓ΄,17, αναφέρεται ρητά το «χάραγμα» σε συνδυασμό με τη δυνατότητα του «πωλείν και του αγοράζειν». «17.καὶ ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ».

Αυτό, φυσικά, συνδέει το χάραγμα με την εμπορική και φορολογική δραστηριότητα και όντως το «Barcode», συνοδεύει πλέον όλα τα προϊόντα της αγοράς. Οι «γραμμές-χαρακιές» στο «Barcode», είναι πασιφανές ότι συνδέονται ως γραμμικό αποτέλεσμα με την πράξη του χαράγματος. Και εδώ, η επαλήθευση της Αποκάλυψης, δύσκολα μπορεί να αμφισβητηθεί.

Γεράσιμος Γερολυμάτος: "Ο Μέγας Θαυματοποιός"
λάδια σε καμβά-1996

Σημείο 6^ο: Αναφέρεται στο κεφ. ΙΓ΄, 3-4: για τα «ψευτοθαύματα» που θα κάνει ο Αντίχριστος προκειμένου να πλανήσει ακόμη και τους εκλεκτούς.

«3. καὶ ποιεῖ σημεῖα μεγάλα, καὶ πῦρ ἵνα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβαίνῃ εἰς τὴν γῆν ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων. 4 καὶ πλανᾷ τοὺς κατοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς διὰ τὰ σημεῖα ἃ ἐδόθη αὐτῷ ποιῆσαι ἐνώπιον τοῦ θηρίου, λέγων τοῖς κατοικοῦσιν ἐπὶ τῆς γῆς ποιῆσαι εἰκόνα τῷ θηρίῳ, ὃς εἶχε τὴν πληγὴν τῆς μαχαίρας καὶ ἔζησε».

Τα «θαύματα» αυτά, που δεν θα είναι αποτέλεσμα της θείας ενέργειας, θα είναι κατά πάσα πιθανότητα εφαρμογές, άγνωστων στους περισσότερους ανθρώπους, επιστημονικών ανακαλύψεων. Δηλαδή, όχι υπερβατικού χαρακτήρα, αλλά τεχνολογικού, π.χ ολογράμματα, λέιζερ κλπ.

Σημείο 7^ο: Στο κεφ. ΙΣΤ΄,12, αναφέρεται πως:

«12. Καὶ ὁ ἕκτος ἐξέχεε τὴν φιάλην αὐτοῦ ἐπὶ τὸν ποταμὸν τὸν μέγαν τὸν Εὐφράτην· καὶ ἐξηράνθη τὸ ὕδωρ αὐτοῦ, ἵνα ἑτοιμασθῇ ἡ ὁδὸς τῶν βασιλέων τῶν ἀπὸ ἀνατολῆς ἡλίου»<.

Ο ποταμός Ευφράτης, που χάριζε για χιλιάδες χρόνια ευφορία στη γη της Μεσοποταμίας, ήδη σήμερα βρίσκεται σε χαμηλό επίπεδο ροής των υδάτων του, εξαιτίας των επεμβάσεων της Τουρκίας, με αποτέλεσμα την επιδείνωση των σχέσεων της με τη Συρία και το Ιράκ, χώρες τις οποίες επίσης διασχίζει ο ιστορικός ποταμός. Μάλιστα, με δεδομένη την αναταραχή στη Συρία και την πολύ πιθανή πολεμική σύγκρουση στην περιοχή, η φράση «ἵνα ἑτοιμασθῇ ἡ ὁδὸς τῶν βασιλέων τῶν ἀπὸ ἀνατολῆς» (Ρωσία-Κίνα-Ιράν), μοιάζει να γίνεται εφιαλτικά επίκαιρη.

Σημείο 8^ο: Στο κεφ. ΙΓ΄, 16 αναφέρεται πως:

«καὶ ποιεῖ πάντας, τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους, καὶ τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πτωχούς, καὶ τοὺς ἐλευθέρους καὶ τοὺς δούλους, ἵνα δώσωσιν αὐτοῖς χάραγμα ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν».

