Παρακάτω θα δείτε την ετυμολογία αρχαίων ονομάτων που
συναντώνται και σήμερα
Ονόματα ανδρών
Αγαθοκλής
(αγαθός+κλέος) ο έχων καλή φήμη.
Αγησίλαος
( άγω+λαός) ο ικανός ηγέτης .
Αθηναγόρας
(Αθήναι+αγορά) ο σοφός αγορητής
Αθηνόδωρος
(Αθηνά+δώρο) δώρο της Αθηνάς, ο σοφός.
Αλέξανδρος
(αλέξω:απομακρύνω+ανήρ) ο απωθών τους άνδρες, ο ανδρείος.
Αλκιβιάδης
(αλκή+βία) ο τολμηρότατος.
Ανδροκλής
(ανήρ+κλέος) ο ένδοξος.
Αριστογένης
(άριστος+γένος) ο ευγενής.
Αριστόβουλος
(άριστος+βουλή) ο άριστος σύμβουλος.
Αριστοκλής
(άριστος+κλέος) ο έχων άριστη δόξα.
Αριστομένης
(άριστος+μένος) ο ανδρειότατος.
Δημοσθένης
(δήμος+σθένος) η δύναμη του λαού.
Διογένης
(Ζευς+γένος) ο Θεογένητος
Διομήδης
(Διός+μέδων:άρχων) ο άρχων με θεία δύναμη.
Επαμεινώνδας
(επί+άμεινον) ο προοδευτικός.
Ετεοκλής
(ετεός:αληθής+κλέος) ο έχων αληθινή δόξα.
Ευαγόρας
(ευ+αγορεύω) ο καλός ομιλητής.
Ευρυβιάδης
(ευρύς+βία) ο πολύ αυταρχικός.
Ευρυσθένης
(ευρύς+σθένος) ο καρτερικότατος.
Θεμιστοκλής
(θέμις+κλέος) ο ένδοξος υπερασπιστής του δικαίου.
Θουκυδίδης
(Θεού+κύδος:δόξα) ο δοξάζων τον θεό.
Θρασύβουλος
(θρασύς+βουλεύομαι) ο τολμηρά σκεπτόμενος.
Ιάσων
(ίασις:θεραπεία) ο θεραπευτής.
Ίων
(ίον:άνθος) ο μενεξεδένιος.
Κίμων
(χίμων:χειμών) ο θυελλώδης.
Κλέαρχος
(κλέος+άρχω) ο ένδοξος άρχων.
Κλεόβουλος
(κλέος+βουλή) ο επινοητικότατος.
Κλεομένης
(κλέος+μένος) ο ένδοξος για τη γενναιότητά του.
Κρίτων
(κρίνω) ο ευφυής.
Λέανδρος
(λαός+ανήρ) ο ανδρείος του λαού.
Μενέλαος
(μένος+λαός) η ορμή του λαού.
Μιλτιάδης
(μίλτος:ερυθρά βαφή) ο αιματώδης, ο ανδρείος.
Νεοκλής
(νέος+κλέος) η νέα δόξα.
Ξενοφών :
ο ανδρείος ηγέτης των ξένων
Οδυσσεύς
(οδύσσομαι:διώκομαι) ο διωκόμενος υπό των θεών.
Ορέστης
(όρος+ίσταμαι) ο ορεσίβιος.
Πάτροκλος
(πατρίς+κλέος) η δόξα της πατρίδος
Περικλής
(περί+κλέος) ο ένδοξος
Πολυδεύκης
(πολύ+δεύκος:γλεύκος) ο πολύ γλυκός
Πύρρος (εκ
του πυρρός) ο ξανθοκόκκινος
Σόλων
(πιθανώς από το ρ. σέλλω:σείω) ο διασείσας το παλαιό, ριζοσπάστης
Σοφοκλής
(σοφός+κλέος) ο έχων δόξα σοφού
Σωκράτης
(σώζω+κράτος) ο σωτήρ του κράτους
Τηλέμαχος
(τηλέ: μακριά+μάχομαι) ο αγωνιζόμενος μακράν της πατρίδος
Τιμολέων
(τιμή+λέων) ο ισχυρός ως λέων
Φαίδων
(φως) ο λαμπρός καθ όλα
Φίλιππος
(φιλώ+ίππος) ο αγαπών τους ίππους
Φοίβος
(φάος:φως) ο ακτινοβόλος
Φρίξος
(φρίττω) ο τρομακτικός.
