Tό Ελλαδικόν (διαχρονικόν) στιλβωτήριον!

άρθρο ανωνύμου Έλληνος,

αναγνώστη του ιστολογίου

Τώ καιρώ εκείνω, είς τήν κεντρικήν Πλατείαν επαρχιακής Πόλεως, εστεγάζετο υποκατάστημα Τραπεζικού Ιδρύματος- καί εξακολουθεί εισέτι νά στεγάζεται καί νά δεσπόζη- ιδρυθέν από τάς αρχάς τού περασμένου αιώνος, «θυγατρικόν» τού Κεντρικού του, εδρεύον εν πρωτευούση. Καθ΄ εκάστην πρωϊαν, καί από Δευτέρας έως καί τού Σαββάτου, δύο στιλβωταί υποδημάτων, ήγουν λούστροι, εδραστηριοποιούντο εκατέρωθεν τής στιβαράς και επιβλητικής είσόδου, τών κρασπέδων τής μαρμαρόστρωτης περικαλλούς κλίμακος, τού εν λόγω μεγάρου τού χρηματοπιστωτικού καταστήματος, και είς ικανήν απόστασιν μεταξύ των, ούτως ώστε νά μήν θωρή κάν ό είς τόν έτερον «συνάδελφον».

Καθ΄ εκάστην δέ Κυριακήν, καί καθ΄όλον τό έτος, μετέφερον τάς δραστηριοτητάς των, έξωθεν τής δυτικής είσόδου τής πλατείας τού Ιερού Ναού τής Ιεράς Μητροπόλεως, καθ’ όμοιον τρόπον. Κάτι ανάλογον, δήλα δή, πού επισυμβαίνει καί σήμερον, με τούς συμπαθεστάτους κουλοροπώλας καί πλανοδίους ταλαιπώρους οπορωλαχανοπώλας τε, καί λαχειοπώλας. ‘Εκεί, ούν, έστηνον από φυλακής πρωϊας, τά εντός μικρού κιβωτίου - μεθ’ ιμάντος διά τήν μεταφοράν των - στίλβωτρά των, αναμένοντες αγωνιωδώς τούς «πελάτας» των, καί τού ευαγούς χρηματοπιστωτικού καταστήματος υπαλλήλους εν τώ άμα, ίνα προσφέρουσι τάς πολυτίμους υπηρεσίας των. Ήτοι, τήν στίλβωσιν τών υποδημάτων, τών λησμονησάντων (;) νά πράξωσι τούτο, είς τήν οικίαν των, πριχού εξέλθωσι ούτοι είς την αγοράν ή τών βιαστικών, ίδιον και κύριον χαρακτηριστικόν τού καιρού εκείνου, τών καθώς πρέπει κυριών και κυρίων κυρίως.

Ουδείς εκ τού συναφιού των, ετόλμα νά παραβιάση τήν ζώνην επιρροής τών συμφερόντων των καί νά εγκαταστήση, έστω καί μέ σχετικήν άδειαν αρμοδίων αρχών, παρομοίαν δραστηριότηταν. Ήσαν αυτοί οι επικυρίαρχοι τής επικαίρου ταύτης θέσεως, καί ουδείς έτερος, είτε κληρονομικώ δικαιώματι, είτε κοινωνικού χαρακτήρος παραχώρησις, μάλλον εξαγορά άγρας ψήφων έννοιων κρατικών, «μάλλον», αρχών… είτε… είτε…δέν έχει και τόσην σημασίαν. Εκείνο πού προέχει, όμως, είναι πώς, τούς δύο βιοπαλαιστάς τούς εχώριζε αβυσσαλέο μίσος, οργίλος αντιπάθεια, φθονερή μνησικακία, μέχρις «ενδομύχου» πιθανού θανάτου ενός εκάστου ή κατά τό κοινώς λεγόμενον σήμερον, «ανταγωνισμός» τής ελεύθερης αγοράς ή τό κομψότερον και παναγιώτατον «νά ψοφήση η κατσίκα τού γείτονα». Ο λόγος; ή μάλλον η αιτία καί η αφορμή; O είς εξ αυτών διέθετεν μικρόν κιβώτιον μεθ’ ερμαρίου περιέχον ψήκτρας, ποικιλίαν βαφών υποδημάτων (μελανών – φαιών τε ενίοτε καί λευκών), τεμάχια μαλλίνων υφασμάτων, καί είς τό άνω μέρος αναλόγους σταθεράς ξύλινας υποδοχάς καί υποθήματα έχον, τών πρός στίλβωσιν κυρίως ανδρικών καί γυναικείων υποδημάτων.