Ο έλεγχος της ανθρωπότητας από τον Αντίχριστο και τα όργανα του, μέσω των μικρο-τσιπς θα έμοιαζε πρακτικά αδύνατος τον 1^ο μ.Χ αιώνα, ακόμη και στις αρχές του 20^ου. Σήμερα, δεν υπάρχει τίποτα πιο απλό από αυτό, μέσω των νέων ψηφιακών τεχνολογιών. Μάλιστα, έχει ήδη αρχίσει να δοκιμάζεται στη δύση, υπό το πρόσχημα διάφορων λογικοφανών δικαιολογιών. Πρόκειται για ένα ακόμη σημείο, που μπορεί να επαληθευτεί πλέον και με όρους ορθολογικούς και πραγματικούς, ανεξάρτητα από το αν πιστεύει κανείς ή όχι στη μεταφυσική αιτία των γεγονότων. Άλλωστε, η απώλεια της προσωπικής ελευθερίας του ανθρώπου, δεν θα έπρεπε να αφυπνίζει μόνο τους χριστιανούς, αλλά από την άποψη των ανθρωπίνων και πολιτικών δικαιωμάτων και τους άθρησκους (Κάρτα του πολίτη-φοροκάρτα).

Σημείο 9^ο: Μετά από την έλευση του Αντίχριστου, οι πιστοί θα καταδιωχθούν και όσοι ακόμη κρυφτούν στις «οπές της γης» και στα βουνά, θα ανακαλύπτονται. Η δυνατότητα αυτή, απίθανη στο παρελθόν, προσφέρεται σήμερα μέσω του δορυφόρου και είναι απολύτως ρεαλιστική. Έτσι, επίσης ταιριάζει απόλυτα μέσα στο χρονικό πλαίσιο που θέσαμε.

Σημείο 10^ο: Πριν γίνουν όλα αυτά τα οποία αφηγείται η Αποκάλυψη, τίθεται η προϋπόθεση μιας πολύ καθοριστικής παραμέτρου. Αυτή είναι το κήρυγμα του Ευαγγελίου σε όλα τα έθνη και σε όλο τον κόσμο, ώστε να μην υπάρχει η δικαιολογία της άγνοιας, σε όσους θα κριθούν. Αυτή, λοιπόν, η παράμετρος-σημείο, σε αντίθεση με προηγούμενες εποχές, στις ημέρες μας έχει σχεδόν εκπληρωθεί, καθώς παντού στον κόσμο έχει πια κηρυχθεί το όνομα του Ιησού, ανεξάρτητα από το αν έγινε αποδεκτό ή όχι.

Γεράσιμος Γερολυμάτος: "Απολλύων-Πόλεμος"
λάδια σε καμβά-1996

Από όλα τα παραπάνω προκύπτει το συμπέρασμα, ότι πολλά από τα εδάφια της Αποκάλυψης βρίσκουν στην εποχή μας ένα τεχνολογικό υπόβαθρο τέτοιο, που μπορεί κάλλιστα να τα πραγματοποιήσει και μάλιστα για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ανεξάρτητα, λοιπόν, από την θεία προέλευση της Αποκάλυψης, την οποία προσωπικά αποδέχομαι, ένας πυρηνικός πόλεμος για παράδειγμα, θα είχε από την άποψη των καταστροφών που θα προκαλούσε, μια σημασία ανάλογη με εκείνη της Αποκάλυψης της ίδιας.

Η ανθρωπότητα μπορεί ανά πάσα στιγμή, να βρεθεί σε μια κατάσταση, που όμοια της δεν θα έχει υπάρξει ποτέ. Χωρίς ιστορικό προηγούμενο. Αυτό και μόνο το γεγονός, θα έπρεπε να κάνει, ώστε να αντιληφθούμε την Αποκάλυψη, ως ένα βιβλίο προφητικό της ανθρώπινης ανοησίας, που άγεται και φέρεται από τις δυνάμεις του κακού προς την ίδια την αυτοκαταστροφή της.

Και πριν αποκλείσουμε, γελώντας, την πιθανότητα όλα αυτά τελικά να συμβούν, ας κοιτάξουμε γύρω μας τι ακριβώς συμβαίνει. Ας αναρωτηθούμε για την περίπτωση, που ίσως, τα «παραμύθια», αυτά, να είναι τελικά αλήθεια...