Ονόματα γυναικών
Αγαθόκλεια
(αγαθή+κλέος) η έχουσα καλή φήμη
Αγαθονίκη
(αγαθή+νίκη) η νικήτρια ένδοξης νίκης.
Aλκηστις
(αλκή+εστία) η χάρη της οικογενείας
Αλκμήνη
(αλκή+μήνη:σελήνη) η ακτινοβολούσα.
Ανδρομάχη
(ανήρ+μάχομαι) η πρόμαχος.
Αριάδνη
(άρι:πολύ+αγνή) η αγνότατη
Αρσινόη
(άρσις < αίρω+νους) η υψηλόφρων.
Αφροδίτη (αφρός+αναδύω) η αφρογενής, η
ωραιοτάτη.
Δηϊδάμεια (δήϊος:εχθρός+δαμάζω) η νικήτρια των εχθρών.
Διώνη (εκ του
Διός) η θεϊκή.
Ερατώ (ερώ:αγαπώ) η αξιολάτρευτη, Μούσα
Εριφύλη (έρι:πολύ+φύλον)
η έξοχη των γυναικών.
Ευδοξία (ευ+δόξα) η έχουσα καλή φήμη.
Ευνομία
(ευ+νέμω:διανέμω) η δίκαιη χορηγός των αγαθών.
Ευρυδίκη (ευρύς+δίκη) η πολύ
δίκαιη.
Ευρύκλεια (ευρύς+κλέος) η πολυένδοξη.
Ευτέρπη (ευ+τέρπω) η πολύ ευχάριστη,
Μούσα.
Ήβη (ήβη:ακμή) η πάντοτε θαλερή, νέα
Ηλέκτρα (ηλέκτωρ:ο ακτινοβολών
ήλιος) η ακτινοβολούσα από χάρη
Ηρώ (Ήρα) η προσωποποίηση της Θεάς Ήρας
Θάλεια
(θάλλω) η δροσερή, η ωραία, Μούσα
Θέμις (τίθημι>θεσμός) η θεά του Δικαίου, η
άκρως δίκαιη.
Ιοκάστη
(ίον+κάζω:στολίζω) η ωραία ως μενεξές.
Ιππολύτη
(ίππος+λύω) η αρματιλάτις.
Ίρις
(είρω:αγγέλω) η αγγελιοφόρος των θεών.
Ιφιγένεια
(ίφι:ισχυρά+γίγνομαι) η πολύ ισχυρή.
Καλλιόπη
(κάλλος+ωψ:οφθαλμός) η έχουσα ωραία μάτια.
Καλλιρρόη
( καλώς+ρέω) η δροσερή ως καθαρό νερό.
Κλειώ
(κλέος) Η ένδοξη, Μούσα.
Κλεονίκη
(κλέος+νίκη) η ένδοξη νικήτρια.
Κλεοπάτρα
(κλέος+πάτρη) η δόξα της πατρίδος.
Λητώ
(λανθάνω) η μυστηριώδης.
Μελπομένη
(μέλπω) η ευφραίνουσα με το άσμα της.
Μυρτώ (μύρτον)
η ευχάριστη ως μυρτιά.
Ναυσικά
(ναυς+καίνυμαι:υμνούμαι) η υμνούμενη από τους ναυτικούς.
Νεφέλη
(νέφω:χύνω ύδωρ) η προσφέρουσα ζωογόνον ύδωρ.
Ξανθίππη η
ξανθή ιππεύτρια.
Πηνελόπη
(πήνη:υφάδι+λέπω:εκτυλίσσω) η καλλιτέχνις υφάντρια.