΄Εφερεν δε είς τήν πρόσοψήν του, έγχρωμην φωτογραφίαν διασήμου στάρ «εποχής» τού χόλλυγουντ μέ ακάλυπτα τά χυμώδη καί σαρκώδη στήθη, ίνα προσελκύει, ούτως, καί τούς πλέον σεμνότυφους κομψοενδεδυμένους περιέργους ή δύσπιστους οφθαλμολάγνας. ΄Εχρησιμοποίει δέ τοιουτοτρόπως τάς ανά ζεύγος ψήκτρας στιλβώσεως, πού θά τόν εζήλευεν καί ο ταχύτερος ζογκλέρ καί ταχυδακτυλουργός τσίρκου τινός, προσφέρων τάς υπηρεσίας του καθήμενος είς φορητόν πτυσσόμενον σκαμνίον, λαμβάνων αμοιβήν παρεχομένης υπηρεσίας μίαν (1) δραχμήν καί οκτώ(8) δεκάρας προστιθεμένου τού πιθανού φιλοδωρήματος καί άνευ φπα. Ο έτερος, διέθετεν ένα απλούν κιβώτιον μετά τών απαραιτήτων βαφών υποδημάτων, στιλβώτρων, άνευ περιττών στολισμών. Ολίγας χάρτινας ασπίδας υποδυτών είς τό ύψος τών αστραγάλων, καί ελάμβανε αμοιβήν δύο (2) δραχμάς, ανά στίλβωσιν, από τούς πελάτας του, άνευ φιλοδωρήματος καί δώρου εορτών. Συναμφότεροι, όμως, όπως και τό ανυποψίαστον πλήθος τού κόσμου έζον, είς τον ιδικόν των Κόσμον, τόν αγγελικώς πλασμένον, τής καθημερινότητος, καί τής επιβιώσεως. Ουδείς αντιλαμβάνετο, άπαντα όσα εδιαδραματίζοντο εντός τού ευαγούς τραπεζικού υποκαταστήματος, από τούς καθώς πρέπει συναλλασσομένους πολίτας. Ουδείς.

Ουδείς εθώρει φοροκλέπτας, φοροδιαφεύγοντας, «έγκριτους» μιζαδόρους ενθυλακωτάς εντός ή εκτός λίστας λήσταρχους καί εν τώ άμα εύυπολήπτους δωρητάς «φιλανθρωπικών» ιδρυμάτων, άπλήστους μεγιστάνας, εργολάβους Δ.Ε., αντιπαροχών, Μίδας, ενεχυροδανειστάς, κερδώους πανούργους επενδυτάς δομημένων ομολόγων, εισαγωγείς ταριχευμένων αποικιακών, Άρπαλους, αισχροκερδείς τροφονοθευτάς, τούς λαμβάνοντας μέ σχετικόν συστατικόν σημείωμα- ήτοι, εγγύησιν υπεράνω πάσης υποψίας πρό πάντων!!! από τόν «ημέτερον» βουλευτήν ή πολιτικόν παράγοντα - κοινώς κομματόσκυλο τής κλαδικής- άτοκα θαλασσοδάνεια- και αγύριστα!!! Ουδείς εθώρει, επί σειρά ετών, τούς εν καρτέλ τελούντων άσώτους τε καί φαύλους μεσίτας, καταθέτας, καί επιδοτήσεις λαμβάνοντας!!! αγροτοπατέρας αιμοπότας καί μεταπράτας τών αφελών καλοκάγαθων, άδόλων, ευκολόπιστων δουλευτών – αγροτών τε και κτηνοτρόφων τής πολυθρεύτρας μας υπαίθρου, τών σιτοφόρων μας κάμπων. Ουδείς, εθώρει τήν εγκληματικήν ταύτην διάγνωσιν καί συμπεριφοράν, τόν Βιασμόν, τήν εγκατάληψιν και ερήμωσιν τής Μάνας Γής Μας. Ουδείς!!!

-Άπαντες εθώρουν Κυρίας και Κυρίους, με κομψά ταγιέρ, στίλπνοντα κουστούμια μέ μεταξωτούς εγχρώμους λαιμοδέτας καί μέ στιλβωμένα, πρό πάντων!!! υπό τών στιλβωτών υποδήματά των

υ.γ.1ον Οιοσδήποτε συσχετισμός τής συμπεριφοράς τών δύο (2) στιλβωτών, με τάς σημερινάς καί άλλας στιλπνάς τινάς μεθόδους εξαπατήσεως τών «αδυνατούντων» εισέτι, νά αντιληφθώσι τά μέσα ενασκήσεως προπαγάνδας,{τών βημάτων καί οπισθοχωρήσεως, τής φέτας –φέτας σαλαμιού, τού σαλπίσματος νομής ημιόνων, τής αγκιτάτσιας, της προβοκάτσιας, τού δόγματος σόκ και δέος κλπ} μέ την σημερινήν περιελθούσα κατάστασιν ημών, είναι εντελώς μά εντελώς συμπτωματικός.

-υ.γ.2ον Τα μικρά, τα ασήμαντα, τα αμελητέα…πού κρίνουν τα μελλούμενα, μας τό κραυγάζει χιλιάδες χρόνια τώρα τό « Φιλέει δέ πώς προσημαίνει, εύτ’ άν μέλλει μεγάλα κακά Πόλει ή Έθνη έσεσθαι» -(Σύνηθες δέ είναι, όταν είς μίαν Πόλιν -Χώραν- ή Έθνος πρόκειται νά συμβούν μεγάλα κακά, δυστυχήματα καί συμφορές , νά προηγούνται σχετικά προμηνύματα - σημάδια). «ΗΡΟΔΟΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤ΄, Κεφ.ΚΖ.»-

-υ.γ.3ον Αφιερωμένον εξαιρετικά καί είς τήν κ. Ρεπούση (καί τοίς σύν αυτοίς κουλτουριαρέοις κολαούζοις) καί είς άπαντας τούς κακοποιητάς τής Ελληνίδος Γλώσσης μου.-