Πολυξένη
(πολύ+ξενία) η πολύ φιλόξενη.
Πολύμνια
(πολύς+ύμνος) η θεία τραγουδίστρια, Μούσα.
Τερψιχόρη
(τέρπω+χορός) η τέρπουσα με το χορό της, Μούσα.
Φαίδρα
(φαιδρός < φως) η φωτεινή, η λάμπουσα από χάρη.
Φερενίκη
(φέρω+νίκη) η νικηφόρος
Φιλομήλα
(φιλώ+μέλος) η φιλόμουσος, η φίλη της αρμονίας.
Χρυσηϊς
(χρυσός) η πολύτιμη, η χρυσαφένεια.
Ονοματοπαίγνια
(η
ετυμολογία των ονομάτων αφορμή για ψάξιμο και παιχνίδι)
Βοηθήματα:
Λεξικό Νέας Ελληνικής Γλώσσης Γ. Μπαμπινιώτη, Μέγα Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσης
Henry G.Liddell- Robert Scott.
Α
Αγαμέμνων:
επίμονος
Αγησίλαος:
αρχηγός
Αδάμ:
άνθρωπος
Αδαμάντιος-ία:
διαμαντένιος
Αίγλη:
γοητεία
Άλκηστη:
ικανή
Αλκιβιάδης:
ισχυρός
Αμαλία:
ακούραστη
Ανδρομάχη:
μάχη ανδρός
Αντιγόνη:
απόγονος
Απόστολος-ία:
αγγελιοφόρος
Ασπασία:
χαρούμενη
Αγνή:
σεμνή
Αντώνης-ία:
ο καταγόμενος από τον Ηρακλειδη Άντωνα
Αθανάσιος-ία:
αθάνατος
Αγαθάγγελος:
φέρνει καλές ειδήσεις
Αρσένιος:
αρσενικός
Αγαθή: αθώα
Ακύλας:
αετός
Αρχέλαος:
αρχηγός του λαού
Αγάπιος:
ανιδιοτελής
Αλέξιος-ία:
προστάτης
Αρτέμων:
αναρτητής
Ακάκιος:
άκακος
Αναστάσιος:
αυτός που σηκώνεται
Αχίλλειος-
Αχιλλέας: θλιμμένος
Ακυλίνη:
αετίνα
Αφροδίσιος:
ο αναφερόμενος στην Αφροδίτη, την ερωτική επιθυμία
Αριστοκλής:
δοξασμένος
Αιμιλιανός:
αντίζηλος
Αλέξανδρος-α:
προστάτης των ανθρώπων
Άνθιμος:
άνθος
Αριστείδης:
άριστος στη μορφή
Αριάδνη:
πάναγνη
Ανδρόνικος-ίκη:
αυτός που νικά τους εχθρούς
Αριστόβουλος:
ο έχων καλή θέληση
Αργυρώ:
ασημένια
Αικατερίνη:
καθαρή
Ανδρέας:
άφοβος
Αγγελίνα:
αγγελάκι
Αμβρόσιος:
άφθαρτος
Άννα: η
έχουσα εύνοια, χάρη
Απολλώνιος:
δυνατός
Αγλαΐα: η
έχουσα ευτυχισμένη ζωή και
Αγλαΐα:
ωραία
Αναστασία:
αναστημένη
Αγαθοκλής:
ο έχων φήμη γενναίου ανδρός
Αθηνά:
Αθηναία
Αναξαγόρας:
άρχοντας του λόγου
Αναξίμανδρος:
κύριος της ομώνυμης του θεού Μάνδρου περιοχής της Μ. Ασίας
Αναξιμένης:
κύριος του πάθους
Ανάργυρος:
ανάργυρος, χωρίς χρήματα
Ανδροκλής:
ένδοξος άνδρας
Άρης:
καταστροφή, κατάρα
Αρίσταρχος:
άριστος άρχοντας
Αριστοτέλης:
ο έχων άριστους σκοπούς
Αριστοφάνης:
ο έχων άριστη όψη
Αρχίλοχος:
πρωτογεννημένος
Αρχιμήδης:
κυρίαρχος της σκέψης
Αύγουστος:
σεβαστός και
Αύγουστος:
οιωνοσκόπος
Β
Βέρα:
αληθινή
Βιργινία:
παρθένος
Βύρων:
στάβλος
Βασίλειος-ική
: βασιλιάς-ισσα
Βουκόλος:
βοσκός βοδιών
Βλάσης:
βλαστάρι
Βαλεντίνος-η:
ρωμαλέος
Βενέδικτος:
ευλογημένος
Βάϊος:
βάγια
Βαρνάβας:
υιός παράκλησης
Βερονίκη:
αληθινή νίκη
Βίκτωρ-ία:
νίκη
Βαρβάρα:
βάρβαρη
Βαρθολομαίος:
γιος του Τολμάι
Βερέμης: ο
ασθενικός, φθίση
Βιόλα:
μενεξές
Βιολέτα:
υποκορ. του Βιόλα
Γ
Γαλάτεια:
ισχυρή
Γρηγόρης:
άγρυπνος
Γελάσιος:
εξαπατημένος
Γαβριήλ: ο
Θεός είναι η ισχύς μου
Γερόντιος:
ώριμος
Γεώργιος-ία:
γεωργός
Γλυκερία:
γλυκός μούστος
Γεράσιμος:
τιμημένος
Γεθσημανή
και Γεσθημανή: ελαιοτριβείο
Δ
Δαλιδά:
ευχαρίστηση
Δανάη:
φαιδρή, χαρούμενη
Δημοσθένης:
τόλμη του δήμου
Διάνα:
Άρτεμις (εγερτήριο σάλπισμα)
Δομνίκη:
κυρία, αρχόντισσα
Δομνίνη:
αρχοντοπούλα
Δωροθέα:
δώρο Θεού
Δαβίδ:
αγαπητός
Δαμιανός:
μικρός
Διομήδης:
σκέψη του Δία
Διονύσης-ία:
Διόνυσος
Δημήτριος-α:
μητέρα γη
Δαμασκηνός:
ο καταγόμενος από τη Δαμασκό
Δανιήλ:
καθαρός
Δανιήλ:
κριτής μου είναι ο Θεός
Δαίδαλος:
περίτεχνα δουλεμένος, κατάστικτος
Δεσπότης-
θηλ. Δέσποινα: ο κύριος του σπιτιού
Δημόκριτος:
κριτής του δήμου
Δίκαιος: ο
συμμορφούμενος προς τους θεσμούς, τις δικανικές αποφάσεις
Διογένης:
γεννημένος από τον Δία
Διόδωρος:
δώρο του Δία
Δούκας:
άγω, οδηγώ
Ε
Έκτωρ:
κάτοχος
Ελεονώρα:
ξένη
Έλλη:
Ελληνίς
Επαμεινώνδας:
ο ισχυρότερος
Ερασμία:
αξιαγάπητη
Ερρίκος:
για πάντα δυνατός
Εύα: η
μητέρα των ζωντανών
Ευστράτιος:
καλός στρατιώτης
Ευθύμιος:
πρόσχαρος
Ευσέβιος:
θεοσεβής
Ευστάθιος-ία
: ακλόνητος, σταθερός
Ευδοκία:
καλή διάθεση
Ευθαλία:
ανθισμένη
Ευτρόπιος:
προετοιμασμένος
Ευάγγελος-ία:
ο φέρων καλές ειδήσεις
Ευβούλη:
συνετή
Ευτύχιος-ία:
καλότυχος
Ελισάβετ:
αφθονία
Ειρήνη:
φιλήσυχη
Επιφάνιος:
επιφανής
Ελένη:
λαμπάδα
Ελισ(σ)αίος:
αυτός που ελίσσεται
Ευδόκιμος:
επιτυχημένος
Ειρηναίος:
ειρηνικός
Ερμιόνη: η
καταγόμενη από την ομώνυμη πόλη
Ευανθία:
λουλουδιασμένη
Ευφημία: η
έχουσα καλή φήμη
Ευφροσύνη:
χαρούμενη
Ερωτηίς:
ερωτιάρα
Ευλάμπιος-ία:
λαμπερός
Επιστήμη:
αυτή που γνωρίζει τα πάντα
Ελευθέριος-ία:
ελευθερωτής
Ευγένιος-ία:
από καλή γενιά
Ειλείθυα:
έρχομαι, φέρνω
Ελπίδα:
αναμένω, ελπίζω
Ερμής:
πιθανόν έρμα= σωρός λίθων
Έρση:
έρση, δροσιά
Ευρυδίκη:
ευρύς και δίκη
Ευρώπη:
πιθανόν ωπός, ανοιχτομάτης
Εμπεδοκλής:
ο έχων έμπεδον κλέος, σταθερή δόξα, ο μόνιμα ένδοξος
Ζ
Ζήνων:
Ζευς
Ζαχαρίας:
αυτός που θυμάται
Ζηνοβία:
αυτή που ζει τη ζωή
Η
Ήβη: ισχύς
Ηρώ: Ήρα
Ηρωδίων:
ήρωας
Ηρώδης:
ήρωας
Ηράκλειος:
ο πολύ δυνατός
Ηλίας:
είναι ο Θεός μου
Ηλέκτρα:
λαμπρή, φωτεινή
Ησαΐας:
σωτηρία του Θεού
Ησίοδος:
ρίχνω, εκτοξεύω φωνή, ωδή
Ηρόδοτος:
Ήρα και δοτός
Ηώ:
χάραμα, αυγή
Θ
Θαλής-Θάλεια:
ανθηρός
Θεωνάς:
κοντά στο Θεό
Θεοδόσιος-α:
ο δοσμένος στο Θεό
Θεόδωρος-α:
δώρο του Θεού
Θεοφύλακτος:
αυτός τον οποίο φυλάει ο Θεός
Θωμάς:
δίδυμος
Θεολόγος-ία:
αυτός που μιλά για το Θεό
Θεράπων:
θεραπευτής
Θεοδότης:
ο Θεός δίνει
Θεμιστοκλής:
δόξα της δικαιοσύνης
Θεοφάνης:
φανέρωση του Θεού
Ι
Ιωάννης-α:
ευνοημένος από το Θεό
Ιανουάριος:
Ιανός
Ιάσων:
θεραπευτής
Ιουνία:
Ιούνιος, Ήρα
Ιουστίνος:
δίκαιος
Ιλαρίων:
χαρωπός
Ιούδας:
παινεμένος
Ιεζεκιήλ:
ο Θεός δυναμώνει
Ιππόλυτος:
αυτός που λύνει τα άλογα
Ιπποκράτης:
αυτός που κρατά τα άλογα
Ίρις:
λυγαριά
Ιφιγένεια:
από ισχυρό γένος
Ιουλία:
Πέμπτη
Ιωακείμ: ο
Θεός σταθεροποιεί
Ιουλιανός:
Ιούλιος
Ιωνάς:
περιστέρι
Ισσαάκ:
γελαστός
Ιάκωβος:
αυτός που υποσκελίζει
Ιωσήφ-ίνα:
πολύτεκνος
Ιγνάτιος:
φωτιά
Ιερώνυμος:
ο φέρων ιερό όνομα
Ιορδάνης:
εκροή
Ισμαήλ: ο
Θεός ακούει
Κ
Καλλιρρόη:
η καλλίρροη, η με άφθονα νερά
Καλυψώ:
αυτή που καλύπτεται
Κάρολος:
δυνατός άντρας
Κασσάνδρα:
αυτή που υπερέχει
Κίμων: ο
έχων σκούρο καφέ χρώμα
Κλέαρχος:
ένδοξος άρχοντας
Κλειώ:
υπόληψη
Κύρος:
κύριος
Κύριλλος:
κύριος
Κασσιανός-ή:
ο φέρων περικεφαλαία
Κωνσταντίνος-ίνα:
σταθερός
Καλλιόπη:
ομορφομάτα
Καλλίνικος:
λαμπρή νίκη
Κοσμάς:
κόσμημα
Καλλίστρατος:
καλός δρόμος
Κυριάκος-η:
ο ανήκων στο Θεό
Κυπριανός:
χάλκινος
Κλεοπάτρα:
η από ένδοξο πατέρα
Κυβέλη:
Κυβήβη, πιθανόν ανατολ. δάνειο
Λ
Λουκάς: ο
καταγόμενος από τη Λουκανία
Λέων:
λιοντάρι
Λαυρέντιος:
δάφνινος
Λυδία: η
καταγόμενη από την αρχαία ομώνυμη χώρα
Λύδα:
γυναίκα
Λάζαρος: ο
Θεός έχει βοηθήσει
Λουκία:
λουκάνικο
Λουκιανός:
φωτεινός
Λογγίνος:
ρήτορας
Λυκούργος:
ο ως λύκος συμπεριφερόμενος
Λάμπρος:
λαμπρός
Λατίνος: ο
καταγόμενος από το Λάτιο
Λευκή:
φωτεινή, λαμπρή
Λάουρα:
δάφνη, δάφνινο στεφάνι
Μ
Μελπομένη:
τραγουδίστρια
Μενέλαος:
αυτός που μένει με το λαό
Μαλαχίας:
μαλακός
Μάξιμος:
μέγιστος
Μάρκος:
φιλοπόλεμος
Μεθόδιος:
μεθοδικός
Μελέτιος:
αυτός που δείχνει ενδιαφέρον
Μαρίνα:
θάλασσα
Μαρίνος: ο
θαλασσινός Μαγδαληνή: από τα Μάγδαλα-Πύργος
Μάρκελλος-α:
υποκ. Άρης
Μαρία:
πικρή, ανυπότακτη
Μαρκιανός:
ο υιοθετημένος
Μιχάλης:
ποιος είναι σαν το Θεό;
Ματθαίος-ίλδη:
δώρο Θεού
Μηνάς:
αυτός που στέλνει μηνύματα
Μελάνη-Μελανία:
μελαχρινή
Μιράντα:
θαυμαστή
Μυρσίνη:
μυρτιά
Μάγια: όχι
πολύς, ανεπαρκής
Μαντώ:
μάντις
Μερόπη:
θνητός άνθρωπος, βροτός
Μιλτιάδης:
κοκκινωπός, στο χρώμα του αίματος
Μορφέας:
μορφή
Μωυσής:
βγαλμένος απ΄ έξω, σωσμένος(απ΄το νερό) (βιβλ. άποψη)
Ν
Ναϊάς:
πηγή, κρήνη
Νικηφόρος:
θέλγει τη νίκη
Νήφων:
νηφάλιος
Νεφέλη:νέφος,
σκότος
Ναταλία:
λουλούδι
Νικήτας:
νικητής
Νεόφυτος:
καινούρια βλάστηση
Νέστορας:
αυτός που επιστρέφει ευτυχής
Νεκτάριος:
γλυκός χυμός
Νικόλαος:
ο χαρίζων στο λαό
Ναθαναήλ:
ο Θεός έχει δώσει
Ξ
Ξένη:
φιλόξενη
Ξενοφών:
ηχεί παράξενα
Ο
Οδυσσέας:
αντικείμενο οργής
Ορέστης:
ορεινός και
και
Ορέστης: ορεινός
Ορέστης:
μετριόφρων
Ονούφριος:
σκεπτικός
Όλγα:
ευτυχισμένη
Ολυμπιάς:
βουνό, Όλυμπος
Όθων:
πλούτη, περιουσία
Π
Πρισκίλλη:
παλιά
Πάμφιλος:
φίλος όλων
Πολύκαρπος:
γόνιμος
Πηγή:
πάγος
Πατρίκιος:
πατέρας
Παύλος:
μικρός
Πέτρος:
λιθάρι
Προκόπης:
προκομμένος
Παγκράτιος:
πανίσχυρος
Παρασκευάς,ή:
προετοιμασία
Παντελεήμων:
τους πάντες ελεεί
Πρόδρομος:
αυτός που προηγείται
Πελαγία: η
πελαγινή, η πελαγίσια
Πλάτων: ο
ευρύστερνος
Πανδώρα: η
έχουσα όλα τα δώρα
Πάτροκλος:
αυτός που έχει ένδοξο πατέρα
Περικλής:
φημισμένος
Πηνελόπη:
είδος πουλιού
Περσεφόνη:
αυτή που προσφέρει αφθονία
Παυσανίας:
αυτός που ανακουφίζει από τη θλίψη
Περσεύς:
καταστροφέας
Πολυχρόνης:
αυτός που ζει πολλά χρόνια
Πιλάτος:
δόρυ, ακόντιο
Ρ
Ρεβέκκα:
παχουλή
Ρεγγίνα:
βασίλισσα
Ραφαήλ: ο
Θεός έχει θεραπεύσει
Ρωμανός:
σφριγηλός
Ραχήλ:
προβατίνα
Ρήγας:
βασιλιάς
Σ
Σίλβεστρος:
ασημένιος
Συμεών:
αυτός που έχει ακούσει το Θεό
Σαββίνος-α:
αναπαυόμενος
Σεραφείμ:
φλεγόμενος άγγελος
Σίμων-ώνη:
αυτός τον οποίο άκουσε ο Θεός
Σαμψών:
ήλιος
Σίλας:
πράος
Σωτήρης-ία:
λυτρωτής
Σαμουήλ:
όνομα του Θεού
Σαλώμη:
ειρήνη
Σοφοκλής:
δοξασμένος, σοφός
Σταύρος:
στύλος
Σαββάτιος:
αναπαυμένος
Σέργιος:
αυτός που του αρέσει ο περίπατος, το σεργιάνι
Σωκράτης:
δυνατός
Σεβαστιανός-ή:
αποσυρόμενος
Στυλιανός-ή:
αστέρι και
Στυλιανός:
στύλος
Σύλβια:
δάσος
Σάββας:
Σάββατο
Σπυρίδων-ούλα:
ο εύπορος, που έχει πολύ σιτάρι
Στέφανος-ία:
στεφανωμένος
Σίσυφος:
πανούργος
Τ
Τατιανή:
αυτή που τακτοποιεί
Τιμόθεος:
τίμα το Θεό
Τρύφων:
φιλήδονος
Ταράσιος:
ταραχοποιός
Τίμων:
τιμημένος
Τριαντάφυλλος-ιά:
ρόδινος
Τίτος: ο
χαίρων σεβασμού
Τερέζα:
από το ελλην. θερίζω δηλώνοντας γονιμότητα και κατ΄ άλλους από το τοπωνύμιο
Θήρα
Υ
Φ
Φαίδων:
χαρούμενος, γελαστός
Φωκίων:
φώκια
Φώτης-εινή:
φανέρωση του Θεού
Φλαβιανός:
ξανθός
Φιλοθέη:
αγαπά το Θεό
Φιλήμων:
φιλικός
Φεβρωνία:
εξαγνισμένη
Φλώρα:
λουλούδι
Φανούριος-ία:
αυτός που φωτίζει, που φανερώνει
Φίλιππος:
φίλος των αλόγων
Φαίδρα:
λαμπερή
Φιλάρετος-η:
φίλος της αρετής
Χ
Χαράλαμπος-ία:
αυτός που λάμπει από χαρά
Χρύσανθος-άνθη:
χρυσό λουλούδι
Χριστόφορος:
ο φέρων το Χριστό
Χριστίνα:
χρισμένη
Χαριτίνη:
χαριτωμένη
Χρυσή:
μαλαματένια
Χρήστος-ίνα:
ο χρηστός, ο ηθικός
Χαρίλεια:
χάρις-δόξα
Χαρίλαος:
χάρις του λαού
Ψ
Ω
Ωρίων:
ώρα, φροντίδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου